Radar

Ik ben weleens benieuwd hoe wo- en hbo-afgestudeerde mensen, nadat ze een baan gevonden hebben in de randstad aan een woning komen, als ze afgestudeerd zijn buiten de randstad, dus naar de randstad moeten verhuizen.
Sociale woningbouw is uitgesloten, want je wilt niet 5-10 jaar heen en weer reizen elke dag, omdat de reistijd ongeveer 2 uur heen en 2 uur terug is, gemiddeld genomen. Over de prijs daarvan maar niet te praten.
De vrije sector verhuurders die ik ken stellen een inkomen eis, de meeste stellen dat de maximale huur 4x tot 4.5x de bruto salaris is van 1 persoon. Dus dubbel inkomen telt niet.
Stel je bent getrouwd/woont samen, dan wil je niet in een studentenkamer zitten.
Een starter hbo-inkomen is ongeveer 2000 per maand. Een WO-inkomen is ongeveer 2500 per maand.
Dat betekent dat een hbo maximaal een woning mag huren van 444,44 tot 500 per maand en een wo-er van 555,55 tot 625 per maand.
Zover ik gezien heb is het aanbod van deze woningen, die per direct te huur zijn heel gering of niet aanwezig.

Hoe doen starters dat dan als ze toch in de randstad willen werken? Hoe doen bedrijven dat, want ik kan me zo voorstellen dat deze ontzettend veel moeite hebben om starters aan te trekken op deze manier?

Ikzelf, startende acadeem, had me hier echt enorm op verkeken. Ik zocht een woning in Nijmegen, maar ben na 7 maanden zoeken weggegaan en ontslag genomen en ik heb nu werk tegen hetzelfde salaris bij mij in de buurt waar ik ben afgestudeerd. Net daar ook nog een huis gekocht op 1 inkomen wat ik toen in nijmegen ook verdiende. Dat is trouwens iets lager dan 2500 p/m.
Er waren wel een handvol woningen daar, maar deze waren zo slecht onderhouden en klein dat dat echt onmogelijk was. Daarnaast moest ik dan met de auto naar mijn werk en dat is echt onmogelijk met de files daar. Daarnaast is de salaris stijging binnen 10 jaar echt niet voldoende om een huis te kopen binnen dus die 10 jaar, waardoor je dus ongeveer 10 jaar vastzit in zo'n huis.
Nou mij niet gezien...

Een kwestie van ofwel via-via iets vinden, ofwel lagere eisen stellen. Ook heb je vaak, als je ergens werkt, voor de woningbouw extra urgentie omdat je economisch gebonden bent.

Dus als je naar een andere plaats moet verhuizen, omdat je werk daar is, dan moet je gewoon niet al te kritisch zijn over bv. de reisafstand of de buurt of over het huis zelf. Dan zul je ook dichter in de buurt van Nijmegen wel een woning kunnen vinden. Maar ja, tegenwoordig willen de meeste mensen meteen beginnen in de perfecte woning in plaats van stap voor stap.

Daar ben ik het gedeeltelijk mee eens. Ik wil best in een klein flatje wonen met 2 kamers. Maar als die er niet zijn dan houdt het op.
Zover ik gezien heb hebben alle particuliere verhuurders die reclame maken inkomenseisen waaraan starters meestal niet aan kunnen voldoen.

De woningbouwverenigingen stellen als eis voor economische urgentie dat je met het inkomen niet in de vrije sector een woning kan huren.
Starters kunnen dat wel vinden zij, en dat is ook zo, maar niet per direct. Er zijn wel flatjes te vinden voor 500 p/m in de vrije sector, maar daar zitten ook wachtlijsten bij.

Dus kortom, je moet da maar elke dag 4 uur reizen?

Gaan we da weer terug dat je blij moet zijn met elke woning je je kan krijgen en absoluut niet kan verhuizen?

Ik ben afgestudeerd in duitsland, dus ik was niet echt niet zo gewend. Daar had ik in 1 uur een studentenkamer en zou ik in 2 uur wellicht een flatje kunnen vinden.
Daar heb je ook niet die ontzettend idiote huurbescherming+idote woningbouwcorporaties. Huurtoeslag is er niet waardoor huren normaal zijn en niet omhoog worden geduwd door subsidies. Want zge nu zelf, als iemand met een werkinkomen toch dezelfde huur moet betalen voor 400 p/m of 500 p/m dan zet een verhuurder toch de huur op 500 p/m?

Ik vond het ook wel grappig, ik ken een stel dat naar het midden-oosten is verhuisd en die keken echt raar op dat je een woning wilt hebben voordat je aankomt. Het gangbare idee is dat als je daar aankomt er wel een woning is te vinden binnen een half uur.