Thuiszorg
Geplaatst: 06 okt 2009 14:27
Heb een trieste tijd gehad en zou meningen hier erg op prijs stellen. 24 september is mijn oom gevallen. Hij had al sinds jaren zijn voeten in het verband, dit werd hem van de thuiszorg enkele keren per week verbonden. Maar toen ik bij hem kwam ben ik zo geschrokken dat ik onmiddelijk een dokter belde. Deze wilde hem met spoed in het ziekenhuis op laten nemen. Maar hij weigerde, omdat hij wel wist dat hij er niet meer uit zou komen. Die dokter belde iemand van de thuiszorg om hem te wassen en liep kwaad weg. Ze kon haar energie wel in iemand anders steken die wel hulp aan neemt. Hij lag daar, trilde helemaal van de zenuwen en hij zat onder zijn ontlasting. Ik heb rustig op hem ingepraat en samen met een wel aardige vrouw van de thuiszorg hebben we hem gedouched. Heb overal dwars doorheen gekeken, ik schrok alleen erg van zijn voeten.
Maar goed, hij wilde me duidelijk weg hebben nadat ik alles schoon had gemaakt en nog een pannetje warm eten langs bracht. De vlg. morgen ging ik onmiddelijk naar hem toe en ja, mijn vermoeden was wel goed. Hij lag daar alweer op de grond onder zijn ontlasting. Intussen was hij een ''dood gewicht'' en vraag me niet hoe ik hem op die stoel kreeg. Hij wilde geen dokter, maar heb toch een laten komen. Dit was een veel te lieve man en mijn oom snauwde hem weg. Nu kwamen er 2 van de thuiszorg om hem te wassen. Douchen kon niet meer. Ik smeekte hem om ajb mee te gaan alleen voor een paar onderzoeken en goede medicatie. Ik beloofde hem dat hij niet aan slangetjes en buisjes komt en dat ik dag en nacht bij hem blijf als hij weer thuis is. Nee, hij wou niet en eigenlijk stom dat ik zelfs een gedwongen opname probeerde, want hij snauwde alle psychiaters weg. En hoeveel 100-7 is en wie de ministerpresident is dat kon hij in de slaap nog zeggen. Maar ja, vanaf toen was ik dag en nacht bij hem en hij bleef in een tv stoel zitten. Hij wilde niet liggen, want hij wilde geen ''risiko'' lopen. Zondags om 13 uur ben ik die thuiszorg mis gelopen. Ik was even thuis om mijn katten te voeren en zag in dat boek: meneer wilde niet gewassen worden en ook geen schone pants aan. nichtje had hem eten gegeven. verder wilde hij niets. Ik werd heel kwaad, want hij had niets gegeten en hij ''MOET'' gewassen worden. Heb hem dat niet laten merken maar ik belde die thuiszorg op toen hij sliep. Pas om 18 uur kwam een vrouw. Samen met haar heb ik hem gewassen en ik vond het schandalig dat ze maar een vrouw langs stuurden. Ik heb ze dat gezegt en dat ze ook vaker langs moesten komen. Nou om kwart voor 10 savonds kwam nog iemand en ik ik dacht ik moet EVEN, heel even naar huis. Ik zei, als er iets verandert, bel me onmiddelijk op. Dat stond in dat boek. nichtje gaat even naar huis. bij verandering onmiddelijk dit en dat nummer bellen.
Ben verdorie hier op de bank in slaap gevallen. Keek naar alle twee telefoons en gzd had niemand gebeld. Onmiddelijk naar mijn oom smorgends om 7 uur en hij lag vreselijk op de grond. Ik wou hem wakker maken maar dat ging niet meer. Hij was koud en stijf. Heel erg ik trilde en wist me geen raad meer. belde de spoed dienst en dat was weer die lieve arts. Hij schreef op een natuurlijke dood en ik keek in dat boek en ik liet hem zien wat ik zag. Geen tijdsvermelding alleen een voornaam.
Meneer lag scheef en in een onlogische houding op de grond. rochelde. hij wilde niets ik kon praten als brugman. sorry hoor.
