Vodafone Klantenservice
Geplaatst: 14 okt 2008 11:26
‘Geen toeters, maar wel bellen’, dat zal ongeveer de slogan zijn waarmee Vodafone de ‘Vodafone Simply’ VS1 en VS2 op de Nederlandse markt gaat brengen. En dat is wat ons betreft direct de meest treffende slogan die Vodafone ooit heeft kunnen verzinnen want als er ergens iets mis is met het medium ‘bellen’, dan is het wel binnen Vodafone. Hieronder ons relaas:
De Blackberry van onze collega was gestolen in Munchen en zo was aan mij de eer om Vodafone te bellen om de SIM card te blokkeren en vervolgens opnieuw aan te vragen onder hetzelfde nummer. Daarnaast hadden we nog twee Blackberries in bestelling met nieuwe SIM cards/2-jarige abonnementen en we wilden na 1 week doodse stilte op beide fronten erg graag weten wat daar de status van was. Het volgende scenario ontwikkelde zich:
Na het telefoonnummer van klantenservice Vodafone gedraaid te hebben (waar ik eerst mijn 10-cijferige telefoonnummer moest intoetsen omdat dat zo handig was voor de persoon die ik uiteindelijk toch niet aan de telefoon zou krijgen) kreeg ik een bandje waar op gemeld werd dat het momenteel zo druk was dat het niet raadzaam was om te blijven hangen want de wachttijd zou oplopen tot boven de 10 minuten en mij werd dan ook geadviseerd om later terug te bellen. Juist toen ik mij daarover ging beraden, werd de verbinding verbroken en zat ik ,nog met de telefoon in de hand, te raden wat hier nu zojuist gebeurd was…
Enfin, opgewekt toog ik als alternatief naar de Vodafone website want die dame zoeven had ook nog geroepen dat ik daar ook aaaalllles op kon vinden dus…. Daar aangekomen de zoektool ingeschakeld op ‘SIM’ in de hoop dat ik nu alle informatie over SIM kaarten zou krijgen waar ik dan vervolgens mijn vraag uit zou kunnen pikken. Waarschijnlijk begreep ik ook dat gedeelte van Vodafone’s klantenservice niet want ik kwam er niet uit maar niet getreurd, ik belde opnieuw naar hetzelfde (en enige) Vodafone klantenservice telefoonnummer om wederom de boodschap te krijgen dat het ook deze keer niet zou gaan lukken. ‘Geeft niks’ dacht ik nog, die SIM kaart heb ik nog steeds niet kunnen blokkeren maar het was dan ook helemaal niet gezegd dat de dief er nu al mee aan het bellen was geslagen dus het kon allemaal nog wel even wachten…… S’Middags deed ik opnieuw een poging, weer gaf ik keurig een 10 cijferig ( inmiddels willekeurig) nummer door want ik was er na 3 pogingen wel zo’n beetje achter dat mijn mobiele nummer werkelijk niets deed voor de persoon die ik toch niet aan de lijn zou krijgen.
Na 5 minuten wachten werd ik keurig te woord gestaan door een Limburgse mevrouw, na alles uitgelegd te hebben zei deze me dat ze me ‘even’ ging doorverbinden. Welnu, voordat ik ,nog steeds glimlachend, kon roepen dat dat me eigenlijk echt geen goed idee leek, stond ik weer in de wacht bij de volgende afdeling…..
