Radar

De rechtbank Amsterdam legt effectenleasezaken tijdelijk stil

Amsterdam, 25 november 2008 - In twee vonnissen van 25 november 2008 heeft de rechtbank Amsterdam een verzoek van Dexia Bank Nederland om die zaken voorlopig aan te houden, toegewezen. Naar aanleiding van deze uitspraken heeft de rechtbank Amsterdam beslist dat ook alle andere effectenleasezaken met ingang van 26 november 2008 worden stilgelegd, tot de Hoge Raad uitspraak heeft gedaan. Nu duidelijk is dat de Hoge Raad naar verwachting in februari of maart 2009 beslist op openstaande vragen is de rechtbank van oordeel dat het tijdelijk stilleggen van zaken meer voordelen heeft dan het blijven behandelen van zaken.

In de circa 2.100 effectenleasezaken die lopen bij de Amsterdamse rechtbank zijn tal van juridische vragen aan de orde. In de zogenoemde voorbeeldvonnissen van 27 april 2007 heeft de rechtbank op die vragen een antwoord gegeven. De aldus uitgezette lijn heeft de rechtbank nadien in een groot aantal procedures toegepast. Tegen enkele van de aldus uitgesproken vonnissen is bij het Amsterdamse gerechtshof hoger beroep in gesteld. Het gerechtshof heeft voor een aantal onderwerpen een andere lijn gekozen. De Hoge Raad, het hoogste rechtscollege in Nederland, zal nu uitsluitsel moeten geven.
Tot voor kort was het onvoldoende duidelijk wanneer de Hoge Raad zich zou kunnen uitspreken over de kwesties waarover nu nog onduidelijkheid bestaat. Het stilleggen van de behandeling van de zaken en het wachten op een uitspraak van de Hoge Raad zou onder die omstandigheden tot een onredelijke vertraging van de procedures leiden.

Ondertussen is deze situatie veranderd. Inmiddels is er bij de Hoge Raad een zaak in behandeling waarin de nog openstaande vragen zijn voorgelegd. Naar verwachting wordt op 12 december 2008 de laatste stap gezet voordat de Hoge Raad uitspraak kan doen. De plaatsvervangend Procureur-Generaal bij de Hoge Raad zal dan een zogenoemde conclusie nemen. Deze conclusie kan worden beschouwd als een belangrijk advies aan de Hoge Raad. Vervolgens kan de Hoge Raad uitspraak doen, naar verwachting in februari of maart 2009.

De rechtbank is nu van oordeel dat, behoudens bijzondere omstandigheden, het tijdelijk stilleggen van effectenleasezaken meer voordelen heeft dan het blijven behandelen van die zaken. Partijen moeten weliswaar langer wachten op hun uitspraak, maar kunnen dat gecompenseerd krijgen door wettelijke rente. Ook bestaat de mogelijkheid dat de Hoge Raad anders beslist dan de Amsterdamse rechtbank tot dusverre heeft gedaan. Dan zullen veel uitspraken moeten worden teruggedraaid, met alle gevolgen van dien. Met het stilleggen van de behandeling van effectenleasezaken kan dit worden voorkomen.

Informatie voor betrokkenen

Het voorgaande betekent dat vanaf 26 november 2008 er tijdelijk geen vonnissen worden uitsproken, geen comparities worden gehouden en er geen andere proceshandelingen worden verricht.

Indien een partij desalniettemin meent dat er in haar zaak onderwerpen aan de orde zijn die thans niet aan de Hoge Raad zijn voorgelegd of waaromtrent de Hoge Raad eerder al een beslissing heeft gegeven, kan zij de rechtbank gemotiveerd verzoeken de behandeling van haar zaak in zoverre voort te zetten.
Dit betreft bijvoorbeeld zaken waarin
- er (ook) een beroep op is gedaan dat de wettelijke partner van de afnemer van een effectenleaseproduct daarvoor vóóraf schriftelijk toestemming diende te geven, zoals de Hoge Raad reeds heeft beslist;
- er een beroep op is gedaan dat de effectenleaseovereenkomst namens of door een minderjarige is aangegaan;
- de rechtsgeldigheid van de zogenoemde opt-outverklaring wordt bestreden;
- de gebondenheid aan de zogenoemde Dexia-aanbod-ffectenleasovereenkomst wordt bestreden.
Echter, indien blijkt dat de zaak hierop niet kan worden afgedaan, zal de zaak niet verder worden behandeld. Dan wordt immers toegekomen aan vragen waarover de Hoge Raad zich nog moet uitlaten.

