Radar

Massale rechtszaken door akkoord voorkomen

Delta Lloyd bedankt Woekerpolisclaim

De stichtingen Woekerpolisclaim en Verliespolis krijgen van verzekeraar Delta Lloyd bijna 2 miljoen euro voor bewezen diensten.

Woekerpolissen
Vorige week sloten de twee consumentenstichtingen een akkoord met Delta Lloyd over de woekerpolissen. Als vergoeding heeft een dankbaar Delta Lloyd 950.000 euro per stichting gereserveerd voor de gemaakte kosten.

Collectieve regeling
Delta Lloyd is blij met de inspanningen van de stichtingen, die voor hun leden collectieve schikkingen regelen en zo massale rechtszaken van consumenten weten te voorkomen. Delta Lloyd betaalt de stichtingen nu direct ieder 350.000 euro. Gaandeweg de uitvoering van het akkoord volgt nog eens 6 ton aan kostenvergoeding.

Dexia-aandelenlease
Een fiks aantal van de betrokkenen bij de stichtingen deden het trucje al eens eerder. Zij waren ook al betrokken bij de afhandeling van de Dexia-aandelenlease-affaire.

Bron RTLNieuws.nl 17 september 2008

Hoevaak zullen ze nog bedankt worden??

http://www.rtl.nl/components/financien/ ... _plain.xml

In het kader van transparantie zou het voor de stichtingen spreken als ze ook zelf de kosten openbaar zouden maken. Naast de bijdragen van de leden ook nog eens bijna een miljoen van een verzekeraar ontvangen. Als dit bij alle verzekeraars zo gaat wordt het een goed renderende onderneming, zo'n belangenvereniging.

Dat is nog eens een GOUDEN HANDDRUK. Een miljoen voor een paar daagjes onderhandelen.

In de Vie d OR rechtszaak (u weet misschbien nog wel die levensverzekeraar die in 1993 failliet ging) heeft de Hoge Raad in 2006 aangegeven dat een schadevergoeding -zoals geclaimd in die rechtszaak- inderdaad mede de kosten omvat die de belangenorganisatie heeft moeten maken in de hele rechtsstrijd. In die rechtszaak was overigens wel 12 jaar lang geprocedeerd tot aan de Hoge Raad toe.

Deze ''kostenvergoeding'' riekt naar corruptie !

Een extra argument om straks NEE te zeggen bij de stemming onder Delta Lloyd gedupeerden

NEE stemmen dus; die branche, gerund door dat gajes, moet veel beter over de brug komen!

Nog even ter herinnering het artikel uit het AD van 8 maart 2008 :

Verzekeraars betalen voor Verliespolis

Door GEERT DEKKER

DEN HAAG - Twee verzekeraars hebben ermee ingestemd de juridische kosten van de stichting Verliespolis te betalen.

Met een derde verzekeraar wordt volgende week overeenstemming verwacht. Dat heeft de advocaat van de stichting, Jurjen Lemstra, gezegd in een interview met het AD.

Verliespolis onderhandelt namens 80.000 kopers van beleggingsverzekeringen met de verzekeraars over een compensatie voor de te hoge kosten die jarenlang zijn ingehouden op de inleg. ,,Nu wordt voorkomen dat de stichting op een gegeven moment de strijd moet staken omdat de kas leeg is.’’

De overeenkomst moet niet worden gezien als een gunst. Lemstra: ,,Hiermee wordt aangesloten bij een uitspraak van de Hoge Raad, waarin wordt geoordeeld dat belangenorganisaties hun eigen advieskosten als schade kunnen claimen. Deze verzekeraars zijn daarmee akkoord gegaan, overigens zonder aansprakelijkheid te erkennen.’’

Dat wil zeggen dat ook als de onderhandelingen op niets uitlopen, de stichting zich geen zorgen hoeft te maken over de advocaat- en onderzoekskosten. ,,En als er wel een regeling komt, maken deze onderhandelingskosten daarvan deel uit.’’

Is het niet merkwaardig dat de advocaten worden betaald door hun tegenstanders? ,,Nee,’’ aldus Lemstra, ,,het maakt gewoon deel uit van de schade die de polishouders hebben opgelopen door toedoen van de verzekeraars.’’ Met welke verzekeraars de overeenkomst is gesloten, maakt Verliespolis niet bekend.

