Radar

Ik hoop dat Radar in zijn programma's dit soort "problemen" behandelt. Daarom wilde ik U verzoeken om een advies ten minste.

Ik leg het uit.

Toen ik de sportschoenen bij bekende sportwinkel Footlocker in Rotterdam (Lijnbaan) kocht, kon ik het niet geloven dat een dag daarna dezelfde (natuurlijk ongebruikte) schoenen niet kon ruilen voor geld!
Die "Nike" schoenen kocht ik weliswaar al wetende dat ze een maat te groot waren. Ik vond ze ondanks dat, te mooi om af te slaan. Ik kocht daarom nog speciale inleg-zolen om die ruimte van een maat extra in te vullen en verkleinen. Helaas, het kon niet baten. De schoenen bleven te groot.

Eerstvolgende dag dacht ik:’’Ik breng ze tocht terug, en ik neem mijn geld terug...’’, maar dat kon niet bij de kassa van Footlocker!
De verkoopster zei tegen mij dat bij Footlocker geen geld teruggeven, maar een soort tegoedbon! Het bedrag dat men betaalt voor een product, en die vervolgens terugbrengt kon alleen nog op een soort pasje komen (dat krijgt men bij de kassa), en dat pasje zou men binnen een jaar moeten inwisselen voor een ander product!
Toen ik zei dat ik geen tegoedbon wil maar mijn geld terug, werd verkoopster brutaal, en bleef gewoon herhalen dat ik alleen nog dat tegoedbonnetje kon krijgen als een compensatie! Ik heb dat pasje met tegenzin toch genomen.

Ik Vraag U beste meneer/mevrouw van Radar/of iemand die meer weet hiervan:
Kan dat? Is dat volgens de wet juist? Kan een winkel weigeren om geld terug te geven, en in plaats daarvan een soort "consummatiepasje''?

Mijn excuus als dit onderwerp al ergens bestaat ...

Helaas voor jouw:

In een normale winkel is het:

Koop = koop.

Je hebt dan nooit het recht als consument om het geld terug te eisen.

Een uitzondering daarop is dat als het product kapot is, dan wel.

Ik Vraag U beste meneer/mevrouw van Radar/of iemand die meer weet hiervan:
Kan dat? Is dat volgens de wet juist? Kan een winkel weigeren om geld terug te geven, en in plaats daarvan een soort "consummatiepasje''?

Klopt helemaal.

Wat is daar brutaal aan? In ieder geval: de winkelier is niet verplicht het geld terug te geven, sterker nog: ze zijn zelfs niet verplicht de schoenen terug te nemen!

Nou...Waarom zeggen ze dat niet voor dat je gaat afrekenen? Nee hoor...dan is het big smile en but kiss terwijl je geld neertelt! Mocht je niet tevreden zijn achteraf dan lijken ze wel robots met ingesproken bericht!
'' U-kunt-niet-ruilen-maar-u-krijgt-bonnetje-wel...''

Ach jaa...in ieder geval bedankt voor de reactie en uitleg jongens. Ik ben misschien te ouderwets. Ooit was in Nederland gewoon de ''wet'':
Ruilen binnen paar dagen is altijd mogelijk!

Nogmaals bedankt voor info...Ik ben nu wat wijzer geworden. Vooraf vragen dus...

@Vogels
Nou ja...kip en ei vraag.

Zoals ik al zei...dat wist ik niet. Vroeger was niet zo. Maar ja..ik heb tenminste dat bonnetje nog.. en ja hoor...vooraf vragen.
Groetjes uit Rotterdam

de winkelier is niet verplicht het geld terug te geven, sterker nog: ze zijn zelfs niet verplicht de schoenen terug te nemen!

klopt helemaal

Ooit was in Nederland gewoon de ''wet'':
Ruilen binnen paar dagen is altijd mogelijk!

nee hoor, dat is nooit zo geweest
alleen doen sommige winkels aan ruilen
dat heet service van ze zaak
dat regelt elke winkel zelf


U kunt nooit de winkel de schuld geven van uw miskoop, zij hoeven daar niet voor op te draaien.
U bent wel verplicht de regels te kennen, zo niet, dat vraagt u er naar.

@MLF
Bedankt voor reactie en antwoord.

Bij diezelfde Foot Locker heb ik (ok, het was 2 jaar geleden, maar toch!) wel mijn geld teruggekregen voor precies hetzelfde ding!
Dus, vroeger was "de wet" (zo denkt consument - wij kopers, steeds in grote percentage) gehandhaafd. Ik doe het niet opzetelijk natuurlijk, maar het kan gebeuren dat je thuis beter ziet dan in de winkel bij aankoop.

