Hernia-operatie in rugkliniek Heerenveen
Geplaatst: 28 aug 2008 11:49
Afgelopen woensdag heb ik met veel belangstelling het verhaal van Wubbo Ockels aangehoord bij Knevel en van den Brink.
Hij sprak daarover dat je als patient niet zomaar mee moet gaan met de adviezen van de nederlandse specialisten en dat je als patient assertief dient te zijn.
Daar sluit ik me helemaal bij aan. In het kort mijn verhaal en ik hoop dat er ooit nog eens iets gaat veranderen in de wereld van de zorg in ons land.
In december 2006 ben ik geopereerd aan een dubbele hernia, dit middels een reguliere operatie, wat neerkomt op 4 dagen ziekenhuis, 6 weken revalidatie en veellast van littekenweefsel. Uiteraard hoeft dat niet voor iedereen te gelden,bij mij is de wond op mijn rug ongeveer 10 cm, en heb ik na de operatie erg veellast gehad van het litteken en het littekenweefsel.
Begin 2008 kreeg ik weer klachten, de huisarts was in de overtuiging dat het tussen mijn oren zat, maar schreef wel pijnstilling voor.Ik wilde erg graag een second opinion, die ik na lang aandringen ook heb ontvangen.Ik ben naar een specialist gegaan in een ander ziekenhuis, met de brief van mijn huisarts waarin stond dat de klachten die de patient (ik dus) aangaf tussen de oren zitten en dat de huisarts ervan overtuigd was dat er geen lichamelijke oorzaak te vinden zou zijn. De specialist gaf in het gesprek aan dat hij zich daar volledig bij aansloot en dat hij 100% zeker was dat ik geen nieuwe hernia zou hebben. Gelukkig ben ook ik wat assertiever gewordne in de loop van de jaren, en heb ik aangedrongen om toch een hernia volledig uit te sluiten.
Ik kreeg een verwijzing voor een MRI, deze zou pas kunnen plaatsvinden eind mei, in het ziekenhuis.Na overleg met de verzekeraar mocht ik naar het MRI centrum in Amsterdam. 3 weken later zat ik weer bij de specialist, hij bleef naar zijn papaieren kijken, heeft me geen moment aangeken, maar het laat zich raden, ik bleek een forse hernia te hebben ter hoogte van l4/l5. Helaas kon hij niks meer voor me doen, hij had overleg gehad met de neurochirurg en die durfde een tweeede operatie niet aan. Dit zou de pijn niet wegnemen, zeker de pijn in mijn onderrug niet, aangezien dit niks met de hernia te maken zou hebben.
Uitbehandeld en zwaar onder de pijnmedicatie (o.a. morfine) zat/lag ik thuis. Via een google zoektocht kwam ik bij de nederlandse vereniging voor rugpatienten en daar las ik een item over een rugkliniek in Heerenveen. Na de benodigde informatie opgestuurd te hebben,kon ik binnen een week terecht voor een afspraak.
Dr.Iprenburg van de rugkliniek had mijn MRI bekeken, heeft mij uitvoerig onderzocht en kwam met een verassend bericht, hij wist voor 90% zeker dat hij mij voor 99% van de pijn kon afhelpen. Dit speelde af in de tweede week van mei, eind mei ben ik geopereerd in Heerenveen, geen narcose, geen opname. Na afloop gewoon naar een vertrouwde omgeving en wat hetmeest belangrijkste is, zonder pijn!!!
De techniek die Dr. Iprenburg gebruikt is van de nieuwe generatie, daar hoef je dus niet voor naar het buitenland, het is een endscopische operatie, het litteken bestaat uit 2 kleine sneedjes van 8mm, aan de zijkant van de rug.
Waar ik nu tegen aanloop is de starheid van de verzekering. Vandaar ookmijn verhaal hier, . Wubbo ockels gaf gisteren aan dat zijn operatie een stuk goedkoper was dan de reguliere operatie in nederland en dat deze daarom volledig werd vergoed.Mijn verzekeraar vergoed 75% van de marktconforme tarieven, wat neerkomt op ongeveer 1/6 deel van de kosten voor de operatie. Dit terwijl een reguliere hernia operatie een stuk duurder is, met de opname van het ziekenhuis erbij. Een reguliere hernia operatie was voor mij geen oplossing, de neurochirurg wilde mij niet opereren, ik moest maar leren leven met de pijn.
Ik ben blij dat ik het er niet bij heb laten zitten, ik ben nu pijnvrij, ook de pijn in mijn onderrug is volledig weg. Het enige waar ik nu tegenaanloop is het vergoedingssysteem van de zorg in nederland.
Deze operatie heeft ervoor gezorgd dat ik weer als normaal mens kan leven, dat ik weer kan deelnemen aan het leven welke ik had voor de eerste operatie en dat wens ik meer mensen toe, die in een soortgelijke situatie zitten, maar niet de mogelijkheid hebben de kosten van de operatie op te brengen.
