Radar

De contracten met Dexia dienen gewoon aangemerkt te worden als oplichting. Onderzoek naar de contracten door de AFM heeft nimmer aangetoond dat Dexia de contractverplichtingen uitvoerden, want er is geen 1-op-1 administratie van aankopen van aandelen met contracten.
Drie keer raden hoe Dexia die contracten dan afdekte, gewoon met optie's voor een fractie van de prijs van de aandelen. Ofwel: de schuld die resulteerde uit de contracten is gewoon fictief! (in feite dus een economische delicht/fraude).
Dus ook als de algemeen verbindende schuld reductie van kracht is, worden mensen nog genaaid. Als dat nl. echt ongunstig was geweest voor Dexia, dan waren ze allang failliet geweest. Die lui hebben nog staats steun gekregen ook, net als Aegon.
En wat misschien nog wel erger is dan deze oplichting, Dexia financiert ook nog eens de illegale bezetting van de westelijke jordaanoever.

Ik zeg: aanpakken die banken!

Beste

Drie keer raden hoe Dexia die contracten dan afdekte, gewoon met optie's voor een fractie van de prijs van de aandelen. Ofwel: de schuld die resulteerde uit de contracten is gewoon fictief! (in feite dus een economische delicht/fraude).

Waarom concludeer je dat er sprake is van fraude?

Er is nergens een geval bekend waarin Dexia niet uitbetaalde als de aandelen enorm waren gestegen. (En ja, er zijn ook genoeg gevallen bekend van mensen die verdiend hebben aan de legiolease affaire).

Het is een bedenkelijk product vanwege de grote en ondoorzichtige risico's ,m aar het is geen frauduleus product. Het staat Dexia vrij om hun verplichtingen na te komen door de handel met opties af te dekken.

Ik stel hier de Israelische oplossing voor, gewoon dergelijke onzin-praters net zo lang aanpakken dat ze het vanzelf opgeven.

lees http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic ... 58&t=41183

Mvg
Pieter

seagoing racer2 schreef:Beste

Drie keer raden hoe Dexia die contracten dan afdekte, gewoon met optie's voor een fractie van de prijs van de aandelen. Ofwel: de schuld die resulteerde uit de contracten is gewoon fictief! (in feite dus een economische delicht/fraude).

Waarom concludeer je dat er sprake is van fraude?

Er is nergens een geval bekend waarin Dexia niet uitbetaalde als de aandelen enorm waren gestegen. (En ja, er zijn ook genoeg gevallen bekend van mensen die verdiend hebben aan de legiolease affaire).

Het is een bedenkelijk product vanwege de grote en ondoorzichtige risico's ,m aar het is geen frauduleus product. Het staat Dexia vrij om hun verplichtingen na te komen door de handel met opties af te dekken.

Ik stel hier de Israelische oplossing voor, gewoon dergelijke onzin-praters net zo lang aanpakken dat ze het vanzelf opgeven.

Omdat het contract zelf stelt dat er aandelen gekocht worden, en de verlies-schuld gebaseerd is op het feit dat er sprake zou zijn van verlies op grond van aankoop/verkoop verliezen van aandelen.

Als daar geen sprake van was, dan is dat gewoon een economisch delict, namelijk fraude. Men fingeert een schuld, terwijl die er in werkelijkheid niet was.

Lijkt me toch duidelijk???

Omdat het contract zelf stelt dat er aandelen gekocht worden, en de verlies-schuld gebaseerd is op het feit dat er sprake zou zijn van verlies op grond van aankoop/verkoop verliezen van aandelen.

Je koopt de waarde van een aandeel in een bedrijf. je krijgt nooit de papiertjes zelf in handen. Als de waarde zakt leidt je verlies, als de waarde stijgt win je.
Zo simpel is het.

Enfin, het is geen fraude, dat is een onzin statement

Je koopt de waarde van een aandeel in een bedrijf. je krijgt nooit de papiertjes zelf in handen. Als de waarde zakt leidt je verlies, als de waarde stijgt win je.
Zo simpel is het.

Artikel 17 wge effecten dienen op naam van begunstigde aangekocht te worden en na aankoop op naam van begunstigde bijgeschreven te worden in de effectenadministratie.
Dit is nooit gebeurt en dan heb je te maken met oplichting.

Mvg
Pieter

Het is duidelijk dat de fin. wereld als zeer onbetrouwbaar te boek staat

Dit is nooit gebeurt en dan heb je te maken met oplichting.

Dat dit nooit gebeurd is zijn fabeltjes die maar blijven rondzingen, maar bewijs daarvoor is nooit geleverd.

