Radar

Oké, eerst een klein verhaaltje..

Ik reed in een bocht naar rechts, na de bocht stond er een auto aan de rechterkant van de weg, ik rijd deze voor bij en zie een groepje kinderen op de fiets rijden. Ik ga langzamer rijden, en merk op dat 1 van de kinderen mij niet gezien heeft, dus ik rem zo hard als ik kan. Het kind merkt mijn stilstaande auto iets later op en probeert te remmen, maar tevergeefs, hij rijdt vol op mijn motorkap. Nu heb ik schade op mijn motorkap aan de rechterkant, en de bumper aan de rechterkant. Ik heb een getuige om dit alles te kunnen bevestigen.
Mijn vraag is nu...:
Kan ik (de ouders van) het kind aansprakelijk stellen voor gedane schade, of ben ik nu, wat ik ook doe, de sjaak?

Greetz, Joey

LuLLig...

Fietsers en voetgangers zijn idd uitstekend beschermd in de wegenverkeerswet.
Automobilisten die betrokken raken bij een ongeval met één van deze partijen draaien doorgaans altijd op voor 50% van de schade.
Bij ongevallen met kinderen tot 14 jaar moet zelfs de complete schade worden betaald. Tenzij er sprake is van overmacht of opzet. En je voelt wel aan dat hier met name discussie tussen verzekeringen zou kunnen ontstaan.
Alleen in hele uitzonderlijke gevallen zal de overmacht of opzet aantoonbaar zijn. Dus waarschijnlijk krijg je geen cent...

Jammer maar helaas.

groet,

Jack

Dus waarschijnlijk krijg je geen cent...

Maar stel de ouder toch maar gewoon aansprakelijk en laat hen de schade melden bij de aansprakelijkheidsverzekeraar. Zorg ervoor dat je getuige(n) het verhaal op papier zetten. Dat versterkt het verhaal naar de verzekeraar en best kans dat als je totaalrelatie bent bij die verzekeraar, dat ze toch overgaan tot betaling.

Oké dan, thanks
Maar hopen dat het geluk aan mijn zijde staat

Ik wens je succes, laat je wel even weten hoe het afloopt?
Ook als je niets vergoed krigt, zoals ik verwacht.

Succes!

Jack

Wegenverkeerswet, hoofdstuk XII, Artikel 185
1. Indien een motorrijtuig waarmee op de weg wordt gereden, betrokken is bij een verkeersongeval waardoor schade wordt toegebracht aan, niet door dat motorrijtuig vervoerde, personen of zaken, is de eigenaar van het motorrijtuig of - indien er een houder van het motorrijtuig is - de houder verplicht om die schade te vergoeden, tenzij aannemelijk is dat het ongeval is te wijten aan overmacht, daaronder begrepen het geval dat het is veroorzaakt door iemand, voor wie onderscheidenlijk de eigenaar of de houder niet aansprakelijk is.

2. De eigenaar of houder die het motorrijtuig niet zelf bestuurt, is aansprakelijk voor de gedragingen van degene door wie hij dat motorrijtuig doet of laat rijden.
3. Het eerste en het tweede lid vinden geen toepassing ten aanzien van schade, door een motorrijtuig toegebracht aan loslopende dieren, aan een ander motorrijtuig in beweging of aan personen en zaken die daarmee worden vervoerd.

4. Dit artikel laat onverkort de uit andere wettelijke bepalingen voortvloeiende aansprakelijkheid.

Deze wet is tot stand gekomen in verband met de hoge schadebedragen. Dan gaat niet om een gekreukelde fiets of schade aan de auto, maar schade aan de zwakkere verkeersdeelnemer zelf. Het motorvoertuig ten opzicht van een fietser/voetganger is vergelijkbaar met een tank ten opzichte van het motorvoertuig.

In het verleden werd de schade aan letsel (doktoren, ziekenhuizen, WAO-uitkeringen etc.) gedragen door de algemene middelen in Nederland, nl. alle belastingbetalers en voor wat betreft het arbeidsverzuim door het bedrijfsleven en overheid (=is ook weer algemene middelen). Het was vaak een gebed zonder eind om de schuldvraag en schuldverdeling vast te stellen en meestal werd dit maar achterwege gelaten vanwege de zeer hoge kosten, eindeloze procedures en de onzekere kans op succes. Dit wederom op kosten van de belastingbetaler (ziektekostenverzekeringen, uitkeringsinstanties etc.) en een zich met de hakken in het zand zettende verzekeringsmaatschappij (denk maar eens aan de kosten van een dwarslaesie, andere volledige arbeidsongeschiktheid, verpleeghuis etc.).

