Radar

Minderjarige vloert Dexia

door Rien Meijer

AMSTERDAM (DFT) - Dexia Bank moet een gedupeerde belegger schadeloosstellen, omdat deze nog minderjarig was toen de gewraakte drie aandelenleasecontracten werden afgesloten. Zijn moeder sloot de contracten – voor het beleggen met geleend geld – in december 2000 af op naam van haar toen 17-jarige zoon. Zij verzuimde daarbij echter een machtiging van de kantonrechter aan te vragen, die nodig is om voor een minderjarige een krediet af te sluiten.

Volgens advocaat Rob Silvertand van de inmiddels 24-jarige jongen kan deze uitspraak van de kantonrechter in Amsterdam grote gevolgen hebben voor ándere jeugdige beleggers in de inmiddels beruchte aandelenleaseproducten, waarvan Dexia in ons land verreweg de grootste aanbieder was. „Er zijn een heleboel minderjarigen die dit soort leasecontracten zijn aangegaan”, zegt de raadsman, die de zaak in 2005 aanspande. „Ik heb hier zelfs zaken in de kast liggen van baby’s waarvoor de grootouders zo’n product hebben afgesloten.”

Silvertand schat dat het in totaal om duizenden gevallen gaat. Hoewel gedupeerde studenten en scholieren zich al in 2003 verenigden in de Stichting JuniorLease, is het volgens hem de eerste keer dat een rechter contracten nietig verklaart vanwege minderjarigheid. De moeder sloot de drie leasecontracten af bij wijze van ’spaarpotje’ voor haar zoon. Als gevolg van de malaise op de beurs in de daaropvolgende jaren was er ten tijde van de eindafrekening, in oktober 2005, echter een negatief saldo van zo’n €11.000.

De kantonrechter in Amsterdam heeft deze week bepaald dat Dexia de schuld moet kwijtschelden en de volledige inleg – minus eerder uitgekeerde dividenden – aan de jongen moet terugbetalen. Dit komt neer op bijna €5700 plus rente. Tevens moet de van oorsprong Belgische bank ervoor zorgen dat de BKR-registratie van de 24-jarige binnen tien dagen wordt geschrapt.

Dexia gaf gisteren aan het vonnis niet te kennen en daarom niet te kunnen reageren.

© 1996-2008 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf B.V., Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.

Op 21 mei heeft de rechtbank Amsterdam een duidelijke uitspraak gedaan over het afsluiten van aandelenlease contracten door een minderjarige.
De Telegraaf heeft hier afgelopen zaterdag al over geschreven, zie de posting hierboven.
De rechter zegt o.a. :

Artikel 1:345 en 1:347 BW

6.2. Dexia heeft gesteld dat [X] geen beroep op de vernietigingsgrond van artikel
1:347 BW toekomt, omdat de lease-overeenkomsten geen overeenkomsten tot geldlening zijn en artikel 1:345 lid 1 sub d BW derhalve niet van toepassing is. Deze stelling van Dexia faalt. Uit de lease-overeenkomst en de bijbehorende Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease blijkt dat het hier gaat om overeenkomsten waarbij Dexia op zich neemt voor rekening en risico van de afnemer effecten aan te kopen en waarbij de afnemer, in dit geval [X], de aankoopsom aan Dexia schuldig blijft. Het gaat hier dus om een belegging met een geleende som geld. Uit artikel 1 van de lease overeenkomsten blijkt ook duidelijk dat [X] ter zake van deze lening rente verschuldigd was en uit artikel 3 sub c en d van de lease-overeenkomst blijkt dat [X] de geleende hoofdsom terug diende te betalen in twee termijnen. Anders dan Dexia stelt is er dus wel degelijk sprake van het lenen van een som geld. Dat [X] niet vrijelijk over deze som geld kon beschikken, maakt dit niet anders.

6.3. Het beroep van Dexia op het bepaalde in artikel 347 tweede lid BW gaat niet op, nu geen sprake is van rechtshandelingen die de minderjarige geen nadeel hebben berokkend.

6.4. Vervolgens is aan de orde de vraag of het door [X] gedane beroep op de vernietigingsgrond van artikel 1:347 BW op het moment dat hij dit deed reeds was verjaard. De verjaringstermijn voor dit beroep is 3 jaar en vangt aan op het moment dat degene aan wie de bevoegdheid tot vernietiging toekomt bekend werd met de overeenkomst. Dexia heeft weliswaar gesteld dat de verjaringstermijn van dit beroep ingevolge artikel 3:52 lid l sub a BW een aanvang neemt op het moment dat de minderjarige meerderjarig wordt, maar dit is onjuist. Genoemd artikel 3:52 lid 1 sub a BW handelt over handelingsonbekwaamheid. In het onderhavige geval wordt echter geen beroep op vernietiging wegens handelingsonbekwaamheid van de destijds minderjarige [X] gedaan, maar wordt een beroep gedaan op vernietiging wegens een wettelijke beperking van de handelingsbevoegdheid van [Y] in haar hoedanigheid als bewindvoerend ouder. Om deze reden is de verjaringstermijn van artikel 3:52 lid 1 sub d BW van toepassing.

