Radar

Voorbeelduitspraken gerechtshof Amsterdam

Op1 december 2009 zal het gerechtshof Amsterdam 4 voorbeeld uitspraken doen die als voorbeeld moeten dienen voor alle zaken die nog open staan c.q. worden aangebracht.

Dexia heeft aangekondigd om schikkingsvoorstellen te doen conform de voorbeelduitspraken om zodoende hiermee hopelijk alle rechtszaken te kunnen beëindigen.

Op 5 oktober j.l. heeft een zitting plaatsgevonden bij het gerechtshof Amsterdam.
Dit was omdat advocaten en Dexia de uitspraken door de Hoge Raad van 5 juni 2009 te onduidelijk vonden en vatbaar was voor meerdere uitleg.
Besloten is om 4 voorbeeldzaken te nemen en deze aan het Hof in Amsterdam voor te leggen zodat iedereen (zoals bij de voorbeelduitspraken door de rechtbank Amsterdam in april 2007) kan berekenen wat (door)procederen nu kan opleveren.

De zitting van afgelopen 5 oktober was zo druk bezocht dat er een andere ruimte gevonden moest worden bij het gerechtshof.
Niet omdat er zo veel gedupeerden aanwezig waren (één, ondergetekende), maar doordat Dexia veel advocaten en personeel had meegenomen die belast zijn met alle zaken, maar ook de advocaten van de gedupeerden hadden een grote achterban van advocaten en juristen meegenomen.

En waar ging het allemaal om, hoe kan ik het Hof overtuigen van mijn gelijk.
Dexia kwam met veel argumenten m.b.t. tot het verdedigen van hun punten en ook onze advocaten kwamen met allerlei argumenten ter verdediging van hun punten.
Is het categoriemodel van de rechtbank Amsterdam ter ziele?
Moet er een correctie komen van de eigen schuld?
De Hoge Raad zegt wel dat schade bestaat uit inleg en restschuld, maar uiteindelijk wordt er alleen een gedeelte van de restschuld kwijtgescholden volgens de Hoge Raad?
Of wordt er ook een gedeelte van de inleg toegekend?
Wordt eerdere winst op contracten nu wel of niet verrekend?
In hoeverre wordt huidig vermogen en inkomen medebepalend voor de tegemoetkoming?
Is de zorgplicht c.q. onderzoeksplicht wel geschonden als achteraf blijkt dat de kosten wel betaalt kondnen worden?
Hoe hard is de 60-40 verhouding waarmee de Hoge Raad schermt?
Alleen van toepassing voor diegene die het aantoonbaar niet kunnen/konden betalen?
Hoe zit het met de wettelijke rente.
Is dit vanaf datum betalen of vanaf einde contract?

Dit zijn slechts een paar punten die tussen half tien ’s morgens en zes uur ’s avonds die dag zijn besproken.

En zo hebben beide partijen hun mening hierover.
Het gerechtshof moet hierover, middels ingediende hoger beroepzaken die door beide partijen zijn aangedragen (2 door Dexia, 1 door Dommerholt advocaten en 1 door Leaseproces), haar mening geven.
Dit wordt dan representatief voor alle nog lopende en nog aan te brengen zaken.

1 december weten we meer.

Groeten,
Piet

Kennelijk wijst alles in de richting dat de rechters gaan bemiddelen ipv recht te spreken.e
Ze willen geen processen meer.
Dexia laat zich daarbij van haar beste kant zien door toe te zeggen
dat haar schikking conform de uitspraken zal zijn, de huichelaars.
De rechtbank zal hier reuze blij mee zijn en zich in de komende uitspraken
minder laten leiden door de wet maar meer op de gevolgen van deze uitspraken.
En dus in het voordeel van Dexia.
De eersts winst voor Dexia dus.
Dexia kennende zal zij vervolgens na 1 december het volstrekt oneens zijn met de uitspraken en opnieuw gaan dreigen met procederen.
Om er op die manier een schikking bij de gedupeerden te forceren die onder
de uitspraken zal liggen.
Haar 2de winst.
Want Dexia wil wel van alles af zolang het haar maar geen geld kost.
Ik zie het opnieuw somber in als je het wilt vergelijken met de 4 bestaande standaard categorieen.
Het enige lichtpuntje is dat het einde van het leasedrama nu toch eindelijk wel in zicht komt ook al is het waarschijnlijk met een wat teleurstellende uitkomst, geen 80-20 mogelijkheid meer waar iedereen in zijn geval op hoopt en doorgaans recht op heeft.

