Radar

Heb inmiddels na uitspraak Hoge Raad een tweetal voorstellen van Dexia ontvangen m.b.t. het tijdig vernietigen van 2 contracten. Zag er goed uit.

Mijn totale pakket bestond echter uit meerdere contracten waaronder een WVD, afgesloten in 1997 die na 5 jaar in 2002 is verlengd door mij. Niet medeondertekend door partner. Is hier sprake van een nieuw contract of zijn we te laat met vernietigen?

Heeft iemand hiermee inmiddels ervaring opgedaan?

m.v.gr.

Wij hebben precies dezelfde situatie. Ook wvd van 1997 en verlengd in 2002 ,omdat we toen erg veel verlies hadden Verlengd tot 2005 ,maar krijgen hier geen schikking voor.Hebben van Dexia nu wel een schikking voor twee contracten gekregen .Advocaat en ik hebben alles nagerekend en schikking = rente is redelijk . Alleen ze weigeren vergoeding juridische kosten te geven. We hebben nog geen procedure tegen Dexia ,maar toch geven de advocaten kans iets van de kosten terug te krijgen. We gaan dus nog maar even door en hopen voor de andere contracten ook nog wat terug te krijgen. Het gaat nu wel wat langer duren anders zouden we binnen vier weken ons geld terug krijgen . Nu moeten we zeker nog een paar maanden wachten

gr hans 2004

De verlenging van het contract in 2002 maakt het leasecontract uit 1997 nog niet tot een NIEUW contract, lijkt me. Bij de meeste leasecontracten van Legio Lease/Bank Labouchere was het standaard mogelijk om te verlengen. Een groter probleem lijkt me dat nu (in 2008) nog willen vernietigen (er vanuit gaande dat dit niet eerder gebeurde !) door de partner door vermoedelijk geen rechter aanvaard zal worden. Behalve wanneer je partner kan aantonen dat hij/zij bijvoorbeeld 5 jaar in coma heeft gelegen.

Juridisch correct opereren vraagt nu eenmaal een flinke dosis allertheid.

Dat begrijp ik ook dat je dat nu niet meer kan vernietigen .Ik heb het contract in 2003 venietigd. Dus een jaar na de verlenging.

gr hans

Lijkt mij wel logisch, je partner kwam ( waarschijnlijk ) pas op de hoogte v.h. bestaan van deze rommel bij de afloop van je eerste contract toen je moest vertellen dat je een grote blunder had gemaakt, je had vertrouwen gehad in een louche instelling, in plaats van drie maal winst, had je een "spookschuld" gemaakt.

Hiermee ligt echter de vernietiging door je partner ruim binnen de termijn.
je vernietigd overigens het eerste contract, zonder dat, had het tweede contract immers nooit bestaan.

Ton

Ben niet geheel volledig geweest. Alle contracten zijn vernietigd in 2003. Ook het verlengde contract. Dexia houdt blijkbaar voet bij stuk en roept te laat vernietigd waarbij ze zich vooralsnog beroept op de uitspraak van de Hoge Raad. Quote Dexia: Het is nog niet te zeggen hoe de rechtspraak zich op dit punt zal ontwikkelen. Ik meen mij echter te herinneren dat er op dit punt reeds jurisprudentie aanwezig is.

Wie weet welk topic dit is geweest of zit ik er naast.

Double U

Er is jurisprudentie, zij het m.i. slechts van lagere rechters en (nog) niet van de Hoge Raad.

Uit de reactie van Dexia valt op te maken dat Dexia zelf de contractverlenging uit 2002 ook niet ziet als een nieuw contract. Dexia gaat immers blijkbaar uit van de noodzaak tot vernietiging binnen drie jaar na 1997.

Niet onbelangrijk in dit verband lijkt mij dat uit artikel 3:316 BW voortvloeit dat vorderingen ex. artikel 1:88 BW die ten tijde van het instellen van de collectieve rechtszaak van de Stichting Eegalease op 13 maart 2003 nog niet waren verjaard, alsnog binnen 6 maanden na beeindiging van de collectieve rechtszaak door de St. Eegalease (23 juni 2005) konden worden ingesteld.

De conclusie zou dan ook moeten luiden:

ALLEEN VERNIETIGINGEN INGEROEPEN DOOR DE PARTNERS NA 23 DECEMBER 2005 ZIJN IN ELK GEVAL TE LAAT INGEROEPEN.

Verweer in rechte kan ook na 23 december 2005 nog worden gebruikt, dit verweer kan namelijk niet verjaren.

Leaseverlies/Eegalease is zich er altijd van bewust geweest dat zij door het instellen van de collectieve rechtszaak in elk geval één sterke troef in handen had, namelijk dat er zolang de collectieve rechtszaak liep geen verjaring kon plaatsvinden van de claims van ALLE circa 200.000 eegaleasers. In een artikel in het Nederlandse Juristenblad in 2007 heeft Lemstra (voorzitter St. Leaseverlies en thans ook van Verliespolis) dit ook (impliciet) toegegeven en er -en dat laatste maakt hem als belangenbehartiger voor de consument volstrekt ongeloofwaardig- zelfs voor gepleit dat de wet wordt veranderd (waardoor collectieve belangenbehartigers deze troefkaart ook nog zouden kwijtraken).

