Radar

Hallo wie kan mij vertellen over het afbouwen van de citalopram.
Ik heb het nu sinds januari 2006 geslikt.
Hoeveel maanden staan hier ongeveer voor!
Ik slikte 20 mg

Ik slikte 40 mg. en ik heb dit in 6 weken zonder problemen afgebouwd naar 0 mg.
Succes.

Hallo,

Ik heb ook ruim een jaar Citalopram gebruikt, 10mg, lage dosering maar dit was blijkmaar voldoende voor mij.
Toen het weer beter met mij ging, heb ik de huisarts gebeld voor een afbouwschema. Ik moest gedurende 2 maanden nu om de dag 10 mg slikken ipv elke dag 10 mg. Dit heb ik gedaan, zelfs 3 maanden en daarna weer opgebeld met de vraag hoe nu verder af te bouwen. Ik mocht stoppen omdat het nu helemaal goed ging en ik nog jong ben, 25 jaar. Na 2 dagen na het stoppen kreeg ik last van lichte black outs, van 1 seconde ofzo. Heel kort dus maar heeft iemand hier ervaring mee? Hoort dit erbij na het stoppen?

Hey Justme, ik vroeg me af of jij al weer werkt. Ik zit nl anderhalf jaar thuis vanwege een burnout. Nu kan ik echt nog niet aan het werk. Maar het is zo lastig, wanneer weet je nou of je kan afbouwen? Wat kun jij allemaal al weer doen? Kun je al weer naar winkels, de bios, uit eten, werken? Wanneer heb jij besloten dat je wel kon stoppen met citalopram?

Hey Justme, ik vroeg me af of jij al weer werkt. Ik zit nl anderhalf jaar thuis vanwege een burnout. Nu kan ik echt nog niet aan het werk. Maar het is zo lastig, wanneer weet je nou of je kan afbouwen? Wat kun jij allemaal al weer doen? Kun je al weer naar winkels, de bios, uit eten, werken? Wanneer heb jij besloten dat je wel kon stoppen met citalopram?

hey, ik werk nu ongeveer 15 uur in de week, sinds februari, bij een andere baas, is een klein bedrijf met mensen met begrip, daar heb ik geluk bij. ik heb besloten om af te bouwen, omdat ik niet meer vooruit ga, dus ik bleef hangen , ik ben vooruit gegaan vorig jaar en kom niet verder , ik moet zeggen , winkels gaat goed, maar uit eten etc, doe ik erg weinig nog maar, krijg het benauwd in een restaurant, en vooral als het druk is. maar als iets echt niet gaat, pak ik nog wel een oxazepam, dat wel. ook wil ik zonder ad. proberen omdat ik lichamelijk niet fit ben, moe, vaak diarre, slecht slapen, dus ik wil weten hoe het zonder ad lichamelijk met me gaat. ik heb ook een jaar thuis gezeten hoor, ik ken het, maar door te gaan werken, kreeg ik toch een iets ander gevoel, het gevoel dat ik nog voor iets nuttig was, maar de eerste maand, heb ik elke dag dat ik ging werken ook een oxazepam smorgens genomen, ik liep te trillen door het huis, van de stress. ga jij wel uit en gewoon winkelen en naar bios etc??

