Radar

LJN: BJ2528,Sector kanton Rechtbank 's-Hertogenbosch , 591125 Print uitspraak


Datum uitspraak: 23-04-2009
Datum publicatie: 14-07-2009
Rechtsgebied: Civiel overig
Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: "Varde-zaak; tussenvonnis. Opt-outverklaring tijdig en op juiste wijze ingediend conform WCAM-beschikking? Zie voor een eerder uitspraak in deze zaak BJ2526.




Uitspraak

RECHTBANK ‘s-HERTOGENBOSCH
Sector Kanton, locatie Eindhoven

Zaaknummer : 591125
Rolnummer : 08/10112
Uitspraak : 23 april 2009

Vonnis in hoofdzaak en incident

In de zaak van:

de buitenlandse vennootschap Varde Investments (Ireland) Limited,
gevestigd te Dublin (Ierland),
eiseres in de hoofdzaak, verweerster in het incident,
gemachtigde: mr. G.J. Schras, advocaat te Spijkenisse,
rolgemachtigde: de maatschap naar burgerlijk recht GGN Maas-Delta deurwaarders, gerechtsdeurwaarders te Rotterdam,

t e g e n :

[gedaagde],
wonende te Eindhoven,
gedaagde in de hoofdzaak, eiseres in het incident,
gemachtigde: mr. G.H. Rompen, advocaat te Eersel, [adres],


2.14. In het licht van de gebleken bedoeling van de wetgever, de niet voor tweeërlei uitleg vatbare bepaling van artikel 7:908 lid 2 BW en het belang voor alle bij de overeenkomst betrokkenen dat klip en klaar komt vast te staan wie gekozen heeft voor de opt-out mogelijkheid, kan een brief gericht aan één van partijen bij de overeenkomst, zoals de brief van de gemachtigde van [gedaagde] aan Dexia, niet worden aangemerkt als een geldige opt-out verklaring. Dit klemt temeer nu [gedaagde] ten tijde van de inzending van de brief werd (en ook thans nog wordt) bijgestaan door een rechtskundig onderlegde gemachtigde.

XXX nog niet met pensioen ? Of is het XXX en/of nog wat laffoide personen.

WAT EEN MOOI VERHAAL.

Vooral een opmerkelijk vonnis van DEZE rechter. Een week eerder kwam de Rechtbank Breda tot een geheel ander oordeel: OPT OUT aan DEXIA zelf wel rechtsgeldig.

Een dan raar opkijken dat het vertrouwen van de burger in de rechtspraak met de dag slinkt. Hoe zou het toch komen ?

Moest de Opt out verklaring niet specifiek naar het notaris kantoor omdat deze daarvoor speciaal bevoegd is, tevens om fraude op welke wijze dan ook te voorkomen.?
Een notaris is een beedigd als rechts persoon, en treedt ook als zodanig op.
Dit juist om te voorkomen dat eventueel Dexia het niet zou erkennen.
Als je de opt-out dan toch rechtstreeks naar Dexia stuurt is,dan is dat toch bij voorbaat kansloos?
Hoe beroerd ook is,het was vooraf bekend dat het zo moest. via de notaris, heb je het in je haast anders gedaan, doe het dan nogmaals naar de notaris. Soms is men ook gewoon bewust dom. De tijd waartussen het kon en moest was ruim genoeg om iedereen de kans te bieden.
En wanneer je gedupeerd bent ga je toch adequaat om met de kwestie, dat laat je toch niet verslonsen. Je hoeft geen professor te zijn om je zaakjes op orde te hebben.
Sorry, voor de woorden, maar soms denk ik ook dat men bewust op de rand ging lopen.

Overigens, een goede advocaat zou de Checklist zondermeer moeten afwerken, en daar hoorde ook de opt/out bij. Hij had het zonder meer te berde moeten brengen.
Janny

peewee schreef:Vooral een opmerkelijk vonnis van DEZE rechter. Een week eerder kwam de Rechtbank Breda tot een geheel ander oordeel: OPT OUT aan DEXIA zelf wel rechtsgeldig.

Een dan raar opkijken dat het vertrouwen van de burger in de rechtspraak met de dag slinkt. Hoe zou het toch komen ?

De rechtbank Breda heeft 't naar mijn mening juist fout gedaan; in de wet staat (zoals de kantonrechter te Eindhoven terecht overweegt) dat je de opt-out-verklaring aan (in dit geval) de notaris had moeten doen.

Ik vrees voor mr G.H. Rompen toch wel een beroepsaansprakelijkheidsgevalletje...