Dit is het land van normen en waarden waar arrogantie hoog in het vaandel staat,
alles in elkaar laten donderen en dan nog afvragen of je de zorgplicht achter de wagen moet zetten om de gedupeerden met de vuilste manier van bedreiging te dwingen te betalen, een vuil en smerig spelletje alles wat met een D. begint in Nederland

Ben ik even blij dat Dagobert niet mn echte naam is.........

Nee, Oom Dagobert niet de naam D. van jou, maar de D van Dexia, D van DNB, D van DSB, en nog zo'n stelletje leasebanken om anno 2009 nog geen helderheid of duidelijkheid te willen geven om de gedupeerden schadeloos te stellen. Er is maar een makkelijk te beantwoorden vraagstuk en dat is

Tot welke doelgroep heeft men zich bij de verkoop gericht

De rechtbank van Amsterdam had nog gezegd omdat het weer zo lang moest duren (werk van Dexia) blijft de wettelijke rente ook langer doorlopen vanaf begin vernietiging van de contracten) het zal wel weer anders worden natuurliijk
fair play is het nooit geweest.

Op 1 december 2009 heeft het gerechtshof Amsterdam 4 uitspraken gedaan in Dexia zaken.

Dit zijn voorbeelduitspraken die duidelijkheid moeten geven over wat de Dexia gedupeerden kunnen verwachten als zij (door)procederen.
De Hoge Raad heeft in juni 2009 ook al een drietal uitspraken gedaan die echter zeer onduidelijk waren, niet alleen voor de gedupeerden en hun advocaten, maar ook voor de banken.
Dit zou betekenen dat iedereen weer terug bij af was en alle nog lopende zaken weer opnieuw zouden worden beoordeeld door de rechtbank en daarna door het gerechtshof.
Om deze lange weg te bekorten is er overeengekomen dat het Hof Amsterdam zich zou gaan buigen over 4 zaken en dat deze zaken als voorbeeldzaken zouden worden gebruikt voor alle nog lopende en aan te brengen zaken.
Nadeel was wel dat deze 4 zaken zijn behandeld door rechter Cortenraad.
Deze rechter heeft in 2007 de Duisenberg regeling redelijk bevonden en daarna verplicht gesteld voor bijna alle Dexia gedupeerden.
Dat vervolgens alle door hem gedane zorgplicht uitspraken vergelijkbaar waren met de Duisenberg regeling was dan ook geen verrassing.
Sterker nog, hier werd expliciet op gewezen in de uitspraakindex.

Hoe oordeelde Cortenraad in de 4 voorbeelduitspraken.
Ach ja, het begint goed:
Alle schade, inleg, aflossingen en restschuld is in principe voor rekening van Dexia :

4.9 In gevallen waarin een oorzakelijk verband tussen de tekortkoming van Dexia en de totstandkoming van de overeenkomst tot effectenlease kan worden aangenomen en waarin de nadelige financiële gevolgen van die overeenkomst voor de wederpartij Dexia als een gevolg van haar tekortkoming kunnen worden toegerekend, is Dexia in beginsel – behoudens verminderingen van haar vergoedings¬plicht zoals onder 4.10 tot en met 4.24 te bespreken - gehouden tot vergoeding van alle zojuist bedoelde schadebestanddelen: betaalde rente, betaalde aflossingen en een eventuele restschuld

Maarrrrr….

Er kan echter aanleiding bestaan voor een vermindering van de vergoedingsplicht van Dexia (op grond van artikel 6:101 BW) wanneer de schade van haar wederpartij mede het gevolg is van een omstandigheid die aan de wederpartij kan worden toegerekend

Na de Cortenraad methode blijkt dat bijna alle schade toch voor rekening van de gedupeerde komt. De “eigen schuld” van de gedupeerde heft het schenden van de zorgplicht op.
Dit wordt beredeneerd in : Vermindering vergoedingsplicht wegens eigen schuld.

