Radar

Beste lotgenoten,

In de Aegon-zaak is door onze advocaten aangevoerd dat de voor het Sprintplan gemaakte reclame misleidend was. De gerechtshoven hebben echter geoordeeld dat de brochures in deze zaken niet misleidend waren voor de gemiddeld geïnformeerde oplettende gewone consument, wat hier de wettelijke maatstaf is. De Hoge Raad heeft dat oordeel in stand gelaten.

Op 5 juni 2009 is in de Aegon-zaak arrest gewezen door de vice-president D.H. Beukenhorst als voorzitter en de raadsheren A. Hammerstein, W.A.M. van Schendel, C.A. Streefkerk en W.D.H. Asser.

Raadsheer van Schendel is tevens voorzitter van het college van beroep van de Stichting Reclame Code te Amsterdam. In deze hoedanigheid heeft hij ook recht gesproken over het Sprintplan.

Hieronder volgen enkele passages uit een door de heer van Schendel ondertekende uitspraak van het College van Beroep van de Stichting Reclame Code inzake de brochure van SprintPlan van AEGON/Spaarbeleg. Uitspraak 27 mei 2003. Dossiernummer 1255/03.0061.

4.2 Anders dan appellant stelt, heeft de commissie bij de beantwoording van de vraag of de brochure misleidend is terecht de gehele (overgelegde) uiting in haar oordeel betrokken en zich niet beperkt tot een onderdeel van de brochure. Bij het oordeel of een reclame-uiting voldoet aan de bepalingen van de Nederlandse Reclame Code (NRC) speelt immers de totale uiting een rol, zoals ook blijkt uit de toelichting bij artikel 1 NRC.

4.3 In de gewraakte brochure maakt Aegon reclame voor haar financieel product “SprintPlan”. Naar uit de uiting valt op te maken is SprintPlan een beleggingsproduct waaraan men tegen betaling van een vast bedrag van minimaal f. 100,= en maximaal f. 600,= kan “meedoen”. Op basis van het gekozen maandbedrag schiet Spaarbeleg meteen een groot bedrag voor. Uw maandbedrag is een vergoeding (rente) voor het bedrag dat Spaarbeleg u voorschiet”, aldus de tekst onder de kop “U doet al mee voor f. 100,= per maand”. Het “voorgeschoten bedrag” wordt vervolgens belegd in het AEGON Garantiefonds, dat ”de ontwikkeling van de indices van de 3 belangrijkste beurzen ter wereld” volgt.

4.4 Hoewel daarover in de brochure niet wordt gesproken, betreft het aanbod, naar door appellant is gesteld en door Spaarbeleg niet is weersproken, de facto een lening voor het aangaan van een aandelen-leaseovereenkomst.

4.5 Voor het aangaan van een lening zijn de daaraan verbonden precieze voorwaarden en risico’s van essentieel belang voor de consument. Dit geldt in het onderhavige geval te meer nu de lening wordt aangewend voor deelname aan een aandelenleaseconstructie, hetgeen betekent beleggen in een risicovol, complex, financieel product.

4.6 Naar het oordeel van het College komen de kenmerken van het aangeboden product onvoldoende in de brochure tot uiting. Met name wordt een te rooskleurig beeld van het met Sprintplan te behalen rendement geschetst en worden de met deelname daaraan verbonden risico’s onvoldoende belicht.

4.7 De tekst suggereert, onder meer gelet op de aanhef ”Sprintplan van f 0,= naar f. 28.588 in 5 jaar” en de koppen “Accelereren naar een groot vermogen” en ”100% garantie op het voorgeschoten bedrag” en de daaronder staande tekst, ten onrechte dat men zonder (groot) risico in korte tijd een groot rendement kan behalen. Het gebruik van een begrip als “voorgeschoten bedrag” daar waar wordt bedoeld “lening” acht het college zeer verhullend.
Het rekenvoorbeeld gaat voorts uitsluitend uit van stijgingen van de index van 10 tot 13 % en daarmee overeenkomstige jaarrendementen van 17 tot 30% zonder dat inzichtelijk wordt gemaakt welke gevolgen een daling van de koersen met zich brengt en tot welke schulden dat kan leiden.
De tekst onder de ”Toelichting”: “de waarde van uw belegging kan fluctueren. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Als de beurs onverwacht tegenvalt loopt u risico over uw rentebetalingen” relativeert het overwegend zeer rooskleurige vooruitzicht dat wordt gepresenteerd in onvoldoende mate.

