[b]De gymnastiekclub[/b]
Gerrit had zich opgegeven bij Fit4Free, een gymnastiekclub in Hengelo. Hij was al in de 60 en vond het nodig enige beweging te hebben voor zijn gezondheid. Immers het werd rondom aangeprezen en deze club zou niet duur zijn. Bij de balie liet Gerrit zich inschrijven en moest daartoe een nogal groot formulier invullen met op de achterkant hele kleine grijze lettertjes. De voorwaarden zogezegd. Nadat dit gedaan was en Gerrit het geheel had ondertekend, werd hem een toegangspasje verstrekt, waarmee hij het poortje van de fitnessruimte kon betreden.
Met grote zin toog Gerrit aan het werk en maakte gebruik van een veelheid aan toestellen. Voor de spieren van de armen, benen, buik en vooral het uithoudingsvermogen zouden er een opkikker van krijgen. Ook waren er veel ouderen bezig zich in het zweet te werken, al dan niet op een elegante manier. Intussen kon je ‘genieten’ van grote televisieschermen die verschillende uitzendingen lieten zien. De muziek die permanent uit de luidspreker schalde werd minder gewaardeerd en Gerrit kreeg er na een aantal bezoeken dan ook een enorme hekel aan. Gewoon terroriserende rotherrie vond hij. Ook de toestellen en de bijbehorende bewegingen stonden hem steeds meer tegen en Gerrit besloot na ongeveer driekwart jaar er mee te stoppen.
Hij zou zijn ‘lidmaatschap’ opzeggen en raadpleegde daartoe zijn getekende overeenkomst voor de manier van opzeggen. Dit zou schriftelijk moeten gebeuren en ruim twee maanden voor het einde van het loopjaar, anders zou het contract stilzwijgend worden verlengd. Omdat hij ruimschoots op tijd was voor de opzegging bleef uiteindelijk het schriftelijk nog een item. Gerrit vroeg zich af of opzeggen per e-mail schriftelijk zou zijn of niet, omdat je op deze manier toch ook duidelijk laat weten, dat je je lidmaatschap wilt laten beëindigen. Hij raadpleegde Internet en vond wat hij zocht. Een site waarop duidelijk stond aangegeven, dat e-mail als schriftelijk wettelijk wordt erkend, mits het geen officiële stukken zijn, zoals bv. notariële akten, gemeentelijke of overheidscontracten. Nou ja zeg, een gymnastiekclubje valt in ieder geval niet onder deze categorie officiële stukken. Gerrit begeeft zich ‘achter’ zijn PC en mailt (schriftelijk) aan de club, dat hij wil opzeggen. Tot zijn verbazing krijgt hij per omgaande direct antwoord d.m.v. een tegenmailtje. Echter geen bevestiging van de opzegging, maar een ontkenning van de opzegging. Er kan uitsluitend per brief worden opgezegd naar een adres ergens in Den Haag, dat echter absoluut niet in het contract staat. Immers slechts hun e-mailadres staat er met grote letters op. Gerrit geeft echter niet op en vermeld al zijn gegevens die nodig zijn voor de opzegging op een 2e mailtje aan F4F. Ook deelt hij hen mede geen boodschap te hebben aan hun ontkenning en zegt dat het niet belangrijk is hoe je opzegt, maar dat je opzegt, terwijl hun bevestigingen duidelijk aangeven de e-mails met opzegging in ontvangst te hebben genomen. Ook de (on)bekende logo’s, die op de e-mails van F4F waren geprint, logen er niet om,. Gerrit had dus voldoende bewijs, dat hij schriftelijk had opgezegd. Maar volgens F4F had Gerrit niet opgezegd en kreeg hierin geen medewerking.
Omdat Gerrit nog een beetje uit een andere tijd stamt, namelijk de oorlogstijd, en hij nog gewend was aan gedegen waarden en normen zou hij niet verder reageren en de bui afwachten, desnoods tot aan de rechter. Normen en waarden? Had minister-president Balkenende (ons zeer omstreden opperhoofd) het daar ook niet over?
Omdat de automatische afschrijvingen na het lidmaatschapsjaar door gingen, liet Gerrit deze via zijn bank storneren. Maar o, wat dom van hem, want daar rekent F4F wel even € 9,- voor per keer dat zij deze afschrijving niet kunnen innen. Staat in het contract en bovendien als je je toegangspas niet inlevert kost dit nog eens € 2,95 per maand, omdat dit de kosten zijn voor de gekoppelde kortingspas. Ja,ja, ook dat nog!
Na enige maanden ( de opzegtermijn was al verstreken) kreeg Gerrit een aanmaning van zijn clubje. Deze was niet voorzien van het juiste adres en bleek al de 2e of 3e aanmaning te zijn. Gerrit zat natuurlijk in de stilzwijgende verlengingsperiode en of hij maar wilde betalen anders zouden er grote kosten in rekening worden gebracht. U kent dat wel!