Uit de bewoordingen van een overeenkomst tot effectenlease is immers in het algemeen voldoende duidelijk kenbaar dat de overeenkomst voorzag in de verstrekking van een geldlening door Dexia, dat het geleende bedrag zou worden belegd in effecten, dat de wederpartij van Dexia over dat bedrag rente was verschuldigd en dat het geleende bedrag moest worden terugbetaald, ongeacht de waarde van de effecten op het tijdstip van verkoop daarvan. Dit is in het bijzonder zo indien de wederpartij zich redelijke inspanningen had getroost om het in de overeenkomst bepaalde te begrijpen alvorens deze aan te gaan, zoals van haar mocht worden verwacht. Dexia was daarom niet gehouden haar beoogde wederpartij ook hiervoor indringend en in niet mis te verstane bewoordingen te waarschuwen alvorens de overeenkomst aan te gaan.

4.15 In alle gevallen waarin Dexia in de nakoming van haar zorgplicht is tekortgeschoten en uit dien hoofde tot vergoeding van schade is gehouden, bestaat grond voor een vermindering van de vergoedingsplicht van Dexia voor zover deze betrekking heeft op een restschuld van haar wederpartij wegens een (voor de terugbetaling van de lening) ontoereikende verkoopopbrengst van de geleaste effecten bij beëindiging van de overeenkomst. Uit de overeenkomst was immers voldoende duidelijk kenbaar dat daarbij een geldlening werd verstrekt, dat het geleende bedrag werd belegd in effecten en dat het geleende bedrag moest worden terugbetaald, ongeacht de waarde van de effecten op het tijdstip van verkoop daarvan. Schade bestaande in een restschuld is daarom – evenals de onder 4.13 en 4.14 besproken schadeposten - mede het gevolg van de omstandigheid dat de wederpartij de overeenkomst is aangegaan terwijl zij hetzij met het vorenstaande bekend was, hetzij had verzuimd zich tevoren redelijke inspanningen te getroosten teneinde haar uit de overeenkomst volgende verplichting tot terugbetaling te begrijpen. In evenredigheid met de mate waarin de aan Dexia en de aan de wederpartij toe te rekenen omstandigheden tot de restschuld hebben bijgedragen, zal de vergoedingsplicht van Dexia ten aanzien hiervan in beginsel moeten worden verminderd zodanig dat Dexia eenderde deel van de schade bestaande in een restschuld niet hoeft te vergoeden en deze derhalve in zoverre voor rekening van de wederpartij blijft.

En zie ik niet het stokpaardje van Cortenraad terugkomen: de Duisenberg regeling met eenderde van de restschuld voor rekening van de gedupeerde zoals hierboven beschreven?

En als er dat toch nog iets voor rekening van Dexia dreigt te komen dan is er ook nog het volgende: had je alles kunnen betalen?
Waar gaat het om: Is er sprake van een onaanvaardbaar zware financiële last.

C. Beoordeling onaanvaardbaar zware financiële last

4.16 Voor de beantwoording van de vraag wanneer zich een geval zoals onder 4.14 bedoeld voordoet en Dexia derhalve naast een deel van de restschuld tevens een gedeelte van de betaalde rente en eventuele betaalde aflossingen dient te vergoeden, moet worden beoordeeld in welke gevallen bij nakoming van de onderzoeksplicht door Dexia zou zijn gebleken dat de overeenkomst naar redelijke verwachting een onaanvaardbaar zware financiële last op de wederpartij legde.

De Nibud norm voor minimaal inkomen wordt toegepast voor de berekening van wat je had kunnen betalen.

