Radar

bokito
je weet totaal niet waar je het over hebt
zelfs de artsen van het uwv,waarschuwen je voor een isolement!
ik zelf als ik 2 uurtjes buiten ben...dan moet ik 4 x zitten,maar dat zie jij niet,nee jij ziet alleen maar oh die is afgekeurd en die hoort niet buiten!
jij ziet ook niet dat de mensen die veel pijn hebben en heel veel mankeren en toch eens naar een verjaardag willen daarvoor 4 of 5 dagen moeten boeten ......of wel?zie jij wat ze slikken,hoe ze liggen te creperen?
hoe ze genieten van die paar uurtjes naar buiten!want doordeweeks zit je al binnen omdat je niet alleen naar buiten kan! lopen gaat(haast) niet en ik ben nog te eigenwijs voor een scootmobiel...dus dan ga ik op zaterdag met mijn man even op pad...zie je dan de gevolgen..nee!
zolang jij niet weet wat pijn,is...zolang jij niet zelf weet hoe de uitkeringen en de regelingen werken,denk ik dat je je lekker bij je werk moet houden!
en ik hoop voor jou!!!!!! dat je nooit wat zal krijgen...
je komt over als een heel jong ventje zonder enige ervaring,die nog lekker bij mammie woont....wordt eens volwassen,dan kan je meepraten!

het klinkt hard maar neem het op voor mezelf en de andere!

bokito74 schreef:

Zou je me willen zeggen wat iemand die 100% is afgekeurd nog wel mag volgens jou?
Je mag niet winkelen, op een terras zitten of op vakantie.
Mag je nog proberen een afwas te doen thuis, of mag dat ook niet?
Als iemand die 100% is afgekeurd de hele dag op de bank gaat zitten is dat waarschijnlijk ook slecht.
Dan sluit je je immers af voor de maatschappij waar je niet aan 'mag' deelnemen.
Je maakt me erg benieuwd.

Als degene wel heel de dagen kan winkelen en terrassen kan bezoeken dan is degene dus niet zo ziek als ie iedereen doet geloven en kan ie dus gewoon aan het werk

Ja bokito, ik zit ook in de Wao, loop als het even kan iedere dag het dorp in voor de dagelijkse boodschappen. Waarom? Als ik op de bank hang wordt ik alleen maar stijf en stram. Zegt de UWV niet dat, indien mogelijk je je best moet doen om je gezondheid te verbeteren? Daar hoort een stukje lichaamsbewegng ook bij.

En weet je wat zo leuk is? Als je afgekeurd bent voor psychische klachten, en je gaat een stukje lopen, voel je je na thuiskomst meestal weer wat beter.

Aan mij zul je zelden iets zien omdat ik voor de buitenwereld een masker opzet. Een masker van vrolijkheid, gezelligheid, goed in mijn vel zitten. Een masker op MOET zetten om nog een beetje vriendschappelijke contacten te kunnen houden. Want, omdat ik anders ben (licht autistisch), is het al moeilijk om vriendschappen te sluiten. Is me twee weken geleden precies zo gezegd. Mensen weten niet wat ze met me aan moeten. Omdat ze me niet kennen en daar geen moeite voor willen doen. Als ik dan een gezicht trek zoals ik me voel lopen de mensen echt gillend weg denk ik.

Maar vraag niet hoe ik me van binnen, achter dat masker voel. Hoe beroerd ik soms functioneer. Hoe vaak ik kwaad op mezelf ben geweest en soms nog verdrietig kan zijn over mijn eigen gebrekkige functioneren. Want door mijn autisme zijn zowel de grove als de fijne motoriek ook nog verstoord. En wat er verder nog bijkomt.

Wat ik allemaal achter de rug heb met werk alleen al laten we het daar maar niet over hebben. Wil ik het niet over hebben. Heb geen zin in negativiteit. Eén ding dan: ik heb 9 jaar in Zwolle gewoond. Heb in 8 jaar tijd 13 banen gehad, meestal een half jaar via een uitzendburo. Keer op keer weggetreiterd. Of weggestuurd omdat ik niet in het team pas. Soms de meest bizarre smoesjes. Een keer werd ik op staande voet ontslagen omdat ik in een half jaar tijd één keer een half uur van de afdeling was zonder van te voren te zeggen waar ik naar toe ging. Achteraf vertellen werd niet geaccepteerd blijkbaar. Maar ik mocht wel onder hetzelfde afdelingshoofd op een andere afdeling verder. Dat soort dingen.