Inmiddels kreeg Gerrit in de gaten, dat hij die toegangspas maar beter ook kon gaan inleveren, zodat hij niet nog eens iedere maand die € 2,95 zou moeten betalen. Hij toog opgewekt naar zijn locatie van F4F in Hengelo en meld zich aan de balie om zijn pas in te leveren. De medewerkster (vriendelijk) wilde reeds een ontvangstbewijs uitschrijven, toen ze nog even in de computer keek en ontdekte, dat Gerrit nog storneringskosten schuldig was. € 9,- en daarom kon ze de pas niet innemen. Einde discussie. Het systeem was dus goed dichtgetimmerd. Geen nood dacht Gerrit, als het niet linksom kan, dan maar rechtsom en hij verzond de pas nu per aangetekend schrijven naar de balie in Hengelo. Hierin wees hij nog eens op de afgelopen gang van zaken. Het werd daarna even stil, tot Gerrit een telefoontje kreeg van Direct Incasso, ene trut Gerritsen. Of hij maar even zo snel mogelijk de ‘stukken’ wilde opsturen naar hen.
Gerrit had geen klompen aan, anders waren die vast gebroken en hij zei dat ze die zelf maar moest verzamelen bij haar opdrachtgever. Na later nog een telefoontje kwamen de dreigings-brieven van dit incassobureautje, dat overigens ook van F4F zelf schijnt te zijn.
Gerrit liet ze, want hij had ontdekt dat hij gesommeerd werd de contributie over 2008 te betalen in plaats van over 2009. Hoe slordig toch! Deze periode had hij netjes betaald en had daar ook bewijzen van (bankafschriften). Toch had Gerrit zijn bedenkingen, immers indien hij zou worden gedagvaard om over 2008 te betalen zou dat wel eens ten koste kunnen gaan van zijn zaak ‘schriftelijke opzegging’ en daar ging het hem om. Inderdaad werd Gerrit enige maanden later gedagvaard te verschijnen voor de kantonrechter te Enschede. De tenlastelegging was ‘openstaande schuld van 2008’. Een vergissing of gewoon leepheid? De tijd zou het leren. Hij kon immers gemakkelijk bewijzen, dat dit voldaan was? Wel betreurde Gerrit deze slordigheid van het incassobureau, liever was hij gedagvaard voor het opzeggingsproces. Hij zou daar eens zijn goede kennis, die rechter is bij een ander kanton, over raadplegen en ook of hij dit verder schriftelijk zou moeten afhandelen of dat hij persoonlijk terecht zou gaan staan, dus verschijnen voor de rechter. Hijzelf vond dat laatste het beste idee!
Zijn goede kennis vond dat niet en adviseerde hem het schriftelijk af te handelen, want de rechter zou maar zo’n 5 minuten tijd kunnen vrijmaken en de tenlastelegging was wel duidelijk, alhoewel hij niet één keer de zekerheid gaf dat Gerrit de rechtszaak wel zou winnen.
Hier had Gerrit op zijn hoede moeten zijn en zijn eigen intuïtie moeten volgen.
Maar ja, juridisch was hij een nul en zijn kennis had gestudeerd en was zelf rechter, dus die zou het wel weten. Hij werd geadviseerd naast zijn kopieën van de bankafschriften nog enige opmerkingen toe te voegen, die iets van een grijze en zwarte lijst aangaven en andere. Dat bleken wettelijke regels te zijn, die niet mogen worden toegepast in contracten. Het bewijs was wat ingewikkelder geworden hetgeen door Gerrit maar matig werd gewaardeerd. Toch stuurde hij dit ‘bewijsstuk’ naar de Rechtbank. Zoiets heet Repliek in die kringen.
Inderdaad kwam toen Dupliek per post terug en de advocaat van F4F vermeldde in zijn betoog, dat gedaagde wel 2008 betaald had, maar niet 2009! Verder zou gedaagde niet hebben opgezegd enz.enz. Stomverbaasd nam Gerrit contact op met zijn raadgever en deze reageerde met een betoog van één A4tje. Het werd Gerrit te ingewikkeld en stuurde dit betoog door naar de rechtbank. Na het 3x ‘aanhouden’ van de rechtszaak, zo heet dat als de rechter geen tijd heeft en hij het vonnis maanden uitstelt, kwam het uiteindelijke vonnis. Gerrit was schuldig en moest in totaal een bedrag voldoen van ca. € 500,- In hoger beroep kon hij slechts boven de € 1750,-.
Gerrit had het al wel gedacht. Hoe je van een eenvoudige rechtszaak zo iets ingewikkelds kunt maken, daar moet je kennelijk jurist voor zijn en F4F heeft ze zelf in dienst! Zij zegevieren altijd! Vandaar!
Gerrit