4.20 Het Nationaal Instituut voor Budget¬voorlichting, hierna “het Nibud”, heeft voor verschillende typen huishoudens met een minimuminkomen - in beginsel: het bijstandsbedrag waarop het betrokken type huishouden in voorkomend geval aanspraak zou kunnen maken,

Hiermee rekening houdend en voorts ermee rekening houdend dat de Nibud-basisnorm een absoluut minimum betreft van hetgeen voor de bestrijding van de kosten van levens¬onderhoud is benodigd, kan als vuistregel gelden dat de uit een overeenkomst tot effectenlease voortvloeiende financiële verplichtingen – vastgesteld met inachtneming van hetgeen onder 4.16 tot en met 4.18 is overwogen – naar redelijke verwachting een onaanvaard¬baar zware last op de wederpartij van Dexia legden indien, uitgaande van de inkomens- en vermogens¬positie van de betrokken wederpartij ten tijde van het aangaan van de overeen¬komst, die verplichtingen (A) tot gevolg hadden dat het besteedbare netto-maandinkomen (X) van de wederpartij verminderd met huur- of hypotheeklasten voor de eigen woning (W) voor zover deze het daarvoor door het Nibud gehanteerde basisbedrag overtroffen, zou dalen beneden de voor het desbetreffende kalenderjaar berekende Nibud-basis¬norm (Y) vermeerderd met tien procent en voorts vermeerderd met vijftien procent van het netto-maandinkomen nadat de Nibud-basisnorm op dit laatste in mindering is gebracht.

De vergoeding voor de wettelijke rente gaat pas lopen na beëindiging van het contract en niet na betaling van het bedrag, zoals tot op heden in de meeste uitspraken is toegepast.

Dit brengt mee dat Dexia de wettelijke rente is verschuldigd vanaf de datum waarop de overeenkomst is geëindigd, indien zij haar verbintenis tot schadevergoeding niet terstond is nagekomen. Die rente is dus niet verschuldigd vanaf de datum waarop de wederpartij de betrokken rente of aflossingen aan Dexia heeft betaald.

Ook winsten uit eerdere contracten dienen verrekend te worden:

D. Verrekening van voordeel bij vaststelling schade
4.27 Het bovenstaande brengt mee dat de overeenkomst ten aanzien waarvan Dexia tot schadevergoeding is gehouden en de overeenkomst of overeenkomsten die met een batig saldo is of zijn geëindigd, en hiermee zowel de schade als het voordeel van de wederpartij, het gevolg zijn van een zelfde gebeurtenis, namelijk het voortdurende onbeschermd blijven van de wederpartij tegen de gevaren van eigen lichtvaardig¬heid of gebrek aan inzicht door de voort¬durende niet-nakoming door Dexia van haar zorgplicht. Hieruit volgt dat bij de vaststelling van de te vergoeden schade - ervan uitgaande dat het in artikel 6:162 BW en het in artikel 6:98 BW bedoelde verband aanwezig is - die voor de wederpartij uit een bepaalde overeenkomst tot effectenlease is voortgevloeid, door de wederpartij genoten voordeel uit (andere) overeenkomsten die met een batig saldo zijn geëindigd in mindering moet worden gebracht,

De uitspraken zijn hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BK4981
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BK4982
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BK4983
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BK4978

Met dank aan Cortenraad die van een banaan recht maakt.
De belangen van de financiële organisaties zijn zeer goed behartigd.
En de gedupeerden?
Het is nu aan onze advocaten om jullie zaak zo sterk mogelijk te maken.
Ook met de wetenschap dat dit de mening is van Cortenraad en niet van de rechtbank Amsterdam.
Het laatste woord over deze schijnrechtspraak is nog niet gezegd.

Groeten,
Piet

Uit de bewoordingen van een overeenkomst tot effectenlease is immers in het algemeen voldoende duidelijk kenbaar dat de overeenkomst voorzag in de verstrekking van een geldlening door Dexia, dat het geleende bedrag zou worden belegd in effecten, dat de wederpartij van Dexia over dat bedrag rente was verschuldigd en dat het geleende bedrag moest worden terugbetaald, ongeacht de waarde van de effecten op het tijdstip van verkoop daarvan. Dit is in het bijzonder zo indien de wederpartij zich redelijke inspanningen had getroost om het in de overeenkomst bepaalde te begrijpen alvorens deze aan te gaan, zoals van haar mocht worden verwacht. Dexia was daarom niet gehouden haar beoogde wederpartij ook hiervoor indringend en in niet mis te verstane bewoordingen te waarschuwen alvorens de overeenkomst aan te gaan.