Het artikel in het NJB is geplaatst onder de kop:
''Mission statement van een gelegenheidscoalitie'' en is door Lemstra geschreven samen de advocaat van Dexia.

even een stukje uit 2004 opdat iedereen weer weet hoe het zit

Sara Etty


Geplaatst op 26 Aug 2004 22:40 door Sara Etty


--------------------------------------------------------------------------------

Dag Aert001,

Hetgeen je zegt over vernietiging en de daarvoor gestelde wettelijke termijn is niet geheel juist.

Je kunt als echtgenoot / geregistreerd partner van een aandelenleaser binnen drie jaar na het sluiten van de overeenkomst deze op grond van de gezinsbeschermende bepalingen binnen of buiten rechte vernietigen, mits het niet om registergoederen gaat (en daar gaat het hier niet om).

Binnen rechte is dan bij de rechter. Ook dat moet binnen die drie jaar. Tenzij je buiten rechte vernietiging hebt ingeroepen. Dat stuit namelijk de termijn om (alsnog) naar de rechter te gaan. Al hoeft dat na het buiten rechte inroepen van vernietiging niet. In principe lok je met die verklaring tot vernietiging een actie van wederpartij uit. Die kan, wanner die zich er niet in kan vinden, naar de rechter gaan om de buiten rechte ingeroepen vernietiging ter discussie te stelle en nakoming van de overeenkomst te vorderen. Maar zolang die dat niet (succesvol) doet is er buiten rechte vernietigd.

In rechte vernietiging inroepen in verweer is echter niet onderhevig aan verjaring. Dat kan altijd. Dat wil zeggen, wanneer Dexia een niet betalende aandeleneaser voor de rechter daagt, dan kan diens eventuele echtgenote of geregistreerd partner zich in die procedure voegen en in verweer vernietiging in rechte inroepen.

Maar buiten verweer is er kortom wel degelijk sprake van verjaring na drie jaar, zowel binnen als buiten rechte.

Groet, Sara

Het gestelde door Sara Etty klopt niet.

Dexia probeert het publiek zand in de ogen te strooien door te stellen:

Het is nog niet te zeggen hoe de rechtspraak zich op dit punt zal ontwikkelen

Dat is namelijk wel te zeggen. Dexia weet vermoedelijk allang wat het gaat worden, want Dexia heeft zich op dat punt natuurlijk al grondig laten adviseren. De uitkomst van dat advies wil men, gelet op de dooddoener op de site, niet kenbaar maken en het laat zich raden waarom.

Overigens: toen men een advies had wat Dexia uitkwam over huurkoop wist men niet hoe vaak men moest benadrukken dat men sterk stond met zo'n mooi advies van drie professoren. Dat geeft te denken!

Maar uit het feit dat zij het zo formuleert, volgt wel dat Dexia al weet dat de verjaring niet gaat lopen op het moment van sluiten. Men verwacht een ontwikkeling en dat betekent dus dat het voor de klant beter gaat worden, want slechter dan gaan lopen op de dag van afsluiten kan niet.

Het is ook wel logisch dat men dit zo doet, want men is gebaat bij een lang mogelijk durende onduidelijkheid, misschien wel zo erg dat rechtsontwikkeling wil voorkomen.

Denk daar maar eens over na.

Het gestelde door Sara Etty klopt niet.

mag het iets meer zijn! let wel, dit was 2004

Ton

Ook in 2004 klopte dit niet.

Er was toen al volop jurisprudentie in de sfeer van letselschadeclaims en incestclaims waarin een beroep op verjaring werd gedaan en waaruit blijkt dat de betrokkene voldoende subjectieve kennis van de feiten moet hebben voor de verjaring gaat lopen. Voldoende in dit verband is zoveel kennis dat er een rechtsvordering kan worden ingesteld. Het is de vraag hoe dit hier in het geval van aandelenlease uitpakt. Daar valt over te twisten, maar het is altijd al duidelijk geweest dat de verjaring niet gaat lopen bij het sluiten van het contract. Immers, die datum zegt niets over de kennis bij de partner. Anderzijds is drie jaar binnen het sluiten natuurlijk altijd tijdig.

Overigens kon in 2004 eenvoudig de parlementenaire geschiedenis worden nagaan van dit wetsartikel dat in 1992 is ingevoerd.

Uit die wetsgeschiedenis blijkt dat Bloembergen (de auteur van het artikel) deze formulering heeft gekozen om de rechter ruimte te geven. Het gaat om een formulering die in lijn met de subs a t/m c van hetzelfde artikel moet worden gelezen.

Alleen al een eenvoudig onderzoek naar de parlementaire geschiedenis leert dat Dexia best wel moet weten dat het arrest van de HR niet alleen betrekking heeft op gevallen die binnen drie jaar na het sluiten zijn vernietigd.

Beste Bromtol,

het is me helemaal duidelijk, dank je,

Ton