@ SJZ,

In het rapport van AFM inzake onderzoek aankoop aandelen is geconstateerd dat de effectenhandelaar, in deze zaak Dexia, geen herleidbare administratie kon overleggen om aan te tonen dat effecten op naam van contracttant en ten gunste van contracttant is aangekocht noch bijgeschreven op naam van contracttant.
Dexia kon in grote lijnen slechts aannemelijk maken dat er voldoende effecten ooit zijn aangekocht tegen een hoeveelheid uitstaande contracten waarbij het AFM niet heeft gekeken wie de eigenaren waren van de hoeveelheid effecten die men in huis had waardoor het heel goed mogelijk is dat de aangetroffen effecten niet toebehoorde aan de contractanten maar aan andere eigenaren. In hetzelfde rapport merkt het AFM op dat effecten direct zijn overgedragen (securisatie) aan derden,nietzijnde de contracttant.
Daarbij is in het AFM rapport melding gemaakt dat effecten, voordat het contract retour ontvangen waren, de hoeveelheid effecten al was aangekocht. Later werd de koersprijs verekend met de contracttant tegen een dagkoers van ondertekening. Dit noemt men "in house matching".
Als je geen bewijs kan overleggen dat effecten juist verkregen en bijgeschreven zijn dan handelt men in strijd met wge art 17. en maakt men zich schuldig aan "in house matching" mij dunkt bewijzen tenover maar er is geen rechter die daar tot nog toe een duidelijke uitspraak over wilt doen.

Mvg
Pieter

Een van de best verkocht producten van Dexia was de WinstVerdriedubbelaar. Uit het AFM-rapport blijkt dat Dexia heeft verklaard dat alle drie de tranches in één keer werden besteld (van verdrievoudiging van resultaat is dus geen sprake). Dexia verklaarde zeker te zijn van de levering van de 2e en 3e tranche omdat zij "onderhandse (over the counter) termijntransacties" aanging. Aan een termijntransactie zijn geen kosten verbonden. Het is dus merkwaardig dat Dexia in de contracten uitgaat van inhouding gedurende 3 jaar van dividend t.b.v. de betaling van optiepremies. Als de redenering van Dexia in het AFM-rapport wordt gevolgd (AFM neemt dit zonder tegenspraak of onderzoek over) is er geen sprake van optie-contracten en dat zou dan weer beteken dat het dividend ten onrechte is ingehouden (er staan geen kosten tegenover de levering van de 2e en 3e tranche); de voorlichting in de brochure is op dit punt dus misleidend geweest.
De AFM stelt doodleuk dat niet is onderzocht of de 2e en 3e tranche via een termijntransactie of door middel van call opties is afgedekt. Als motivering wordt hiervoor gegeven dat deze vraag "buiten het onderzoekskader" viel.
Deze constatering is opmerkelijk omdat het Gerechtshof niet alleen vragen heeft gesteld over aankoop en behoud van aandelen maar ook geïnformeerd wilde worden over "verdere opmerkingen en bevindingen"; de ruimte was er dus duidelijk wel !!
De AFM heeft b.v. in dit verband wel gekeken naar securitisatie, opneming effecten op de balans, Ahold claim en bijzondere voorwaarden maar juist niet naar dit belangrijke punt (op welke wijze is de 2e en 3e tranche verkregen en tegen welke prijs). Het op een andere wijze verkrijgen van de aandelen dan in de brochure/contracten vermeld betekent n.l. dat hier sprake is van onrechtmatig handelen omdat kosten in rekening zijn gebracht (optiepremies) die niet zijn gemaakt.
Het feit dat de AFM hieraan geen aandacht in het rapport heeft besteed heeft mogelijk te maken met de eigen positie (AFM was immers ook toezichthouder; de opdracht van het Gerechtshof hier in enge zin uitleggen kwam waarschijnlijk beter uit; soms is het weglaten van bevindingen best handig).
Dat de aandelen niet altijd op de beurs zijn gekocht blijkt overigens ook uit het verweer dat Dexia bij het Gerechtshof A'dam heeft gevoerd tegen de verbindendverklaring van de Shell-claim (Shell eist voor de vergoeding bewijzen van aankoop aandelen op de beurs en dat is voor Dexia natuurlijk moeilijk). De verbindendverklaring heeft op 29 mei 2009 plaatsgevonden. Dexia was van mening dat ook op andere wijze verkregen aandelen voor een vergoeding in aanmerking moesten komen. Dit verweer is overigens afgewezen.

Klant staat centraal in het verdienmodel banken"
In reactie op de crisis en de kritiek op de rol van de banken, beloofden de Nederlandse banken plechtig de klant weer centraal te zetten. Blijkens een recente studie van de NMa hebben ze dat ook gedaan. Klanten staan weer centraal, van maar dan wel in het verdienmodel de bank.


En de ervaring leert dat alle banken of bankverzekeraars die met klachten op hun produkten wordt geconfronteerd door hun binnengehaalde klanten de antwoord-email altijd luidt : noreply@

Het onderzoek toont aan de de consumenten die klachten hebben totaal niet serious worden genomen.

