Radar

Praktische tips voor het afbouwen van Efexor XR (Venlafaxine Retard)

De hele familie van SSRI's, waartoe ook Venlafaxine behoort, staat bekend om de zeer onprettige onttrekkingsverschijnselen. Wat er precies met je gebeurt laat zich lastig omschrijven, maar in de volgende beschrijving (die vond ik op internet) herken ik heel veel:

Brain zaps and electric shock sensations
Symptoms described as "brain zaps", "brain shocks," "brain shivers" or "head shocks" are a withdrawal symptom experienced during discontinuation (or reduction of dose) of antidepressant drugs. The symptoms are widely variable in description and of unknown etiology. Common descriptions include dizziness, electric shock-like sensations, sweating, nausea, insomnia, tremor, confusion, and vertigo.
In goed Nederlands komt die beschrijving ongeveer hier op neer:
Verschijnselen die worden omschreven als "hersenzaps", "hersenschokjes," "hersenrillingen" of "schokjes in je hoofd" zijn een onttrekkingsverschijnsel bij het onderbreken van het gebruik van antidepressiva (of bij verlaging van de dosis). De symptomen worden op diverse manieren omschreven en hun oorzaak is onbekend. De beschrijvingen maken gewoonlijk ook melding van duizeligheid, elektrische schok-achtige sensaties, zweten, misselijkheid, slapeloosheid, beven, verwarring en duizeligheid.

Vergat ik zelf eens een dosis tijdig in te nemen, dan wees mijn lijf me daar op doordat ik, als ik mijn hoofd draaide, het gevoel had alsof mijn hoofd nog achter die beweging aankwam, na-ijlde.

Op het moment dat je antidepressiva gaat gebruiken voel je je zeer rot.
Als een arts je dan een doosje pillen voorhoudt die de pijn kunnen verzachten, accepteer je die.
Ik heb over een periode van tien, twaalf jaar tal van middelen voorgeschreven gekregen van zes of zeven verschillende artsen of psychiaters (soms na mijn klachten over bijwerkingen). Ik heb steeds de standaard doseringen gekregen maar beschouw mezelf wel als een ervaringsdeskundige, vooral na een opname van enkele maanden. Ik heb ervaring met paroxetine (Seroxat®), mirtazapine (Remeron®), citaloptram (Cipramil®) en de laatste drie jaar met Venlafaxine (Efexor®).

Als je je met je medicatie over een langere periode (een jaar of twee?) goed voelt en die hele depressieve episode geleidelijk uit je geheugen is verdwenen, ga je denken over afbouwen en stoppen.

Het afbouwen van Venlafaxine - eerste fase
Venlafaxine komt in drie doseringen: 150, 75 en 37,5 mg.
Mijn hoogste dosering was dagelijks 75 mg.
Eerste halvering: de ene dag 75, de andere dag 37,5 mg en dat gedurende een paar maanden vasthouden.
Voor mijn eigen gemak gebruikte ik zo'n weekdoosje met voor elke dag van de week een vakje, dan weet je precies hoeveel je wanneer hebt geslikt (of moet slikken).
Tweede halvering: dagelijks 37,5 mg en dat gedurende een paar maanden vasthouden.
Derde halvering: de ene dag 37,5 mg en de andere dag 0 mg. Dat bleek heel onprettig en gaf me teveel een stuiterend gevoel in het hoofd.

Het uitsluipen van Venlafaxine - tweede fase
De leveranciers van Venlafaxine en vergelijkbare middelen hebben er natuurlijk geen belang bij om "afbouw-setjes" te verkopen en houden ons veel liever als klant. Het zou toch een kleine moeite moeten zijn om bijvoorbeeld doosjes met capsules van 9,4 mg te leveren. Dan kun je geleidelijk stapsgewijs blijven halveren: 150 mg -> 75 mg -> 37,5 mg -> 18,8 mg (9,4 + 9,4) -> 9,4 mg -> 0 mg.
Het is niet zo dat de beschreven onttrekkingsverschijnselen daarmee verdwijnen. Die zijn er gewoon, maar vrij mild.
Met deze manier van uitsluipen voorkom je dat je moet terugvluchten naar de laagste dosis van 37,5 mg omdat je je te ellendig voelt van het afbouwen.
De noodzakelijke capsules met lagere doseringen maken we dan dus gewoon zelf.
Want we zijn niet gek .