Copyright (C) Algemeen Dagblad

http://www.platformaandelenlease.nl/Nieuws/08032008.htm

Dan rest er nog maar 1 optie: en dat is zelf procederen. Dit is ook een mogelijkheid:

www.consumentenclaim.nl

Iemand ervaring met deze makkers?

begrijp er niks van...

de stichtingen hadden zelf miljoenen opgehaald, mede door ons....om te procederen, en hoeveel extra kosten hebben ze dan gemaakt...
lucratieve business...voor anderen opkomen

Ooit al een betrouwbare advocaat tegen gekomen?

Waarom verbaast het me nu niet dat er een nieuwe stichting is opgericht die 'gedupeerden' wil helpen die zich niet kunnen vinden in de deal die Woekerpolisclaim en Verliespolis met Delta Lloyd hebben bereikt.

En ze doen het bijna voor niets....(ahum). Voor 25% van een eventuele compensatie die je krijgt kan je je aansluiten. Even rekenen...stel je voor dat 10% van alle polishouders zich aansluiten, en er wordt gesproken over 6 mld compensatie (op basis van de DL-deal), dan gaan we uit van een evenredige verdeling dus 600 miljoen voor mensen die zijn aangesloten bij deze nieuwe club. En die krijgt dan 25% van die 600 miljoen is 150 miljoen.

Eh...wat verdoe ik nog aan tijd op dit forum? Morgen ga ik maar even langs de notaris en kamer van koophandel om een stichting op te richten. Sluit u zich dan wel allemaal even bij de "Gerborgh's Stichting voor Mogelijke Polis Gedupeerden" aan?

Gerborgh,

Je lijkt me een beetje in de war. De Stichtingen Woekerpolisclaim resp. Verliespolis hebben tegen Delta Lloy helemaal geen (inderdaad kostbare) proces- en advocaatkosten hoeven maken. Alleen tegen Nationale-Nederlanden en tegen Fortis/ASR wordt er daadwerkelijk geprocedeerd (door Woekerpolisclaim en dit bovendien nog samen met de Vereniging Consument & Geldzaken). De kosten van een collectieve rechtsprocedure zijn te overzien. Ofschoon een rechtsstrijd die tot aan de Hoge Raad moet worden uitgevochten uiteindelijk per collectieve rechtszaak wel vele tonnen gaat kosten.

Voor de Stichting waar je blijkbaar op doelt, maar die je niet noemt, namelijk Consumentenclaim geldt. Wanneer deze stichting op basis van no cure, no pay gaat procederen voor woekerpolisbezitter dit INDIVIDUELE procedures zal betreffen. Uiteraard zijn individuele procedures veel duurder, omdat er per gedupeerde veel meer werk aan zit. Ik denk overigens dat Consumentenclaim pas daadwerkelijk voor individuele polisbezitters gaat procederen zodra de jurisprudentie zich een beetje heeft uitgekritstalliseerd. kan nog wel een jaartje of zo duren. Individueel procederen tegen de verzekeraar en/of tussenpersoon zal vermoedelijk uiteindelijk slechts door enkele procenten van de circa 5 miljoen gedupeerden worden gedaan. De overgrote meerderheid zal vermoedelijk in arremoede binnenkort de handdoek in de ring gooien. Uberhaupt is de afgelopen anderhalf jaar gebleken dat 90% van de polisbezitters geen interesse toont in de eigen malheur. Slechts een procent of 5 van de polisbezitters heeft zich immers pas bij de stichtingen aangesloten.

Met je impliciete kritiek dat het opmerkelijk is dat achter de beide stichtingen steed advocatenkantoren blijken schuil te gaan, ben ik het wel eens. Even ter verduidelijking achter de Stichting Woekerpolisclaim zit Advocatenkantoor Wendelgelst. Achter Verliespolis, de advocatenkantoren Barents & Krants te Den Haag en Pels, Rijken, Drooghlever, Fortuijn, eveneens te Den Haag. De woekerpolis-affaire is wederom een zaak van ''bijbeunen'' voor al duur betaalde advocaten.

Pikant details is dat Adv.kantoor Pels Rijken ook de landsadvocaat is voor de Staat der Nederlanden.

Klopt PeeWee, ik was misschien een te beetje kort door de bekende bocht (of dat goede glas whiskey zat me dwars ).