Ja ik ben het er mee eens dat je je als patient niet te snel moet neerleggen bij een uitspraak van een specialist, maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat er ook menswaardig wordt gekeken naar de vergoedingsstructuur?
Hij sprak daarover dat je als patient niet zomaar mee moet gaan met de adviezen van de nederlandse specialisten en dat je als patient assertief dient te zijn.
Daar sluit ik me helemaal bij aan. In het kort mijn verhaal en ik hoop dat er ooit nog eens iets gaat veranderen in de wereld van de zorg in ons land.
In december 2006 ben ik geopereerd aan een dubbele hernia, dit middels een reguliere operatie, wat neerkomt op 4 dagen ziekenhuis, 6 weken revalidatie en veellast van littekenweefsel. Uiteraard hoeft dat niet voor iedereen te gelden,bij mij is de wond op mijn rug ongeveer 10 cm, en heb ik na de operatie erg veellast gehad van het litteken en het littekenweefsel.
Begin 2008 kreeg ik weer klachten, de huisarts was in de overtuiging dat het tussen mijn oren zat, maar schreef wel pijnstilling voor.Ik wilde erg graag een second opinion, die ik na lang aandringen ook heb ontvangen.Ik ben naar een specialist gegaan in een ander ziekenhuis, met de brief van mijn huisarts waarin stond dat de klachten die de patient (ik dus) aangaf tussen de oren zitten en dat de huisarts ervan overtuigd was dat er geen lichamelijke oorzaak te vinden zou zijn. De specialist gaf in het gesprek aan dat hij zich daar volledig bij aansloot en dat hij 100% zeker was dat ik geen nieuwe hernia zou hebben. Gelukkig ben ook ik wat assertiever gewordne in de loop van de jaren, en heb ik aangedrongen om toch een hernia volledig uit te sluiten.
Ik kreeg een verwijzing voor een MRI, deze zou pas kunnen plaatsvinden eind mei, in het ziekenhuis.Na overleg met de verzekeraar mocht ik naar het MRI centrum in Amsterdam. 3 weken later zat ik weer bij de specialist, hij bleef naar zijn papaieren kijken, heeft me geen moment aangeken, maar het laat zich raden, ik bleek een forse hernia te hebben ter hoogte van l4/l5. Helaas kon hij niks meer voor me doen, hij had overleg gehad met de neurochirurg en die durfde een tweeede operatie niet aan. Dit zou de pijn niet wegnemen, zeker de pijn in mijn onderrug niet, aangezien dit niks met de hernia te maken zou hebben.
Uitbehandeld en zwaar onder de pijnmedicatie (o.a. morfine) zat/lag ik thuis. Via een google zoektocht kwam ik bij de nederlandse vereniging voor rugpatienten en daar las ik een item over een rugkliniek in Heerenveen. Na de benodigde informatie opgestuurd te hebben,kon ik binnen een week terecht voor een afspraak.
Dr.Iprenburg van de rugkliniek had mijn MRI bekeken, heeft mij uitvoerig onderzocht en kwam met een verassend bericht, hij wist voor 90% zeker dat hij mij voor 99% van de pijn kon afhelpen. Dit speelde af in de tweede week van mei, eind mei ben ik geopereerd in Heerenveen, geen narcose, geen opname. Na afloop gewoon naar een vertrouwde omgeving en wat hetmeest belangrijkste is, zonder pijn!!!
De techniek die Dr. Iprenburg gebruikt is van de nieuwe generatie, daar hoef je dus niet voor naar het buitenland, het is een endscopische operatie, het litteken bestaat uit 2 kleine sneedjes van 8mm, aan de zijkant van de rug.
Waar ik nu tegen aanloop is de starheid van de verzekering. Vandaar ookmijn verhaal hier, . Wubbo ockels gaf gisteren aan dat zijn operatie een stuk goedkoper was dan de reguliere operatie in nederland en dat deze daarom volledig werd vergoed.Mijn verzekeraar vergoed 75% van de marktconforme tarieven, wat neerkomt op ongeveer 1/6 deel van de kosten voor de operatie. Dit terwijl een reguliere hernia operatie een stuk duurder is, met de opname van het ziekenhuis erbij. Een reguliere hernia operatie was voor mij geen oplossing, de neurochirurg wilde mij niet opereren, ik moest maar leren leven met de pijn.
Ik ben blij dat ik het er niet bij heb laten zitten, ik ben nu pijnvrij, ook de pijn in mijn onderrug is volledig weg. Het enige waar ik nu tegenaanloop is het vergoedingssysteem van de zorg in nederland.
Deze operatie heeft ervoor gezorgd dat ik weer als normaal mens kan leven, dat ik weer kan deelnemen aan het leven welke ik had voor de eerste operatie en dat wens ik meer mensen toe, die in een soortgelijke situatie zitten, maar niet de mogelijkheid hebben de kosten van de operatie op te brengen.
Ja ik ben het er mee eens dat je je als patient niet te snel moet neerleggen bij een uitspraak van een specialist, maar hoe kunnen we ervoor zorgen dat er ook menswaardig wordt gekeken naar de vergoedingsstructuur?