Bedenk dat de werkzame stof op een bijzondere manier in de capsule verpakt is.
De capsule zelf is maagzuurresistent. Dat wil zeggen dat hij de inhoud veilig door de (zeer zure) maag transporteert. Zonder die capsule zou de werkzame stof al in de maag worden afgebroken en daar schiet je natuurlijk niks mee op.
In de capsule zit de werkzame stof weer verpakt in kleine bolletjes, waardoor die heel geleidelijk aan het lichaam wordt afgegeven (dat is de betekenis van de toevoeging XR (eXtended Release = verlengde afgifte) of Retard (= vertraagde afgifte).

Vierde halvering: maak het je niet te moeilijk en maak gewoon voor elke dag van de komende week dezelfde hoeveelheid klaar.
Neem een vlak, schoon werkblad, een glasplaat, of iets dergelijks.
Leesbril, licht, concentratie.
Open voorzichtig de capsule met 37,5 mg (gewoonlijk is de gekleurde helft het dekseltje) en giet de balletjes eruit.
Veeg ze met een scherp mesje op een hoopje een kijk wat je hebt: hierin zit dus de boosdoener: 37,5 mg venlafaxine!
Halveer het hoopje en scheid beide helften. Breng de ene helft terug naar de apotheek en veeg de andere helft voorzichtig op een papiertje. Met dat papiertje moet je een beetje prutsen: aan drie kanten een opstaande randjes vouwen, gootje voor het gieten..., wees creatief. Ik heb uit de kookwinkel een klein taartversierspuitje (metalen trechtertje) dat in de capsule past. Houd dat trechtertje in de lege capsule en giet de helft van de oorspronkelijke bolletjes weer terug. Dopje er weer op en opbergen in je weekdoosje.
Idem voor de volgende dagen kan de komende week.
Nu weet je dat je voor een volle week een dosering kunt gebruiken van (ongeveer) 18,75 mg.
De eerste dagen merk je echt dat je mindert, maar dat gevoel is mild en verdwijnt na een paar dagen.
Houd deze dosering aan gedurende een week of twee tot vier.

Vijfde halvering: Als boven: open voorzichtig de capsule met 37,5 mg en giet de balletjes eruit.
Verdeel ze met een scherp mesje over vier gelijke hoopjes en kijk wat je hebt: in elk hoopje zit dus 9,4 mg venlafaxine!
Breng drie van die hoopjes terug naar de apotheek en veeg het vierde voorzichtig op een papiertje. Zet het trechtertje in de lege capsule en giet een kwart van de oorspronkelijke bolletjes weer terug in de capsule. Dopje er op en opbergen in je weekdoosje. Idem voor de volgende dagen van de komende week.
Nu weet je dat je voor een week een dosering gaat gebruiken van (ongeveer!) 9,4 mg.
De eerste dagen merk je dat je mindert, maar dat gevoel verdwijnt al na een paar dagen.
Houd dat een paar weken aan en stop dan helemaal.

De stap naar nul: Op de dag dat je stopt voelt dat een beetje eng. De weken daarvoor slikte je slechts negen duizendste gram per dag, maar toch. Ik heb – ondanks dat dat een onvoorstelbaar lage dosering is – gedurende een dag of zes de vertrouwde, milde onttrekkingsverschijnselen gehad.

En dan is het een kwestie van goed op jezelf letten.
Vraag ook je partner op je te letten, die ziet de veranderingen vaak eerder (beter?) dan je ze zelf ziet.
Het zal nog wel een maand of wat duren voor je weer je eigen oude zelf bent en alle evenwichten in je hersenen zich opnieuw hebben ingesteld. Na jaren slikken zal het wel weer even wennen zijn.