Punt dat we hebben komt overeen: er zijn advocaten die een mooi centje over zullen houden aan de hele affaire, waarbij het bij sommige zo is dat ze er niet al te veel aan hebben hoeven doen. En dat geldt dan met name voor degenen die niet de individuele polishouder bijstaan maar een collectieve procedure voeren. Juist bij die collectieve procedures is het maar de vraag of dit in het belang is van individuele polishouders. En vaak zijn de mensen die meedoen in de collectiviteit degenen die het zich niet kunnen veroorloven om individueel te procederen.

FighttheMob,

Er is nog een TWEEDE mogelijkheid (naast individueel bij de gewone rechter procederen !). Dit is een klachtprocedure starten tegen je verzekeraar en/of tussenpersoon bij het KIFID.
Deze procedure is een tweetrapsraket. In eerste instantie wordt de klacht behandeld door Ombudsman Wabeke, die (in de eerste fase, zeg maar de eerste trap,) een BEMIDDELINGSROL vervult. Gezien de houding van Wabeke in de woekerpolis-affaire, mag je er van uit gaan dat zo'n bemiddeling niets extra of te weinig oplevert. Vervolgens kan je dit bemiddelingsresultaat afwijzen en dan aan de TWEEDE trap beginnen, namelijk de formele klachtprocedure bij de KLACHTENCOMMISSIE van het KIFID.
Niet geheel en al valt uit te sluiten dat de UITSPRAAK van de Klachtencommissie méér oplevert. Een nadeel is wel dat de uitspraak de vorm heeft van BINDEND ADVIES, dat wil zeggen dat wanneer de uitspraak tegenvalt, je niet zo maar vervolgens naar de gewone rechter kan stappen. Zo'n procedure bij het KIFID kun je zonder (dure) advocaat voeren.

Alleen wanneer enkele Delta Lloyd klanten daadwerkelijk zo'n klachtprocedure bij het KIFID opstarten, zal duidelijk worden of de uitspraken van de klachtencommissie van het KIFID méér opleveren dan de Delta Lloyd deal die nu is overeengekomen met Woekerpolisclaim/Verliespolis. Het lijkt mij met name van belang dat de Klachtencommissie dan in dit soort individuele zaken te beslissen krijgt over relevant rechtsvragen als DWALING, MISLEIDING, SCHENDING ZORGPLICHT, SCHENDING VAN DE RIAV. En uiteraard het juridische uitgangspunt dat een schadelijder, behouden toerekenbare eigen schuld, in beginsel de VOLLEDIGE SCHADE vergoed dient te krijgen van de schadeveroorzaker.

Eigenlijk is een klachtprocedure starten tegen je verzekeraar en/of tussenpersoon bij het KIFID dus misschien nog wel de beste optie op dit moment. Ik was er inderdaad gisteren al tegenaangelopen. Ik ga hier in ieder geval eens werk van maken, bedankt voor de tip!

Van de stichtingen verwacht ik niet veel resultaat. Jammer dat beide stichtingen op hun website niet de mogelijkheid bieden om te discussieren. Of zou dat misschien bewust gedaan zijn... of ben ik nou weer paranoide..

Niets menselijks is hen klaarblijkelijk vreemd. Ze beginnen te lijken op hun tegenstanders. Bekend verhaal uit de geschiedenis overigens.......

Het is duidelijk dat advocaten zoals Schonewille en Lemstra van 2 walletjes eten.
Tienduizenden betalen een bijdrage aan de stichting en de verzekeraar of bank betaalt ook nog eens een vorstelijk bedrag als beloning voor de geleverde diensten.
Dat gebeurde al toen beide heren bij de stichting Leaseverlies en de stichting eegalease zaten en het gebeurt nu dus weer als oprichters van de stichting Verliespolis.

Het gaat echter verder als dit.
Mensen zoals Schonewille willen zelfs dat de overheid bijdraagt aan de kosten van een stichting.
In een artikel in het Nederlands Juristenblad schrijft hij zijn mening en voorstel hierover.
Dat zou dus betekenen dat er helemaal geen gedupeerden meer aan te pas komen.
Een advocaat ruikt geld, richt een stichting op die betaalt wordt door de overheid en gaat dan “belangenbehartiger”spelen zonder dat gedupeerden hierom vragen.
Vervolgens gaat de stichting “in onderhandeling” met de verzekeraar of bank zonder aan gedupeerden te vragen wat zij willen.
Uiteraard komt daar een deal uit, welke is niet interessant want de advocaat wordt toch wel betaald door de overheid en door degene met wie hij deze deal sluit.
De gedupeerden worden in dit hele traject volledig buitengesloten en moeten maar accepteren wat er uit komt.