Verder kan partij die van mening is dat er bijzondere omstandigheden zijn die voortzetting van de zaak rechtvaardigen, een gemotiveerd daartoe strekkend verzoek aan de rechtbank doen.
Een verzoek tot voortzetting van de procedure dient gemotiveerd te worden gedaan ter rolle. De wederpartij zal in de gelegenheid worden gesteld eveneens gemotiveerd ter rolle te reageren. Vervolgens zal de rechter een beslissing nemen.

LJ Nummers
BG5242
BG5246
Bron: Rechtbank Amsterdam
Datum actualiteit: 25 november 2008

Hier de link naar de twee uitspraken:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BG5242
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BG5246

Groeten,
Piet

DExia heeft haar zin.
We zijn weer terug bij af, aug. 2007 toen de opt-out termijn afliep.
Alle moeite van de rechters is voor niets geweest, weggegooide uren en geldverspilling.
De HR komt nu in maart 2009 met haar uitspraak.
Kon dat niet in september 2007, voordat de modelvonnisen plaatsvonden of in elk geval voordat er honderden vergelijkbare uitspraken zouden plaats vinden?
Het zit er dik in dat de eerste nieuwe uitspraken pas in aug. 2009 volgens de oude of vernieuwde categorien plaats zullen
vinden. Wat een amateurisme dat de rechterlijk macht het 2 jaar laat duren om te kunnen beoordelen of de gedupeerde schuld aan zijn aandelenleaseverlies heeft of niet.
OD.

Piet en Oom Dagobert,

Hier zit veel meer achter. Het is zo: Dat de uitspraken die al zijn gedaan en nog worden gedaan niet goed uit komen voor de Nederlandse regering, de banken en de verzekeringsmaatschappijen. De banken en verzekeringsmaatschappijen hebben allerlei rommel verkocht aan de gedupeerden terwijl ze wisten dat dit fout moest gaan en zij hebben hun zakken gevuld en willen ons ook nog eens laten opdraaien voor mogelijk een fictief verlies. Er zijn waarschijnlijk nooit echt aandelen gekocht maar dit is wel op papier zo gesuggureerd.

De lobby in Den Haag wil kost wat kost voorkomen dat er gunstige uitspraken komen voor gedupeerden omdat zij ondertussen van alle banken en verzekeringsmaatschappijen eigenaar of groot aandeelhouder zijn (ABN-FORTIS-ING-SNS-AEGON).

Ze laten liever de gedupeerden stikken dan erkennen dat er fouten zijn gemaakt en iedereen is opgelicht. De rechtbanken en de Hoge Raad zullen volgens mij dan ook in die richting en ten nadele van ons uitspraken gaan doen.

Niet de rechtspraak maar de macht van de banken en de Haagse lobby bepalen wat er straks gaat gebeuren.

Ik raad iedereen aan die al een gunstige uitspraak heeft gehad en het geld heeft ontvangen om te zorgen dat zo gauw mogelijk alles weg is. Van een kale kip kan er niet meer geplukt worden. Verkoop je huis en zorg dat je het geld wat je dan nog eventueel over hebt goed wegzet (in ieder geval uit het zicht van Dexia en consorten). Als er geld wordt terug gevraagd na een eventuele slechte uitspraak van de Hoge Raad moet je natuurlijk wel je goede wil tonen en een voorstel doen om terug te betalen. Bijvoorbeeld € 10 per maand dat is nog wel te overleven.