De bovenstaande handleiding zal geen prijs krijgen van apothekers, artsen en farmaceutische industrie. Zelf knutselen met medicijnen vinden ze riskant en onverstandig. Dat is jammer voor ze. Dan moeten ze maar een helpende hand bieden bij het vinden van een betere oplossing voor het afbouwen. Te oordelen naar de vele binnen- en buitenlandse fora op internet die – vanuit het perspectief van de gebruiker – onttrekkingsverschijnselen beschrijven als de grootste hobbel bij het afbouwen van SSRI's, zou je zeggen dat er voor afbouw-setjes wereldwijd een flinke markt is.

Nagekomen restless legs
Na twee weken op 0 mg Venlafaxine wordt (bij mij) vrijwel elke nacht gebroken door rusteloze (boven)benen die me een paar uur lang het bed uit jagen. Zou dat ook ... denk je dan. Eh, ... ja.
Ook het complex van verschijnselen dat we beschrijven als rusteloze benen (het restless legs syndrome of RLS) kan blijkbaar samenhangen met het stoppen van SSRI's:

Imbalances in the neurotransmitter serotonin have been associated with RLS, and the common antidepressants known as SSRIs, which increase serotonin levels in the brain, may be tried. One study found that SSRIs reduced RLS in 58% of patients and eliminated symptoms in 12%. Oddly, however, RLS became worse in another 12%.
In goed Nederlands:
Onevenwichtigheid in (de aanwezigheid van) de neurotransmitter serotonine wordt wel in verband gebracht met rusteloze benen, en de gewone antidepressiva die bekend zijn als de SSRI's, die de serotonine-niveaus in de hersenen verhogen, zijn te proberen. Eén studie vond dat SSRI's rusteloze benen verminderen bij 58% van de patiënten en ze liet verdwijnen bij 12%. Maar vreemd genoeg was er ook 12% die juist meer last kreeg van rusteloze benen.

Ook dat onttrekkingsverschijnsel dus maar gewoon uitzitten, het duurde een week.

Prettig om te lezen, dat hptv30 ervaringen heeft, die overeenkomen met de mijne. Mijn (Spaanse) huisarts dringt er op aan efexor af te bouwen i.v.m. gebruik andere medicijnen, simvastatina en losartan. Volgens haar zijn een aantal verhoogde waarden in het bloed om laag te brengen als ik stop met efexor. Ik gebruik het middel al 15 jaar in de concentratie 75 mg.
Eerdere behandelaars hebben mij aangegeven, dat ik waarschijnlijk de rest van mijn leven het middel zal moeten blijven gebruiken.
Te heeft de kwaliteit van mijn leven aanmerkelijk verbeterd. Enige nadeel is het afvlakken van emoties.
Wat mij wantrouwig maakt is, dat mijn huisarts beweert, dat het niet mogelijk is, dat ik al na één keer overslaan heftige reacties krijg: duizeligheid, schokjes in het hoofd en huilen.
De zeer geleidelijke afbouw, zoals beschreven door hptv30 is mogelijk een oplossing. Ik heb éénmaal eerder geprobeerd af te bouwen, maar dat ging niet goed. Van 75 mg naar 37,5 gedurende een maand en daarna stoppen. De maand met de halve dosering ging nog wel, maar het stoppen daarna gaf direct depressieve verschijnselen in zo'n sterke mate, dat mijn vrouw zegt, dat als ik dat ooit nog eens wil proberen zij die periode op vakantie gaat. Uiteindelijk ben ik na 6 weken zonder gewoon weer naar 75 mg gegaan.
Ik ben het volledig eens met hptv30, dat het volstrekt belachelijk is, dat "afbouwdoses" niet te verkrijgen zijn en dat je dus zelf voor apotheker moet gaan spelen.

Reacties en tips worden op prijs gesteld.