Zou het jou lukken beste bokito, iedere keer na een desilussie jezelf oppakken, opnieuw solliciteren en nog werk vinden ook als 30 plusser? 13 keer in 8 jaar tijd?

Wil je ook nog weten hoe mijn jeugd was? Hoe mijn ouders mij mijn leven lang hebben laten vallen en dat nog doen? Hoe het was op een school voor slechthorenden te zitten? (was achteraf wel fijn, daar niet van, maar schoolvrienden woonden te ver weg om buiten schooltijd kontakt te hebben, en buiten spelen mochten en deden we niet, dus vrienden had ik niet) Wil je ook nog weten hoe vaak en op welke manieren ik door zogenaamde vrienden in de **** ben genomen? Hoe mijn ex samen met een paar van haar vrienden mijn leven verwoest heeft? Welke negatieve rol sommigen in mijn geloofsgemeenschap hebben gespeeld?

Ik leef mijn leven, probeer op mijn manier het geluk te vinden. Wie iets van zijn of haar leven met me wil delen is welkom, en de rest kan van mij in de stront zakken.

Het feit dat ik bij de laatste herkeuring de arbeidsdeskundige alleen telefonisch heb gesproken, en zelfs het reïntegratieburo een paar jaar geleden zei dat ze voor mij geen mogelijkheden zien zegt wel genoeg denk ik. Het reïntegratieburo vertelde dat ik het tot dat moment uitstekend had gedaan maar dat ik toch moest accepteren dat het een keer ophield.

Kan ik werken? Ja. Wil ik werken? Ja. Mag ik werken? Nee, want ik wordt steeds weggetreiterd.

Mag ik dan iedere dag even het dorp inlopen om even wat mensen te zien?

Bokito moet maar eens wat meer banaantjes gaan eten in plaats van hier wat oerwoudkreten neer te gooien. Wordt hij mischien nog een grote aap van.

witte angora..

vind het vreselijk wat je allemaal mee hebt moeten maken,maar zo zie je iedereen heeft zijn eigen kruisje..en ach mensen die het beter weten,niet druk om maken maar lach erom!
ze komen zichzelf nog wel tegen....ik heb ondanks mijn 20 aandoeningen een top vent!al 18,5 jaar! en die heeft wat met me te stellen niet op het psysche,tuurlijk wel,soms komt het er ff uit.ben ook een mens..maar ik wil! maar kan niet! en dat staat allemaal zwart op wit bij het uwv..ik heb gewerkt tot ik letterlijk niet meer kon en de arbeidsdeskundige zei en nu stoppen we 12 jr terug!de arbeidsdeskundige,heeft mij nu ook gebeld omdat hij me de reis niet aan wilde doen! en toen ik zei dat er weer in die weken tussen de keuring en zin foontje 2 chronische dingen vastgesteld waren,zei hij ,mev ik heb respect voor hoe u er mee omgaat! net als jij als iemand belt hoe gaat het goed,maar ik verrek van de pijn,mijn echte vriendinnen die horen het aan mijn stem en zeggen ja en nu echt! hoe voel je je....k.t...maar ik wil het niet altijd over mezelf hebben,leuke dingen wil ik horen,.....

ik heb respecht hoe jij het allemaal hebt aangepakt,jeugd tja helaas ik heb ook het een en ander achter de kiezen maar alles is toch lichamelijk erfelijk,bedankt ook nog pa en ma! ik heb gen trauma's waardoor ik pijn heb...
dus ja je werd vroeger al in de steek gelaten(ik en jij)en dan hebben we nu ook dit nog...maar bekijk het van de kant en geniet van het zonnetje en denk....er zijn ergere dingen..zo zie ik het...
ik probeer me te vermaken.lezen,speciale houden ik kan geen boek vasthouden.
concentratie wat is dat?ihihhii maar ik doe het wel...en ik spaar energie en als mijn man thuis komt kan ik een glimlach op zetten,gemeent,dan ben ik blij dat hij er is....

zo bokito ook zo iemand hebben?of is het een zuurpruim van de eerste orde!?
die alleen maar kan ruziezoeken met iedereen?
wat ik al zei ik hoop dat je nooit wat krijgt jongen! dan kom jij jezelf tegen hoor...

ha marietje 224,

Bedankt voor je antwoord. Het zal je veel moeite hebben gekost om dat allemaal neer te pennen. Ik ben blij dat je zoveel steun van je man hebt.