Na 7 volle minuten kreeg ik een jongeman aan de telefoon, ik vertelde ook hem mijn hele verhaal want ik begreep best dat binnen zo’n grote maatschappij ze niet alles van iedereen konden weten, en in het rijtje van 3 pogingen was èèn meer of minder voor mij geen bezwaar meer. Hij verzekerde me dat het nu toch echt goed ging komen. Naam, adres, telefoonnummer, klantnummer , was ik wel de bevoegde persoon? Ja, was ik. ‘Goedzo’, riep hij opgewekt, dan zou hij er voor zorgen dat ik een nieuwe SIM card kon halen bij een van de Vodafone winkels bij mij in de buurt! ‘Ehhhhh, hoe gaat dat dan in zijn werk?’ ‘Nou heel eenvoudig mevrouw, u gaat naar die winkel en vraagt om een nieuwe SIM card en dan spreek ik nu met u een wachtwoord af en als u terug komt op de zaak dan kunt u ons bellen en dan vragen wij uw wachtwoord en dan word hij geactiveerd’. Ehhh, OK, maar ik neem aan dat ik dan een legitimatiebewijs mee moet nemen? ‘Nee hoor, u kunt er zo naar toe’. ‘Ehhh, weet u dat zeker, geven uw winkels nieuwe Sim cards aan iedere willekeurige voorbijganger? ‘Ja hoor, als u zegt dat u van dat en dat bedrijf bent’. ‘Ehhh dus toch legitimatie meenemen dan maar?’ Stil……..Nou ja, dat is waarschijnlijk wel handig ja. ‘Ehhh, maar is het noodzakelijk dat ik ga naar die winkel? Kan die persoon die de Sim card verloren is niet gaan? ‘Nee mevrouwtje dat gaat niet, alleen de tekenbevoegde persoon’. ‘Maar we hebben hier nogal wat mensen aan het werk, betekent dat dat ik iedere keer dat er iets gebeurt met een van die telefoons, dat ik daar dan achteraan moet?’ ‘Ja haha, het is wat omslachtig maar dat is het wel’. ‘Maar is er geen andere manier om dit te regelen?’ Stil…….’Ja we kunnen ook een SIM card opsturen, dan is ie er morgen’. ‘Pfffff, nou zullen we dat dan doen?, dan geef ik je nu het wachtwoord, dan wacht ik op de SIM card die morgen komt en dan is alles geregeld, en dan zou ik ook echt graag een nieuwe BlackBerry telefoon erbij krijgen want anders schiet het nog niet echt op’. ‘Geen probleem mevrouw, ik stuur de SIM card met de nieuwe Blackberry naar u toe, u heeft het morgen in huis. ‘Kan ik dan de nieuwe BlackBerry 9000 krijgen in plaats van de 8310 Curve?’ ‘Eh dat kan wel maar dan moet u 41 Euro bijbetalen’. ‘Ehhh, waarom?’ ‘Nou, dat is een nieuw model en die kunnen we niet gratis weggeven’ ‘Oh, ook niet als u kunt zien dat we al een heel aantal Blackberry abonnementen hebben en er hoogstwaarschijnlijk nog wel een aantal bijkomen?’ ‘Nee sorry, ook dan niet maar weet u, die is sowieso nog niet op voorraad dus die kunnen we nog niet eens afsturen’. ‘OK, prima, doe dan maar de 8310 Curve, is die wel op voorraad? ‘Ja hoor mevrouw die is op voorraad’. Ik liet de twee andere bestelde Blackberries even voor gezien, hopende dat die bij dezelfde bestelling zouden zitten of toch tenminste ook een dezer dagen binnen zouden komen.
Dinsdag 7 Oktober
Aan het eind van de dag werd ik wat onzeker dus vol goede hoop belde ik wederom met Vodafone Klantenservice om te zien of alles ging zoals besproken. Ik ging de wacht in, en wachtte nog even en na 10 minuten wachten, neerleggen, 5 minuten wachten, neerleggen , kreeg ik weer een aardige Limburgse dame aan de telefoon. Ik vertelde even opnieuw mijn verhaal (want je kan niet verwachten dat iedereen binnen Vodafone ons bedrijf of verhaal kent )en zo vertelde ik haar opnieuw onze bedrijfsnaam en het referentienummer en ze zei heel aardig; ‘dat referentienummer herkent het systeem niet, weet u zeker dat dit het goede nummer is? ‘Eeeh, ja dat staat bovenaan de email onder het kopje referentienummer en deze email is getekend door uw Directeur KlantenService, dhr. Peter Doveren. Stil….. ‘ Heeft u dan voor mij de postcode? ‘Ehh ja, als dat de truc doet dan vind ik het ook goed maar had je daar dan niet beter mee kunnen beginnen?’.’Nou nee, normaal doen we dat altijd via het referentienummer maar…’Prima mevrouw, hier is mijn postcode’. ‘En mag ik dan vragen ter verificatie naar het adres?’ ‘Ja hoor, dat mag’…. ‘Ahhhhh, ik zie het al ja, is dit uw bedrijf?’ ‘Ehhh ja?’. ‘Ttja ik kan nu inderdaad zien dat er een Sim card geblokkeerd is maar ik zie nergens dat u ook een nieuwe SIM card aangevraagd heeft’ En Blackberries zei u? 1 momentje…………………………………..’ Hallo mevrouw? Nee hoor, er staat echt niets vermeld in het systeem maar ik snap best dat dit allemaal niet zo leuk is en ik werk alleen maar aan de receptie en het is helemaal mijn werk niet maar ik zal u nadat ik u heb neergelegd zelf even een SIM card opsturen, dan is dat maar vast geregeld he? En dan komen de BlackBerries ervast achteraan, wat dacht u daarvan? Goed, de nieuwe Sim card kwam eraan, van de 2 andere Blackberries waren ze op de hoogte dus wat kon ons gebeuren, op naar morgen.