Nog niet veel. Tot maart dit jaar had ik 20 mg citalopram. Dat ging aardig. Als ik naar winkels ga dan is dat beperkt, het moet niet te druk zijn en meestal niet meer dan drie winkels dan heb ik het wel gehad. Winkelen online is wat ik nu het meeste doe. Verder ga ik nog niet naar de bios, en restaurants soms. Dan lukt het ongeveer anderhalf uur maar dan ben ik de dag erna ook echt moe. Inderdaad drukte, het idee dat je niet zomaar weg gaat.
Oxazepam gebruik ik niet meer, daar word ik zo moe van en het werkt verslavend. Ben blij dat ik het niet meer gebruik.
ik probeer elke dag te lopen om te zorgen dat ik me wat fitter voel.
Toen ik vanaf maart 10mg ging proberen ging het op het begin goed maar daarna kon ik weer steeds minder. Dan werd ik gauw duizelig. Ik had ook wel een drukke tijd, bijna elk weekend verjaardagen enzo. Die combi is ook niet geweldig. Maar omdat het aardig goed ging dacht ik aan afbouwen, want ik wilde ook niet meer de bijwerkingen van het medicijn hebben.
Ik werk dus nog niet want ik pobeer is thuis alles nog op een rij te krijgen. Ik heb nog niet zoveel energie om met m'n vriendinnen om te gaan en ben nog steeds met oorzaken bezig hoe ik in de burnout terecht ben gekomen. laatste tijd kom ik er wel achter dat ik echt veel meer aan anderen denk dan aan mezelf. Ik moet meer een eigen leven gaan leiden, doen wat ik zelf wil. Maar als ik met oorzaken bezig ben dan kost dat me al erg veel energie.
Nu door weer 6 dagen bezig te zijn met 15 mg citalopram ben ik weer erg moe, snel duizelig en spierpijn. Dus nu doe ik bijna niets, op lopen en beetje lezen in de tuin na.
Lekker dat je een een werkplek hebt met mensen met begrip. Doe je nu wel nog hetzelfde werk en heb je een drukke baan? Of lekker in het groen?

ik doe nog wel het zelfde werk, dus ik ben bekend in het werk, iets anders had ik ook niet aangedurft moet ik zeggen. een andere baas is al verandering genoeg. ik heb de oorzaak van mijn burnout gelukkig gevonden, grotendeels ligt het aan mijn oude werk. en de rest ligt aan onverwerkte gebeurtenissen.
jou verhaal is erg herkenbaar.
oxazepam gebruik ik echter nog maar 1 tablet per twee a drie weken gemiddeld, dus dat valt mee, maar inderdaad, zijn ook erg vermoeiend.
dat alles veel energie kost, dat klopt helemaal, als ik een dagje tot 15 uur gewerkt heb, dan doe ik thuis ook niks meer, als alleen wat koken.
ik heb een zoon dus koken is dan wel belangrijk.
ik hoop dat jij je met 15 mg wel beter voelt. ik ben ook al eens eerder aan het afbouwen gegaan, en dat ging toen ook niet goed, en toen ben ik verder gegaan met 10 mg. wat leek te helpen, maar nu hoop ik dat het wel goed gaat.

het zijn voor mij inderdaad ook onverwerkte dingen uit het gezin waar ik uit kom. Moeilijke tijd gehad ongeveer de afgelopen 10 jaar, ik ben nu 25.
De eerste tijd is aan het verwerken daarvan veel aandacht besteed en de laatste tijd kwam dat eigen leven leiden eruit. En ik was leerkracht in het basisonderwijs, wat voor mij een te stresbaan is. Heel leuk maar alles wat er bij komt kijken is veel. Dus ik heb al besloten niet hetzelfde werk te gaan doen. Na de zomer moet ik weer voor een keuring bij het wia. Dan zit bijna m'n tweejarige ziektewetuitkering erop en dan gaan ze nu kijken of ik wel iets anders kan. Zie daar tegenop, ik ben er nog niet aan toe. Soms kan ik niet eens de reizen afleggen. Ik heb gelukkig een psycholoog achter me staan.
Nu denk dat ik alle oorzaken wel gevonden heb en nu alleen het eigen leven leiden echt serieus gaan nemen. Nee zeggen tegen mensen ook al krijg je kritiek. Meer voor mezelf zorgen en tijd met m'n man hebben. Ik denk dat dat de grootste oorzaak is waardoor ik nog niet goed op kon knappen.
M'n huishouden kan ik aardig weer doen als ik maar niet teveel vermoeiende dingen ernaast doe. Koken doe ik ook al weer een tijd.