Wat jij schreef, dat je gewerkt hebt tot je echt niet meer kon, dat is precies wat ik gedaan heb. Ik wist al een jaar van tevoren dat de WAO er aan zat te komen, dat het niet meer ging, maar ik wilde niet opgeven, heb alles op alles gezet om het zo lang mogelijk vol te houden. Wilde minstens tot mijn 45e werken, helaas ben ik tot 39 gekomen.

En eigenlijk had ik rond mijn 24/25 al in de WAO kunnen zitten, zat toen door een fout van de UWV 15 maanden in de ziektewet, maar ik wilde dat gewoon niet, vond mezelf veel te jong. Rond mijn 30e zeiden zowel het Arbeidsburo als Randstad in Lelystad dat ik het maar op moest geven, ik zou toch niks meer vinden.

Daarom ben ik toen naar Zwolle verhuisd, heb daar eerst nog een opleiding gevolgd voor kantoor, toen dat niet snel genoeg blijvend werk opleverde ben ik hovenier gaan worden, heb de opleiding helemaal zelf bekostigd. Dat waren niet alleen de kosten van de opleiding, maar ik moest één dag in de week naar school, dat was dus twee jaar lang ook één dag per week minder inkomsten, waar helemaal niets tegenover stond.

Dus mogelijkheden en redenen om te stoppen waren er genoeg. Als Bokito dus denkt dat WAO-ers maar gewoon moeten gaan werken, nou... hoeveel meer zou iemand moeten doen dan wat ik gedaan heb volgens hem? En ik denk dat zoals jij en ik geknokt hebben, dat er nog veel meer zo zijn. Dat in feite de UWV de beslissing moet nemen: nu gaan we stoppen, het gaat gewoon niet meer.

En nog vind ik mezelf te jong eigenlijk, probeer inmiddels toch weer mogelijkheden te zoeken om een zelfstandig inkomen te vinden. Maar ik ben bang dat het er nu echt niet meer in zit.

Dat is mijn probleem met die knakker in het andere topic die een half jaartje wil werken en dan de WAO in. Ik mis de vechtlust bij die jongen, dat stuit me zo tegen de borst. De vechtlust die jij hebt, die ik heb, die mensen die echt aanspraak mogen maken op de WAO/WIA allemaal hebben: wel willen, maar gewoon echt niet kunnen, en dan evengoed iets van het leven proberen te maken.

Ik wens je veel sterkte, hoop dat je nog heel veel dagen voor de boeg hebt waar je van kunt genieten. Maar met jouw instelling zal dat zeker wel lukken!

hallo witte angora

dank je wel,mooii wat je hebt gezegd.,
we komen er wel en jij ook! met je vechtlust!
ik was helaas iets jonger 26..en 24 toen het begon maar 10 volle jaren gewerkt..dus toch wel meetaald aan de belasting enz..voor ik dat over me heen krijg.
ik moest op min 15de genoodzaakt fulltime gaan werken...intern opleidingen gedaan dus dat scheelt.
het begon al toen ik 22 was de rug als eerst ,ach pijnstiller dan gaat het wel,..zo twee jaar volgehouden tot op een dag de rug zei nu is het afgelopen,ik kon niks meer....tja en dan zit je....

en ja deze stukjes kosten me veel pijn maar ach...straks weer rust

jojo1972 schreef: Een uitkering lijkt volgens sommige hier leuk en makkelijk, maar geloof me ik zou ook liever "normaal"zijn en me baan weer oppakken,..wat denk je als je elk half jaar je bankafschriften mag komen laten zien, en dat je commentaar krijgt dat je je geld bij de A.H. uitgeeft ipv de Aldi, en wat te denken van een kledingstuk via marktplaats verkopen omdat hij te klein is geworden Nee hoor dat is fraude ,...ik snap gewoon niet dat je totaal geen privacy hebt,..en natuurlijk je krijgt geld van de staat maar aj beetje privacy is ook wel lekker ik heb hier zelf niet voor gekozen,...
Ik kan ook echt niet werken ben al vier jaar afgekeurd dus doe niemand kwaad.

Natuurlijk is het makkelijk iemand beoordelen maar ehm veroordeel nooit iemadn als je het hele verhaal niet kent zou ik zeggen,..en heb alleemaal beetje respect voor elkaar,...

De kapitale denk fout die hier wordt gemaakt is dat als mensen een sociale voorziening gebruiken, dat dan de hele staat bij wijze van spreken er op moet toezien of dat wel juist gebruikt wordt.

