Problemen met dierenarts
Geplaatst: 11 nov 2008 18:44
Woensdag 5-10 hebben we onze kat met blaasgruis naar de dierenarts moeten brengen. Hij kon namelijk niet meer plassen.
Toen begon de ellende eigenlijk al. Aangezien mijn moeder gehandicapt is en in een scootmobiel zit, kon ze de kat niet zelf brengen en moest ze wachten totdat ik uit mijn werk kwam. Zij is toen onjuist bejegend door de assistent die haar hier een hele preek voor heeft gegeven, waardoor mijn moeder uiteindelijk een paniekaanval heeft gehad.
Toen ik uit mijn werk kwam en we de kat uiteindelijk gebracht hadden, zouden ze een katheter gebruiken om zijn blaas te legen en er was een grote kans dat we hem dezelfde avond weer op mochten halen. Dit was helaas niet het geval en de kat moest een dagje blijven
De volgende dag kon de kat helaas nog steeds niet plassen en is hier weer een katheter voor gebruikt. Ook hebben ze een echo en/of röntgenfoto gemaakt. Ons is nadrukkelijk verteld dat ze deze niet konden inhechten aangezien er een kans bestond dat hier anders ook gruis in zou komen en dat was natuurlijk niet de bedoeling. De kans was nog steeds groot dat de kat 's avonds naar huis mocht, maar nadat we gebeld hadden bleek dit weer niet het geval te zijn.
Vrijdag had de kat alweer op zichzelf geplast. Aangezien dit slechts kleine beetjes waren kon hij helaas nog steeds niet naar huis. Wij kregen te horen dat hij het weekend moest blijven en dat ze een katheter ingehecht hadden, terwijl ons eerst nadrukkelijk verteld was dat zij dit niet zouden doen.
Maandag kregen we te horen dat de kat de katheter los had getrokken, maar dat hij wel weer op zichzelf kon plassen. De mensen bij de dierenkliniek wilden hem nog een nachtje ter observatie houden maar wij hadden inmiddels al bedacht dat we de kat nu wel weer mee naar huis wilden nemen. Toen we een uur later belden werd ons echter verteld dat de kat weer niet kon plassen en dat hij weer een nacht moest blijven. Wij vinden het erg raar dat dit allemaal in een uur tijd in zo'n vaart is gelopen.
Omdat we het inmiddels helemaal zat waren hebben we gezegd dat we het niet eens zijn met de gang van zaken, dat bepaalde dingen ons tegenstrijdig lijken en dat ons steeds hoop ingepraat wordt terwijl dit de volgende keer dat we gebeld worden weer keihard de grond in geboord wordt. De betreffende assistent reageerde hier niet inhoudelijk op, maar draaide hier een beetje om heen door zich vooral op de medische zaken van de kat te richten. Ook hebben wij verteld dat we gehoord hebben dat het amputeren van de penis de blaasgruis kan verhelpen, maar de dierenartsassistente vertelde ons dat dat wel het laatste is wat zij doen.
De rekening is nu al opgelopen tot 500 euro. Vandaag hebben we te horen gekregen dat de kat zijn penis geamputeerd moet worden omdat er geen andere oplossing meer is. Op zich wel raar, aangezien we gisteren te horen hebben gekregen dat dit echt het laatste is wat ze doen. Dit gaat ook nog eens 360 euro kosten. We zijn er inmiddels helemaal schijtziek van. Al de tegenstrijdige berichten, ons achteraf op de hoogte brengen in plaats van van tevoren overleggen, mijn moeder bellen wanneer ik nadrukkelijk vertel om op mijn mobiele nummer te bellen, gewoon de gehele manier hoe met ons omgegaan wordt, kan volgens ons niet door de beugel.
Wij zijn zelf geen dierenartsen, maar wij vinden het niet netjes hoe wij behandeld en geinformeerd zijn. Is er misschien iets wat wij hier nog aan zouden kunnen doen?
Toen begon de ellende eigenlijk al. Aangezien mijn moeder gehandicapt is en in een scootmobiel zit, kon ze de kat niet zelf brengen en moest ze wachten totdat ik uit mijn werk kwam. Zij is toen onjuist bejegend door de assistent die haar hier een hele preek voor heeft gegeven, waardoor mijn moeder uiteindelijk een paniekaanval heeft gehad.
Toen ik uit mijn werk kwam en we de kat uiteindelijk gebracht hadden, zouden ze een katheter gebruiken om zijn blaas te legen en er was een grote kans dat we hem dezelfde avond weer op mochten halen. Dit was helaas niet het geval en de kat moest een dagje blijven
De volgende dag kon de kat helaas nog steeds niet plassen en is hier weer een katheter voor gebruikt. Ook hebben ze een echo en/of röntgenfoto gemaakt. Ons is nadrukkelijk verteld dat ze deze niet konden inhechten aangezien er een kans bestond dat hier anders ook gruis in zou komen en dat was natuurlijk niet de bedoeling. De kans was nog steeds groot dat de kat 's avonds naar huis mocht, maar nadat we gebeld hadden bleek dit weer niet het geval te zijn.
Vrijdag had de kat alweer op zichzelf geplast. Aangezien dit slechts kleine beetjes waren kon hij helaas nog steeds niet naar huis. Wij kregen te horen dat hij het weekend moest blijven en dat ze een katheter ingehecht hadden, terwijl ons eerst nadrukkelijk verteld was dat zij dit niet zouden doen.
Maandag kregen we te horen dat de kat de katheter los had getrokken, maar dat hij wel weer op zichzelf kon plassen. De mensen bij de dierenkliniek wilden hem nog een nachtje ter observatie houden maar wij hadden inmiddels al bedacht dat we de kat nu wel weer mee naar huis wilden nemen. Toen we een uur later belden werd ons echter verteld dat de kat weer niet kon plassen en dat hij weer een nacht moest blijven. Wij vinden het erg raar dat dit allemaal in een uur tijd in zo'n vaart is gelopen.
Omdat we het inmiddels helemaal zat waren hebben we gezegd dat we het niet eens zijn met de gang van zaken, dat bepaalde dingen ons tegenstrijdig lijken en dat ons steeds hoop ingepraat wordt terwijl dit de volgende keer dat we gebeld worden weer keihard de grond in geboord wordt. De betreffende assistent reageerde hier niet inhoudelijk op, maar draaide hier een beetje om heen door zich vooral op de medische zaken van de kat te richten. Ook hebben wij verteld dat we gehoord hebben dat het amputeren van de penis de blaasgruis kan verhelpen, maar de dierenartsassistente vertelde ons dat dat wel het laatste is wat zij doen.
De rekening is nu al opgelopen tot 500 euro. Vandaag hebben we te horen gekregen dat de kat zijn penis geamputeerd moet worden omdat er geen andere oplossing meer is. Op zich wel raar, aangezien we gisteren te horen hebben gekregen dat dit echt het laatste is wat ze doen. Dit gaat ook nog eens 360 euro kosten. We zijn er inmiddels helemaal schijtziek van. Al de tegenstrijdige berichten, ons achteraf op de hoogte brengen in plaats van van tevoren overleggen, mijn moeder bellen wanneer ik nadrukkelijk vertel om op mijn mobiele nummer te bellen, gewoon de gehele manier hoe met ons omgegaan wordt, kan volgens ons niet door de beugel.
Wij zijn zelf geen dierenartsen, maar wij vinden het niet netjes hoe wij behandeld en geinformeerd zijn. Is er misschien iets wat wij hier nog aan zouden kunnen doen?