4.8 Het vorenstaande leidt tot de slotsom dat gelet op de aard van het aangeboden product, waaraan grote financiële risico’s (kunnen) zijn verbonden en gelet op het gemiddelde, niet in beleggingen ervaren publiek waarop de brochure ook blijkens de tekst ”Daarbij komt nog, dat u geen verstand van beleggen hoeft te hebben. Dat kunt u rustig overlaten aan de beleggers van AEGON” is gericht, niet zo duidelijk en volledig mogelijk is als bedoeld in art. 7 NRC. De uiting is gelet daarop tevens in strijd met het bepaalde onder d van de Bijzondere Reclame Code voor Leningen, beleggingen en onroerend goed.

Het College van Beroep acht de brochure van SprintPlan dan ook in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC (reclame mag niet misleiden) en het bepaalde onder d van de Bijzondere Reclame Code voor Leningen, beleggingen en onroerend goed (reclame voor vormen van sparen, leningen en/of investeringen mag geen beweringen bevatten die het publiek kunnen misleiden ten aanzien van de voorwaarden van de lening of de aangeboden waardepapieren, de ware of geschatte opbrengst of de voorwaarden van rentebetaling en aflossing);

Begrijpt u het nog??

Met vriendelijke groet,
Zirkoon

Zirkoon,

Dank voor dit uitzoekwerk. Je verbaast je met de dag méér over de rechterlijke afwikkeling van de aandelenlease affaire. Raadsheer van Schendel zal zich intussen kunnen verweren met het zg. ''geheim van de Raadkamer'' (een rechterlijk college beslist bij meerderheid van geheime stemmen).

Over de misleidings rechtsvraag is het laatste woord nog niet gesproken. Deze kwestie zal keer op keer, met steeds weer nieuwe argumenten, aan de orde moeten worden gesteld. En rechterlijke colleges zullen daarbij steeds meer ''met de billen bloot moeten'' opdat foutieve rechterlijke overwegingen en argumentaties doorgeprikt kunnen worden. Ook terzake van de zorgplicht en WCK trouwens. Dat de hele aandelenlease-affaire daardoor nog minstens een jaar of vijf zal gaan duren is vervelend, maar helaas blijkbaar onvermijdelijk.

De aandelenleaserechtsstrijd heeft daarmee wel iets weg van een wedstrijd touwtrekken, waarbij de rechter er niet voor schroomt soms wat te gaan staan meetrekken aan de kant van de leasebanken of door de finishlijn wat te verplaatsen ten gunste van de leasebanken. Maar waarbij de gedupeerden steeds weer verse trekkrachten in het strijdperk kunnen en zullen brengen.

Wellicht is het een goed idee dat duizenden Sprintplan-gedupeerden de vraag of Mr. van Schendel het zelf nog snapt een hem persoonlijk voor leggen. De man of vrouw heeft hier, lijkt mij, toch echt iets uit te leggen aan de Sprintplan-gedupeerden.

Het adres van de Hoge Raad in Den Haag is wel op de website van Rchtspraak.nl te vinden. Ik meen dat het adres aan de Kazernestraat is. Maakt ook weer eens duidelijk dat we de hele (laakbare) gang van zaken bij de Gerechthoven en Hoge Raad NIET PIKKEN.

wat hier de wettelijke maatstaf is

Zirkoon,

Dat is nog maar de vraag. Anno omstreeks 1998-2000 toen de meeste Sprintplan-contracten werden afgesloten was dit in ieder geval niet de WETTELIJKE MAATSTAF. Het is de RECHTERLIJKE maatstaf geworden en wel ten onrechte. De eerste wettelijke maatstaf die het begrip ''gemiddelde geinformeerde consument'' gebruikt is een Europese Richtlijn uit 2005 (EU Richtlijn Oneerlijke Handelspraktijken). En juist deze Richtlijn staat het de lidstaten EXPLICIET toe om een strengere (eigenlijk een lichtere !) maatstaf voor misleiding te gebruiken bij financiele producten, juist vanweg de complexiteit van deze producten. De Hoge Raad hanteert met het gebruik van deze maatstaf dus m.i. een VERKEERDE maatstaf. Overigens ben ik van oordeel dat zelfs met toepassing van deze (verkeerde) maatstaf de Sprintplan-brochures MISLEIDEND zijn. Mogelijk heeft de advocaat van de Stichting Gesp dit punt niet goed beargumenteerd over het voetlicht gebracht (ofschoon er ook sprake kan zijn van PURE ONWIL bij rechters !).