Maar diezelfde sociale controle op het "gemeenschaps geld" (alle geld is per definitie gemeenschaps geld bij de gratie dat het een gemeenschappelijk betaalmiddel is, als dat niet zo zou zijn kon je er ook niet overal mee betalen) dat wordt gewoon nagelaten bij de grote bedrijven, banken en verzekeraars, die bijelkaar afgelopen decennia de burgers voor miljarden hebben belazerd en benadeeld, waardoor we nu met z'n allen in een crisis zitten.

Laten we eerst maar eens een keer de banken gaan controleren op wat daar allemaal aan malversaties plaatsvinden, en dan pas kijken of de kleine man ook gecontroleerd moet worden.

En tip: Ga gewoon weg bij al die systeembanken die hun hand ophouden bij de staat omdat ze zelf teveel risico's namen, en ga na een goede en betrouwbare bank.

Bijv. Triodos of ASN bank.

Met alle respect voor alle verhalen die ik hier lees, maar als ik zie hoeveel tijd sommigen hier op het forum besteden (en wellicht op vele anderen) dan krijg ik toch de indruk dat in delen van die tijd ook gewerkt had kunnen worden.

Veel vrouwen werken parttime en dumpen hun kind in de kinderopvang. Een deel van dat werk wat die dames doen zou ook gedaan kunnen worden door de forumposters hier.

Bijvoorbeeld allerlei licht administratief werk. Heel veel kleine zelfstandigen zouden blij zijn met iemand die dagelijks dat werk voor een paar uurtjes uit handen neemt.

Of anders vrijwilligerswerk bij de plaatselijke duivenvereniging, voetbalclub, of kinderboerderij. En dan bedoel ik geen fysiek werk, maar zaken als de website bijhouden, wat secretarieel werk enz.

Maar in plaats daarvan hangen er een aantal 24/7 hier op dit forum rond en proberen iedereen erbij te lappen die commentaar geeft die niet in hun straatje te pas komt.

eel vrouwen werken parttime en dumpen hun kind in de kinderopvang. Een deel van dat werk wat die dames doen zou ook gedaan kunnen worden door de forumposters hier.

Bijvoorbeeld allerlei licht administratief werk. Heel veel kleine zelfstandigen zouden blij zijn met iemand die dagelijks dat werk voor een paar uurtjes uit handen neemt.

Of anders vrijwilligerswerk bij de plaatselijke duivenvereniging, voetbalclub, of kinderboerderij. En dan bedoel ik geen fysiek werk, maar zaken als de website bijhouden, wat secretarieel werk enz.

Ik ben het ten dele met je post eens.

Het feit dat iemand geheel of gedeeltelijk in de WAO/WIA zit betekent nog niet dat zo iemand niet meer kan en mag werken. Het geeft alleen maar aan dat er met de huidige arbeidsmarkt dusdanige beperkingen zijn dat een betaalde baan er niet in zit. Dat kan fysiek zijn, psychisch, geestelijk, of een combinatie van alles.

Persoonlijk denk ik dat het nuttig is dat mensen die afgekeurd zijn toch een mate van vrijwilligerswerk doen. Het is voor henzelf beter. Immers, je komt onder de mensen, daardoor wordt het leefwereldje weer wat groter. Het geeft ook een mate van voldoening en zelfrespect. Maar het is ook voor de maatschappij beter. Immers, heel veel dingen die blijven liggen omdat er geen geld voor is, zouden heel goed gedaan kunnen worden door vrijwilligers.

Daarbuiten denk ik dat als mensen die afgekeurd zijn door middel van vrijwilligerswerk iets terugdoen voor de maatschappij, het draagvlak voor dit soort uitkeringen blijft bestaan.

Wel ben ik van mening dat het om dingen moet gaan die echt vrijwilligerswerk zijn. Het mag niet zo zijn dat betaalde krachten verdrongen gaan worden door WAO-ers, WIA-ers en Wajongers die voor niks werken. Of dat bedrijven op die manier goedkoop aan personeel kunnen komen. Dan zou het einde zoek zijn, denk ik.

Het mag niet zo zijn dat betaalde krachten verdrongen gaan worden door WAO-ers, WIA-ers en Wajongers die voor niks werken. Of dat bedrijven op die manier goedkoop aan personeel kunnen komen. Dan zou het einde zoek zijn, denk ik.

Nee uiteraard niet. Dat is het paard achter de wagen spannen.