Hoi hptv30,

Eventjes een reactie op jou berichtje.
Zelf ben ik sinds begin juni 2010 gestopt met Efexor, na gebruik van 4 jaar.Nu eind augustus 2010 heb ik de volgende klachten:
Extreem zweten ( voornamelijk in de nacht) en duizelingsklachten.
Zou ik nu nog steeds afkickverschijnselen hebben? Zit er namelijk aan te denken om opnieuw met efexor te beginnen en dan dit heel langzaam op te bouwen met een aantal korrels per dag. Eigenlijk de manier die jij heb beschreven voor afbouwen.
Hoop dat je me kan helpen.

groetjes

solitair schreef:... dat ik waarschijnlijk de rest van mijn leven het middel zal moeten blijven gebruiken.

Ik had een psychiater die me hetzelfde zei. Vervolgens kreeg hij een andere baan in een ander ziekenhuis en ging ik me afvragen wie mij in de komende decennia op de hoogte zou houden van voortschrijdend inzicht op het gebied van mijn medicatie. Want op dit moment weet niemand wat antidepressiva doen en is het zeer de vraag of ze een depressie verminderen of verhelpen. Een illustratief voorbeeld daarvan, op basis van de informatie op de bijsluiters, is How antidepressants really work!, een filmpje in de rubriek Psychology with Shannon op http://www.youtube.com/watch?v=KIjOZq_AUeE. Als het naar meer smaakt, kijk dan ook even naar FDA Advisory & Big Pharma Conflicts of Interest van dezelfde dame http://www.youtube.com/watch?v=f56-7qB08cA.

In verschillende academische ziekenhuizen loopt wetenschappelijk onderzoek naar een effectieve methode voor het behandelen van depressieve klachten. Die inzichten gebruiken ze uiteraard ook bij het behandelen van hun patiënten. Zulk onderzoek naar een evidence based therapy laat goede resultaten zien bij een op de depressieproblematiek toegesneden cognitieve therapie. Of je daarvoor bij een gemiddelde GGZ-psycholoog of -psychiater terecht kunt betwijfel ik zeer. Die biedt aan wat hij of zij heeft geleerd, wat er daar toevallig op de plank ligt. De klanten blijven immers toch wel komen. Wil je weten wat de medische stand de depressieve mens van nu werkelijk aan verlichting kan bieden, informeer dan eens bij de depressiepoli van een academisch ziekenhuis.

solitair schreef:Wat mij wantrouwig maakt is, dat mijn huisarts beweert, dat het niet mogelijk is, dat ik al na één keer overslaan heftige reacties krijg: duizeligheid, schokjes in het hoofd en huilen.

Dat is blijkbaar een arts die weinig ervaring heeft met de (literatuur over) bijeffecten van dit soort geneesmiddelen. Mij werd trouwens verteld dat de afbraak van venlafaxine in het lichaam de werking van andere medicijnen niet beïnvloedt.

jourdy schreef:Extreem zweten (voornamelijk in de nacht) en duizelingsklachten.
Zou ik nu nog steeds afkickverschijnselen hebben?

Dat extreem zweten in de nacht heb ik wel gehad (gedurende een jaar of langer regelmatig een echt nat kussen), maar niet tijdens of na het afbouwen van Efexor. Ik heb er last van bij een beetje inspanning of na een kop koffie. Het zweet loopt me dan tappelings langs hoofd en lijf. Dat was voor mij één van de redenen om van de venlafaxine af te willen, maar ik heb er na drie maanden nog steeds onverminderd last van. Duizeligheid herken ik niet.

jourdy schreef:Ik zit er namelijk aan te denken om opnieuw met efexor te beginnen en dit dan heel langzaam op te bouwen met een aantal korrels per dag.

Dat lijkt me niet verstandig en ook niet zinvol. Ik zal uitleggen waarom: Medicijn X werkt aantoonbaar tegen veel soorten pijn. Als je het slikt weet je dat de pijn binnen een paar uur minder wordt of verdwijnt. Medicijn Y helpt tegen een hoge bloeddruk. Als je het slikt weet je dat de bloeddruk binnen een aantal uren daalt. Een arts die het medicijn instelt kan met een bepaalde hoeveelheid medicijn de gewenste bloeddrukdaling tot stand brengen.
Tussen depressie en antidepressiva bestaan zulke relaties niet. Het is niet bekend (of duidelijk) en al helemaal niet bewezen via welk chemisch mechanisme venlafaxine invloed heeft op jouw depressieve gevoelens. Die kun je ook niet zo eenvoudig meten als de bloeddruk. En áls er al een effect van venlafaxine is, komt dat zo vertraagd, geleidelijk en indirect (je voelt je minder depressief omdat je überhaupt minder voelt) dat je nooit een relatie kunt leggen tussen de gebruikte hoeveelheid van het middel en het stemmingsverbeterende effect.
Dus niet gaan knutselen op deze manier, zou ik zeggen.