Brabander,
Ik hou niet zo van al die complottheorieen. Laten we nu eerst de conclusies van de plv P-G bij de Hoge Raad op 12 december even afwachten. Mocht het zo zijn dat die P-G in die conclusies volledig de plank misslaat en met een advies komt waarmee de nog circa 150.000 gedupeerden het juridische moeras worden ingewerkt, dan zijn er voldoende kundige juristen die dit advies of deze adviezen van de P-G tot de grond toe zullen afbranden. Je zou bijna medelijden krijgen met die P-G. Ik ben niet zo pessimistisch. De twee belangrijkste rechtsvragen waarop de Hoge Raad de komende maanden een antwoord moet geven zijn:
1) is de Wck van toepassing en wat zijn de rechtgevolgen van het feit dat een meerderheid van de leasebanken niet over een Wck-vergunning beschikten;
2) Wat is de strekking en omvang van de bijzondere zorgplicht die er op aanbieders van aandelenlease rust.

Met betrekking tot punt 2 heeft de Hoge Raad de afgelopen 10 jaar er er in diverse arresten blijk van gegeven dat de zorgplicht die op banken rust NAAR ZIJN AARD,
de strekking heeft de klant te beschermen tegen gebrek aan inzicht, gebrek aan ervaring en lichtvaardigheid
Op de keper beschouwd heeft vooral die zorgplichtschending (naast misleiding) geleid tot het aandelenleasedrama in Nederland.
Het is niet goed denkbaar dat de Hoge Raad ineens een geheel andere draai aan die interpretatie van de zorgplicht gaat geven.


Wel is er op de standpunten die de REchtbank Amsterdam in de twee vonnissen waarin tot stillegging wordt besloten, het een en ander aan te merken.
1 Het lijkt erop dat de Rechtbank voor haar eigen belang kiest en geen overbodig werk wil doen nu Dexia heeft aangekondigd de zaak met grote groepen gedupeerden te willen schikken aan de hand van het te verwachten Hoge Raad arrest;
2 De Hoge Raad beslist straks niet over ALLE rechtsvragen die er kunnen spelen in aandelenleasezaken. Sterker nog. Ik vind dat het antwoord op de ene rechtsvraag, de volgende uitlokt. De categoriemodellen zijn juridisch een monstrum en over die modellen wordt straks door de Hoge Raad niet beslist.

Dus de voorbeeldzaken staan weer ter discussie, het mot toch niet gekker worden.
Gelukkig mijn geld ontvangen en al opgemaakt

Peewee,

Ik hou ook niet van complottheorieën maar het eind van het verhaal na de Hoge Raad uitspraken zal waarschijnlijk aansluiten bij de Duisenbergregeling. We spreken elkaar dan wel weer.

Brabander, ik durf er heel wat onder te verwedden dat de uitspraken van de Hoge Raad niet aansluiten bij de Duisenbergregeling.

Ik denk dat eruit komt Wck niet van toepassing is.

Bij schending zorgplicht geldt maximaal 50% eigen schuld voor de klant. Niet relevant voor eigen schuld is of de klant wat te verwijten valt. Het gaat namelijk om de ernst van de fouten, zonder daarin verwijtbaarheid te betrekken. Verwijtbaarheid speelt alleen een rol bij een billijkheidscorrectie die er echter niet toe kan leiden dat er minder dan 50% wordt toegekend.

Ook niet relevant voor de eigen schuld is, inkomen, opleiding, vermogen etc. Dit zijn geen omstandigheden die hebben bijgedragen aan het ontstaan van schade. Ook rijke en slimme mensen mag je niet benadelen en dan de opbrengst houden. Als een rijk iemand overvallen wordt, kan toch ook niet zeggen: eigen schuld, had je maar niet rijk moeten zijn?

Onder schade valt zowel de betaalde termijnen als de toebetaling. Het is eenvoudig. De zorgplicht dient ervoor om de klant te behoeden risico's te nemen die hij niet overziet. Nu verwezenlijkt zich het risico waarop de zorgplicht ziet en dan geldt de omkeringsregel.Er is causaliteit tenzij Dexia bewijst dat er geen causaliteit is en met naleving van de zorgplicht zou de hele overeenkomst niet zijn gesloten (en zouden de inleg en de afrekening niet verschuldigd zijn geweest) en is er een c.s.q.n. verband tussen de normoverschrijding en de schadeposten. De stelling dat de zorgplicht alleen maar ziet op het risico van de afrekening, kan juist zijn, maar staat er niet aan in de weg dat de hele overeenkomst niet gesloten zou zijn.