Jérémy Dellière schreef:
Nee uiteraard niet. Dat is het paard achter de wagen spannen.

Dan neem ik aan dat je met deze opmerking:

Bijvoorbeeld allerlei licht administratief werk. Heel veel kleine zelfstandigen zouden blij zijn met iemand die dagelijks dat werk voor een paar uurtjes uit handen neemt.

iets anders bedoeld? Immers, als die kleine zelfstandige teveel werk heeft, zal hij toch echt een betaalde kracht in dienst moeten nemen.

Ik bedoelde idd niet dat dat gratis gedaan zou moeten worden. Excuus voor de verwarring.

witte angora. ....ik heb bewondering voor je hoe je ondanks wat je allemaal hebt meegemaakt toch een draai in deze wereld vindt, je posts duiden duidelijk op veel intelligentie en dat maakt dat je een bijzonder mens bent je bent duidelijk en ook open en eerlijk en ja dat je in de wao loopt is duidelijk een reden voor mensen komen echt niet makkelijk in de wao, en op het oordeel van mensen...ach laat ze inderdaad in de **** zakken als ze daar al zo gauw mee klaar staan , jij weet wat je wel en of niet kunt en niemand heeft het recht om te oordelen, trek je er niks van aan en top dat je toch in het vrijwilligerswerk je kunnen ken geven

mensen komen echt niet makkelijk in de wao

Dat is helemaal waar, mensen denken dat je effe naar een arts gaat en die je wel effe afkeurt. Dat is helemaal niet zo, eigenlijk is het heel moeilijk om je te laten afkeuren.
Je moet kunnen bewijzen dat je geen enkel werk kunt doen, voor het percentage van de tijd dat je afgekeurd bent. Het is dus niet zo dat je alleen je huidig beroep niet moet kunnen uitvoeren maar ook andere beroepen niet. Daarnaast moet je bewijzen dat je situatie niet beter kan worden. Als er kans op verbetering is dan mag je je al niet laten afkeuren, dan moet je zorgen dat er verbetering is. Dat is bijvoorbeeld de reden dat mensen met kanker vaak niet afgekeurd worden, die kunnen nog genezen (en we zijn het er toch echt wel met z'n allen over eens dat kanker een ernstige ziekte is een geen 'pijn aan de kleine teen')

Ik vind het toch echt heel fijn om in een land te wonen waar we met elkaar zorgen voor mensen die niet kunnen werken. Anderen roepen vaak snel dat een persoon 'niet ziek is' of 'het wel lekker zo vindt' maar dat kunnen wij natuurlijk helemaal niet beoordelen. Dat iemand een keer een goede dag heeft en inderdaad op een terrasje gaat zitten vind ik prima, een beetje levensgeluk is ook fijn. Dat je een keer per maand op een terrasje kunt zitten betekent niet dat je kunt werken.
Natuurlijk is het wel zo dat mensen die misbruik maken van uitkeringen voor een deel dit probleem veroorzaken en ik vind dergelijk misbruik ook echt heel kwalijk. Niet alleen voor het beeld dat ze veroorzaken voor mensen die echt ziek zijn maar ook voor mijn portemonnee.

Wel denk ik ook dat indien het mogelijk is een paar uurtjes vrijwilligerswerk heel nuttig kan zijn. Zowel voor de voldoening en de sociale contacten van de persoonzelf als voor de samenleving. Vrijwilligers werk is dan net heel geschikt omdat mensen niet perse hoeven gaan op bepaalde tijden. Zeker voor mensen die soms een goede en soms een slechte dag hebben (denk bijvoorbeeld aan autoimmuun ziekten of psychiatrische klachten) kan het heel plezierig zijn om gewoon per dag te kunnen beslissen of ze gaan. In een betaalde baan wordt dit erg moeilijk.

Ik zelf heb het grote geluk dat ik helemaal gezond ben en dus gewoon voltijd kan werken (wat ik dus ook doe) maar ik wil toch graag laten weten dat er genoeg mensen zijn die werken die het wel acceptabel en normaal vinden dat we meebetalen aan de wia en dat mensen die in de wia zitten ook niet de hele dag achter de geraniums hoeven zitten.