WTF...
Waarom staat dan op het bonnetje dat ruilen mogelijk is voor een ander product, of gewoon voor je betaald geld? Zeker niet voor een grap...
Is het nu opeens zo geworden dat gewone mensen zich moeten bewapenen met allerlei regels en bedrijfscodes voordat ze iets kopen, of waren de winkeliers vroeger gewoon klantvriendelijker en maakten geen scenes in de winkel (dat bruutal gedrag van: Geen geld terug, maar andere mogelijk en basta!)? Hebben zij zich dan niet aan de regels gehouden in verleden? Denk ik niet hoor...
Wat er nu gaande is in Nederland (dat mij zo verbaast), is feit dat niemad precies weet hoe winkeliers op miljoen verschilende manieren voorwaarden kunnen interpreteren.
Daar gaat het om...Bij ene geldt het wel geld terug code, bij andere niet, bij derde ja, maar.., en dan hoor je ineens:
"Ja nu heet het service of/on the house..."
Tja...
We kunnen niet allemaal die marketingtrucjes weten.
Wij zijn domme consument...

Bij ene geldt het wel geld terug code, bij andere niet, bij derde ja, maar.., en dan hoor je ineens:
"Ja nu heet het service of/on the house..."

Wettelijk gezien is koop=koop.
Je hebt dus wettelijk gezien geen recht op geld terug als het product je niet bevalt.

Dat sommige winkeliers dat wel doen valt inderdaad onder service e.d.

Echter waar het fout gaat is dat toch een grote groep winkeliers het niet goed/geld terug hanteren (terwijl daar wettelijk geen recht op berust) dat toch veel consumenten denken dat ze dat recht hebben, terwijl dat dus niet zo is.

Echter als een winkelier duidelijk aangeeft niet goed/geld terug en dit ook op de kassabon e.d. heeft staan, dan behoort die winkelier daar dan ook weer aan te houden.

Is het nu opeens zo geworden dat gewone mensen zich moeten bewapenen met allerlei regels en bedrijfscodes voordat ze iets kopen, of waren de winkeliers vroeger gewoon klantvriendelijker en maakten geen scenes in de winkel (dat bruutal gedrag van: Geen geld terug, maar andere mogelijk en basta!)? Hebben zij zich dan niet aan de regels gehouden in verleden? Denk ik niet hoor...
Wat er nu gaande is in Nederland (dat mij zo verbaast), is feit dat niemad precies weet hoe winkeliers op miljoen verschilende manieren voorwaarden kunnen interpreteren.

In het verleden waren winkeliers inderdaad gemakkelijker, maar de consumenten waren toen ook veel gemakkelijker.

De consumenten zijn in het algemeen veel mondiger geworden, maar schuwen ook geen chantagepraktijken. Eisen soms ook het onmogelijke. Een ander aspect is dat er toch wat mensen zeer gemeen doen als ze hun zin niet krijgen en daardoor gelijk die winkelier voor oplichter enz. bestempelen.
Daardoor zijn de winkelieren ook veel starder geworden.
Aan de andere kant zijn er ook winkelieren gekomen die maling aan de klanten hebben en zo snel mogelijk en zo gemakkelijk mogelijk geld willen verdienen (dus over de ruggen van de consumenten.) Waarbij de wetten vergeten worden en dit met harde hand overtreden worden.

Het ligt aan beide partijen.
Daarnaast is de regelgeving ook sterk veranderd. Vooral Europa beschoud de consumenten als zeer kwetsbaar en vooral hersenloze zombies die tegen de boze wereld der winkelieren beschermd moeten worden.
Dat de winkelieren ook beschermd moeten worden tegen de rotte appels die tussen de consumenten zitten, vergeten ze totaal. Met alle gevolgen van dien.

Het evenwicht is dus zeer ver te zoeken.

Je hebt recht op de geld terug wanneer er spraken is van een koop op afstand, colportrage of niet goed geld terug garantie. Bij een ruil garantie volstaat een tegoed bon en anders hoeft men niks te doen. Dit is iets dat me op de weg van de koper licht om naar te informeren.

Je moet het ook bekijken van de kant van de winkelier. Het zou van de zotte zijn als iedereen maar weer terug kkon komen op zijn koop. Je weet zelf wat je koopt en zolang er geen sprake is van een defect is er geen reden om de koop ongedaan te maken.

Rechtszekerheid heet dat en ook een winkelier heeft rechten. Je wilt niet weten hoeveel producten een postorderbedrijf retour krijgt. (die dat wel verplicht zijn). En ga dan maar eens beoordelen of alles daadwerkelijk niet gebruikt is. Geen beginnen aan.

het is heel simpel, gewoon nadenken voordat je wat koopt.

Wat zou er op tegen zijn om de koper een aantal dagen te kunnen om van de koop af te komen en dat wettelijk te regelen?