Proportionle causaliteit is niet aan de orde. Het gaat hier niet om twee los staande oorzaken die beide de schade tot gevolg kunnen hebben, maar om één oorzaak, namelijk de fout van de bank bij de zorgplicht. Vervolgens is er eigen schuld omdat de benadeelde te eenvoudig heeft besloten de overeenkomst af te nemen, maar dat is dus geen zelfstandige oorzaak.

Kortom, er komt uit altijd 50% of meer van de rentetermijnen én afrekening voor rekening van Dexia. De invulling van de overige 50% mag de rechter intuitief vaststellen en hoeft dat nauwelijks te motiveren.

Verrekenen met postieve afrekeningen uit het verleden zal niet worden toegestaan. In die zaken heeft overtreding van de zorgplicht niet tot schade geleid, maar moet Dexia natuurlijk wel gewoon nakomen. Dexia kan niet met terugwerkende kracht ineens niet nakomen, nog daargelaten dat daarvoor geen grond bestaat.

Deze punten zijn allemaal al eens door de HR beoordeeld. Alleen nog nooit toegepast in een aandelenleasezaak.

Afhankelijk van de omstandigheden kan dit positief of negatief uitpakken voor individuele zaken. Een en ander is sterk afhankelijk van de hoogte van alle betrokken bedragen.

Maar let op woorden.....

Hebben veel mensen niet te lang gewacht om aktie te ondernemen ? Pech dat het nu niet economisch goed met alles en iedereen.
Icesavespaarders hebben nog geluk gehad of zo. Gokken is gevaarlijker dan men denkt.

pfffff.. net bericht gekregen dat onze comparitie 9 januari a.s. zou zijn... Niet dus.. Weer wachten...

Stel dat de zorgplicht bij het aandelenleasen door de PG wordt aangehouden.
Dan zou een universele schikking van de kant van Dexia 50% kunnen inhouden, zeker niet meer.
De rechtbank in Amsterdam vonnist echter in de meeste gevallen categorie 2, dus 65% rekening Dexia.
Een algemene schikking kost de gedupeerde dan 15%.
Wel met het voordeel dat hij binnen een half jaar van alles af is.
Maar ik vraag me af wat er gaat gebeuren als iemand de schikking afwijst omdat hij vindt dat de zorgplicht bij hem wel heel erg geschonden is en hij volgens categorie 1 recht had op 85%.
Gaat de rechtbank dan na de schikking gewoon verder met het toepassen van de categoriemodellen en gaat Dexia dan opnieuw in hoger beroep?
Of wil de rechtbank daarna van de rechtszittingen af en kan ze dreigen iedereen volgens de voorgestelde schikking van Dexia te vonnissen?
Het mooist zou zijn als de PG het falen van de zorgplicht afhankelijk zou stellen van de persoonlijke situatie van de gedupeerde.
Dan kan eeen schikking volgens de modelvonnissen plaatsvinden.
Een probleem daarbij is dan wel wie de persoonlijke gegevens controleert.
Het hete hangijzer voor de rechtspraak is denk ik dat het vanwege het grote aantal gedupeerden gewoon onhaalbaar is voor iedereen een persoonlijk uitspraak te doen terwijl men wel recht heeft op een correcte afhandeling.
Het voorkomen van praktische problemen en het toepassen van de wet zullen de komende tijd wellicht ook bij de PG en de HR door elkaar heen lopen.
Hun insteek zou zodoende kunnen zijn dat er op grond van hun advies/uitspraak een schikking moet komen die voor iedereen aanvaardbaar is.
En dat kan alleen als zowel Dexia als de gedupeerde in de schuldvraag ontzien wordt.
Al met al dus nog niet zo eenvoudig en zal het mij niet verbazen als
het weer veel langer gaat duren dan het er nu naar uitziet.

Zoals eerder gemeld, heeft, op 14-7-04, bij de Rechtbank te Arnhem, rechter O. Nijhuis in uitstekend onderbouwde rechtspraak aangetoond dat de WcK van toepassing is bij geld lenen (krediet verstrekken) t.b.v. aankoop aandelen. Zie: LJN nr AQ1551.& 21-7-04 LJN nr AR2581)

Hetzelfde, zij het op andere gronden, deed de hoogleraar rechtssociologie NJH Huls in zijn doorwrocht betoog in het Ned Juristen Blad dd 29-7-05. Prof. Huls was zelf nauw betrokken bij het tot stand komen van de Wck en publiceerde daar uitgebreid over.