Hoi Justme,

Ik heb nog een vraagje aan je. Aan het begin in je burnout kan je niets. Ik vind/vond het lastig om te weten wannneer je dingen weer kunt of wanneer iets toch teveel energie vraagt. Je kan nl steeds weer iets meer. Ben jij ook dingen weer gaan doen terwijl je er weinig energie voor had maar waar je wel behoefte naar had bv lekker met vrienden/vriendinnen afspreken ofzo?
Dat is nu een beetje een zoektocht in m'n eigen leven gaan leiden. Dat als ik bv ipv vaak met familie omgaan meer met vriendinnen om zou gaan (daar heb ik behoefte aan) ik er toh energie van zal krijgen. Soms ben ik nl wel bang dat ik dan terug zou vallen en daar zit ik ook niet echt op te wachten.
Hoe ben jij omgegaan met contacten met mensen?

ik heb zelf ruim een jaar thuis gezeten, ik belde heel veel afspraken af,gewoon weg omdat ik niet weg durfde. halverwege dat jaar koos ik meer voor mezelf en maakte ik bijna geen afspraken meer. ik kwam alleen nog bij mijn ouders en soms kreeg ik visite van een vriendin uit de buurt. vriendinnen die verder weg woonde had ik dus ook geen contact mee, alleen via mail en telefoon en dat is eigenlijk nog zo. ik durf de snelweg nog niet op, zij komen wel bij mij ,maar ook niet erg vaak en ben ook nog niet verder weg geweest als kwartier rijden. ik heb me daar een beetje bij neergelegd en hoop dat dat goed komt, wat moet ik anders. ik moet ook zeggen, ik had ook geen behoefte in veel weggaan hoor of visite krijgen, ik vond het thuis wel goed. beetje poetsen , wat lezen en wat tv kijken, dat was het zo'n beetje. voor de vertrouwde dingen heb ik geen schrik meer, supermarkt bijvoorbeeld. maar dingen die al lang niet meer heb gedaan, kan ik nog steeds niet mee overweg.
ik haal niet altijd energie uit op visite gaan, soms voelt het voor mij meer als: zo daar ben ik ook weer eens een keer geweest. af en toe bij de buurvrouw wat buurten, doet me het meest goed en bij mijn ouders op visite.

dat herken ik wel, op visite gaan omdat je ze dan weer eens gezien hebt. Niet omdat je het nou echt graag wil. Ik zag afglopen anderhalf jaar nog veel broers en zusse van mij en mijn man. Maar onze familie aan beide kanten is best groot en daardoor had ik geen tijd meer voor vriendinnen ook. Ook met m'n man wat leuks doen. Afgelopen week heb ik een stap voor mezelf gezet en m'n familie gemaild dat ik ze wat minder ga zien omdat ik m'n energie meer wil hebben voor mezelf, m'n man en als ik dan nog energie heb meer voor vriendinnen weer op te bouwen.
Ook wil ik niet meer rijden dan 15-20 minuten. Da kost me veel te veel, en stel dat ik opeens geen hoofd meer heb dan moet ik ook og terug. Alleen voor m'n fysio en psycho rijd ik 15 minuten. Verder liever niet.
Ik vind het fijn om van jou te horen hoe je er mee omgaat. Iemand die eindelijk begrijpt wat ik ook voel. Veel mensen snappen er niets van. Ook niet dat je liever thuis alleen kan zijn dan veel visite.
Ben je nog vaak duizelig? Ik denk dat jij na dat half jaar echt de juiste beslissing hebt genomen om voor jezelf te kiezen en een rustiger leven te leiden.
Over ergens naar toe gaan waar je lang niet geweest bent. Ik ben dan ook wel zenuwachtig maar soms probeer ik het expres te doen anders krijg je alleen maar meer angst. M'n moeder sleepte me soms ook gewoon mee om er doorheen te prikken. Toch heeft dat wel goed gedaan merkte ik. Bv de eerste keer weer zwemmen, het was maar klein en niet druk daar, maar ook dat was eng. Toch gedaan. Kleine dingen,niet telang gezwommen maar er even doorheen prikken.