Ik heb een statief gekocht en de winkel die deze verkocht bood niet de mogelijkheid om het ding eerst te zien. Dat is de reden om bij een koop tot afstand tot een bedenktijd wettelijk te regelen. Deze winkel had een niet goed is geld terug garantie dus ik zou er van af kunnen, maar als zou blijken dat winkels deze werkwijze hanteren zonder een dergelijke voorwaarden zou ik voorstander zijn om ook voor de 'gewone' winkel een bedenktijd in te voegen in de wet.

Wat zou er op tegen zijn om de koper een aantal dagen te kunnen om van de koop af te komen en dat wettelijk te regelen?

Omdat daar, slimmerik, er tuurlijk weer mensen zijn die daar vet misbruik van gaan maken.

Er zijn toch behoorlijk wat mensen die zeer impulsief kopen en achteraf gaan bedenken of ze die gekochte producten wel nodig hebben.
Kijk, dat sommige mensen een behoorlijke impulsieve koopgedrag hebben, hoeft de winkelier daar tuurlijk niet de rekening van te betalen.
En met dergelijke regels verplicht je de winkelier om de rekening van die gasten te betalen die behoorlijk impulsief kopen.
Daarom ben ik er zo op tegen.

Ik heb een statief gekocht en de winkel die deze verkocht bood niet de mogelijkheid om het ding eerst te zien. Dat is de reden om bij een koop tot afstand tot een bedenktijd wettelijk te regelen.

zover ik weet is dat al bij de wet geregeld
(wat u via colportage, boeken (Wehkamp enz) of internet koopt)

@BBCS: Als ik een jas koop en die heel terug breng dan heeft de winkel geen schade.

@MLF: Deze statief heb ik niet aan de deur of op een afstand gekocht.

Als ik een jas koop en die heel terug breng dan heeft de winkel geen schade.

Het kan echter wel kosten opleveren. De winkel moet voldoende wisselgeld in de kassa hebben om retouren terug te kunnen betalen (veiligheidsaspect). Als de winkel ervoor kiest om niet contant, maar via de bank of giro het geld terug te betalen, moet er een administratie zijn die de terugbetalingen doet.
Daarnaast kost het de winkelier tijd (en dus geld) om de kleding te gaan controleren op beschadigingen en dergelijke. Ten slotte moet het artikel weer worden teruggeboekt in de voorraad.

Ik ben het met je eens dat dit voor een enkele jas natuurlijk verwaarloosbare kostenposten zijn; maar als een winkelketen duizenden retouren per jaar te verwerken krijgt, brengt dit wel degelijk aanzienlijke kosten met zich mee.

Los daarvan vindt ik het overigens wel een goede service wanneer winkeliers een retourregeling hebben getroffen. Ik koop dan ook liever iets bij een winkel kopen waar ik een ongebruikt product binnen afzienbare tijd terug kan brengen; hoewel ik er feitelijk praktisch nooit gebruik van maak.

Ik heb een statief gekocht en de winkel die deze verkocht bood niet de mogelijkheid om het ding eerst te zien

hoe heeft u het dan gekocht? Via marktplaats?
In een winkel kunt u alles zien.

@Big-V: ik heb dergelijke kosten gedacht maar ik denk dat deze weg te strepen zijn tegen de kosten die je hebt om producten aan klanten te laten zien uit proberen ect.

Misschien zou het een idee zijn om wettelijk te regelen dat winkels een van deze twee zaken moet bieden en dat aangeven bij de kassa.

@MLF: Nee in van de winkels van de kijkschop. Ik wou weten of mijn camera er op paste en dat kon ik pas ondervinden / uitproberen na de koop.

ik vermoedde al kijkshop
daar kunt u het dacht ik uit de verpakking halen, desnoods in de winkel en passen
had u niet kunnen vragen of het past? even uitproberen? zoals bij een auto, proefrijden? maar dan proefpassen?

Uiteraard heb ik dat gevraagd.

"Ik heb een statief gekocht en de winkel die deze verkocht bood niet de mogelijkheid om het ding eerst te zien."

Misschien zou het een idee zijn om wettelijk te regelen dat winkels een van deze twee zaken moet bieden en dat aangeven bij de kassa.

Daar zou ik op tegen zijn, als dat zou gebeuren.
Als het mogelijk zou zijn, dan haal je elke verantwoordelijkheid bij een klant weg. Ik ben van mening dat iemand van te voren na moet denken, en eerst maar rond moet kijken als hij/zij iets wil kopen.

Daarnaast kun je nog eens gaan nadenken over wat voor een kostenpost dat voor het rijk op gaat leveren om hier regels over te maken. Er zullen natuurlijk een hoop uitzonderingen moeten worden gemaakt, waardoor het er ook niet echt duidelijker op zal worden.

En zitten 'we' wel te wachten op nog meer regels, met al het geklaag dat 'we' al veel te veel regels hebben in dit land.