Dexia's stelling dat effectenlease-overeenkomsten een vorm van effectenbelening zouden zijn en ook daarom niet onder de WcK (art 4) vallen is eveneens onjuist. Effectenbelening is niet in het geding. Belenen houdt in dat u het een of andere product/voorwerp als onderpand uitleent aan (beleent bij) een geldschieter (veelal de lommerd/pandjeshuis) omwille van het onmiddellijk over cash geld beschikken en met de mogelijkheid het beleende later terug te kopen. (Zie Van Dale) Aangezien u bij de effectenlease geen effecten bezit (zie punt 5 uit uw leasecontract) kunt u ze dus sowieso ook nooit als onderpand uitbesteden.

Markant overigens dat Dexia/heer Bruneel, al naar het Dexia uitkomt t.a.v. de wet, de ene keer aandelen als niet stoffelijke (immateriële) zaken beschouwt en de andere keer als onmiskenbaar stoffelijke (certificaat)producten/onderpand.

Tenslotte de "saldibewakingsplicht" (toezien op kredietwaardigheid van cliënt tijdens de leasecontractperiode) van een bank tegenover zijn cliëntèle. (art 28 lid 3&4 v/d "NR99) Deze regeling geldt voor geldproducten/overeenkomsten waarvan tevoren hun financiële consequenties niet bekend zijn.

Dexia's standpunt: de regeling geldt niet voor effectenlease-producten want daarbij zouden de maandlasten en de uiteindelijk te betalen hoofdsom vooraf wel bekend zijn. Ook dit standpunt is onjuist. De maandlasten zijn inderdaad bekend evenals de totaal overeengekomen leasesom. Maar dit laatste is wat anders dan de resterende, eventueel nog te betalen hoofdsom aan het einde van de leasecontractperiode. Die hoofdsom is afhankelijk van de mate waarin geleasde aandelenpakketten uiteindelijk verliesgevend blijken te zijn en dat is vooraf niet bekend.

- De specifiek op de effectenhandel van toepassing zijnde Nadere Regeling Toezicht Effectenverkeer werd door Dexia over een breed front en in zeer grove mate geschonden. (Er zijn 4 versies!! Gangbaar is die van februari 1999, gewoonlijk aangeduid als NR99. Het leverde een potpourri aan uitspraken op variërend van "geen restschuld, hele inleg terug" tot "inleg kwijt, restschuld volledig betalen" (Zie respectievelijk LJN nrs: AU1135 en AP4827) (N.B: "Restschuld" = verlies op contractuele belegging. "Inleg" = totaal aan rente(termijn) betalingen) (Let op: de contractuele belegging is wat anders dan de daadwerkelijke belegging)

Er blijken alleen al bij Legio-Lease (tot augustus 2000 AEGON daarna Dexia) 394.486 deelnemers gezamenlijk 713.540 effectenlease-overeenkomsten te hebben afgesloten, voornamelijk in de periode 1996-2001.(Zie LJN AX8970) Daarmee zou 6,5 miljard in het geding zijn. Doordat de aandeelkoersen in 2000, en dan vooral in haar tweede helft, ineenstortten, resulteerde dat in een miljardenschade voor betrokken deelnemers aan de effectenlease. De resulterende hamvraag is dan ook of, en zo ja in welke mate, aanbieders van effectenlease-producten, juridisch aanspreekbaar, in de fout zijn gegaan bij hun effectenlease-constructies, en dientengevolge de geleden financiële schade volledig, of anders grotendeels, op hen kan worden verhaald en hoe eenvoudig dan wel complex een en ander is.