Trudy

Ik kan Bokito 74 nog niet thuis brengen.
Of hij/zij is 74 jaar en aan dementeren, of in 1974 geboren.
Op ieder geval heeft hij/zij geen goede opvoeding gehad.
Hij, en er zijn nog meerdere op dit forum, misschien ook dezelfde personen, zijn dit forum aan verzieken, met hun 1 regel opmerkingen, welke totaal off topic zijn.
En ik wind er ook geen doekjes om, ik meld alle deze "mensen", welke zich niet kunnen getragen.
Misschien nog voor het TROS: Maakt voor deze mensen een nieuw onderwerp:
Ik verveel mij, maar ik weet niets te zeggen!

Hopelijk wordt er in het weekend door de mods toch even gekeken. Ik moet wel zeggen dat de moderatie de laatste tijd stukken beter is. Blijkbaar heeft men zich de kritiek toch wel aangetrokken.

witte angora schreef:Hopelijk wordt er in het weekend door de mods toch even gekeken. Ik moet wel zeggen dat de moderatie de laatste tijd stukken beter is. Blijkbaar heeft men zich de kritiek toch wel aangetrokken.

Ja klopt, alleen dat de moderatie nog meer aangescherpt moet worden, om het kaf van het koren te scheiden!

Uit deze discussie is een aantal berichten verwijderd vanwege geruzie en off topic-gaan.

Gelieve deze weer volgens de gedragsregels te vervolgen.

Ik lees allemaal dingen die me erg bekent voorkomen, sommige citaten doen me wel pijn omdat ze ook weleens tegen me gezegd zijn door een belangrijk iemand voor mij n.l. dat ik m'n hand ophou, waar hij zich te pletter voor werkt.
Als ik full-time kon werken dan deed ik dat, dan was ik van die hele uitkerings-zooi af, al die afspraken waar je jezelf weer voor moet verantwoorden, waar je om de zoveel tijd weer je hele hebben en houwen op tafel moet gooien. Maar als ik tegen de UWV arts zeg dat ze informatie kunnen opvragen bij de GGZ instelling waar ik nu driekwart jaar therapie heb gehad, dan gaan ze daar niet op in. Het UWV heeft onderhand een 12 cm dik dossier van mij. Ik ben ondertussen heel erg blij met mijn vrijwilligers werk, ik wil het heel erg graag blijven doen, maar ik ben echt enorm bang voor herkeuring eind december . Ik voel me voor de eerste keer echt happy in m'n werk. Ik ben nooit boven het minimum uitgekomen en heb geaccepteerd dat ik er nooit bovenuit zal komen. Groetjes, Boompje

Als jij je toch happy voelt met je vrijwilligerswerk en je bent er tevreden mee.
Toch lekker doorgaan.
Trek je niets van het geklets van andere aan.
het is jouw leven en niet van een ander.

Dank je voor je reactie, maar mijn probleem is dat het UWV niet staat te springen om informatie op te vragen bij de GGZ-instelling waar ik in behandeling ben (geweest). Kost dat geld ofzo?? Ik bedoel, hoe weet een UWV-arts in ongeveer 20 minuten wat ik zou kunnen, waar een psychiater ongeveer een half jaar over doet? Wie neem je dan serieus? Ik heb wel op de reguliere arbeidsmarkt gewerkt, de op een na laatste keer zelfs 8 jaar (halverwege een keer 3 maanden overspannen, overgeplaatst) en in totaal voornamelijk 6 jaar met frisse tegenzin. Ik durfde daar niet weg omdat ik een vast contract had en ik bang was dat ik dan geen geld meer zou krijgen. Daarna heb ik nog anderhalf jaar post bezorgt en toen had ik 4 verschillende inkomsten omdat dat 17 uur was en ik eigelijk 20 uur was goedgekeurd, dus ik had ook nog een CWI arbeids-integratie contactpersoon, die moest nog 3 uurtjes werk met mij organiseren.
Ik had dus; een 35/45% arbeids ongeschiktheids uitkering, daar een toeslag op, mijn salaris & een stukje van de soos (voor die 3 uurtjes) Kun je voorstellen dat ik dan liever iets minder heb dan dat gezeik van de soos erbij? Ik kwam nog wel in de financiele problemen omdat ik eerst zonder dat laatste zat (dat had niemand me verteld) maar met behulp van sociale raadslieden had ik dus uiteindelijk 4 verschillende inkomsten en dat lijkt verdomd veel op een full-time baan! Als iemand dit hierboven liever heeft dan gewoon 100% arbeidsgeschikt, laat het me weten! Ik ben nu ontzettend blij met m'n vrijwilligers baantjes, dit kan ik aan, en ik hoop dat ze me een keer met rust laten. Groetjes van Boompje