Woensdag 8 Oktober
Om 12:00 uur kregen wij een SIM card op een velletje papier in een envelopje en blij belden wij terug…….in de wacht………..ahh, daar was weer een aardige Limburgse dame. ‘Ik heb hier een SIM card die 2 dagen geleden geblokkeerd is maar inmiddels weer aangesloten en nu wil ik die graag activeren, kan dat? ‘Ja hoor dat kan, mag ik uw naam? ‘Ja, dat mag. ‘En uw postcode?’ Nou mevrouw, dan is de card binnen 15 minuten geactiveerd!’….’Echt waar? Wat goed, maar moesten jullie mijn wachtwoord dan niet hebben wat ik met zoveel moeite afgesproken had? Stil……’Hihihihi, nou dat was ook wat, was ze het helemaal vergeten te vragen, maar ja ik was natuurlijk de contactpersoon en al de andere gegevens klopten dus nou ja, het was allemaal goed gekomen hihihiihi’. OK, en hoe zit het de 2 andere Blackberries? Stil……Nou, nu hadden ze even wat want er was een enorme achterstand in het magazijn dus daar zat enige vertraging in. ‘OK, over precies hoeveel vertraging praten we dan?’…. ‘ Nou’ het is nu de 8e maar eind van de maand zou toch moeten lukken’…..’EIND VAN DE MAAND???? Ik heb hier 3 mensen zitten zonder telefoon, de 8310 Curve is besteld omdat jullie mij verzekerden dat die op voorraad was en nu vertellen jullie me dat dit nog 3 WEKEN kan duren? Stil……’Ja nou ja mevrouw, dan hoeft u niet zo tegen mij te schreeuwen, ik kan erook niks aan doen’. ‘Ja sorry hoor ik weet ook wel dat jij er ook niks aan kunt doen maar tegen wie moet ik dan aanschreeuwen? Of ga je met nu doodeenvoudig het nummer van je baas geven zodat ik daar tegen kan schreeuwen?. ‘Nou nee dat mag ik niet’. ‘Hoezo niet, heeft je baas bij Vodafone geen telefoon?’.’Ja wel maar wij mogen zijn nummer niet geven’. ‘Oh mag ik dan in ieder geval zijn naam?’. ‘Nee sorry mevrouw dat mag ik ook niet geven’. ‘Maar mevrouw weet u wat? Ik ga met mijn baas bellen en ga vragen of ik u op kan nemen in de lijst van spoedbestellingen, ja u zult begrijpen dat we er daar inmiddels ook een heel aantal van hebben hahaha maar ik ga mijn best doen en dan bel ik u morgen terug’. ‘ Nou dat is heel aardig van je, wat zijn de criteria om op die lijst te komen”’ Stil……’Ach weet je wat, laat ook eigenlijk maar zitten, ik hoor graag morgen van je of we op de lijst komen.
Donderdag 9 Oktober
Op mijn bureau ligt een brief van Vofafone met daarin een tweede nieuwe SIM card voor het nummer dat aanvankelijk geblokkeerd was, waar een nieuwe card voor aangevraagd was, die niet in het systeem te vinden was, waar de receptionise zich tegen aan ging bemoeien en op eigen initiatief een SIM card stuurde, waar kennelijk dus toch wel een melding gemaakt was en zodoende ik nu via ‘het systeem’ een tweede card kreeg toegestuurd. Fantastisch! 2 SIM cards, 0 telefoons, niets meer gehoord van de spoedlijst.