Te gek voor woorden dat de Nederlands burger nog meer gekort zou worden op zijn rechten en dat anderen gaan bepalen wat goed of slecht is voor de gewone burger.
Gedupeerden van een bedrijf, instelling of bank moeten zelf het initiatief nemen en zelf advocaten uitzoeken die zij capabel achten om dit te doen. Deze advocaat of advocaten krijgen dan duidelijke richtlijnen waar zij over gaan onderhandelen en procederen.
De gedupeerden moeten dus leading zijn in deze en niet de advocaten zoals Schonewille en consorten graag zouden willen zien.

Hieronder het artikel van Schonewille waarvan ik hoop dat de inhoud nooit werkelijkheid wordt.

Groeten,
Piet

Nederlands Juristenblad Aflevering 2007-41

NJB2007, 2132. De financiering van collectieve acties (W.M. Schonewille * )

Collectieve actie No cure no pay: advocatuur
Vele pennen zijn en worden in beroering gebracht door collectieve acties (art. 3:305a BW) en de Wet collectieve afwikkeling massaschade (WCAM). Structureel blijft echter hét obstakel van collectieve acties in de dagelijkse Nederlandse praktijk van class actions en massaschade opmerkelijk onderbelicht* [2] : de financiering van collectieve acties.
Nederland kent geen regeling voor de financiering van collectieve acties en heeft evenmin een beleid ten aanzien van de aanpak daarvan. In de praktijk werden tot op heden de meeste collectieve acties gefinancierd door aan de gedupeerden een bijdrage te vragen, zodanig dat op voorhand alle verwachte kosten van de collectieve actie gedekt kunnen worden.
Zelden wordt uitgesloten dat in de toekomst nog een aanvullende bijdrage zal moeten worden gevraagd, maar in de praktijk is dat onwerkbaar. Meerdere collectieve acties zijn tussentijds beëindigd (of dreigden beëindigd) te moeten worden, eenvoudigweg omdat aangeslotenen niet bereid waren een aanvullende bijdrage te voldoen.
Van de Dexia-zaak* [3] en de DES-zaak* [4] lijken echter veel gedupeerden te hebben geleerd dat zij niet actief hoeven te participeren (bijvoorbeeld door een bijdrage te betalen) maar uiteindelijk toch kunnen meeliften op een mogelijke collectieve regeling (het zogenaamde 'free rider-probleem'). Zowel artikel 3:305a BW en de WCAM kennen immers een opt-out systeem, waarbij het niet nodig is dat gedupeerden actief aangeven te willen meedoen. Daarmee komt het ontstaan en bestaan van de collectieve procedure in gevaar, omdat het gedrag van 'free riders' uiteindelijk zou kunnen leiden tot het niet van de grond komen of vroegtijdig moeten staken van de collectieve procedure met een stroom van individuele procedures tot gevolg. Daarmee zouden we dus weer terug bij af zijn.
Alternatieve wijzen van financiering zijn bijna niet voor handen. Procesfinanciers zijn niet of nauwelijks (meer) in Nederland actief en financieren bovendien veelal slechts de proceskosten, maar niet de andere kosten van de collectieve actie (PR, website, enz.). Bovendien stuit ook procesfinanciering - evenals een no-cure-no-pay-afspraak binnen de huidigesystematiek van artikel 3:305a BW - op het 'free rider'-probleem: de financiering kan alleen worden verkregen als voldoende gedupeerden op voorhand actief bereid zijn een deel van hun eventuele (toekomstige) opbrengst te betalen aan de procesfinancier/no-cure-no-pay-dienstverlener.
Hoe kan voorkomen worden dat het 'free rider'-probleem een efficiënte afwikkeling van geschillen middels een collectieve actie in de weg staat? Naast een volwaardige no-cure-no-pay-variant a la het Amerikaanse recht, liggen twee richtingen voor de hand. De eerste: het toekennen van volledige vergoeding van alle kosten, die gemaakt zijn in het kader van de collectieve actie indien de vordering in de procedure wordt toegewezen. Met het Vie d'Or-arrest* [5] van de Hoge Raad lijkt daarvoor al een zekere opmaat gegeven, zij het dat 'de (redelijke) kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid voor vergoeding in aanmerking kunnen komen'. Voor de gemaakte juridische kosten lijkt dat tot gevolg te hebben dat moet worden afgerekend overeenkomstig het rapport Voor-Werk II en het liquidatietarief. Of, en op welke wijze de eventuele financieringslasten voor vergoeding in aanmerking komen, is onduidelijk. Een wetswijziging zal dus nodig zijn om in het geval van een collectieve actie volledige vergoeding van alle gemaakte kosten, inclusief alle juridische kosten mogelijk te maken.
Een andere structurele oplossing zou kunnen zijn om een toevoeging voor collectieve acties te creëren en daarbij een fonds voor collectieve acties op te zetten. De toevoeging zou kunnen bestaan uit een bijdrage van de overheid aan de hand van een puntensysteem dat niet is gebaseerd op onvermogen maar op onder meer het soort en de aard van de schade (massaschade), het maatschappelijk belang van de voorgenomen collectieve actie en de representativiteit van de belangenbehartiger. Wordt er een regeling getroffen en verbindend verklaard, dan kan overwogen worden aan de 'free riders' bij het afwikkelen daarvan een bijdrage te vragen. Deze bijdrage kan dan ten goede komen aan het fonds, ten behoeve van volgende collectieve acties.
Beide alternatieven vergen een ingrijpende wijziging in het systeem. Of de wetgever daartoe bereid is, zal de tijd leren.