Ach Aegon is al jaren misleidend bezig alleen werd er niets van gezegd nog sterker Den Haag hielt hen het handje boven het hooft, vandaar ook hoop ik dat dit een doorbraak mag wezen voor alle gedupeerden.

Heb 5 jaar lang f150,00 gespaard voor de toekomst met of zonder rente zou graag dit bedrag terug zien op mijn banknummer.


Groetjes

Heb 5 jaar lang f150,00 gespaard

Bia,

Je DACHT dat je spaarde. Dat is toch iets anders dan dat je werkelijk spaarde. Uit de folder valt wel op te maken dat het Sprintplan een vorm van beleggen is. De misleiding zit hem eerder in het feit dat het Sprintplan een vrijwel kansloos (wan)product was, waarvan Aegon misleidend de indruk wekte dat een grote kans op een positief rendement bood.

Dat klopt peewee

maar ook al kan ik het nu niet hard maken werd mij destijds gezegd dat het gespaarde bedrag van 5 jaar f150,00 cq rente absoluut op mijn banknummer zou worden gestoord. (mondelinge garantie wel dom van mij) maar geloofde de tussen persoon.


Groetjes

PS: In mijn opbergmap van Aegon staat duidelijk Spaarbeleg Sprintplan, wat is het nou Sparen of Beleggen of beide ?

Het beroepscollege van de Stichting Reclame Code had natuurlijk volkomen gelijk, maar haar oordeel kwam pas nadat de mislukking van de Lease-producten duidelijk was geworden en de rechters zullen dit in aanmerking hebben genomen. Een rol zal tevens hebben gespeeld, dat de door diverse partijen aangespannen rechtszaken mank gingen aan inhoudelijke kennis van het Sprintplan. De overdreven aandacht die zowel door Gesp en (later, dus erger) door de V C&G werd besteed aan de relatief kleine groep deelnemers, die dachten te sparen, is verkeerd uitgepakt. De rechters, die de deelnemers, niet geheel ten onrechte, als slechte verliezers zagen, konden hier van harte en uitvoerig op ingaan, waardoor de werkelijke misleidingen nauwelijks aan bod kwamen.

Dat zij hierin slaagden, is te wijten aan de gebrekkige kennis, die de 'hulp verlenende' juristen hebben van de werking van het Sprintplan. Weenink, die een in mijn ogen uitstekend relaas gaf van de ontwikkelingen van de effectenlease, gaat in de fout zodra het over de werking van het Sprintplan gaat. En hij is daarbij in het goede gezelschap van een aantal rechters. De kans om de beleggingszwendel, die het Sprintplan was, aan te tonen en de schuldigen te vervolgen, zal intussen wel verkeken zijn. Nog afgezien van het feit, dat in ons land sprake is van klassenjustitie. De dupe van dit alles zijn natuurlijk de deelnemers, de enige verliezers van het Sprintplan (uitzonderingen daargelaten).