Dinsdag 14 Oktober
0800-0500 gebeld, 4 minuten in de wacht, een aardige Limburgse jongeman neemt de telefoon op, ik vraag naar de persoon die ik verleden week gesproken heb. Ja die naam zegt hem wel wat maar die persoon zit op de afdeling die de transport verwerkt. Ik zeg nog ‘nou dat is precies wat ik zoek, iemand die de transport regelt van onze telefoons’. Stil…..’ Ja maar kunt u het niet aan mij vertellen,dan help ik u toch?’ ‘Natuurlijk Guido, ik kan het ook aan jou vertellen, nadat ik het aan Tom en aan Amy en daarvoor aan zeker 6 andere collega’s verteld heb, kan ik het best wel weer aan jou vertellen maar wat helpt ons dat wezenlijk verder?’……Stil…..’Eh nou ja dan ga ik kijken wat ik voor u kan doen, mag ik ter verificatie uw adres, postcode, woonplaats en naam?’…..Ja hoor Guido’ en ik dreun voor de 12e keer onze gegevens op …..’ Een momentje mevrouw’………….’ Ehhh mevrouw? Ik ben bang dat ik op dit moment niets voor u kan doen’…’Hoe bedoel je Guido?’…’Nou, u heeft uw Blackberries besteld bij een extern bedrijf en ik weet dus niet wat daar de status is’. ‘Hoe bedoel je Guido, extern bedrijf, ik mag toch wel hopen dat zij in opdracht van Vodafone werken? Dus je kunt ze (in dit geval haar) toch bellen hoe het er voor staat?’. ‘Eh nou nee, ik heb geen direct telefoonnummer van Amy, alleen maar een emailadres dus ik kan wel een mailtje sturen’. ‘Hoe kan je nou geen telefoonnummer hebben van een bedrijf die voor jullie de telefoons bestelt en dit alles binnen een telecombedrijf en nou nog eens wat, dit was toch ook al gedaan door Tom en die heeft toen niets meer laten horen dus ik ga ervanuit dat hij ook geen email terug heeft gehad van Amy die toegang moet geven vanuit een extern bedrijf aan jullie klanten tot de spoedlijst, waar wij kennelijk niet op zijn gekomen omdat eigenlijk noch Tom, noch jij, noch Amy weten hoe de processen op te starten en/of op te volgen dus allen sowieso niet weten waar onze telefoons op dit moment zijn?’…..
’ Ehhh ja dat klopt’. ‘Guido, ik wil graag een klacht deponeren want ik word het serieus zat, maar echt erg serieus !!!. ‘Dat kan mevrouw’ klinkt het opgewekt en Guido ratelt het volledige adres, afdeling, postubs, postcode en woonplaats van de klachtenafdeling van Vodafone, binnen 5 seconden door de telefoon! Ik blijf even stil en zeg ‘Goh, dus dat weet je wel en nog wel uit je hoofd?’
Stil………………….
Geen toeters maar bellen,……………. briljant!
De Blackberry van onze collega was gestolen in Munchen en zo was aan mij de eer om Vodafone te bellen om de SIM card te blokkeren en vervolgens opnieuw aan te vragen onder hetzelfde nummer. Daarnaast hadden we nog twee Blackberries in bestelling met nieuwe SIM cards/2-jarige abonnementen en we wilden na 1 week doodse stilte op beide fronten erg graag weten wat daar de status van was. Het volgende scenario ontwikkelde zich:
Na het telefoonnummer van klantenservice Vodafone gedraaid te hebben (waar ik eerst mijn 10-cijferige telefoonnummer moest intoetsen omdat dat zo handig was voor de persoon die ik uiteindelijk toch niet aan de telefoon zou krijgen) kreeg ik een bandje waar op gemeld werd dat het momenteel zo druk was dat het niet raadzaam was om te blijven hangen want de wachttijd zou oplopen tot boven de 10 minuten en mij werd dan ook geadviseerd om later terug te bellen. Juist toen ik mij daarover ging beraden, werd de verbinding verbroken en zat ik ,nog met de telefoon in de hand, te raden wat hier nu zojuist gebeurd was…
Enfin, opgewekt toog ik als alternatief naar de Vodafone website want die dame zoeven had ook nog geroepen dat ik daar ook aaaalllles op kon vinden dus…. Daar aangekomen de zoektool ingeschakeld op ‘SIM’ in de hoop dat ik nu alle informatie over SIM kaarten zou krijgen waar ik dan vervolgens mijn vraag uit zou kunnen pikken. Waarschijnlijk begreep ik ook dat gedeelte van Vodafone’s klantenservice niet want ik kwam er niet uit maar niet getreurd, ik belde opnieuw naar hetzelfde (en enige) Vodafone klantenservice telefoonnummer om wederom de boodschap te krijgen dat het ook deze keer niet zou gaan lukken. ‘Geeft niks’ dacht ik nog, die SIM kaart heb ik nog steeds niet kunnen blokkeren maar het was dan ook helemaal niet gezegd dat de dief er nu al mee aan het bellen was geslagen dus het kon allemaal nog wel even wachten…… S’Middags deed ik opnieuw een poging, weer gaf ik keurig een 10 cijferig ( inmiddels willekeurig) nummer door want ik was er na 3 pogingen wel zo’n beetje achter dat mijn mobiele nummer werkelijk niets deed voor de persoon die ik toch niet aan de lijn zou krijgen.