"

WAT EEN GELUL!!

dit alles is duidelijk voor iemand die hier daglijks mee werkt, niet voor een leek, die gewoon denkt te gaan sparen.

Overigens vind ik dat je nooit en te nimmer meer echt objectief dit kan beoordelen, want men weet altijd in het achterhoofd hoe het zit en hoe het is verlopen, dus die rechter kijkt er gewoon met een heel ander oog naar dan al die 1000den die toen nog onwetend waren over wat ze deden en wat de beurs ging doen.

morgen mn uitspraak, ben benieuwd (lees, een beetje bang voor wat komen gaat)

Weggegeven

8 december 1999 promoveerde Wouter Cortenraad.
In zijn proefschrift was destijds de elfde stelling:

Onderhandelen is de kunst van het weggeven.

Als het om het weggeven gaat van de rechten van de Nederlandse consument is Wouter derhalve 10 jaar later een goed onderhandelaar gebleken.

Zijn eerste stelling was in 1999 overigens:

Een slechte politieagent is een grotere bedreiging voor de rechtsstaat dan een goede crimineel.

Mijn tegen-stelling is:
Een slechte rechter is een grotere bedreiging voor de rechtsstaat dan een slechte politieagent

gogo

uitspraak uitgesteld tot 16 december 2009......

Dat vind ik lullig voor je ik mis mijn krullebolletje. Houd moed eens zal het recht zegevieren.

Wat een tegenvaller.
En gunstig voor Dexia.
Die zal nu wel snel met een wat verbeterd Duisenbergregeling-voorstel komen als allerlaatste kans voor de gedupeerden om langdurig procederen en hoge advocaatkosten te voorkomen.
Dexia zal daarbij wel gaan dreigen dat zij de elke uitspraak zal aanvechten die in strijd is met wat Cortenraad graag zou willen.
En opnieuw is gebleken dat de Nederlandse rechters hun ogen sluiten voor wat er maatschappelijk leeft en enkel hun persoonlijke visie uitvoeren.
Onbegrijpelijk dat deze rechter nadat tijdens de vele hoorzittingen Amsterdam zoveel bekend is geworden over de te grote risico's van het aandelen leasen, het verborgen houden van deze risico's door Dexia, dat Dexia geen mogelijkheid had ingebouwd om je tegen verliezen te verzekeren, de manier waarop de contracten zijn verkocht en dat de het voor de meeste gegupeerden onmogelijk was alles te begrijpen, dan is het onbegrijpelijk dat deze rechter nog steeds aan de Duisenbergregeling vasthoudt.
Om de schijn op te houden dat hij niet voor Dexia is doet hij er voor de laagste inkomens nog wel wat bij maar daar zullen er in de praktijk weinigen wat aan hebben.
Als je dan in het nieuws van gisteren leest dat de onslagen directeur van de Hartstichting volgens de rechter recht heeft op 6 ton vertrekpremie en dat vergelijkt met de uitspraak van Cortenraad dat de gedupeerden genoegen moeten nemen met een inkomen gelijk aan het minimum inkomen vastgesteld door het Nibud, dan wordt het hoog tijd dat de rechters eens onderhanden genomen worden. Want voor genoemde directeur geldt niet "eigen schuld, dikke bult" nadat hij zichzelf jarenlang een veel te hoog salaris had toegekend. Dat geldt blijkbaar alleen voor Jan met de pet in onze samenleving.