Check,
Je kritiek op de juridische aanpak Sprintplan-rechtszaken, deel ik wat betreft de Stichting Gesp. De rechtszaak van C & G loopt nog in hoger beroep, zodat ook de feitenrechter hier nog over te oordelen krijgt. En daarna wellicht de Hoge Raad nog in cassatie. Verder vind ik je kritiek een beetje weinig to-the-point, althans weinig specifiek.Zelfs wanneer ik je (prima) bijdragen uit de jaren 2004-2006 op dit forum er bij betrek, wordt mij toch niet helemaal duidelijk waarop je kritiek nu specifiek is gericht. Ik meen dat de (web)pagina ''Het Sprintplan (de echte feiten) op de website www.sprintplanclaim.nl een aardige analyse geeft van de werking van het Sprintplan. Het lijkt mij dat de Vereniging Consument & Geldzaken open staat voor opbouwende kritiek. Dus als je het beter weet, spaar ze je kritiek niet. Het adres luidt: Vereniging Consument & Geldzaken, Westwaarts 8, 2711 AC Zoetermeer. Kan uiteraard ook via de e-mail: [email protected] Ik zal deze forumpagina naar ze door emailen, zodat ze er ook kennis van kunnen nemen.
Specifieke kritiekpunten lijkt mij geen grote (tijds)inspanning te hoeven kosten, op de genoemde webpagina ''Het Sprintplan'' staat de basis van de uitgangspunten gehanteerd in de rechtszaak. Het gaat in deze zaak inderdaad niet om het belang van deze of gene jurist, maar om het belang van de circa 100.000 Sprintplan-gedupeerden.

Mijns inziens zijn kansen in de rechtsstrijd met Aegon nog zeker niet verkeken. Maar met onwillige rechters blijft het ''kwaad kersen eten''.

Met je kritiek op de wijze van rechtspreken (jij noemt het klassenjustitie) kan ik het wel eens zijn. Mijns inziens heeft de rechterlijke macht van meet af aan getracht deze massaclaim van de aandlenlease-affaire het juridische woestijnzand in te werken. Een soort (laakbaar) rechterlijk ontmoedigingsbeleid.
Zie over de kritiek op de rechtsspraak in de aandelenlease-affaire ook het pas verschenen boek van Cees Roelofs '' Het bedrog door Legio-Lease en de rol van de rechspraak''. Dit boek is overigens, volgens mij geschreven door een accountant, en Roelofs gaat met sommige juridische elementen toch ook ietwat in de fout. Niet vreemd overigens, academici verschillen wel vaker onderling in hun focus.

Hallo Check,

Begrijp ik nu goed dat je van mening bent dat onze belangenbehartigers (Pal, Pay-Back, Ver. C&G en Gesp) met in hun kielzog een aantal rechters onvoldoende kennis van het Sprintplan hadden en daardoor onze belangen hebben verkwanseld?

Met vriendelijke groet,
Zirkoon

Zirkoon,

Dat ben ik inderdaad van mening. De juristen hebben gedacht op eigen kracht dit varkentje te kunnen wassen, al heeft Weenink zich recentelijk wel afgevraagd, waarom beleggingsdeskundigen het Sprintplan links hebben laten liggen. Zo'n onderzoek is tijdrovend en kostbaar en wie betaalt daarvoor? Dat zouden toch de belangenbehartigers moeten doen?

Om aan te geven wat ik bedoel, citeer ik uit de brochure Sprintplan van april 2001, te vinden op de website van Pal. Onder accelereren naar een groot vermogen staat:
"Door het lage rentepercentage (8%) gaat er direct een groot bedrag voor u aan de slag! En daar profiteert u optimaal van omdat het rendement op dit voorgeschoten bedrag volledig voor u is. Het bedrag wordt belegd in het Aegon Garantiefonds. Na vijf jaar wordt de waarde van deze belegging uitgekeerd, minus het door Spaarbeleg voorgeschoten bedrag."

Leek en expert zullen hieruit zonder meer concluderen dat iedere cent die het fonds oplevert, aan de deelnemers toekomt. En dat is niets bijzonders, want dit gebeurt bij nagenoeg alle beleggingsfondsen.

Deze keiharde toezegging wordt al in de volgende alinea volledig onderuitgehaald. Het fonds blijkt niet optimaal te beleggen, maar drie indices te volgen, die het gemiddelde weergeven van goed en slecht presterende bedrijven. En uiteraard staat er niet bij dat na vijf jaar niet de binnen het fonds opgebouwde waarde wordt uitgekeerd. Integendeel, alleen de stand van de indices bepaalt de hoogte van de eventuele uitkering. De deelnemers komen hier pas achter, als ze de Specifieke Bepalingen tot het eind toe doorlezen.

Vanaf januari 2000 kent het sprintplan twee garanties: de lening is volledig gegarandeerd en een eventuele winstuitkering hangt uitsluitend af van de stand van de Samengestelde index na exact vijf jaar. Een grovere speculatie is nauwelijks denkbaar.