6.5. [X] heeft onbetwist gesteld dat hij eerst in 2004 op de hoogte is geraakt van het bestaan van de lease-overeenkomsten. Dit betekent dat zijn vernietigingsberoep op
24 augustus 2005 nog niet was verjaard en [X] de lease-overeenkomsten derhalve tijdig heeft vernietigd. Nu sprake is van een rechtsgeldige vernietiging dienen alle betalingen van [Y] aan Dexia ter zake van de lease-overeenkomsten te worden gerestitueerd, verminderd met hetgeen ter zake van die overeenkomsten van Dexia is ontvangen, zoals uitgekeerde dividenden.

Deze uitspraak is niet alleen goed voor de Dexia gedupeerden die hieronder vallen, maar ook voor alle andere vergelijkbare situaties en contracten zoals b.v. het Aegon Vliegwiel contract enz.

Dexia gaf aan de uitspraak nog niet te kennen.
Als Dexia op de website van PAL kijkt dan kunnen ze hem daar lezen.
Hier de link naar de uitspraak:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 052008.htm

Groeten,
Piet

mijn zusje en ik waren allebei minderjarig ten tijde van het afsluiten van de leasecontracten door mijn vader. Wij zijn er jammergenoeg dit jaar pas achter gekomen dat hij dergelijke contracten op onze naam had afgesloten. Mijn ouders lagen in scheiding.

Opt out is dus nimmer verstuurd waardoor wij door hem flink de pineut zijn. Ik heb een BKR notering, zij gelukkig niet. Wij hebben nu wel EDR op ons dak zonder dat wij ons goed kunnen verweren. De duisenberg regeling geldt nu, maar wij krijgen daar geen cent door terug of in mindering.

Ik dacht zelf aan de uitzondering van art. 7:908 lid 3: "voor een gerechtigde (..) niet met zijn schade bekend kon zijn heeft een verbindendverkaring geen gevolg (...)" etc. Ik kan hier echter nergens wat over terug vinden in literatuur danwel rechterlijke uitspraken.

Een advocaat tot wie ik me heb gewend doet moeilijk over de initieel benodigde opt out om een kans te maken. Het kan toch niet zijn dat ik door mijn (gerechtvaardigde) onwetendheid flink de dupe wordt van acties waar ik nks mee te maken heb?

gr. elrey

Misschien is het enige dat voor jou overblijft een dagvaarding aan het adres van je vader om hem aansprakelijk te stellen voor het ontstaan van deze situatie.

Wie heeft het contract getekend destijds?

Ik zou dit probleem ook eens aan Piet Koremans voorleggen hoe hier nu precies mee om te gaan.
Het kan niet zo zijn dat jullie vader een contract afsluit voor minderjarige kinderen op jullie naam en dat jullie nu met de ellende zitten.

Goedemiddag,
Ik was ook minderjarig toen ik hetcontract afsloot,,
en zit nu met een groot probleem omdat wij een huis willen kopen maar door dit gaat het niet.
Ik weet totaal niet wat ik nu moet doen?
Wie heeft er een goed advies voor me?
Mvg Wendy

Wendy,
Volgens mij geldt artikel 1:345 juncto 1:347 Burgerlijk Wetboek (het artikel waarvan sprake was in bovengenoemde rechtszaak) alleen in de situatie dat beide ouders gescheiden zijn en één der ouders het bewind voertt over het kind cq er sprake is van voogdij over het kind. In zo'n geval moet de ene bewindvoerend oudercq de voogd inderdaad toestemming vragen aan de kantonrechter om dit soort kredietovereenkomsten aan te gaan.

Dus niet zonder meer in vele andere zaken van minderjarige deelnemers en waarin er geen sprake is van echtscheiding van de ouders of van voogdij over het kind.

Ik denk dat een casus als waarvan sprake is in dit vonnis niet zo vaak voorkomt als Mr. Silvertant stelt in het artikel in de Telegraaf. In veel van de wel vergelijkbare zaken zal het bovendien lastig zijn aan te tonen dat er nog geen sprake is van verjaring. In DEZE zaak was buitengerechtelijke vernietiging al in 2005 of 2004 ingeroepen.

Op zichzelf genomen is dit een interessante casus. In veel andere leaserechtszaken werkt de positie van de ouders alleen maar ten NADELE van de minderjarige. Zo kijkt de Rechtbank Utrecht (sector kanton) in Sprintplanzaken ook naar het inkomen van de meetekenende ouders bij een minderjarige. Voor een (destijds) minderjarige leasecontractant met een vader met een wat hoger inkomen pakt dat soms ten nadele uit van die (destijds) minderjarige, die krijgt een groter deel eigen schuld in de schoenen geschoven. Zot natuurlijk. Het inkomen van je pa als risicofactor bij eigen schuld van de minderjarige contractant.

Al met al toont ook deze zaak (dit vonnis) wederom aan hoe krakkemikkig, juridische bezien, die leasecontracten in elkaar staken.

Het is natuurlijk van de gekke dat (voormalig) minderjarigen nu met de gebakken peren zitten.

Alleen mijn vader heeft telkens getekend. mijn moeder had daar niks mee te maken.
Als ik het verzoekschrift lees van de Duisenberg regeling zie ik dat volgens de regeling zelf minderjarigen nimmer het recht verliezen om te kunnen procederen, maar ja daar lees of zie je ook niks meer van terug.

Radar

[ archief ] Minderjarige vloert Dexia

Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia

Re: Minderjarige vloert Dexia