*[1] advocaat te 's-Gravenhage
*[2] Tot nu toe is het onderwerp slechts uitvoerig aan de orde gekomen in 'Toegang tot het recht bij massaschade' van I.N. Tzankova, Deventer: Kluwer 2007; I.N. Tzankova, 'Financiering en kosten van massaclaims: legal realism. Ofwel: wat kunnen we leren van de Engelsen (en van andere common law landen)?' verschijnt in: Mordenate-bundel 2007/2008. Zie verder de bijdrage van Loos en Van den Biggelaar aan deze special, terwijl in de bijdrage van Frenk voor dit nummer ook aandacht aan het onderwerp wordt besteed.
*[3] Hof Amsterdam 25 januari 2007, JOR 2007/71.
*[4] 3 Hof Amsterdam 1 juni 2006, NJ 2006, 461.
*[5] HR 13 oktober 2006, RvdW 2006, 941.

Copyright (C) Kluwer 2007

Beste Piet,
Ik werk zelf als juriste bij de Rijksoverheid. Ik heb niet de indruk dat dit soort plannen van Mr. Schonewille op een luid applaus bij de overheid kan rekenen.

De hele berichtgeving van de miljoenen die 'belangenstichtingen'' ontvangen voor hun ''goede'' diensten overziend, lijkt het mij dat er snel een wettelijk verbod voor dit soort advocatenstichtingen moet komen. Collectieve schadevergoedingsclaims alleen nog te voeren door verenigingen. Er bestaat een fundamenteel verschil tussen een vereniging en een stichting. Bij een vereniging dient er wel sprake te zijn van democartische besluitvorming en is de algemene ledenvergadering het hoogste besluitvormende orgaan. Wat mij overigens in deze hele woekerpoliszaak verbaast, is dat de Consumentenbond (ook een vereniging) zo'n zwakke, afwachtende rol speelt.

Mij verbaast ook de rol van de Vereniging Eigen Huis bij verliespolis. Ik ben lid van die club en ik ga ze eens bellen om te vragen wat hun rol nu eigenlijk is.

Bron: http://beleggen.blog.nl/woekerpolis/200 ... elta-lloyd

Woekerpolis en Verliespolis maken winst op schikking

17 September 2008 10:23: Alexander Steemers
Een nieuw schandaal rondom de woekerpolis. De stichtingen ontvingen in totaal 2 miljoen euro van verzekeraar Delta Lloyd voor hun rol in de schikking. Alleen om kosten af te dekken?
De stichtingen Woekerpolis en Verliespolis blijken maar liefst 2 miljoen euro te ontvangen van verzekeraar Delta Lloyd, voor hun rol in de schikking. De belangenbehartiger van de onwetende consument blijkt een wolf in schaapskleren.