Toch wordt dit verkocht als een uitstekende belegging, beheerd door de experts van Aegon. Dit vind ik een belangrijkere misleiding dan het klagen over sparen, ofschoon ook hierover de brochure een verwarrende mededeling doet, die ik bij de rechtszaken niet ben tegengekomen.
Na de rendementsvoorbeelden in de brochure wordt onder 'Toelichting' o.a. gezegd: "De gemiddelde stijging van de Samengestelde Index over de afgelopen 15 spaarperioden van vijf jaar is 12,6%". Waarom niet gewoon het betreffende tijdvak genoemd? Er was toen nog geen enkel sprintplan afgelopen en gespaard werd er evenmin; dat werd door Aegon te vuur en te zwaard bestreden. Waarom deze cryptische zin? Omdat men toch een succes wilde voorwenden en geen enkele bestaande deelnemer in de laatste 15 maanden een dergelijk rendement had gemaakt

Een ander punt vormt de eenmalige kosteloze verlaging van het maandbedrag, waar de Reclame Codecommissie ook een uitspraak over heeft gedaan. Daarover een andere keer.

Check,

Toch wordt dit verkocht als een uitstekende belegging, beheerd door de experts van Aegon.

In de in mijn bezit zijnde correspondentie met een voormalig commissaris van Spaarbeleg in 2004 en 2005 over het Sprintplan staat, en ik citeer:

De strategie met betrekking tot de sprintplan produkten was simpel.
De Raad van Bestuur streefde winstmaximilisatie na met een minimum aan risico's voor de verzekeraar. De sprintplan produkten waren de zg-produkten voor rekening en risico van polishouders. De winstgevendheid was zeer hoog daar de opslagpercentages op het intrest deel van de lening zeer hoog was. Ik spreek van percentages tussen de 300% boven de normale marktrente. Deze strategie leverde een hoge beurskoers op. Etc.

En in 2005 schreef hij:

U leende 8% over 90.000 jaarlijks te betalen aan rente 7.200.
Aegon leende op dat moment tegen 3% jaarlijks te betalen 2.700.
Het verscilis een winstmarge van 4.500 per jaar. Dit druk je uit als percentage van de door Aegon betaalde basisrente en je kunt de winstmarge van Aegon berekenen.

Van belang vind ik echter dat door de complexiteit van het produkt het de consument (leek) bijna onmogelijk was de rente te berekenen die in het produkt was doorgerekend alsmede het feit dat Aegon geen enkel risico liep met dit product. Deze informatie werd de consument bewust onthouden. Etc.

Inderdaad -voor AEGON- een uitstekende belegging.


Met vriendelijke groet,
Zirkoon

zirkoon


Wat zijn me dit doorwinterde beunhazen 5 jaar lang netjes f 150,00 betaald met eindresultaat f 00,00


Wanneer worden ze eens wakker ?

Zirkoon,

Die meneer heeft in zijn vergaderingen met de directie van Spaarbeleg natuurlijk gehoord dat het Sprintplan een geweldige winstmaker was. Hoe die winst door allerlei kunstgrepen tot stand kwam, zal hem niet verteld zijn. De winstmarge van f. 4.500,-- is bruto; netto zal daar het eerste jaar niets van zijn overgebleven. Voor de aankoop van opties zal ca. f. 3.000,-- nodig zijn geweest. Tel daar de niet geringe aanloopkosten bij op, dan kon het eerste jaar wel eens verliesgevend zijn geweest. Begrijpelijk dat Aegon met alle macht geprobeerd heeft om vroegtijdig uitstappen van deelnemers te voorkomen.

Groeten, Check[/i]

Check en Zirkoon,

Het doet mij vreugd dat het Sprintplan debat door jullie bijdragen weer naar een hoger niveau wordt getild. Toch enkele kanttekeningen die voor de voortzetting van het debat van belang kunnen zijn.

