Rabobank laat rekeningen klanten plunderen
Geplaatst: 06 jul 2009 13:33
Wij hebben een machtiging tot automatische incasso afgegeven voor een abonnement op een DVD-uitleenservice van het bedrijf Moviemile.
Onlangs hebben we het abonnementstype veranderd, waarbij sprake is van een lager maandbedrag aan abonnementsgeld.
Moviemile heeft deze wijziging bevestigd en de uitleenservice aangepast, maar blijft het oude – te hoge – bedrag aan abonnementsgeld afschrijven.
We hebben enkele keren tevergeefs Moviemile verzocht het bedrag aan te passen en het inmiddels teveel betaalde te verrekenen. Moviemile blijft echter het te hoge bedrag afschrijven van onze rekening.
Duidelijk een geval van onverschuldigde betalingen.
Hierop besloten we onze bank – de Rabobank in Blokker – te verzoeken het bedrag te storneren. Tot onze grote verbazing meldde deze Rabobank ons dat dit niet mogelijk zou zijn omdat het om een éénmalige machtiging zou gaan, waarbij stornering niet mogelijk is.
Een éénmalige machtiging – de naam zegt het al – kan volgens ons niet anders bedoeld zijn dan om éénmalig een bedrag af te schrijven.
Als er zoals in ons geval maandelijks een bedrag wordt afgeschreven, kan dat per definitie niet op basis van een éénmalige machtiging gebeuren.
De overeenkomst tot éénmalige machtiging waar de Rabobank melding van maakt is hooguit geldig voor de eerste afschrijving en niet voor vervolgafschrijvingen.
Voor vervolgafschrijving is er dus überhaupt geen overeenkomst tussen ons en Moviemile.
Wij vinden het ronduit verbijsterend dat de Rabobank opdrachten tot afschrijven van geld domweg uitvoert, terwijl er helmaal geen sprake is van een overeenkomst daartoe tussen de opdrachtgever (Moviemile) en de Rabobankklant (wijzelf). Controleert de Rabobank dan werkelijk helemaal niets inzake geldigheid van een afschrijving? Kennelijk kan iedereen die een overeenkomst heeft met een bank tot automatisch incasseren, onbeperkt rekeningen blijven plunderen van consumenten door aan elke afschrijving simpelweg telkens opnieuw het etiket "eenmalige machtiging" geven.
Helaas wordt het nog erger. Op het moment dat wij aangeven aan de Rabobank dat het misgaat, verwachten we van onze bank dat deze ingrijpt door de betalingen waartoe kennelijk geen overeenkomst tot automatische incasso bestond terug te boeken. De Rabobank was echter volstrekt niet van plan om op enigerlei wijze in te grijpen terwijl de rekening van haar klant geplunderd wordt. De bank beroept zich daarbij op het etiket "éénmalige machtiging" dat aan alle betalingen hangt. Zij meldt dat terugboeking bij dat type incasso niet mogelijk zou zijn en houdt zich domweg doof voor de logica dat een éénmalige machtiging onmogelijk gebruikt kan worden voor maandelijkse incasso en derhalve alle vervolgafschrijvingen onterecht zijn.
Ronduit stuitend ervaarden wij de houding van de Rabobankmedewerkster die bleef suggereren dat het onze eigen schuld zou zijn dat er geld afgeschreven bleef worden dat niet te storneren is, "want wij hadden toch immers zelf de opdracht tot automatische incasso gegeven"? Uiteraard ben je zelf verantwoordelijk voor het uitgeven van een specifieke opdracht tot eenmalige incasso, maar als die opdracht misbruikt wordt om meerdere malen te incasseren, dan mag je toch van je bank een actieve rol verwachten om tenminste de onjuiste overschrijvingen terug te krijgen.
Sterker nog, nadat we aan de Rabobank duidelijk hadden gemaakt dat Moviemile overduidelijk misbruik maakt van haar incasso-overeenkomst door op basis van een éénmalige machtiging meerdere malen te incasseren, suggereerden wij dat de Rabobank er goed aan zou doen de incasso-overeenkomst met Moviemile op te zeggen, aangezien dit duidelijk geen betrouwbare partij is. De Rabobank zou zo het duperen van andere klanten kunnen voorkomen. Maar ook daar wilde de Rabobank niets van weten: onbetrouwbare partij of niet, de Rabobank blijft doodleuk elke incasso-opdracht uitvoeren.
Waarom richten we onze pijlen niet op Moviemile? Uiteraard doen we dat ook, maar aangezien zij zich al doof hielden voor onze meldingen dat onjuiste bedragen werden afgeschreven, kan het wel even duren voordat we ons recht daar gehaald hebben. Ondertussen blijft onze rekening geplunderd worden en een bank hoort volgens ons gewoon in te grijpen wanneer er afschrijvingen plaats vinden waarvoor geen overeenkomst bestaat.
De bancaire sector schermt met de stelling dat partijen aan "strenge criteria" moet voldoen voordat zij een incasso-overeenkomst kunnen aangaan. Nu blijkt maar weer dat dat aan aanfluiting is: iedereen kan misbruik maken van de incasso-overenkomst en de bank leunt achterover, onttrekt zich van alle verantwoordelijkheid en doet niets. Teleurstellend om opnieuw te moeten constateren dat kennelijk alleen extra regelgeving banken ertoe kan bewegen hun verantwoordelijkheid te nemen.
