Pesterijen & geweld op school...
Geplaatst: 28 mar 2008 15:04
Mijn partner en ik hebben een dochtertje van 8 jaar. Zij heeft door een moeilijke geboorte een ontwikkelingsachterstand. Hierdoor heeft zij een cluster 3 indicatie, en zit zij op een speciale school. In eerste instantie ging daar alles hartstikke goed. Ze leerde heel veel en was altijd super enthousiast als ze thuis kwam.. Tot december 2007 kreeg onze dochter hele erge pijnen in haar buik. Wij gingen op een gegeven moment ziekenhuis in en uit. Niemand wist wat er aan de hand was. Als wij het aan haar vroegen zei ze helemaal niks of kwam er heel snel het woordje:"goed!" uit. Tijdens de kerstvakantie was alles over en ging het ook goed. Toen in januari school weer begon. Zei werd elke ochtend en middag gehaald & gebracht door haar chauffeuse. Na de vakantie kwam de chauffeuse onze dochter thuis brengen en, liet ons weten dat onze dochter de hele terugweg aan het huilen was. Ik ging met haar naar hui, troostte haar en we dronken wat thee. Op dat moment floepte alles eruit. Ze werd gepest & geslagen op school door een groep kinderen. Ze vertelde dat ze in haar buik werd geschopt, dat haar keel werd dicht geknepen, en in haar gezicht werd geslagen. Furieus dat ik en mijn partner waren wouden we eigenlijk meteen naar school rijden, toch zijn we eerst telefonisch contact gaan zoeken met school. Tijdens het telefoongesprek gaf haar juf aan dat ze er wat aan ging doen en dat ze ons op de hoogte zou houden. Dit gaf ons wel wat geruststelling want, je vertrouwd er toch op dat de leerkracht een oogje in het zeil houden.
Na een paar weken hoorde we helemaal niets. We hadden besloten om een briefje naar de juf te sturen. Het enige terugkoppeling wat we kregen was: "Het gaat goed!". Toch bleef onze dochters gedrag hetzelfde, maar ze zei helemaal niets over de pesterijen en het geweld. Tot na de vakantie ze weer thuiskwam met pijn in haar buik. Ik vroeg aan haar of er wat gebeurd was en ze zei niets. Na een paar dagen ging haar buikpijn over en, wou ik haar beter melden. Toen ik dat bij haar aangaf werd onze dochter witheet. ze wou absoluut niet meer naar school. Ik vroeg aan haar wat er aan de hand was. Ze vertelde dat ze nog steeds geslagen en gepest werd, maar dat waarschijnlijk de kinderen op delen van haar lichaam zaten en sloegen waar het niet gepast is. We waren zo geschrokken en boos op de school. we zijn naar de dokter gegaan en daarna meteen naar school.
We vroegen per direct een gesprek met de directeur en de juf aan. Dit kon met pijn en moeite hij was stomverbaasd, wist van niks af. Ook kregen wij de indruk dat hij niet in gesprek wou gaan met ons. Hij gaf aan dat er een intern onderzoek zou komen en dat we nog van hem zouden horen. Wij gingen niet weg voordat de juf erbij kwam. Die kwam en vroeg later aan ons of dit niet thuis gebeurde waardoor mijn man furieus werd. Onze dochter wilt niet een meer haar kamertje uit, laat staan buiten spelen! Daarna kwam ze ook nog met een opmerking dat deze kinderen bekend stonden als pestkoppen en dat ze dat ook vaker met andere kinderen hetzelfde deden. Daar wisten de leraren vanaf. We stonden verbaasd over deze uitspaak. Als je al weet dat ze dit doen dan maak je er toch werk van?? Wij zijn alsnog aangifte gaan doen. Ook hebben wij meteen contact opgenomen met de onderwijsinspectie.
Nog niet eens 12 uur nadat de aangifte gebeurd is werden mijn partner en ik gek gebeld door de school. Ik door de directeur en mijn partner door de juf. Heel frappant kwamen ze met een verschillende verhalen. Dan waren de kinderen op school op de hoogte gesteld, en konden ze de dadertjes niet schorsen. En in het ander gesprek werd gezegd dat de kinderen niks wisten. Dat er gezegd is dat onze dochter ziek was en wanneer ze weer op school kwam. Kortom ze gingen in allerlei bochten wringen waar ze zelf niet uitkwamen. Ze vonden dat het maar weer zo normaal mogelijk moest blijven en dat onze dochter maar weer naar school moest komen. opgenoemd die mee deden aan de pesterijen. Daardoor kunnen ze niks aan de aangifte tegen de kinderen doen. Wel aan de nalatigheid van de school.
