GEDRAGSCODE LETSELSCHADE
Geplaatst: 03 nov 2009 13:35
GEDRAGSCODE LETSELSCHADE
Geslaagde vertragingsactie verzekeraars
(Kennelijk onbedoelde onzuivere, onnodig wetenschappelijke, juridische of gezwollen taal in de citaten (linkerkolom) zijn daar deels gecorrigeerd of vereenvoudigd)
De code is op 6 juni 2006 met de nodige ophef gepresenteerd. In de naamgeving kan men het misleidende woord 'vergoeding' beter weglaten.
Met het woord 'regie' en de ondertekening van de code claimt het CVA de wetenschappelijke verantwoordelijkheid. Waarom is de gepropageerde wetenschappelijke zuiverheid en onafhankelijkheid hier in het geding.
Het harmoniemodel is vanwege de scheve machtsverhoudingen en praktijken (zie hieronder) een wetenschappelijk foute keuze. De beoogde 'centrale positie' van het slachtoffer is zonder sancties onhaalbaar. Het woord 'tussentijds' gaat er kennelijk al van uit dat deze basis een falende code heeft opgeleverd: geen werkelijk effectief systeem en evenmin een snelle en adequate probleemoplossing.
De 'beginselen' omvatten vrijblijvende frasen en passen niet bij de complexiteit van het proces, het aantal partijen, aantal en soorten communicaties, de diversiteit van jargon en normen, die bij de beste bedoelingen van partijen al een veelheid aan fouten en misverstanden veroorzaken. Ook de buitenproportioneeel grote werkgelegenheids-, belonings- en/of winstbelangen van andere partijen dan de claimgerechtigde sluiten elke vrijblijvende code op voorhand uit. Er is een eenzijdige machtspositie, waarin de verzekeraars en schaderegelaars met geld, menskracht en tijd altijd kunnen winnen, waar geld- en winstbejag, met teveel fraude en corruptie (1) de dienst uitmaken.
Zo gaat de code zelf al uit van 14 conflictsoorten, en 18 conflict-interventieprocedures en 12 typen deskundigen, waaruit partijen kunnen kiezen.
Het geeft eveneens te denken dat de partijen het onderscheid tussen grote en kleine, tijdelijke en blijvende letselschade "niet hebben kunnen definiëren". Toch wordt in de code, soms wel en dan weer niet, de suggestie gewekt dat het om de ernstige schadekwesties zou gaan.
De 2-jaars termijn is voor elke enigszins zwaardere schadezaak absurd en blijkbaar klakkeloos uit ongecontroleerde gegevens van de verzekeraars aangenomen! De Stichting stelde een gemiddelde termijn van 26,5 jaar vast! (2).
Omdat de meeste overige 'beginselen' te naïef zijn voor woorden, en op drijfzand (vrijwilligheid) zijn gebaseerd, daarover hier geen reactie.
De code is een systeem van beginselen, spelregels en praktijken, met schema's en keuzemenu's. Zowel onvolledig op hoofdlijnen als topzwaar van details.
Voorlopig zijn claimgerechtigden die het volhouden onverminderd aangewezen op een jarenlang slepend verzekeringsganzenbordspel.
Veel advocaten zijn tijdens het opstellen van de code opgestapt. Veel advocaten weigeren vanwege eigen beroepsregels de code te ondertekenen
De code is onvolledig op hoofdlijnen en het resultaat van een in discussies op details (3) verzand project. Waarbij voorspelbaar niemand aan de dominante positie van de verzekeraars weerstand heeft kunnen bieden. Met een overvloed aan vrijblijvende veronderstellingen en de kenmerken van een overhaaste afronding.
Ook de uitdrukking 'kan emotioneel zwaar zijn' is een ondeskundige, verzekeraarsvriendelijke understatement, die te denken geeft.
"Knelpunten"? Dit zijn walgelijke praktijken (4). Verzekeraars en verzekeraarsvriendelijke partijen vinden deze blijkbaar normaal, zo blijkt uit de prominent en expliciet in elders in de code opgenomen conflictvoorbeelden. Een groot deel daarvan zou niet in een code, maar strafrechtelijk moeten worden aangepakt.
Meer over de Strategie van Verzekeraars (5).
"Geen sancties". De sanctiemogelijkheid is kennelijk door de verzekeraars/schaderegelaars van tafel geveegd. Blijkbaar moest de vrijblijvendheid in de gehele code domineren.
'Als de code niet functioneert': "de branche" gaat er terecht bijna op voorhand van uit, dat dit zal gebeuren. Het project en de code is een voor insiders herkenbare blijk van bewuste vertragingspolitiek door de verzekeraars-partijen (6) om de eenzijdige machtspositie en de bestaande excessen te behouden.