In de eerste plaats is een compliment voor Piet op z'n plaats voor de snelle publikatie en het aangeven van de kernpunten van de 4 voorbeelduitspraken van het gerechtshof A'dam. Een kleine correctie: bij één van de aantekeningen (zie passage over stokpaardje Cortenraad); de DBR gaat niet uit van eenderde restschuld t.l.v. Dexia maar van tweederde t.l.v. Dexia.
De 4 uitspraken zijn zonder meer schandalig te noemen, beantwoorden totaal niet aan het maatschappelijk rechtsgevoel en komen niet overeen met eerder gedane uitspraken. Op onderdelen is zelfs sprake van een verslechtering t.o.v. de Duisenbergreg. (n.l. bij redelijk inkomen en redelijk vermogen); de DBR hield n.l. geen rekening met de inkomens- en vermogenspositie van de gedupeerde. Door alle financiële gegevens (netto-inkomen, woonlasten, leasetermijnen) om te zetten naar maandbedragen (incl. de aankoopwaarde van de geleasde effecten !!) en vervolgens kunstmatig een vergelijking te maken met een licht aangepaste Nibud-basisnorm (zeg maar aangepaste bijstandsnorm) ontstaat een volstrekt onwerkelijke situatie. In de aldus gepresenteerde wiskundige vergelijking spelen argumenten (en het misleidende gedrag van de banken) geen rol meer. De uitkomst van de vergelijking is natuurlijk dat bijna niemand meer voor een schadevergoeding in aanmerking komt. De truc is n.l. dat de rechters hebben bedacht dat iedereen in het rekenmodel iedere euro gezinsinkomen die het enigszins aangepaste bijstandsniveau te boven gaat en iedere euro van het aangehouden banktegoed wel aan het leasedrama had kunnen besteden !!. Banktegoeden zijn overigens niet altijd gelijk aan besteedbaar vermogen; ze worden veelal met name aangehouden voor toekomstige verplichtingen (dus niet inzetbaar voor het leasedrama). Voor de rechters is dit kennelijk niet van belang; de schuld van de banken speelt ook geen enkele rol meer.
De formule met de letters X, W, A, B, C en Y (doet weinig aan de feestmaand december denken) die tot het afwijzen van claims moet leiden lijkt wel met enige triomfantelijkheid te zijn bedacht (we stoppen alles in een formule en de uitkomst noemen we "rechtspraak"). Als we de gehanteerde formule nader bekijken zien we het volgende. De uitkomst is aanzienlijk slechter dan het categoriemodel van de rechtbank A'dam. Een voorbeeld (categorie 2 van het model van de rechtbank). Stel er is een leasesom van € 28.000 met een maandtermijn van b.v. € 115, een netto-jaarinkomen van €18.000 en een besteedbaar vermogen van € 25.000.
Volgens het model van rechtbank A'dam is het vermogen lager dan de totale leasesom en het inkomen van € 18.000 lager dan 2/3 van de totale leasesom. De schadevergoeding zou dan tussen de 55% en 65% liggen van rentetermijnen + schuldrestant. Alhoewel het categoriemodel ook discutabel is, is dit, gegeven de ingenomen rechtelijke standpunten, nog enigszins te billijken. Volgens het "Cortenraadse rekenmodel" zou betrokkene nu echter helemaal niets krijgen (inkomen te hoog en als dat al niet het geval is, is het vermogen nog inzetbaar). Ook als we de uitspraak vergelijken met de Levob-zaak (HR 5 juni 2009) waarbij 60% vergoeding rentetermijnen + schuldrestant werd bekrachtigd (bij een netto maandinkomen van €2.700) , is er sprake van een enorme rechtelijke ommezwaai.
Voorts staat in de arresten van de HR van 5 juni dat de afnemer "indringend en in niet mis te verstane bewoordingen moest worden gewaarschuwd voor het restschuldrisico" In de huidige voorbeelduitspraken is dit ineens niet meer nodig!!
Duidelijk is dat Dexia destijds geen wiskundige berekeningen met veel onbekenden en Nibud-toetsen heeft uitgevoerd om de inkomens- en vermogenssituatie te toetsten. Ook is er niet gewaarschuwd voor het restschuldrisico en deugde de informatie niet. Kortom een verdeling van de schade waarbij 60% voor rekening van Dexia komt en waarbij niet met terugwerkende kracht (soms langer dan 10 jaar!) naar inkomen en vermogen wordt gekeken (er rust nu een zware bewijslast op de afnemer) zou nu de meest acceptabele oplossing zijn. De categorie eega-leasers laat ik hierbij gemakshalve buiten beschouwing. De verschillende rechtelijke niveau's lijken nu wat uitspraken betreft wel erg ver uit elkaar te liggen !! (en misschien verschilt de zienswijze onderling ook nog wel).
Een aardige vergelijking is de Word Online affaire. De HR heeft inmiddels uitgesproken dat bij de beursgang sprake was van misleiding. Helaas mis ik deze constatering nog steeds in de rechtelijke uitspraken over leasezaken terwijl deze zaken toch ook alle kenmerken van misleiding hebben !!