Schikking
Vorige week schikte Delta Lloyd als eerste grote partij in de woekerpolisaffaire. De belangenbehartigers Stichting Woekerpolis en Stichting Verliespolis tekenden een akkoord met de verzekeraar, die goed is voor circa 5 procent van de verkochte polissen. Delta Lloyd trok 300 miljoen euro uit voor gedupeerde beleggers.

Professionals
Naar nu blijkt, ontvingen de stichtingen Woekerpolis en Verliespolis bijna 2 miljoen euro van Delta Lloyd. Als dank voor bewezen diensten wordt nu 350.000 euro per stichting overgemaakt. Gedurende het proces ontvangen Woekerpolis en Verliespolis nog eens 6 ton per partij.

Kwalijk
De onafhankelijkheid van stichtingen die opkomen voor gedupeerde consumenten is hiermee in het geding gekomen. RTL-Z meldde vandaag dat sommige betrokkenen bij Woekerpolis en Verliespolis eerder al werkten voor de stichting die gedupeerde Dexia en Legio Lease-beleggers hielp.

De onafhankelijkheid van dit soort stichtingen lijkt hiermee ernstig in het geding. Het zou zelfs mogelijk kunnen zijn dat een partij als Delta Lloyd een probleem, als bij de woekerpolis, ziet aankomen, om vervolgens via via een stichting op te richten die vervolgens namens consumenten met Delta Lloyd gaat onderhandelen.

Deze stichting zal in dat geval natuurlijk niet het onderste uit de kan halen. Eerder al, was er grote kritiek op de stichtingen, die een 'half' bod van Delta Lloyd accepteerden.

Wie o wie weet het fijne hiervan?
Dat verliespolis van dhr Schonewille tot deze steekpenningen praktijken in staat is. Is bekend. St Eegalease en Leaseverlies (dexia) habben ook dergelijke steekpeningen verkregen om de sumiere duisenbergregeling erdoor te drukken via de wet collectieve massaschade. Mocht blijken dat woekerpolis inderdaad ook deze steekpenningen aanneemt zijn zij MI geen betrouwbare belangenbehartiger meer.

Het is uit den boze dat een belangenbehartiger zich op de ene of andere manier laat compenseren voor de door haar gemaakte kosten.
De kosten voor bemiddeling dienen uit de eigen pot te komen die aangelsoene hebben betaald aan de belangenbehartiger. Tantieme zoals ik deze handrijking zie van delta loyd is een pure steekpenning of te wel omkopperij.
Ik zelf ben betstuurder bij een een tweetal belangenbehartiger. Vereniging Payback en St zinloosbetalen. Als een aanbieder tijden s de onderhandelingen de vereniging en of stichting een dergelijk aanbod zou doen is mijn standpunt simpel en doeltreffend. Keer de tantieme uit aan jullie benadeelde klanten want daar staat een dergelijke belangenbehartiger voor.

Mocht inderdaad blijken dat aan dit gequote bericht waarheid zit dan schaam ik mij diep als belangenbehartiger. Het kwaad en kapitalisme is dan zelfs doorgedrongen tot de partijen die zogenaamd uw belangen behartigen. Er dient dan zo spoedig mogelijk een controlerend orgaan opgesteld te worden die het kaft van het koren gaat scheiden onder de belangenbeharigers.

Een pissed off belangebehartiger.

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback

In een vorige posting schreef ik over een artikel uit het Nederlands Juristenblad Aflevering 2007-41
Hier staan meer interessante artikelen in en ook deze artikelen zijn m.i. verontrustend.
Hier de link naar een artikel over de WCAM en voorstellen tot wijzigingen door een paar advocaten die wij allemaal wel kennen, o.a. D. Lunsingh Scheurleer (advocaat van Dexia) en..ja hoor daar is hij weer.. J. Lemstra, bekend van de m.i. zeer bedenkelijke stichtingen Leaseverlies, Eegalease en Verliespolis.
Het artikel is te lang om te plaatsen daarom alleen de link:
http://www.platformaandelenlease.nl/documenten/NJB.htm
Lees en huiver over hoe deze advocaten ons nog meer het recht willen ontnemen.