Check
Het is een misvatting dat de statistische presentatie van de ''in het verleden ''behaalde'''' rendementen'' in de diverse folders niet bestreden zou worden. Ik weet dat C & G dat wel doet. Een hobbel daarbij is dat rechters (vooralsnog) niet verder kijken dan het AFM rapport uit 2002/2003 ''Aandelenlease:niet bij rendement alleen' waarin de AFM door middel van een zg. Monte Carlo extrapolatie de risico's van aandelenlease in abstracto zou hebben becijferd en in welk rapport de AFM -tussen de regels door opmerkt- dat de presentatie in folders door leasebanken juist zou zijn geweest. Het AFM rapport uit 2002 is niet alleen abstract, maar ook onjuist omdat de volatiliteit onvoldoende rekening wordt gehouden. Ik doel hier op het onder beleggingsexperts bekende verschijnsel ''volatility erodes returns''. Bij het Sprintplan speelt bovendien mee dat er van dividendrendement geen sprake is cq kan zijn,(anders dan bij een rechtstreekse belegging in de samengestelde indexen) waardoor het potentiele rendement nog verder wordt gedrukt.

De misleiding door Aegon in de folders betreft meerdere elementen. In een deel van de folders wordt gelijk al in de eerste bewoordingen van tekst het Sprintplan in positieve zin vergeleken met een gewone spaarrekening of een spaarplan (zoals de woekerpolis Koersplan). Die vergelijking is op zich misleidend en dit ''spaarelement'' wordt bestreden. Niet (slechts) dat een individuele deelnemer aan het Sprintplan gedacht zou kunnen hebben dat hij of zij spaarde d.m.v. het Sprintplan. Zoals je kunt lezen op de pagina ''Het Sprintplan'' op www.sprintplanclaim.nl vindt C & G een het Sprintplan kunstmatig opgetuigde constructie waarmee Aegon het oogmerk heeft gehad deelnemers te foppen. Ook wordt ingegaan dat het om een nagebootste belegging gaat Als ik jou bijdragen uit 2005 er bij betrekt, stemt dit overeen met jouw oordeel. Misleiding hierbij is al lastig genoeg om te bewijzen. Bedrog waar ook het gebruik door Aegon van ''listige kunstgrepen'' nog eens bewezen zou moeten worden is nog een stapje lastiger. Vooral bij onwillige rechters, voeg ik hier aan toe.

Een mogelijk misvatting kan erin gelegen zijn dat jij slechts de vonnissen beoordeelt en niet het hele procesdossier in zaken kunt beoordelen. In de vonnissen laten rechters vaak (gemakszucht, foutieve argumentatie) tal van elementen weg. Ook overwegingen over technische elementen worden soms door rechters in het vonnis in simpele bewoordingen weergegeven, omdat het vonnis ook voor de leek begrijpelijk te houden.

Tenslotte merk ik op dat de stelling dat het Sprintplan een wanproduct of rommelproduct is -hoezeer ook juist-- in rechtszaken geen 100% garantie bieden op succes. Er is geen wet in Nederland die bepaalt dat er geen rommelproducten verkocht mogen worden. Rommelproducten worden alom aangeboden door fabrikanten, denk aan zakkammetjes die na 1 x gebruik breken of niet-werkende gasaanstekers etc etc.. Roelofs wijst in zijn boek (Het bedrog van Legio-Lease) dan op productaansprakelijkheidswetgeving, maar gaat daarmee (als niet-jurist) in de fout. Productaansprakelijkheidwetgevin geldt alleen voor fysieke producten. En dus niet voor dienstverlening (zoals bij aandelenlease).

Peewee,

Om verwarring te voorkomen, wacht ik met een reactie op jouw commentaar en ga verder met de brochure.

Onder 'Uw tussentijdse mogelijkheden' staat: "Met Sprintplan gaat u een contract aan voor 5 jaar. Dan heeft u het volle profijt. U kunt echter, als dat nodig is, tussentijds uw sprintplan aanpassen. Zo kunt u uw maandbedrag eenmalig kosteloos verlagen tot het minimum van f. 100,--. Eerder stoppen kan ook.U krijgt dan de waarde van uw sprintplan, na aftrek van het voorgeschoten bedrag en 5% boeterente uitgekeerd. Bij tussentijdse beëindiging komt de garantie op het voorgeschoten bedrag te vervallen".

Dat men na vijf jaar het volle profijt zou hebben is natuurlijk onzin, maar het sluit wel aan bij het eerder genoemde optimale rendement. Net als de suggestie 'alleen verkopen als het nodig is', wordt hiermee beoogd de deelnemers zolang mogelijk vast te houden.