Daarom is op gegeven moment besloten om degene, die als “sterkste” bij de aanrijding betrokken was en dus de meeste schade aanricht verantwoordelijk te maken voor alle kosten. De kosten komen dan op de schouders te liggen van de gebruikers van motorvoertuigen (via verhoogde premie) en worden niet meer omgeslagen over alle belastingbetalers.

Zoals uit voorgaande blijkt, heeft dit niets met de schuldvraag te maken, maar alles met wie gaat er betalen. Het principe om de bestuurders van motorvoertuigen te laten betalen en het niet omslaan over alle belastingbetalers (algemene middelen) is niet onredelijk. Om dit altijd voor 100% te laten betalen door de bestuurders is wel onredelijk, want er zijn fietsers, die er van alles voor over hebben om onder een auto terecht te komen.
Kinderen onder de 14 jaar zijn speels (vliegen achter een bal aan de straat op), niet handelingsbekwaam en niet in staat om risico’s voldoende in te kunnen schatten. Daar heb je als gemotoriseerde weggebruiker maar rekening mee te houden. Dus daarvoor geldt de 100%-regel.

Voor weggebruikers van 14 jaar en ouder geldt, dat zij (vanaf 14 jaar oplopend) handelingsbekwaam zijn en wel een risico inschatting kunnen maken. Zij hebben echter weinig verweer als zij het risico (een beetje) verkeerd inschatten (menselijke fout). De klap heeft dezelfde desastreuze gevolgen (en kosten). Maar ook de bestuurders dienen rekening te houden met risico’s en moeten anticiperend rijden. Het is hier 50 km dus rijd ik ook 50 km, want het mag, kan niet als excuus dienen als het verkeersbeeld een gematigder snelheid vereist. Om weer een hoop getouwtrek over schuldvraag en schuldverdeling met alles erop en eraan te voorkomen, is hier de 50%-regel ingevoerd. De bestuurder hangt voor 50% en als hij voor de andere 50% niet wil “hangen”, dan zal de bestuurder moeten bewijzen, dat hij/zij er van alles aan heeft gedaan om een aanrijding te voorkomen. Dat is een heel moeilijke zaak, er valt altijd wel wat te verwijten. Gevolg: de verzekeringsmaatschappij begint alleen aan zo’n procedure in extreme zaken, bijv. als iemand vanaf een viaduct voor het voertuig springt.

Er zit echter een rare kronkel in de wet. Als een fietser/voetganger overlijdt ten gevolge van de aanrijding, kan de bestuurder “dood door schuld” artikel 6 Wegenverkeerswet ten laste gelegd worden. De bestuurder moet dan bewijzen dat de aanrijding niet zijn schuld is. Als de fietser/voetganger dronken was met een onvoorspelbaar gedrag tot gevolg, waardoor een aanrijding niet voorkomen was, ontstaat een probleem. Omdat bij doden geen bloedproef mag worden gedaan, is die dronkenschap voor de rechter dus niet te bewijzen. De maximum straf voor “dood door schuld” art. 6 WVW is 3 jaar cel. Inmiddels is deze “kronkel” aangekaart bij de Ministers van Justitie en Verkeer, maar hij staat alsnog in de wet, die momenteel geldt.

Omdat het rijbewijs van een dronken fietser niet kan worden ingevorderd, komen er steeds meer dronken fietsers met alle risico’s voor de Bewust Onbeschonken Bestuurder.

Vladja

Als je aan kan tonen dat je langer als 7-8 sec stilstond is er sprake van "disculperende stilstand " en is de fietser tegen een stilstaande auto aangereden. De aansprakelijkheidsverzekeraar zal dan de schade moeten vergoeden en zich niet kunnen beroepen op zwakkere verkeersdeelnemers.

ps heb je geen fatsoenlijke rechtsbijstandverzekering?