Je zou bijna gaan denken dat Cortenraad zijn uitspraken in overleg met Dexia heeft gemaakt.
Zo van, "Als ik als rechter de gedupeerden nu eens goed bang ga maken met een onzinnige uitspraak waarin ze niks terugkrijgen dan kunnen jullie, Dexia, in een schikking met een iets beter aanbod komen waarbij jullie nog ruim onder de Duisenbergregeling kunnen blijven.
Als we het zo afspreken dan moeten de gedupeerden wel toehappen en zijn wij als rechtbank eindelijk van dat gepeupel af.
Bovendien, ik heb de Duisenbergregeling altijd op aanraden van Jurjen Lemstra gepromoot, het was mij daarna daarom een doorn in het oog dat de Amsterdamse rechtbank de gedupeerden bij hun doorprocederen veel meer toekende.
Op deze manier krijg ik dan toch nog mijn gelijk".
Zou dit de houding van Cortenraad kunnen verklaren?
Ik snap deze man anders echt niet.

ps.
Wanneer je als slecht persoon zijnde iemand hebt opgelicht maar die persoon kan de rest van zijn leven maandelijks nog net rondkomen als hij heel zuinig leeft dan kun je het best als het uitkomt Cortenraad als rechter hebben, bij deze rechter hoef je dan niks terug te betalen.
Het slachtoffer had maar beter op moeten letten zal dan zijn motivatie zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dexia vond de uitspraak van de Hoge Raad zo abstract, de ware aap is nu uit de mouw gekomen, met een broodje aap verhaal krijgt nu vele mensen het gevoel dat zij door samenspraak goed bestolten zijn van hun spaargeld met verkrachten van argumenten, nu een dolk in de rug van de mensen te steken.

De opt-out regeling ter ziele !
Zorgplicht achter de wagen gespannen !
en er klopt geen hout van !
met dank tevens aan de overheid !
om totaal geen oog te hebben voor de gedupeerden
en een paar groepjes behoorlijk rijk zijn geworden door dit gekonkel !

De voorbeelduitspraken zijn niet alleen onrechtvaardig maar ook nog eens in strijd met het gelijkheidsbeginsel (zou toch hoog in het vaandel moeten staan bij de rechtelijke macht). Ik neem maar weer even de Levob-zaak (HR 5juni2009); Gerechtshof A'dam (24mei2007) en rechtbank Utrecht (4aug2004) als uitgangspunt (lijkt mij een goede standaard-zaak). Deze zaak (vergelijkbaar met de Dexia-zaken) heeft n.l. alle drie niveau's in de rechtspraak doorlopen met als uitkomst dat de uitspraak van het Gerechtshof A'dam van 24 mei 2007 is bekrachtigd. De schending van de zorgplicht leidt hier tot een schadevergoeding van 60% van de rentetermijnen + schuldrestant. Als we de Levob-zaak volgens de "Cortenraad-norm" bekijken dan komt het toetsinkomen per maand (voor aftrek netto-hypotheeklasten) uit op ca. € 2000 (netto-inkomen € 2.722 in 1998 minus totaal € 728 rentetermijnen en naar maandbedragen omgerekende waarde van de effecten). Er is dus duidelijk geen sprake van een minimum inkomen. Volgens de Cortenraad methode zou geen vergoeding van rentetermijnen plaatsvinden (alleen 2/3 schuldrestant).
Toch oordeelde de HR in navolging van het Gerechtshof A'dam (andere rechter) dat er aanspraak kan worden gemaakt op 60% schadevergoeding van rentetermijnen + schuldrestant omdat de zorgplicht door de bank in ernstige mate is geschonden.
In de voorbeelduitspraken van het Gerechtshof is sprake van veel lagere netto inkomens en lagere naar maandbedragen omgerekende leasebedragen. Toch leidt dit in het merendeel van de gevallen niet tot een hogere schadevergoeding dan de Duisenbergregeling. Er is hier dus t.o.v. het Hoge Raad arrest sprake van een veel lagere vergoeding. Saillant detail is dat de (veel betere) Levob-uitspraak door hetzelfde Gerechtshof (andere rechter) is gedaan. M.a.w. er is sprake van ongelijke behandeling waardoor in strijd met het gelijkheidsbeginsel wordt gehandeld. Naar mijn mening moeten dan ook alle middelen worden ingezet om de gehanteerde methode van de voorbeelduitspraken te bestrijden. Schikken op basis van deze uitspraken lijkt mij niet aan de orde !!