Bij de effectenhandel blijkt een uitgebreide regelgeving in het geding te zijn, te weten:

de Wte(=Wet toezicht effectenverkeer), de Bte95 (=Besluit toezicht effectenverkeer uit 1995), Wtb(=Wet toezicht beleggingsinstellingen), de Wge(=Wet giraal effectenverkeer), de NR(=nadere regeling effectenverkeer), Van de laatste bestaan zelfs 4 versies! Die van februari 1999 is gangbaar als NR99. Bij effectenlease is bovendien op enigerlei wijze sprake van een financiering waarbij in termijnen wordt betaald waarmee dan ook de Wck(=Wet op het consumptief krediet) aan de orde is. Tenslotte is er dan nog aanpalende wetgeving uit het Burgerljk Wetboek(BW) en Wetboek Strafrecht(WS) Kortom, eenvoudig is het voorzeker niet, en al helemaal niet voor de doorsnee consument die van een en ander geen weet heeft.

De specifiek op de effectenhandel van toepassing zijnde Nadere Regeling Toezicht Effectenverkeer werd door Dexia over een breed front en in zeer grove mate geschonden. (Er zijn 4 versies!! Gangbaar is die van februari 1999, gewoonlijk aangeduid als NR99. Het leverde een potpourri aan uitspraken op variërend van "geen restschuld, hele inleg terug" tot "inleg kwijt, restschuld volledig betalen" (Zie respectievelijk LJN nrs: AU1135 en AP4827) (N.B: "Restschuld" = verlies op contractuele belegging. "Inleg" = totaal aan rente(termijn) betalingen) (Let op: de contractuele belegging is wat anders dan de daadwerkelijke belegging)

Een frisse uitspraak is ook (LJN AR6233) van de rechtbank te Breda:

Dexia is ernstig tekort geschoten in haar zorgplicht, er werd, m.b.t. financiële draagkracht van gedupeerde cliënt, zelfs niet geïnformeerd bij BKR te Tiel maar desondanks moest die cliënt toch 50% van de restschuld betalen!! Wat heet reële rechtspraak vandaag de dag?

Is eenmaal, weloverwogen, een verbintenis aangegaan dan dient ook het bijbehorend contract niet alleen duidelijk en transparant ("bepaalbaar") te ogen maar dat ook te zijn (Art. 6:227 BW) en niet verdekt groezelig voor velerlei uitleg vatbaar. Voorgaande is niet alleen wettelijk verplicht maar wordt ook beschouwd als gepast betamelijk gedrag in het financiële handelsverkeer waaraan banken, gezien hun maatschappelijke status, behoren te voldoen. (Zie ook uitspraak Hoge Raad dd 9-1-98(NJ 1999,192) waarin is overwogen dat "de maatschappelijke functie van Banken een bijzondere zorgplicht meebrengt, zowel jegens haar cliënten (i.v.m. contracten!) als t.o.v. derden met wier belangen zij rekening behoort te houden op grond van hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt" (Naar deze uitspraak wordt frequent bij "effectenlease"rechtspraak verwezen)

Dan zou een universele schikking van de kant van Dexia 50% kunnen inhouden, zeker niet meer

Oom Dagobert,

Die 50% betreft alleen de schade en dus niet de wettelijke (vertragings)rente !
Een schikking is verder een overeenkomst tussen TWEE partijen. Wanneer die twee partijen er niet uitkomen, zal er doorgeprocedeerd moeten worden (en dan is Dexia steeds ''duurder uit'' tengevolge van de oplopende eigen kosten !)

Bromtol,
Voorzover mij bekend wordt er op 12 december (nog) geen advies door de plv. P-G uitgebracht over o.m. het vraagstuk van de proportionaliteitstoepassing (in het kader van de categoriemodellen van de Rechtbank). Die rechtsvraag blijft dus nog even liggen. Tenzij de plv. P-G de lijdelijkheid laat varen en iets ''verder kijkt'' dan de middelen in de desbetreffende casatieprocedures. Dat laatste valt niet echt te verwachten. Dit ''verder kijken'' zou dan bovendien nog tot een obiter dictum moeten leiden'in de HR-arresten die op de conclusies volgen. Met je verwachting ten aanzien van de Wck, ben ik het oneens, althans ik ben iets optimistischer; alle (mij bekende) in rechtszaken door rechters gehanteerde argumenten (tot niet-toepassing van de Wck) zijn weerlegbaar. Wel is het mogelijk dat hier het spreekwoord geldt: ''met onwilligen is het kwaad kersen eten'' o.i.d

Die 50% betreft alleen de schade en dus niet de wettelijke (vertragings)rente !