Je kunt uit de tekst opmaken, dat tussentijds verlagen geen enkele nadelige consequentie heeft, in tegenstelling tot een tussentijdse beëindiging. Dan mag je naast de boete wel kosten verwachten en gaat ook de garantie verloren. Afgaande op deze informatie hebben deelnemers voor hogere bedragen ingeschreven dan ze anders gedaan zouden hebben. Zodra het met de beurzen mis zou gaan, konden ze immers op een goedkope manier hun schuld terugbrengen.

In de praktijk viel dat nogal tegen. Voor de verlaging werd doorgevoerd, kregen ze te horen, dat ze met geleend geld belegden en na vijf jaar een restschuld konden overhouden. Hierover heeft de Reclame Codecommissie geoordeeld, dat er sprake was van misleiding. De rechtbank was het hiermee niet eens en bepaalde, dat als er bij tussentijdse beëindiging een verlies kon voorkomen, dit ook bij een tussentijdse verlaging het geval kon zijn. Volkomen juist, maar de tekst van de brochure suggereert, dat de garantie desondanks in tact zou blijven. Het gaat er hier niet om of er een restschuld kon ontstaan, maar wie die strop moest dragen.

Er werd nog wel gevraagd om welke kosten het ging. Dat bleken administratiekosten, boeterente of andersoortige kosten te zijn. Een vage omschrijving; je zou eerder de verkoopprovisie verwachten, die door banken bij effectentransacties in rekening wordt gebracht. Maar de advocate van Aegon wist, dat ze zich op glad ijs bevond en moest voorzichtig manoeuvreren. In het prospectus van het Sprintplan staat onder artikel 6.4 van de Voorwaarden van Beheer en Bewaring: "Ter zake van inkoop van Participaties worden door het Fonds geen kosten in rekening gebracht".

Ook een tussentijdse beëindiging is dus geheel vrij van kosten. Als we het oordeel van de rechtbank volgen, is het enige voordeel van de tussentijdse verlaging, dat er geen boete aan te pas komt. Dat is het enige, dat in de brochure had behoren te staan, nu is er m.i. sprake van misleiding.

Hoe dan ook, de advocate had hierover aan de tand moeten worden gevoeld en dat is nagelaten. De rechtbank kon een ander beeld van haar hebben gekregen. Als de belangenbehartigers al een prospectus bezitten, dan hebben ze het niet of niet goed gelezen en daarmee hun leden mogelijk geschaad.

De Aegonadvocate heeft bij de rechtszitting Gesp nog een halve waarheid verteld. Op de vraag of er ook sprintplanportefeuilles waren, die winst hadden opgeleverd, antwoordde zij dat dit bij vier het geval was. Ze vertelde er niet bij, dat de eerste portefeuilles zuivere clickfondsen waren, waarvan de winst voornamelijk aan de deelnemers toekwam. Daarna werd alleen de stand van de index na vijf jaar bepalend; een enorme verslechtering. Ook hier liet de advocaat van Gesp het afweten.

klopt helemaal heb/had die brochure ook nog inmiddels heeft de advocaat 'm in bezit, ik ga voor de confrontatie dat zei ik al eerder de trein loopt en niet voor jaaaaren dat heb ik al gehad!!
check je hebt verstand van deze zaak vooral het detail........,zo belangrijk heb ik inmiddels begrepen ik ga op de barricade!
wordt vervolgd..! en bedankt voor je inbreng!

Check/peewee,

Deze keiharde toezegging wordt al in de volgende alinea volledig onderuitgehaald. Het fonds blijkt niet optimaal te beleggen, maar drie indices te volgen, die het gemiddelde weergeven van goed en slecht presterende bedrijven. En uiteraard staat er niet bij dat na vijf jaar niet de binnen het fonds opgebouwde waarde wordt uitgekeerd. Integendeel, alleen de stand van de indices bepaalt de hoogte van de eventuele uitkering. De deelnemers komen hier pas achter, als ze de Specifieke Bepalingen tot het eind toe doorlezen.