Aan de zwakke positie van de claimgerechtigde partij in verhouding tot die van vrijwel oppermachtige en vrijwel ongecontroleerd optredende schadebehandelaars en verzekeraars wordt volledig voorbijgegaan. Daarbij past geen vrijblijvende code die zogenaamd conflict-preventief en "probleemoplossend" zou zijn. De code is daarom strijdig met wetenschappelijke principes op deze gebieden, een fundamentele wetenschappelijke blunder die de vraag open laat of hier geen sprake is van geknoei met de wetenschap.
Deze op wetenschappelijk drijfzand gevestigde code laat ruimschoots de schijn dat ze aan de leiband van de verzekeraars is geschreven(7)
Claimgerechtigden die voor de code tekenen worden gevangen in een topzware, onwerkbare reeks procedures en nieuwe klachtopties (8), terwijl alle partijen zich vandaag al in overeenstemming met de wet, én fatsoenlijk, zouden moeten gedragen.
Advies aan claimgerechtigden en ook de andere (niet-verzekeraarsbetrokken) partijen dan ook deze code niet te ondertekenen
Met verzekeraarpleitbezorgers als de hier bedoelde mr. F.Th. Kremer worden al tientallen jaren een gestadig groeiend en wijzigend aantal organisaties, toezichthouders, code- en klachtorganen opgericht. Deze worden (in)direct aangestuurd door de verzekeraars (9)
De Stichting Werkgroep 1970 werd in 2005 eveneens in een plenaire zitting betrokken, maar is blij niet bij dit resultaat te zijn vermeld.
Tot de wél genoemde deelnemers behoren integere slachtofferorganisaties, maar ook de bekende, meest notoire exponenten van de gewraakte verzekeraarvriendelijke praktijken (10).
In sommige persberichten worden de deelnemende schaderegelaars niet eens genoemd, terwijl ook zij een veelal hoogst twijfelachtige rol spelen.
Al met al leidt deze code opnieuw af van de kern van het misbruik. Een voor insiders stereotiepe vertragingsactie van de verzekeraars (6).
Met deze code heeft met name het CVA zichzelf en de samenleving een slechte dienst bewezen.
http://www.werkgroep1970.nl/gedragscode ... bedrog.htm
Geslaagde vertragingsactie verzekeraars
(Kennelijk onbedoelde onzuivere, onnodig wetenschappelijke, juridische of gezwollen taal in de citaten (linkerkolom) zijn daar deels gecorrigeerd of vereenvoudigd)
De code is op 6 juni 2006 met de nodige ophef gepresenteerd. In de naamgeving kan men het misleidende woord 'vergoeding' beter weglaten.
Met het woord 'regie' en de ondertekening van de code claimt het CVA de wetenschappelijke verantwoordelijkheid. Waarom is de gepropageerde wetenschappelijke zuiverheid en onafhankelijkheid hier in het geding.
Het harmoniemodel is vanwege de scheve machtsverhoudingen en praktijken (zie hieronder) een wetenschappelijk foute keuze. De beoogde 'centrale positie' van het slachtoffer is zonder sancties onhaalbaar. Het woord 'tussentijds' gaat er kennelijk al van uit dat deze basis een falende code heeft opgeleverd: geen werkelijk effectief systeem en evenmin een snelle en adequate probleemoplossing.
De 'beginselen' omvatten vrijblijvende frasen en passen niet bij de complexiteit van het proces, het aantal partijen, aantal en soorten communicaties, de diversiteit van jargon en normen, die bij de beste bedoelingen van partijen al een veelheid aan fouten en misverstanden veroorzaken. Ook de buitenproportioneeel grote werkgelegenheids-, belonings- en/of winstbelangen van andere partijen dan de claimgerechtigde sluiten elke vrijblijvende code op voorhand uit. Er is een eenzijdige machtspositie, waarin de verzekeraars en schaderegelaars met geld, menskracht en tijd altijd kunnen winnen, waar geld- en winstbejag, met teveel fraude en corruptie (1) de dienst uitmaken.
Zo gaat de code zelf al uit van 14 conflictsoorten, en 18 conflict-interventieprocedures en 12 typen deskundigen, waaruit partijen kunnen kiezen.
Het geeft eveneens te denken dat de partijen het onderscheid tussen grote en kleine, tijdelijke en blijvende letselschade "niet hebben kunnen definiëren". Toch wordt in de code, soms wel en dan weer niet, de suggestie gewekt dat het om de ernstige schadekwesties zou gaan.