Ad schreef:

Ik vrees voor mr G.H. Rompen toch wel een beroepsaansprakelijkheidsgevalletje...

Ik vrees iets anders, ik vrees het ergste voor deze client uit Eindhoven bij het vervolg van zijn procedure tegen Dexia met deze advocaat.

Hij zal wellicht de argumenten van zijn confrere mr.R.J.M. Sintnicolaas, advocaat te Oosterhout kunnen gebruiken in hoger beroep of bij deze confrere in de leer gaan en vanuit zijn beroepsaansprakelijkheidsverzekering dit hoger beroep voor zijn client gaan betalen.


Artikel 7:907, lid 2 BW eist dat in de vaststellingsovereenkomst de naam van degene aan wie de Afnemer kan laten weten niet gebonden te willen zijn is opgenomen, wil een rechter tot algemeen verbindendverklaring kunnen komen. Doel van de opt-out-verklaring is dat bij de "aansprakelijke" partij duidelijkheid bestaat over welke Afnemers aan de vaststellingsovereenkomst gebonden zijn. Wanneer dan, zoals in deze zaak, vaststaat dat Afnemer tijdig, in plaats van aan de aangewezen notaris, een opt-out-verklaring heeft gegeven aan Dexia , voor wie die verklaring als zijnde de wederpartij van Afnemer bij de vaststellingsovereenkomst uiteindelijk is bestemd, is het gelet op de weging van de belangen zoals in het vonnis is verricht naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat die wederpartij zich erop beroept dat deze verklaring eerst naar de bij overeenkomst aangewezen persoon had moeten worden gestuurd en bij gebreke daarvan als niet rechtsgeldig wordt aangemerkt. Het hierboven weergegeven doel van de regeling was immers reeds bereikt met de ontvangst van de verklaring van Afnemer.

Het had voor Dexia een minne moeite geweest de notaris even op de hoogte te stellen, tenslotte stuurde de notaris alle ontvangen berichten ook door aan Dexia.

De basis is echter dat elk recht als gedupeerde zoveel mogelijjk wordt ontnomen, en je te maken krijgt met een of andere incassoboer uit
het buitenland.

Het hele rijtje PVDA fis een stelletje zelf verrijkende ontkende kliek

Ik heb van die hele toepassing van de wet WCAM nooit wat begrepen.
Wat was het geval?
De politiek wil van ons af en stuurt Duisenberg op Dexia af.
Dexia komt met Duisenberg een schikking overeen.
Die schikking is erop gebaseerd dat met snel van alles af is zonder
verder procederen.
Het ging daarbij niet om de schuldvraag, daarom kon Dexia bij Duisenberg er goed vanaf komen, slechts een deel van de restschuld werd kwijtgescholden, de inleg was men dus voor goed kwijt.
Voordat deze schikking bereikt werd vonnisten de meeste rechters
veel gunstiger in het voordeel van de afnemer.
Dexia had er dus alle belang bij dat deze schikking door iedereen
geaccepteerd zou worden.
Om die reden deed Dexia een beroep op de wet WCAM.
En wat zeiden de rechters die hier over mochten beslissen?
Zei zeiden dat zij het wel een goede schikking vonden.
Wat een stelletje schijnheiligen.
Want daarna waren de modelvonnissen van de Dexiakamer opnieuw
veel beter, nl tot 80% terug van de TOTALE schade.
DExia was daar al bang voor en wilde om die reden iedereen verplichten tot de Duisenbergregeling.
Wat ik nog steeds niet begrijp is waarom men niet gewoon vrijwillig
van de Duisenbergregeling gebruik kon maken, dus zonder verplichting
en zonder ontheffing via een notaris.
Het enige wat ik kan bedenken is dat de rechters een eenduidige
behandeling voor iedereen voor ogen hadden en zonder daarvoor
een proces te moeten voeren.
Dat is natuurlijk ook wat elke gedupeerde zou willen.
Maar het verschil tussen de Duisenbergregeling en een rechterlijke uitspraak was wel erg groot.
Daarom is het voor mij onbegrijpelijk dat de rechterlijke macht
gedupeerden heeft gedwongen met weinig genoegen te nemen en
dat alleen ontheffing daarvan mogelijk was via een notaris.
Het zou toch voldoende zijn geweest als de mensen die van de Duisenbergregeling gebruik wilden maken zich voor een bepaalde datum bij Dexia zouden melden.
Door de wet WCAM zijn de rollen omgedraaid, de weigeraars moesten voor een bepaalde datum zich bij een notaris melden.
De omgekeerde wereld.
Maar zo zit de wet WCAM in elkaar en daarom had deze wet WCAM nooit toegepast mogen worden.
Maar zoals gezegd, de rechterlijke macht wilde van ons af en heeft daarom een groep van honderduizende gedupeerden opgeofferd aan Dexia in hun eigen belang.
Individueel kom men niet om onze rechten heen en bleef de uitkomst dus veel gunstiger.
Maar helaas, Dexia bleef vasthoudend en ging in hoger beroep.
En wat zei de HR?
Vrijvertaald dat de Duisenbergregeling een goede regeling was en
dat men alleen in uitzonderlijke gevallen recht had op een teruggaafpercentage over de TOTALE schade.
En zo zwichtte ook de HR voor Dexia, of beter gezegd, zo had ook de HR alleen voor ogen om ze snel mogelijk van alles af te zijn.
Want nu is Dexia volgens mij opnieuw een schikking in elkaar aan het knutselen,
weliswaar zonder tussenkomst van Duisenberg maar het resultaat laat zich raden.
Het zou mij niet verbazen als de HR Ben K. in het oor heeft gefluisterd:
"Bedenk maar een schikking die beter is of in elk geval beter lijkt dan de Duisenbergregeling, dan trappen de afnemers er wel in. Bovendien, als men opnieuw gaat procederen zijn jullie meer kwijt, ook al hebben wij in ons eigen belang gezegd dat dat alleen in uitzonderlijke gevallen gebeurt, we kunnen niet om de geschonden zorgplicht heen."
Zoiets.
OD