Heb ze al tig keren aan de telefoon gehad en hoor dat het diegene spijt. Ik zei daar heb ik niets aan, iedereen had 112 gebeld als mijn nummer te lang is. De begravenis en alles is nu geweest.
Mijn excuus voor dit toch wel erg lange verhaal, maar ik vind dat deze persoon er niet zomaar van af mag komen. Ze verwijzen me steeds naar het hoofd van die thuiszorg en ze is nooit aanwezig en ik word ook niet terug gebled door haar.
Ajb, wat kan ik nog doen ?
Maar goed, hij wilde me duidelijk weg hebben nadat ik alles schoon had gemaakt en nog een pannetje warm eten langs bracht. De vlg. morgen ging ik onmiddelijk naar hem toe en ja, mijn vermoeden was wel goed. Hij lag daar alweer op de grond onder zijn ontlasting. Intussen was hij een ''dood gewicht'' en vraag me niet hoe ik hem op die stoel kreeg. Hij wilde geen dokter, maar heb toch een laten komen. Dit was een veel te lieve man en mijn oom snauwde hem weg. Nu kwamen er 2 van de thuiszorg om hem te wassen. Douchen kon niet meer. Ik smeekte hem om ajb mee te gaan alleen voor een paar onderzoeken en goede medicatie. Ik beloofde hem dat hij niet aan slangetjes en buisjes komt en dat ik dag en nacht bij hem blijf als hij weer thuis is. Nee, hij wou niet en eigenlijk stom dat ik zelfs een gedwongen opname probeerde, want hij snauwde alle psychiaters weg. En hoeveel 100-7 is en wie de ministerpresident is dat kon hij in de slaap nog zeggen. Maar ja, vanaf toen was ik dag en nacht bij hem en hij bleef in een tv stoel zitten. Hij wilde niet liggen, want hij wilde geen ''risiko'' lopen. Zondags om 13 uur ben ik die thuiszorg mis gelopen. Ik was even thuis om mijn katten te voeren en zag in dat boek: meneer wilde niet gewassen worden en ook geen schone pants aan. nichtje had hem eten gegeven. verder wilde hij niets. Ik werd heel kwaad, want hij had niets gegeten en hij ''MOET'' gewassen worden. Heb hem dat niet laten merken maar ik belde die thuiszorg op toen hij sliep. Pas om 18 uur kwam een vrouw. Samen met haar heb ik hem gewassen en ik vond het schandalig dat ze maar een vrouw langs stuurden. Ik heb ze dat gezegt en dat ze ook vaker langs moesten komen. Nou om kwart voor 10 savonds kwam nog iemand en ik ik dacht ik moet EVEN, heel even naar huis. Ik zei, als er iets verandert, bel me onmiddelijk op. Dat stond in dat boek. nichtje gaat even naar huis. bij verandering onmiddelijk dit en dat nummer bellen.
Ben verdorie hier op de bank in slaap gevallen. Keek naar alle twee telefoons en gzd had niemand gebeld. Onmiddelijk naar mijn oom smorgends om 7 uur en hij lag vreselijk op de grond. Ik wou hem wakker maken maar dat ging niet meer. Hij was koud en stijf. Heel erg ik trilde en wist me geen raad meer. belde de spoed dienst en dat was weer die lieve arts. Hij schreef op een natuurlijke dood en ik keek in dat boek en ik liet hem zien wat ik zag. Geen tijdsvermelding alleen een voornaam.
Meneer lag scheef en in een onlogische houding op de grond. rochelde. hij wilde niets ik kon praten als brugman. sorry hoor.
Heb ze al tig keren aan de telefoon gehad en hoor dat het diegene spijt. Ik zei daar heb ik niets aan, iedereen had 112 gebeld als mijn nummer te lang is. De begravenis en alles is nu geweest.
Mijn excuus voor dit toch wel erg lange verhaal, maar ik vind dat deze persoon er niet zomaar van af mag komen. Ze verwijzen me steeds naar het hoofd van die thuiszorg en ze is nooit aanwezig en ik word ook niet terug gebled door haar.
Ajb, wat kan ik nog doen ?