Een sterk voorbeeld is Dexia,Achmea en nog wel enkele banken die hun klanten laten stikken

Als motivering wordt hiervoor gegeven dat deze vraag "buiten het onderzoekskader" viel.
Deze constatering is opmerkelijk omdat het Gerechtshof niet alleen vragen heeft gesteld over aankoop en behoud van aandelen maar ook geïnformeerd wilde worden over "verdere opmerkingen en bevindingen"; de ruimte was er dus duidelijk wel !!Het feit dat de AFM hieraan geen aandacht in het rapport heeft besteed heeft mogelijk te maken met de eigen positie (AFM was immers ook toezichthouder; de opdracht van het Gerechtshof hier in enge zin uitleggen kwam waarschijnlijk beter uit; soms is het weglaten van bevindingen best handig).

Maar tja....het onderzoek werd vanuit het Gerechtshof Amsterdam aangestuurd door..................ja, u raadt het al..................... Inderdaad, door Mr. W.C. Dit keer als rechter-commissaris.

Een echte onderzoeksjournalist likt zijn vingers af aan de aandelenleasebeerput. Maar tot nu toe blijkt het onderzoekende deel van het vaderlandse journaille te dom, te lui te zijn of een combinatie van beide eigenschappen te bezitten.

Kredietcrisis

Het BKR stelt als missie te hebben overkreditering bij consumenten te willen tegengaan. "Het is onze missie door middel van het beschikbaar stellen van objectieve informatie achter iedere huisdeur een kredietcrisis te voorkomen. Daar hoort registratie van telecomcontracten zeker bij."

Bij monde van de heer Peter van den Bosch bekend van uitspraken tijdens werkzaamheden Levob en Fortis, een prettige deskundige zit nu bij de stokslagerij van het alom verguisde bankwezen in Nederland, waar de consument generaties lang geen enkele vertrouwen meer in heeft.

'Niet meer betalingsproblemen door crisis'
Uitgegeven: 15 november 2010 15:29
Laatst gewijzigd: 15 november 2010 15:29

TIEL - Het percentage Nederlanders met een betalingsprobleem is sinds juli 2009 ondanks de verslechterde economische omstandigheden gelijk gebleven.

© ANPDat heeft het Bureau Krediet Registratie (BKR) maandag bekendgemaakt.

Van de 11,8 miljoen mensen met een krediet heeft momenteel 6,6 procent moeite met het voldoen aan betalingsafspraken. Van januari 2005 tot juli 2009 nam het aantal consumenten met een betalingsprobleem nog toe; van 5,4 procent naar 6,6 procent.




Breekpunt

''Juli 2009 was het breekpunt'', aldus een woordvoerder van BKR. Sindsdien bleef het percentage wanbetalers gelijk. ''Het lijkt erop dat consumenten zich meer bewust zijn geworden van de mogelijke risico's bij het afsluiten van kredieten. Deze bewustwording vergroot de kans op afbetaling van de afgenomen producten en diensten'', aldus BKR.

Volgens het bureau komt de stabilisatie ook doordat consumenten de hand nog op de knip houden


Hofd van dit clubje Peter van den Bosch voormalig werkzaam bij LEVOB ook daar hebben klachten geen zin, en bij Fortis ook door Belgen de vernieling ingeholpen

'Consument voelt zich nog steeds belazerd door banken'
AMSTERDAM (Dow Jones)--Het consumentenvertrouwen in banken blijft broos en het vertrouwen in de financiele sector is nog steeds uitermate laag, concludeert research & consultancybureau MarketResponse op basis van analyse van 130.000 online berichten van consumenten.

Volgens directeur Wim Nieuwenhuijse van MarketResponse leeft er onder consumenten een breed gedragen gevoel van 'belazerd te zijn'.

"Door alle ontwikkelingen in de sector is de consument hypersensitief geworden voor ervaringen en berichten die het negatieve sentiment voeden", stelt Nieuwenhuijse. "Consumenten voelen zich onmachtig en blijken nog steeds onaangenaam verrast over het onrecht dat ze is aangedaan. Ook de mate waarin de hoofdrolspelers er schijnbaar mee weg kunnen komen, frustreert. Je ziet dat met name terug in de felle opinies op fora en blogs."

Met name de grootbanken krijgen kritiek, volgens het rapport 'Benchmark Online Reputatie - Retailbanking 2010'. Maar ook de overheid, toezichtsorganen en belangenorganisaties worden met wantrouwen en scepsis gevolgd.

Banken zouden het probleem beter moeten doorgronden, stelt de onderzoeker. Communicatiecampagnes beperken zich vaak tot symptoombestrijding en daar prikken consumenten feilloos doorheen. Volgens het rapport zouden banken er beter aan doen de oorzaken van het wantrouwen aan te pakken. Het bieden van transparantie en eenvoud is daarbij cruciaal.

Dit moet hoger staan aangezien de onbetrouwbare bank nog steeds de mensen zit te vertrappen, iedereen praat schande van dit leaseschandaal

Deze rotzooi werd destijds verkocht door Spaar Select helemaal geen vergunning om deze rotzooi te verkopen , maar wordt door de rechter goed gepraat!!!!

In wat voor been bananenrepubliek wonen we eigenliijk !!!!!!!

De grootste!