Na 5 minuten wachten werd ik keurig te woord gestaan door een Limburgse mevrouw, na alles uitgelegd te hebben zei deze me dat ze me ‘even’ ging doorverbinden. Welnu, voordat ik ,nog steeds glimlachend, kon roepen dat dat me eigenlijk echt geen goed idee leek, stond ik weer in de wacht bij de volgende afdeling…..
Na 7 volle minuten kreeg ik een jongeman aan de telefoon, ik vertelde ook hem mijn hele verhaal want ik begreep best dat binnen zo’n grote maatschappij ze niet alles van iedereen konden weten, en in het rijtje van 3 pogingen was èèn meer of minder voor mij geen bezwaar meer. Hij verzekerde me dat het nu toch echt goed ging komen. Naam, adres, telefoonnummer, klantnummer , was ik wel de bevoegde persoon? Ja, was ik. ‘Goedzo’, riep hij opgewekt, dan zou hij er voor zorgen dat ik een nieuwe SIM card kon halen bij een van de Vodafone winkels bij mij in de buurt! ‘Ehhhhh, hoe gaat dat dan in zijn werk?’ ‘Nou heel eenvoudig mevrouw, u gaat naar die winkel en vraagt om een nieuwe SIM card en dan spreek ik nu met u een wachtwoord af en als u terug komt op de zaak dan kunt u ons bellen en dan vragen wij uw wachtwoord en dan word hij geactiveerd’. Ehhh, OK, maar ik neem aan dat ik dan een legitimatiebewijs mee moet nemen? ‘Nee hoor, u kunt er zo naar toe’. ‘Ehhh, weet u dat zeker, geven uw winkels nieuwe Sim cards aan iedere willekeurige voorbijganger? ‘Ja hoor, als u zegt dat u van dat en dat bedrijf bent’. ‘Ehhh dus toch legitimatie meenemen dan maar?’ Stil……..Nou ja, dat is waarschijnlijk wel handig ja. ‘Ehhh, maar is het noodzakelijk dat ik ga naar die winkel? Kan die persoon die de Sim card verloren is niet gaan? ‘Nee mevrouwtje dat gaat niet, alleen de tekenbevoegde persoon’. ‘Maar we hebben hier nogal wat mensen aan het werk, betekent dat dat ik iedere keer dat er iets gebeurt met een van die telefoons, dat ik daar dan achteraan moet?’ ‘Ja haha, het is wat omslachtig maar dat is het wel’. ‘Maar is er geen andere manier om dit te regelen?’ Stil…….’Ja we kunnen ook een SIM card opsturen, dan is ie er morgen’. ‘Pfffff, nou zullen we dat dan doen?, dan geef ik je nu het wachtwoord, dan wacht ik op de SIM card die morgen komt en dan is alles geregeld, en dan zou ik ook echt graag een nieuwe BlackBerry telefoon erbij krijgen want anders schiet het nog niet echt op’. ‘Geen probleem mevrouw, ik stuur de SIM card met de nieuwe Blackberry naar u toe, u heeft het morgen in huis. ‘Kan ik dan de nieuwe BlackBerry 9000 krijgen in plaats van de 8310 Curve?’ ‘Eh dat kan wel maar dan moet u 41 Euro bijbetalen’. ‘Ehhh, waarom?’ ‘Nou, dat is een nieuw model en die kunnen we niet gratis weggeven’ ‘Oh, ook niet als u kunt zien dat we al een heel aantal Blackberry abonnementen hebben en er hoogstwaarschijnlijk nog wel een aantal bijkomen?’ ‘Nee sorry, ook dan niet maar weet u, die is sowieso nog niet op voorraad dus die kunnen we nog niet eens afsturen’. ‘OK, prima, doe dan maar de 8310 Curve, is die wel op voorraad? ‘Ja hoor mevrouw die is op voorraad’. Ik liet de twee andere bestelde Blackberries even voor gezien, hopende dat die bij dezelfde bestelling zouden zitten of toch tenminste ook een dezer dagen binnen zouden komen.