Een goed artikel en inderdaad is het tenenkrommend dat artsen ons so totaal ans ons lot overlaten. Dit heeft al vele doden opgeleverd.
Maar het schema zoals boven omscheven is toch niet helemaal correct. De zeer kundige website PAxilProgress.org is leading kwa kennis op dit gebied. De site richt zich primair op afkicken van Paxil (Paroxetine/Seroxat) maar heeft ook vele leden die willen stoppen met Effexor of een can de andere crap SSRI drugs.
De site adviseert een dosisreductie van 5-10% per 3-6 weken. Dus geen halveringen! En inderdaad betekent dit korretljes tellen of pillen vijlen en afwegen.
Helaas te laat voor mij, ik ben 3 jaar geleden coldturkey gestopt met 10 mg serxat en de helse afkick was een lijdensweg die ik Hitler nog niet zou toewensen... anderhalf jaar zware diarree, kotsen, vreselijke psychotische gedachten en al 2.5 jaar arbeidsongeschikt...
MAar ik adviseer IEDEREEN die wil stoppen met een SSRI of SNRI om een profiel te maken op www.paxilprogress.org! Post een berichtje met je historie onder General Duscussion en je krijgt de beste hulp die je kan wensen! En deze site is beslist NIET commercieel maar opgericht door de moeder van een Seroxat-sachtoffer die zich nu inzet om wereldwijd mensen te helpen van deze giffen af te komen.
Succes, en evt. mag je mij ook mailen voor meer info.

@klaasvg......heb jij er belang bij om op die site mensen te laten komen? ik raad alle mensen aan om onder begeleiding met medeweten of hulp van je huisarts of andere begeleider te stoppen, en de dingen te bespreken!

@tiptoo, mijn enige belang is dat ik graag mensen de intense lijdensweg bespaar die mij ten deel viel door het totale gebrek aan begeleiding door de huisarts.
Huisartsen en pscyhiaters hebben in meerderheid geen idee van de vreselijke afkickverschijsenelen van deze middelen en de noodzaak tot heel, heel langzaam afbouwen. Ik zou er een moord voor doen als ik het kon terugdraaien maar helaas heb ik deze site pas gevonden toen ik al anderhalf jaar in mijn cold turkey zat en het te laat was om af te bouwen volgens het enige juiste schema.
Als je deze fora goed leest zie je juist dat mensen totaal in de steek gelaten zijn door de officiele medische hulpverlening die mensen totaal ten onrechte voorhoudt dat ze deze middelen "nodig hebben" terwijl ze zo verslaafd zijn dat ze niet meer kunnen stoppen zonder doodziek te worden.
Deze mensen wil ik helpen en heb daar zelf geen ander belang bij dan nog enige zingeving geven aan het feit dat het walgelijke middel Seroxat al 5 jaar van mijn leven heeft verwoest... En Efexor staat als nog gevaarlijker bekend kwa afbouwen.

okee prima dan maar die walgelijke middelen zullen niet gedwongen in de keel zijn gestopt dus ook de persoon in kwestie heeft hier schuld aan neemt niet weg dat het te makkelijk voorgeschreven wordt!