Peewee:
In categorie 2 kreeg je naast 65% bij een juist verweer ook de wettelijke rente.
En die wettelijke rente heb je hard nodig als met geleend geld gewerkt hebt.

OD

Er is geen plicht tot schikken voor een individuele gedupeerde

Dexia weet dat het nog (maximaal) 17.000 rechtszaken te voeren krijgt wanneer Dexia niet met een aanvaardbaar schikkingsaanbod komt dat min of meer vergelijkbaar is met de uitkomst van rechtszaken. Ik verwacht dat Dexia -vooropgesteld dat de Hoge Raad in februari/maart a.s. met een gunstig arrest komt- met Leaseproces en andere partijen (advocatenkantoren die veel Dexia klanten vertegenwoordigen) om de tafel zal gaan zitten om tot een aanvaardbaar schikkingsaanbod te komen.


Dexia kan goed rekenen en weet heel goed dat wanneer ze het op 17.000 rechtszaken uitprocederen zou aan laten komen, dit Dexia naar conservatieve schatting tenminste 50 miljoen extra zal kosten (interne- en advocaatskosten).

Ik denk dat zo'n bedrag als bedrijfsverlies in een keer valt te nemen voor deze betrouwbare bankinstelling, en vervolgens alle gedupeerden
die rechtmatig hebben ge-opt-out, hun inleg terugkrijgen of moeten
er weer miljoenen besteed worden voor verdere uitputtende oorlogsvoerig.

wat een brok onrecht is dan niemand meer te vertrouwen.

b17

Hallo Piet,

Wat denk jij dat de uitspraak wordt van de Hoge Raad, worden de gedupeerden weer bedonderd of wordt er nu eindelijk recht gesproken.

Dexia heeft het weer geflikt, alle rechtszaken liggen stil.
In 6 jaar tijd procederen betekent dit dat er nu al 3 jaar verloren is gegaan aan de tactiek van de verschroeide aarde door Dexia.
Gewoon de gedupeerden kapot procederen en dan wint de machtige bank het vanzelf wel.
En dat er toch nog tienduizenden gedupeerden over zijn die doorprocederen zit Dexia dwars, ondanks de hulp die Dexia de afgelopen jaren heeft gehad van overheid, overheidsinstellingen, De Nederlandsche Bank, AFM, BKR en zogenaamde belangenbehartigers als Leaseverlies, Consumentenbond en VEB om verder procederen onmogelijk te maken.

Dan maar massaal de rechtspraak frustreren door in veel zaken in hoge beroep te gaan en het gerechtshof voor een groot probleem plaatsen zal Dexia gedacht hebben.
De rechtbank Amsterdam doet zijn uiterste best om zoveel mogelijk zaken te behandelen,maar daar is de vermoeidheid ook toegeslagen bij de rechters die bijna dag in dag uit tientallen zaken per week moeten behandelen. Ook zij zijn het zat en willen weer graag terug naar hun gewone werk.
Dexia heeft jaren lang stelselmatig geweigerd om zaken versneld voor de Hoge Raad te brengen en hoger beroepzaken te vertragen.
Als Dexia hier wel aan had meegewerkt was het aandelenlease probleem allang opgelost geweest.
Maar nee, de tactiek van de verschroeide aarde laat dit niet toe.
Gewoon wachten tot de rechtbank Amsterdam en het gerechtshof Amsterdam het zat zijn en dan een zaak uitzoeken die door de advocaten van de gedupeerde slecht is gedaan en dan als Dexia bank zijnde wel meewerken om deze zaak wel voor de Hoge Raad te laten komen. Een zaak die dus voor Dexia gunstig is en zeker niet representatief is voor al die andere zaken waarbij Dexia geweigerd heeft om in cassatie te gaan en bij het gerechtshof op de slaaprol zijn geplaatst.