Dinsdag 7 Oktober
Aan het eind van de dag werd ik wat onzeker dus vol goede hoop belde ik wederom met Vodafone Klantenservice om te zien of alles ging zoals besproken. Ik ging de wacht in, en wachtte nog even en na 10 minuten wachten, neerleggen, 5 minuten wachten, neerleggen , kreeg ik weer een aardige Limburgse dame aan de telefoon. Ik vertelde even opnieuw mijn verhaal (want je kan niet verwachten dat iedereen binnen Vodafone ons bedrijf of verhaal kent )en zo vertelde ik haar opnieuw onze bedrijfsnaam en het referentienummer en ze zei heel aardig; ‘dat referentienummer herkent het systeem niet, weet u zeker dat dit het goede nummer is? ‘Eeeh, ja dat staat bovenaan de email onder het kopje referentienummer en deze email is getekend door uw Directeur KlantenService, dhr. Peter Doveren. Stil….. ‘ Heeft u dan voor mij de postcode? ‘Ehh ja, als dat de truc doet dan vind ik het ook goed maar had je daar dan niet beter mee kunnen beginnen?’.’Nou nee, normaal doen we dat altijd via het referentienummer maar…’Prima mevrouw, hier is mijn postcode’. ‘En mag ik dan vragen ter verificatie naar het adres?’ ‘Ja hoor, dat mag’…. ‘Ahhhhh, ik zie het al ja, is dit uw bedrijf?’ ‘Ehhh ja?’. ‘Ttja ik kan nu inderdaad zien dat er een Sim card geblokkeerd is maar ik zie nergens dat u ook een nieuwe SIM card aangevraagd heeft’ En Blackberries zei u? 1 momentje…………………………………..’ Hallo mevrouw? Nee hoor, er staat echt niets vermeld in het systeem maar ik snap best dat dit allemaal niet zo leuk is en ik werk alleen maar aan de receptie en het is helemaal mijn werk niet maar ik zal u nadat ik u heb neergelegd zelf even een SIM card opsturen, dan is dat maar vast geregeld he? En dan komen de BlackBerries ervast achteraan, wat dacht u daarvan? Goed, de nieuwe Sim card kwam eraan, van de 2 andere Blackberries waren ze op de hoogte dus wat kon ons gebeuren, op naar morgen.
Woensdag 8 Oktober
Om 12:00 uur kregen wij een SIM card op een velletje papier in een envelopje en blij belden wij terug…….in de wacht………..ahh, daar was weer een aardige Limburgse dame. ‘Ik heb hier een SIM card die 2 dagen geleden geblokkeerd is maar inmiddels weer aangesloten en nu wil ik die graag activeren, kan dat? ‘Ja hoor dat kan, mag ik uw naam? ‘Ja, dat mag. ‘En uw postcode?’ Nou mevrouw, dan is de card binnen 15 minuten geactiveerd!’….’Echt waar? Wat goed, maar moesten jullie mijn wachtwoord dan niet hebben wat ik met zoveel moeite afgesproken had? Stil……’Hihihihi, nou dat was ook wat, was ze het helemaal vergeten te vragen, maar ja ik was natuurlijk de contactpersoon en al de andere gegevens klopten dus nou ja, het was allemaal goed gekomen hihihiihi’. OK, en hoe zit het de 2 andere Blackberries? Stil……Nou, nu hadden ze even wat want er was een enorme achterstand in het magazijn dus daar zat enige vertraging in. ‘OK, over precies hoeveel vertraging praten we dan?’…. ‘ Nou’ het is nu de 8e maar eind van de maand zou toch moeten lukken’…..’EIND VAN DE MAAND???? Ik heb hier 3 mensen zitten zonder telefoon, de 8310 Curve is besteld omdat jullie mij verzekerden dat die op voorraad was en nu vertellen jullie me dat dit nog 3 WEKEN kan duren? Stil……’Ja nou ja mevrouw, dan hoeft u niet zo tegen mij te schreeuwen, ik kan erook niks aan doen’. ‘Ja sorry hoor ik weet ook wel dat jij er ook niks aan kunt doen maar tegen wie moet ik dan aanschreeuwen? Of ga je met nu doodeenvoudig het nummer van je baas geven zodat ik daar tegen kan schreeuwen?. ‘Nou nee dat mag ik niet’. ‘Hoezo niet, heeft je baas bij Vodafone geen telefoon?’.’Ja wel maar wij mogen zijn nummer niet geven’. ‘Oh mag ik dan in ieder geval zijn naam?’. ‘Nee sorry mevrouw dat mag ik ook niet geven’. ‘Maar mevrouw weet u wat? Ik ga met mijn baas bellen en ga vragen of ik u op kan nemen in de lijst van spoedbestellingen, ja u zult begrijpen dat we er daar inmiddels ook een heel aantal van hebben hahaha maar ik ga mijn best doen en dan bel ik u morgen terug’. ‘ Nou dat is heel aardig van je, wat zijn de criteria om op die lijst te komen”’ Stil……’Ach weet je wat, laat ook eigenlijk maar zitten, ik hoor graag morgen van je of we op de lijst komen.