mijn moeder probeert me ook altijd te stimuleren, maar dat lukt haar niet altijd, brrr, soms gaan de zenuwen dan door heel mijn lijf.
als ik niet fit ben , ga ik echt niet mee om op het terras te zitten of iets hoor, dan durf ik gewoon nee te zeggen.
van de andere kant heb je gelijk, als je het wel doet , en het gaat goed, heb je weer iets overwonnen inderdaad.
hoe gaat het vandaag met je?
ik ben helemaal bibberig, brrrr, verschrikkelijk. ik ga het nu echt doorzetten , dat afbouwen, dat ik dat gehad heb, baal dat ik nu helemaal bibberig ben. afgelopen vrijdag van 4 druppels naar 3 druppels gegaan, en na een paar dagen merk je dat steeds, bah.

Ik vind het echt knap dat je nee kan zeggen als je je niet lekker voelt. Ik heb de neiging gauw ja te zeggen, ook omdat ik anders het idee heb weken achter elkaar niks te kunnen doen. Als mijn man thuis is ben ik veel blijer maar hij moet werken. Dus zit je daar de hele week in je eentje. Dat scheelt denk wel als je een zoontje thuis hebt.
Toch kan ik beter lange tijd alleen zijn dan steeds korte pleziertjes. Als ik steeds korte pleziertjes heb, ben ik weer moe en moet ik weer opnieuw beginnen. Bouw ik nu energie op, dan kan ik straks meer plezier hebben.
Vandaag werd ik al weer moe wakker. Gisteren was het echt erg, amper op m'n benen kunnen staan. Zo moe dat ik bijna in slaap val. Ik kon bijna niets. 's Avonds ging het wel wat beter.
Vandaag ga ik weer even lopen. Het is nu m'n 7e dag met opbouwen en deze week heb ik dan echt last van m'n hoofd. Het weer opbouwen valt me veel zwaarder dan de week van het afbouwen. Daarbij had ik niet zo'n last alleen pas na 7 weken dus. Ik hoop dat dit gedoe in m'n hoofd gauw over is, want ik kan er amper wat mee.
Als ik op een gegeven moment zou gaan afbouwen ga ik het heel lanzaam doen. Jij neemt elke week toch een druppel minder. Ik denk dat ik er maand/ of zelfs per 2 maanden een druppel minder ga doen.
Gisteren kwam er weer een envelop binnen van het UWV, ik moet 30 juni weer op gesprek bij de arbo.

ik zelf ben 37 en mijn zoon is alweer 12 , dus die is ook niet vaak thuis, is vaak bij vriendjes of buiten.
dus veel gezelschap heb ik ook niet, een man heb ik niet , die is 6 jaar geleden van me weggegaan.
maar alleen zitten kost me niet zo veel energie, kan goed alleen zijn, niet altijd natuurlijk maar vaak wel.
ik neem elke week een druppel minder inderdaad, en heb het gevoel, dat ik die druppel ook voel, zoals vandaag, bibberig, duizelig etc. soms denk ik weleens, misschien moet ik er gewoon mee stoppen, dan heb ik hetzelfde als dat ik afbouw, alleen ben ik er dan sneller vanaf misschien, weet ik het. telkens als ik iets verminder , heb ik een paar dagen last , in ieder geval, brrr. ja dat krijg je er gratis bij, elke keer naar de arbo etc, poeh poeh. ik ben toen ontslagen op mijn werk, dat had mijn ex baas gedaan, omdat als ik zelf ontslag zou nemen, dat ik dan geen aanspraak op ww had. per december vorig jaar ontslagen. maar dan loop je steeds naar het cwi, omdat je in de ww zit.
ik had wel een heel aardige mevrouw, ik hoefde maar eens per maand te solliciteren, omdat ik net uit een burnout kwam.