Mensen kunnen wij met deze uitspraak nog in verweer??
De meeste mensen die al eerder een uitspraak hebben gehad zijn er beter vanaf gekomen. Het is toch zo gelijke monniken gelijke kappen??

Bjorrie,
Ik ben het met je eens. Het lijkt mij dat nu eerst de belangenbehartigers (Leaseproces, advocaten etc.) aan zet zijn voor een reactie (het lijkt wel een schaakwedstrijd met één onwillig paard). Vervolgens zal moeten blijken hoe de rechtbanken nu verder gaan handelen. In principe kan natuurlijk weer doorgeprocedeerd worden tot de Hoge Raad (ik moet er even niet aan denken).
Duidelijk is dat de "Cortenraad-formule" niet deugt. Netto-inkomen is b.v. niet gelijk aan besteedbaar netto-inkomen (er kunnen allerlei verplichtingen zijn) en vermogen is niet gelijk aan besteedbaar netto vermogen. Het door het Gerechtshof genoemde "Biljet van proces"(zeg maar belastingaangifte geeft als uitkomst het belastbaar inkomen (is grondsalg voor de belastingheffing) en geeft dus geen inzicht in het reële besteedbaar inkomen (veel verplichtingen zijn immers niet aftrekbaar). Kortom de uitkomst van de door het Gerechtshof gehanteerde formule leidt niet tot een rechtvaardige uitkomst. Bovendien wordt hier wel een erg zware bewijslast op de gedupeerde gelegd terwijl het probleem door de aanbieders van leaseproducten is veroorzaakt. Ik wijs er ook op dat gegevens door banken, volgens wettelijke norm, maar 7 jaar bewaard worden; voor 2003 is dus niets meer beschikbaar. Duidelijk is ook dat Dexia en andere aanbieders nooit een toets volgens de Nibud-norm hebben gedaan en ook nooit zouden hebben gedaan.
Tot slot is van belang dat de voorbeelduitspraken niet van toepassing zijn op de eega-zaken (hiervoor gelden andere spelregels).

Voor iedereen die inzicht wil krijgen in de werkwijze van Legio Lease/Dexia bij het opstellen en verkopen van de leaseproducten alsmede de rol van de rechtspraak is het boek van Cees Roelofs met als titel "Schijnwerper op het bedrog van Legio-Lease en de rol van onze rechtspraak" (2e geactualiseerde druk van augustus 2009), een aanrader. Hierin wordt ook duidelijk dat iemand zonder ruime beleggingservaring de constructies (veelal met call- en put-opties) en productinformatie nooit kon doorzien.
In de 2e druk van het boek is tevens de analyse het vonnis van de Hoge Raad van 5 juni 2009 verwerkt. Bij het lezen van het boek wordt duidelijk hoe ernstig de afnemer is misleid en welk risico hij liep. Na het lezen van het boek kan de vraag worden gesteld: kan het allemaal nog erger? Dat het nog erger kan bewijst de uitspraak van het Gerechtshof A'dam van 1dec2009 in de vier voorbeeldvonnissen. Ik denk dat hieraan bijna wel een afzonderlijk 2e boek kan worden gewijd !!

Dat kan wel zo zijn maar blijkbaar word je niet schadeloos gesteld door de rechtbanken !