Dat het deze advocaten ernst is en dit willen doorzetten blijkt uit een artikel van het Nederlands Juridisch Dagblad:

Voorstellen voor efficiënte afwikkeling massaschade in vervolg op DES- en Dexia zaak

Van een onzer redacteuren © Het Juridisch Dagblad

vrijdag, 3 oktober 2008
Ministerie van Justitie - Minister Hirsch Ballin bereidt aanvullende maatregelen voor die een efficiënte afwikkeling van massaschade bevorderen. Het moet voor partijen aantrekkelijker worden onderhandelingen te beginnen of een schikking te treffen. Hierdoor wordt de kans op een regeling tussen slachtoffer(s) en veroorzaker van de schade groter.
Dit zegt de minister in zijn toespraak bij de opening van het internationale congres ‘Access to Justice in European Mass Disputes’ aan de Universiteit van Tilburg.
Hirsch Ballinoverweegt partijen de mogelijkheid te geven al in een vroeg stadium de rechter in te schakelen als het niet meteen lukt een collectieve regeling tot stand te brengen.
Verder onderzoekt de minister op welke manier de rechter bij massaschade zogeheten prejudiciële vragen kan stellen aan de hoogste rechter, de Hoge Raad.
De voorstellen zijn een aanvulling op de Wet collectieve afwikkeling van massaschade die in 2005 in werking is getreden. Hierdoor werd het mogelijk een overeenkomst, die is gesloten tussen de veroorzaker(s) van de schade en een of meer organisaties die de belangen van slachtoffers behartigt, door de rechter verbindend te laten verklaren voor de gehele groep van gedupeerden.
Met behulp van de regeling zijn inmiddels twee massaschadezaken afgerond: de DES- en de Dexia-zaak met schikkingen van respectievelijk 37 miljoen euro en 1 miljard euro. De zaken van Shell, Vedior en Vie d’ Or staan nog op de rol.

Bron: Het juridisch Dagblad
http://juridischdagblad.nl/content/view/7295/1/

Groeten,
Piet

Piet,
naar mijn mening zou het juist gunstiger zijn als de Hoge Raad snel duidelijkheid kan geven bij prejudiciele geschillen en wat bijv. de juridische gevolgen MOETEN zijn als kosten opzettelijk ? verborgen werden gehouden etc...
In de bijna 10 jaar lopende aandelenleaseaffaire, waar duizenden met (of zonder) een kluitje in het riet werden gestuurd, zou de Hoge Raad nog steeds belangrijke uitspraken moeten doen of zal ze nooit meer doen. Velen bedonderd door eigenwijze cowboy-rechters.

Wat echter weer zeer bedenkelijk is, dat die Lemstra en de zijnen nu WEER supersnel een veel te lage vergoeding er door proberen te drukken, zonder dat vele vragen en achtergronden bekend zijn geworden of OBJECTIEF door een rechter zijn gewikt en gewogen.
Duidelijk is, dat die maffiastichtingen alleen voor de veroorzakers een zo gunstig mogelijk resultaat proberen te bereiken en daar nu alle haast mee hebben. Toen wilden ze op het cruciale moment niet doorprocederen. Nu willen ze duidelijke uitspraken van een rechter/Hoge Raad buitenspel zetten en een sterkere positie van de slachtoffers voorkomen.
Ik hoop dan ook dat de minister nu net zo'n vaart maakt met de aanpassingen als toen met de WCAM zelf, ervan uitgaande dat zijn bedoelingen natuurlijk wel oprecht zijn!

Hirsch Ballinoverweegt partijen de mogelijkheid te geven al in een vroeg stadium de rechter in te schakelen als het niet meteen lukt een collectieve regeling tot stand te brengen.
Verder onderzoekt de minister op welke manier de rechter bij massaschade zogeheten prejudiciële vragen kan stellen aan de hoogste rechter, de Hoge Raad.

Ik ben het met Elias eens. Dit zijn op zichzelf genomen goede voorstellen. Zou de Hoge Raad al in, zeg 2003, (in plaats van pas in maart 2008) hebben bepaald dat Dexia contracten huurkoop zijn en dus vernieitigbaar door de partner, dan was de hele Duisenberg regeling er vermoedelijk nooit gekomen, maar een veel beter schikking voor veel grotere groepen Dexia klanten.

Dat de Minister onderzoekt verontrust wel. Naar goed Nederlands ambtelijk gebruik moet er blijkbaar eerst weer een Commissie worden benoemd die hierover een paar jaar gaat navelstaren.