Ik deed al 3 jaar invalwerk als leerkracht. Wel lange tijd al op dezelfde school. Op een gegeven moment hebben ze het gestopt omdat ik al vier maanden niet kon werken en aan het uwv doorgegeven dat ik er 3 dagen werkte. Ik zit dus in de ziektewet en krijg voor die 3 dagen 70% uitgekeerd. Het is een stuk minder maar we komen ervan rond. Alleen mag je maar twee jaar in de ziektewet zitten dus vandaar dat ik over een tijdje opgeroepen wordt door het WIA, ander woord voor WAO of ik niet ander werk kan doen wat minder van me vraagd. Ze hebben dan een lijst en zo'n 9000 beroepen in de computer staan.
Alleen omdat de ziektewet dus stopt moet ik misschien weer aan het werk terwijl ik dat toch echt nog niet erbij kan hebben. Ik moet de boel thuis eerst wat normaler kunnen doen. Het hoeft niet uitstekend te gaan maar er hoeft maar iets te gebeuren zoals nu en ik kan weer niks.

Vervelend inderdaad als je steeds een beetje afbouwt en dan dus een lange tijd die vervelende bijwerkingen hebt. Ik zou niet snel gaan afbouwen dan kun je beter eerder, wat ik zei, het over een langere tijd verdelen. Een druppel per maand ofzo. Dan voel je je tenminste een paar weken weer wat beter plus dat je er na zo'n 7 weken niet zo'n last van hebt.
Je zoon zie je dan inderdaad niet zoveel, maar vaak wel het voordeel dat ze zomaar weer eens binnen wippen, misschien middageten. Dat breekt de dag dan wel even.

Heb jij ooit hulp gehad van een deskundige op gebied van burnout? Of gewoon een psycholoog? Ik ben wel eens benieuwd wat zij allemaal adviseren en erover zeggen.

Hoi Vera,

mag ik vragen wat de reden is waarom je aan het afbouwen bent? Misschien heb je het al eerder geplaatst maar dan heb ik er overheen gelezen. Is het geen optie dat je een ander medicijn gaat gebruiken of wil je persee medicijnloos door het leven? Soms kan het zo zijn dat je serotoninehuishouding zodanig verstoord is dat langdurig gebruik gewoon noodzakelijk is. ook is het zo dat elk medicijn weer net ietsje anders werkt en voor iedereen weer verschillend is. Zo ben ik bijvoorbeeld helemaal opgebloeit van lexapro terwijl efexor en cipramil niks voor mij deden. Ik kon bijna niet meer werken, kwam nergens, dacht alleen maar negatief, klampte me helemaal vast aan mijn moeder en was constant somber. maar nu woon ik sinds een maand op mijzelf, sport 6 dagen in de week, werk weer fulltime en ga zelfs weer uit in drukke ruimtes terwijl ik normaal mensenvrees had. Ik bedoel maar dat dit toch een voorbeeld is hoe een medicijn zou moeten werken. je moet zelf weten wat je doet natuurlijk, maar het zou zonde zijn als je straks weer helemaal terugvalt en dus ook helemaal niet meer zou kunnen werken.

ik wil je in ieder geval heel veel succes wensen met alles en dat gedoe bij het uwv.