De Hoge Raad staat nu voor een dilemma.
Zal de Hoge Raad deze zaak als een individuele zaak behandelen waardoor deze niet representatief is voor de andere zaken zoals Dexia graag wilt of deze zaak gebruiken om antwoord te geven op een aantal rechtsvragen die in de meeste rechtszaken spelen.
Daarnaast zijn er ook nog 2 andere aandelenleasezaken tegelijkertijd in behandeling bij de Hoge Raad.
De Aegon Sprintplan zaak van GeSp en een Levob Hefboom zaak.
Ook in deze zaken spelen zo goed als dezelfde rechtsvragen als in de Dexia zaak.
Hierdoor lijkt het mij niet anders als dat de Hoge Raad algemene uitspraken doet en niet individueel per zaak.
Het kan dus m.i. niet zo zijn dat b.v. in de Levob zaak inleg als schade wordt gezien en in de Dexia zaak niet.
Gelukkig is de Levob Hefboom zaak door goede advocaten behandeld, dus ben ik redelijk optimistisch over de 3 adviezen en uitspraken die gaan komen.

Daarnaast blijft het natuurlijk bijzonder zuur dat de gedupeerden weer verder gedupeerd zijn door al deze acties. De hele aandelenlease affaire duurt al ruim 6 jaar.
Onbegrijpelijk van deze rechtbank omdat juist deze rechters al vanaf mei 2007 dagelijks de slachtoffers van Dexia hebben meegemaakt en juist deze rechters de emoties van de gedupeerden tijdens de hoorzittingen aan den lijve hebben ondervonden.
In plaats van een uitspraak komende week en een berekend groot bedrag wat Dexia zou moeten terugbetalen gebeurd er niets voor iemand van 70 die al jaren aan het procederen is.
Juist dat geld was dringend nodig gezien zijn financiële situatie. Wat nu?
Moet deze man “even“ ingevroren worden of op sterk water worden gezet?
De rechtbank schijnt niet te begrijpen dat ze met mensen te maken hebben en niet met gebruiksvoorwerpen die je voor langere tijd in de hoek kunt gooien.
Al jaren aan het procederen en nog steeds die BKR registratie als een molensteen om je nek.
Al jaren procederen en nog steeds geen geld terugontvangen, zoals berekend in de voorbeeld uitspaken, om die extra hypotheek mee af te lossen.
Dus maar blijven betalen, hogere rente en daardoor meer financiële problemen.
En uitspraak had lucht gebracht om die extra hypotheek mee af te lossen.
Ook al ben je in de 80 en begint de hemelpoort te dagen in de verte, niets van aantrekken en “gewoon’ nog een paar jaar blijven leven. Geen probleem toch.
En al die mensen die het niet meer mogen meemaken omdat zij tijdens die verschrikkelijk lange procedure zijn overleden?

En wat zegt de rechtbank over al dit soort zaken:

Partijen moeten weliswaar langer wachten op hun uitspraak, maar kunnen dat gecompenseerd krijgen door wettelijke rente.

Maar Dexia en de rechtbank verslikken zich in de veerkracht, doorzettingsvermogen en vechtlust van de overgebleven gedupeerden.
Wij gaan door, tot het gaatje, tot wij ons geld hebben teruggekregen.
De solidariteit en saamhorigheid is groot onder de gedupeerden.
Wij steunen elkaar en laten ons niet uit het veld slaan.
Ook niet na 6 jaar strijd en tegenslag.
Ramses Shaffy heeft nog steeds gelijk: We zullen doorgaan !

Groeten,
Piet

Piet we gaan zeker door. Kunnen we niet naar het EUROPESE HOF! Of aktie voeren! Dit is toch niet normaal deze vertragingstechniek!!

Het vertrouwen is in alle banken volledig weggeslagen omdat klantgerichtheid en integriteit nu volkomen in het geding is geraakt.

Al die leasebanken als Dexia, Levob, Fortis, Aegon, DSB, e.d.
volslagen het predikaat van onbetrouwbaar gekregen.

Puur eigen gewin, de advocaten van die banken zijn nooit bij de verkooppraatjes van de banken of tussenpersonen aanwezig geweest,
zij zijn echter enkel gespecialiseerd in vertragen en nota's sturen.

Persoonlijk heb ik enkel vertrouwen in Voedselbanken echter die krijgen
geen geld van de overheid, omdat zij niet blunderen maar iets goeds
doen voor het individu, daar heeft het fin. bankwezen nog nooit van gehoord.

b17