Donderdag 9 Oktober
Op mijn bureau ligt een brief van Vofafone met daarin een tweede nieuwe SIM card voor het nummer dat aanvankelijk geblokkeerd was, waar een nieuwe card voor aangevraagd was, die niet in het systeem te vinden was, waar de receptionise zich tegen aan ging bemoeien en op eigen initiatief een SIM card stuurde, waar kennelijk dus toch wel een melding gemaakt was en zodoende ik nu via ‘het systeem’ een tweede card kreeg toegestuurd. Fantastisch! 2 SIM cards, 0 telefoons, niets meer gehoord van de spoedlijst.
Dinsdag 14 Oktober
0800-0500 gebeld, 4 minuten in de wacht, een aardige Limburgse jongeman neemt de telefoon op, ik vraag naar de persoon die ik verleden week gesproken heb. Ja die naam zegt hem wel wat maar die persoon zit op de afdeling die de transport verwerkt. Ik zeg nog ‘nou dat is precies wat ik zoek, iemand die de transport regelt van onze telefoons’. Stil…..’ Ja maar kunt u het niet aan mij vertellen,dan help ik u toch?’ ‘Natuurlijk Guido, ik kan het ook aan jou vertellen, nadat ik het aan Tom en aan Amy en daarvoor aan zeker 6 andere collega’s verteld heb, kan ik het best wel weer aan jou vertellen maar wat helpt ons dat wezenlijk verder?’……Stil…..’Eh nou ja dan ga ik kijken wat ik voor u kan doen, mag ik ter verificatie uw adres, postcode, woonplaats en naam?’…..Ja hoor Guido’ en ik dreun voor de 12e keer onze gegevens op …..’ Een momentje mevrouw’………….’ Ehhh mevrouw? Ik ben bang dat ik op dit moment niets voor u kan doen’…’Hoe bedoel je Guido?’…’Nou, u heeft uw Blackberries besteld bij een extern bedrijf en ik weet dus niet wat daar de status is’. ‘Hoe bedoel je Guido, extern bedrijf, ik mag toch wel hopen dat zij in opdracht van Vodafone werken? Dus je kunt ze (in dit geval haar) toch bellen hoe het er voor staat?’. ‘Eh nou nee, ik heb geen direct telefoonnummer van Amy, alleen maar een emailadres dus ik kan wel een mailtje sturen’. ‘Hoe kan je nou geen telefoonnummer hebben van een bedrijf die voor jullie de telefoons bestelt en dit alles binnen een telecombedrijf en nou nog eens wat, dit was toch ook al gedaan door Tom en die heeft toen niets meer laten horen dus ik ga ervanuit dat hij ook geen email terug heeft gehad van Amy die toegang moet geven vanuit een extern bedrijf aan jullie klanten tot de spoedlijst, waar wij kennelijk niet op zijn gekomen omdat eigenlijk noch Tom, noch jij, noch Amy weten hoe de processen op te starten en/of op te volgen dus allen sowieso niet weten waar onze telefoons op dit moment zijn?’…..
’ Ehhh ja dat klopt’. ‘Guido, ik wil graag een klacht deponeren want ik word het serieus zat, maar echt erg serieus !!!. ‘Dat kan mevrouw’ klinkt het opgewekt en Guido ratelt het volledige adres, afdeling, postubs, postcode en woonplaats van de klachtenafdeling van Vodafone, binnen 5 seconden door de telefoon! Ik blijf even stil en zeg ‘Goh, dus dat weet je wel en nog wel uit je hoofd?’
Stil………………….
Geen toeters maar bellen,……………. briljant!