De 2-jaars termijn is voor elke enigszins zwaardere schadezaak absurd en blijkbaar klakkeloos uit ongecontroleerde gegevens van de verzekeraars aangenomen! De Stichting stelde een gemiddelde termijn van 26,5 jaar vast! (2).
Omdat de meeste overige 'beginselen' te naïef zijn voor woorden, en op drijfzand (vrijwilligheid) zijn gebaseerd, daarover hier geen reactie.
De code is een systeem van beginselen, spelregels en praktijken, met schema's en keuzemenu's. Zowel onvolledig op hoofdlijnen als topzwaar van details.
Voorlopig zijn claimgerechtigden die het volhouden onverminderd aangewezen op een jarenlang slepend verzekeringsganzenbordspel.
Veel advocaten zijn tijdens het opstellen van de code opgestapt. Veel advocaten weigeren vanwege eigen beroepsregels de code te ondertekenen
De code is onvolledig op hoofdlijnen en het resultaat van een in discussies op details (3) verzand project. Waarbij voorspelbaar niemand aan de dominante positie van de verzekeraars weerstand heeft kunnen bieden. Met een overvloed aan vrijblijvende veronderstellingen en de kenmerken van een overhaaste afronding.
Ook de uitdrukking 'kan emotioneel zwaar zijn' is een ondeskundige, verzekeraarsvriendelijke understatement, die te denken geeft.
"Knelpunten"? Dit zijn walgelijke praktijken (4). Verzekeraars en verzekeraarsvriendelijke partijen vinden deze blijkbaar normaal, zo blijkt uit de prominent en expliciet in elders in de code opgenomen conflictvoorbeelden. Een groot deel daarvan zou niet in een code, maar strafrechtelijk moeten worden aangepakt.
Meer over de Strategie van Verzekeraars (5).
"Geen sancties". De sanctiemogelijkheid is kennelijk door de verzekeraars/schaderegelaars van tafel geveegd. Blijkbaar moest de vrijblijvendheid in de gehele code domineren.
'Als de code niet functioneert': "de branche" gaat er terecht bijna op voorhand van uit, dat dit zal gebeuren. Het project en de code is een voor insiders herkenbare blijk van bewuste vertragingspolitiek door de verzekeraars-partijen (6) om de eenzijdige machtspositie en de bestaande excessen te behouden.
Aan de zwakke positie van de claimgerechtigde partij in verhouding tot die van vrijwel oppermachtige en vrijwel ongecontroleerd optredende schadebehandelaars en verzekeraars wordt volledig voorbijgegaan. Daarbij past geen vrijblijvende code die zogenaamd conflict-preventief en "probleemoplossend" zou zijn. De code is daarom strijdig met wetenschappelijke principes op deze gebieden, een fundamentele wetenschappelijke blunder die de vraag open laat of hier geen sprake is van geknoei met de wetenschap.
Deze op wetenschappelijk drijfzand gevestigde code laat ruimschoots de schijn dat ze aan de leiband van de verzekeraars is geschreven(7)
Claimgerechtigden die voor de code tekenen worden gevangen in een topzware, onwerkbare reeks procedures en nieuwe klachtopties (8), terwijl alle partijen zich vandaag al in overeenstemming met de wet, én fatsoenlijk, zouden moeten gedragen.
Advies aan claimgerechtigden en ook de andere (niet-verzekeraarsbetrokken) partijen dan ook deze code niet te ondertekenen
Met verzekeraarpleitbezorgers als de hier bedoelde mr. F.Th. Kremer worden al tientallen jaren een gestadig groeiend en wijzigend aantal organisaties, toezichthouders, code- en klachtorganen opgericht. Deze worden (in)direct aangestuurd door de verzekeraars (9)
De Stichting Werkgroep 1970 werd in 2005 eveneens in een plenaire zitting betrokken, maar is blij niet bij dit resultaat te zijn vermeld.
Tot de wél genoemde deelnemers behoren integere slachtofferorganisaties, maar ook de bekende, meest notoire exponenten van de gewraakte verzekeraarvriendelijke praktijken (10).
In sommige persberichten worden de deelnemende schaderegelaars niet eens genoemd, terwijl ook zij een veelal hoogst twijfelachtige rol spelen.
Al met al leidt deze code opnieuw af van de kern van het misbruik. Een voor insiders stereotiepe vertragingsactie van de verzekeraars (6).
Met deze code heeft met name het CVA zichzelf en de samenleving een slechte dienst bewezen.
http://www.werkgroep1970.nl/gedragscode ... bedrog.htm