Ondertussen hebben wij een timide meisje rondlopen die bij elke spontane beweging een schrikreactie vertoond, en waar de zelfvertrouwen helemaal naar beneden is gekelderd. Zei loopt bij een psycholoog en kan nog steeds niet naar school. Wij zijn bezig om haar weer naar een nieuwe school te laten gaan. Maar door de bekendheid en machtspositie van haar oude school word dit er niet makkelijker op gemaakt. Ze zijn zo druk bezig met hun eigen fouten te maskeren dat ze niet 1 keer hebben bekommert om de welzijn van onze dochter.
Wie weet wat we nog meer kunnen doen, wij zijn ten einde raad……
Na een paar weken hoorde we helemaal niets. We hadden besloten om een briefje naar de juf te sturen. Het enige terugkoppeling wat we kregen was: "Het gaat goed!". Toch bleef onze dochters gedrag hetzelfde, maar ze zei helemaal niets over de pesterijen en het geweld. Tot na de vakantie ze weer thuiskwam met pijn in haar buik. Ik vroeg aan haar of er wat gebeurd was en ze zei niets. Na een paar dagen ging haar buikpijn over en, wou ik haar beter melden. Toen ik dat bij haar aangaf werd onze dochter witheet. ze wou absoluut niet meer naar school. Ik vroeg aan haar wat er aan de hand was. Ze vertelde dat ze nog steeds geslagen en gepest werd, maar dat waarschijnlijk de kinderen op delen van haar lichaam zaten en sloegen waar het niet gepast is. We waren zo geschrokken en boos op de school. we zijn naar de dokter gegaan en daarna meteen naar school.
We vroegen per direct een gesprek met de directeur en de juf aan. Dit kon met pijn en moeite hij was stomverbaasd, wist van niks af. Ook kregen wij de indruk dat hij niet in gesprek wou gaan met ons. Hij gaf aan dat er een intern onderzoek zou komen en dat we nog van hem zouden horen. Wij gingen niet weg voordat de juf erbij kwam. Die kwam en vroeg later aan ons of dit niet thuis gebeurde waardoor mijn man furieus werd. Onze dochter wilt niet een meer haar kamertje uit, laat staan buiten spelen! Daarna kwam ze ook nog met een opmerking dat deze kinderen bekend stonden als pestkoppen en dat ze dat ook vaker met andere kinderen hetzelfde deden. Daar wisten de leraren vanaf. We stonden verbaasd over deze uitspaak. Als je al weet dat ze dit doen dan maak je er toch werk van?? Wij zijn alsnog aangifte gaan doen. Ook hebben wij meteen contact opgenomen met de onderwijsinspectie.
Nog niet eens 12 uur nadat de aangifte gebeurd is werden mijn partner en ik gek gebeld door de school. Ik door de directeur en mijn partner door de juf. Heel frappant kwamen ze met een verschillende verhalen. Dan waren de kinderen op school op de hoogte gesteld, en konden ze de dadertjes niet schorsen. En in het ander gesprek werd gezegd dat de kinderen niks wisten. Dat er gezegd is dat onze dochter ziek was en wanneer ze weer op school kwam. Kortom ze gingen in allerlei bochten wringen waar ze zelf niet uitkwamen. Ze vonden dat het maar weer zo normaal mogelijk moest blijven en dat onze dochter maar weer naar school moest komen. opgenoemd die mee deden aan de pesterijen. Daardoor kunnen ze niks aan de aangifte tegen de kinderen doen. Wel aan de nalatigheid van de school.
Ondertussen hebben wij een timide meisje rondlopen die bij elke spontane beweging een schrikreactie vertoond, en waar de zelfvertrouwen helemaal naar beneden is gekelderd. Zei loopt bij een psycholoog en kan nog steeds niet naar school. Wij zijn bezig om haar weer naar een nieuwe school te laten gaan. Maar door de bekendheid en machtspositie van haar oude school word dit er niet makkelijker op gemaakt. Ze zijn zo druk bezig met hun eigen fouten te maskeren dat ze niet 1 keer hebben bekommert om de welzijn van onze dochter.
Wie weet wat we nog meer kunnen doen, wij zijn ten einde raad……