Ik vraag me af of de Specifieke Bepalingen wel een integraal en rechtsgeldig onderdeel vormden van de gesloten Sprintplan-overeenkomsten.

In de originele overeenkomst staat namelijk:
Spaarbeleg verklaart dat zij op grond van de ontvangen aanvraag en overeenkomstig de Algemene Voorwaarden een overeenkomst is aangegaan met de volgende gegevens:
Maandbedrag f. 600,00
Belegd bedrag f. 90.000,00
Garantiewaarde f. 90.000,00

Toen ik een kopie van de overeenkomst vroeg waren -zonder mijn instemming- een aantal tekstuele wijzigingen aangebracht. De door Aegon aangebrachte wijzigingen heb ik VET gemaakt.

Spaarbeleg verklaart dat zij op grond van de ontvangen aanvraag en overeenkomstig de Algemene Voorwaarden en specifieke bepalingen van het Spaarbeleg Sprintplan een overeenkomst is aangegaan met de volgende gegevens:
Rentebetaling € 272,27
Bedrag van de lening € 40.840,22

De regel over de garantiewaarde was weggelaten.

Graag jullie zienswijze hierover.

Met vriendelijke groet,
Zirkoon

Zirkoon,
Het Gerechtshof Amsterdam heeft eerder in een Sprintplan-appelprocedure, in afwijking van het vonnis van de Rechtbank Utrecht (geding in eerste aanleg) bepaald dat door de acceptatie van het inschrijfformulier door Aegon een Sprintplan-overeenkomst tot stand komt. De na de totstandkoming van de overeenkomst door Aegon toegezonden documentatie is dan van generlei belang meer en dient dus genegeerd te worden. Het Gerechtshof trekt hier overigens niet de ( enige logische) conclusie uit dat deelnemers (mede) door deze TE LATE informatie geen goed beeld konden krijgen van het Sprintplan en derhalve misleid zijn.

Het punt van de nadien aan je toegezonden en inmiddels gewijzgde contractinformatie toont ook weer aan dat de aangegane lening werd verhuld. In de oorspronkelijke contractvoorwaarden werd immers gesproken van :'' belegd bedrag'' en niet ''geleend bedrag'' . Mij lijkt hier opzet in het spel om deelnemers op het verkeerde been te zetten. Dit betreft overigens allemaal punten die eerder aan het oordeel van de rechter zijn voorgelegd. Maar rechters fietsen er gewoon overheen. Hetgeen mijn stelling bevestigt dat er in de aandelenlease-affaire geen sprake is van eerlijke professionele rechtspraak.

Ter aanvulling op mijn eerdere posting het volgende. Bij de portefeuilles van december 1997 t/m maart 1998, de eerste vier dus, werden de koersstijgingen ten behoeve van de deelnemers vastgezet. Die waren binnen twee jaar al verzekerd van een uitkering van 50%. Dit werd vanzelfsprekend luide rondgebazuind, niet wetende dat alle latere portefeuilles aanzienlijk slechtere voorwaarden hadden. Maar ook de deelnemers daaraan zagen aanvankelijk de koersen stijgen en zorgden eveneens voor de nodige mond-op-mond reclame. Het doet denken aan de werkwijze van René van den Berg en consorten. Het had geen kwaad gekund, de rechtbank te laten weten, hoe het werkelijk zat met die vier winstgevende portefeuilles.

Wat de brochures betreft, is het opvallend, dat bij alle hoogdravende woorden nergens wordt verteld, hoe het vermogen zou worden belegd; het woord opties wordt angstvallig verzwegen. Je zou dit een indirecte misleiding kunnen noemen.

Overigens zij gezegd, dat indien mijn tot nu toe gedane opmerkingen in de rechtszaak naar voren waren gebracht, dit waarschijnlijk slechts tot een geringe aantasting van het 'Aegon-image' had geleid. De rechtbank had in feite de brochure naar de prullenmand verwezen met de volgende uitspraak in de V C & G zaak: "De rechtbank beschouwt de brochure slechts als onderdeel van de aan de deelnemer ter beschikking staande informatie, zodat mogelijk misleidende elementen uit de brochure kunnen worden weggenomen door de andere beschikbare informatie. De brochure was niet het enige document dat in de prullenbak belandde. Daar kom in nog op terug.