Ennehhh justme, waarom ben jij eigenlijk aan het afbouwen? Zijn de verschijnsellen hetzelfde als tijdens de opbouw??

groetjes

Hoi James,

Op zich werkte citalopram wel goed. Voordat ik dit gebruikte knapte ik helemaal niet op, had ik angsten die nu ook weg zijn.
Alleen na een jaar gebruikt te hebben ging ik al aardig wat vooruit. En ik bleef vaak wel nadelen hebben lichamelijk, waarvan ik dacht dat dit door citalopram kwam. Vandaar dat ik wilde afbouwen, en het afbouwen duurt een jaar zei mijn apotheker. Het duurt ongeveer dezelfde tijd als dat je het gebruikt hebt. Mijn man en ik hebben wel al een tijd de wens kinderen te krijgen, maar ik ben daar nu nog niet aan toe en ik mag als ik zwanger wil zijn geen citalopram gebruiken. Dus als ik over een jaar een kindje zou willen dan moet ik nu al denken aan afbouwen, en omdat het al wat beter ging...
Ik heb begin van m'n burnout een ander soort geprobeert waar ik binnen een dag mee gekapt ben omdat ik er zo heftig op reageerde. Paroxetine heet dat spul. Toen vroeg ik andere, kreeg ik citalopram. Nou daar ben ik echt niet blij mee geweest ook met die bijwerkingen. Toen zei de arts dat ik dit toch moest proberen omdat je niet steeds wat anders kan gaan doen. Dus ben ik hiermee door gegaan. Vandaar dat ik niet nog eens om een andere ging vragen.
Nu blijf ik een tijd 15 mg gebruiken totdat ik me echt stukken beter voel. Maar ik gebruik liever niks. Op zich denk ik niet dat ik het erg vindt als ik bv jaren wat moet gebruiken, maar liever een soort die me amper bijwerkingen geeft en waarbij je zwanger mag worden. Ik had een burnout, ik kon niks mee alleen op de bank liggen. Dus toen hield ik me echt niet bezig met dat het een vriendelijk soort zou zijn bij zwangerschap.

James, heb jij ook een burnout gehad of alleen angsten? Want daar zit een heel verschil in. Als ik geen angst heb (dat heb ik ook niet meer) kan ik nog amper wat, gewoonweg omdat ik de energie niet heb. Ik heb een burnout en geen reserves energie meer. Ik moet leren veel beter voor mezelf te zorgen en niet te denken aan anderen.

hoi james,
ik ben aan het afbouwen, omdat ik lichamelijke klachten blijf houden, moe, vaak misselijk en mijn darmen. dus ik wil het zeker gaan proberen zonder. geestelijk kom ik er wel, iedereen heeft wel eens een vervelend dag, toch.
mijn angsten en depressieve gevoelens zijn wel beter onder controle door ad. maar ik word niet verder geholpen met ad.
en ik vind het zelf een prettig idee, als ik het zelf kan doen, zonder ad, daar ben ik aan toe, vind ik zelf.
en mocht het echt niet gaan, dan kan ik altijd met de huisarts overleggen, maar ik heb het gevoel dat het wel gaat en mijn psychologe ook.

hey vera,
ik ben ook alleen maar bij een psychologe geweest, dus niet iemand die gespecialiseerd is in burn outs.
maar ik ben wel een stuk verder gekomen door de psychologe, hoe ik bijvoorbeeld weer wel in de winkel kom, of hoe je zoiets overwint.
en een goede tip van haar, als de zenuwen door je lijf gieren in de auto, ga dan hard mee zingen met de radio, dan denk je niet aan die gierende zenuwen, mij helpt het wel eens.

hoi vera, hoe was het vandaag met je?
ik heb van half negen tot half vier gewerkt.
misschien is het leuk , om mij toe te voegen aan msn. kunnen we daar eens kletsen.
als je dat wil, zet ik mijn msn adres even hier neer, als je me toegevoegd hebt, dan kan ik het berichtje bij radar weer verwijderen, snap je?
mijn ouders hebben hier gegeten en zijn net een half uur weg, en mijn zoon is met hun mee, die slaapt vannacht bij mijn ouders en gaat morgen met mijn pa zwemmen bij center parcs hier in de buurt.
ik was vanmorgen voor dat ik ging werken, helemaal gestressd weer, was weer een week geleden , dat ik moest werken. maar eenmaal op het werk, ging het best goed met me.
tot snel.
doeg