OD,

Aardig bedacht, maar toch maar even de volgende kanttekeningen.
1) De aandelenlease-affaire gaat niet alleen over DEXIA, maar betreft ook nog 9 andere leasebanken;
2) Tenminste de helft van de leaseproducten (vooral die na 1998) zijn geconstrueerd en aan het publiek zijn aangeboden betreft producten waaruit meestal geen restschuld voortvloeit. Uiteraard zijn de deelbemers aan deze laatstebedoele producten wel hun inleg kwijtgeraakt.
3) De Duisenberg-schikking betrof ALLEEN Dexia en had voor de onder TWEE genoemde produten geen enkele impact, immers bij deze (evenzeer kansloze) producten waren de deelnemers hun inleg kwijt, maar hadden geen restschuld. Bekende voorbeelden zijn het Sprintplan van Aegon en producten als van Fortis/Groeivermogen waarbij de deelnemer optioneel kon kiezen (tegen een hogere prijs) voor een afdekking van het restschuldrisico;
4) De Hoge Raad arresten van 5 juni jl. leiden NIET per definitie tot een betere oplossing dan de Duisenberg-regeling en uiteraard al HELEMAAL niet voor de gedupeerden van andere leasebanken (waarvoor de DR al uberhaupt niet geldt) . Ik heb direct na het wijzen van de Hoge Raad arresten op 5 jun al opgemerkt dat deze arresten alleen maar tot een patstelling leiden. De leasebanken zullen zich vanaf 5 juni tegenover iedere klant op het standpunt stellen: U HEEFT betaald, dus u KON betalen, dus NIKS schending van de zorgplicht. Reeele schikkingen lijken dus verder weg dan ooit.
5) Door middel van de arresten van 5 juni jl. heeft de Hoge Raad het beleid van het Gerechtshof Amsterdam voortgezet dat er alleen maar op gericht is leaserechtszaken te ontmoedigen en daarmee 99% van de circa 250.000 schadeclaims die nog niet verjaard zijn te voorkomen. Over dit laatste punt (5) zullen we het allicht eens zijn.

LJN: BJ2876,Sector kanton Rechtbank 's-Hertogenbosch , 591125

Voor zover [gedaagde] aldus een beroep heeft willen doen op artikel 6:2 lid 2 jo 6:248 lid 2 BW geldt dat dit beroep onvoldoende is onderbouwd. Ook ambtshalve ziet de kantonrechter geen reden om, in een situatie waarin [gedaagde] in ieder geval ten tijde van de verzending van de brief van 25 juli 2007 werd bijgestaan door een rechtskundig onderlegde gemachtigde - die met de al op 27 juli 2005 in werking getreden Wet collectieve afwikkeling massaschade bekend moest worden geacht - het beroep door Varde Investments als rechtsopvolger van Dexia op artikel 7:908 leden 1 en 2 BW naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar te achten.

Wat ben ik blij dat ik mr G H Rompen uit het brabantse Eersel niet als advocaat heb