Onlangs hebben we het abonnementstype veranderd, waarbij sprake is van een lager maandbedrag aan abonnementsgeld.
Moviemile heeft deze wijziging bevestigd en de uitleenservice aangepast, maar blijft het oude – te hoge – bedrag aan abonnementsgeld afschrijven.
We hebben enkele keren tevergeefs Moviemile verzocht het bedrag aan te passen en het inmiddels teveel betaalde te verrekenen. Moviemile blijft echter het te hoge bedrag afschrijven van onze rekening.
Duidelijk een geval van onverschuldigde betalingen.
Hierop besloten we onze bank – de Rabobank in Blokker – te verzoeken het bedrag te storneren. Tot onze grote verbazing meldde deze Rabobank ons dat dit niet mogelijk zou zijn omdat het om een éénmalige machtiging zou gaan, waarbij stornering niet mogelijk is.
Een éénmalige machtiging – de naam zegt het al – kan volgens ons niet anders bedoeld zijn dan om éénmalig een bedrag af te schrijven.
Als er zoals in ons geval maandelijks een bedrag wordt afgeschreven, kan dat per definitie niet op basis van een éénmalige machtiging gebeuren.
De overeenkomst tot éénmalige machtiging waar de Rabobank melding van maakt is hooguit geldig voor de eerste afschrijving en niet voor vervolgafschrijvingen.
Voor vervolgafschrijving is er dus überhaupt geen overeenkomst tussen ons en Moviemile.
Wij vinden het ronduit verbijsterend dat de Rabobank opdrachten tot afschrijven van geld domweg uitvoert, terwijl er helmaal geen sprake is van een overeenkomst daartoe tussen de opdrachtgever (Moviemile) en de Rabobankklant (wijzelf). Controleert de Rabobank dan werkelijk helemaal niets inzake geldigheid van een afschrijving? Kennelijk kan iedereen die een overeenkomst heeft met een bank tot automatisch incasseren, onbeperkt rekeningen blijven plunderen van consumenten door aan elke afschrijving simpelweg telkens opnieuw het etiket "eenmalige machtiging" geven.
Helaas wordt het nog erger. Op het moment dat wij aangeven aan de Rabobank dat het misgaat, verwachten we van onze bank dat deze ingrijpt door de betalingen waartoe kennelijk geen overeenkomst tot automatische incasso bestond terug te boeken. De Rabobank was echter volstrekt niet van plan om op enigerlei wijze in te grijpen terwijl de rekening van haar klant geplunderd wordt. De bank beroept zich daarbij op het etiket "éénmalige machtiging" dat aan alle betalingen hangt. Zij meldt dat terugboeking bij dat type incasso niet mogelijk zou zijn en houdt zich domweg doof voor de logica dat een éénmalige machtiging onmogelijk gebruikt kan worden voor maandelijkse incasso en derhalve alle vervolgafschrijvingen onterecht zijn.
Ronduit stuitend ervaarden wij de houding van de Rabobankmedewerkster die bleef suggereren dat het onze eigen schuld zou zijn dat er geld afgeschreven bleef worden dat niet te storneren is, "want wij hadden toch immers zelf de opdracht tot automatische incasso gegeven"? Uiteraard ben je zelf verantwoordelijk voor het uitgeven van een specifieke opdracht tot eenmalige incasso, maar als die opdracht misbruikt wordt om meerdere malen te incasseren, dan mag je toch van je bank een actieve rol verwachten om tenminste de onjuiste overschrijvingen terug te krijgen.
Sterker nog, nadat we aan de Rabobank duidelijk hadden gemaakt dat Moviemile overduidelijk misbruik maakt van haar incasso-overeenkomst door op basis van een éénmalige machtiging meerdere malen te incasseren, suggereerden wij dat de Rabobank er goed aan zou doen de incasso-overeenkomst met Moviemile op te zeggen, aangezien dit duidelijk geen betrouwbare partij is. De Rabobank zou zo het duperen van andere klanten kunnen voorkomen. Maar ook daar wilde de Rabobank niets van weten: onbetrouwbare partij of niet, de Rabobank blijft doodleuk elke incasso-opdracht uitvoeren.
Waarom richten we onze pijlen niet op Moviemile? Uiteraard doen we dat ook, maar aangezien zij zich al doof hielden voor onze meldingen dat onjuiste bedragen werden afgeschreven, kan het wel even duren voordat we ons recht daar gehaald hebben. Ondertussen blijft onze rekening geplunderd worden en een bank hoort volgens ons gewoon in te grijpen wanneer er afschrijvingen plaats vinden waarvoor geen overeenkomst bestaat.
De bancaire sector schermt met de stelling dat partijen aan "strenge criteria" moet voldoen voordat zij een incasso-overeenkomst kunnen aangaan. Nu blijkt maar weer dat dat aan aanfluiting is: iedereen kan misbruik maken van de incasso-overenkomst en de bank leunt achterover, onttrekt zich van alle verantwoordelijkheid en doet niets. Teleurstellend om opnieuw te moeten constateren dat kennelijk alleen extra regelgeving banken ertoe kan bewegen hun verantwoordelijkheid te nemen.