Ik denk niet dat je als patient "schuld" hebt als je op dokteradvies een middel gaat slikken waarvan hij zegt dat het niet verslavend is maar dat later bij stoppen afkickverschijnselen geeft die misntens zo erg zijn als van de smerigste straatdrug...
Overigens kreeg ik het middel voor stotteren! Wat weer een gevolg was van onverwerkte angsten en misbruik. En daar had ik dus goede lichaamsgerichte therapie voor nodig inplaats van deze legale harddrugs. Intussen ben ik hard bezig om weer in contact met mijn lichaam te komen middels alternatieve therapie maar de neurologische schade door het te snel of abrupt stoppen met een SSRI middel kan helaas jaren kosten om van te herstellen...
De hele geneeskunde en met name de psychiatrie is op een totaal verkeerd spoor geraakt en de patient (noem ik liever "client") is de dupe. Complexe levensproblemen of het "breken" door ondraaglijke werkdruk wordt steevast afgedaan als "depressie" of een andere stoornis uit de DSM manual en daar is natuurlijk een pilletje voor... maar men vertelt er niet bij dat dat pilletje de oorzaak van je stuurnis niet wegneemt, hoogstens verdooft.
Deze middelen hebben geen enkele genezende werking, nog los van de afkickverschijnselen die in ernst kunnen verschillen van persoon tot persoon, keren kalchten meestal terug na stoppen wat al aangeeft dat de oorsproknlijke klacht niet genezen wordt dor dit middel maar alleen tijdelijk gemaskeerd.

het woord schuld is ook niet in de betekenis dat je het zelf hebt gedaan allemaal maar ondanks dat mensen depressief zijn of zijn geweest er zit altijd een bijsluiter bij....neemt niet weg dat ik vind dat die troep te snel wordt gegeven en ook te makkelijk en veel te lang, degene die het voorschrijft hoort in mijn ogen ook te helpen met het afkicken, maar nog blijf ik zeggen je ken jaren troep slikken , als het nodig is tijdelijk maar jaren??? dat is ook een fout van de client!

Hoi hptv30,
Na inmiddels e.e.a. gelezen te hebben ben ik er wel uit dat de afbouwing veel te snel plaats heeft gevonden. Helaas is dit een koe in zijn kont kijken, ben nu inmiddels 4 maanden verder. Dus heb ik ook besloten niet opnieuw aan de efexor te gaan. Je uitleg was voor mij dan ook nuttig, mijn dank daarvoor .
Zal het gewoon nog een periode moeten doen met de afkickverschijnselen, door de zure appel heen bijten maar....dat lijkt mij op dit moment het beste.
Het enige wat niet nooit had verwacht is dat dit soort middelen zo erge verschijnselen met zich meebrengen, daar heb ik nu inmiddels wel achter.
De enige troost die ik heb, ze zullen op ten duur weggaan en heb een bevestiging gekregen dat dit er dus bij hoort.

groetjes
jourdy

Interessante verhalen! De afbouwmethode die beschreven wordt, is denk ik de enige methode om af te bouwen. Het afbouwen volgens artsen, apothekers etc is ronduit belachelijk. Zelf heb ik meerdere pogingen ondernomen om af te bouwen. Het is me tot op heden niet gelukt. Nu gebruik ik al weer een paar maand 75 mg. Als je volledig werkt, is het haast onmogelijk om af te bouwen van efexor, omdat je je de hevige afkickverschijnselen niet kunt veroorloven. Het erge is dat ik eigenlijk niet meer weet wie ik echt ben. Als ik af ga bouwen, wordt ik naast de afkickverschijnselen, meer dwangmatig, meer gejaagd etc. Als ik zoals nu een aantal maanden op 75mg zit, dan heb ik het gevoel dat ik emotioneel vlak ben. Het is constant kiezen tussen 2 kwaden en je soms goed alleen voelen op dit gebied. Momenteel ben ik gestart met een psychotherapeut om te kijken of ik met de hulp van een derde misschien wat meer rust krijg in mezelf en het leven. Knap voor degenen die hebben afgebouwd!
Antonie

Antonie67 schreef: Momenteel ben ik gestart met een psychotherapeut om te kijken of ik met de hulp van een derde misschien wat meer rust krijg in mezelf en het leven. Knap voor degenen die hebben afgebouwd!
Antonie

knappe stap Antonie , ik hoop dat die persoon je hierbij ken helpen en ik wens je sterkte met als het lukt af te bouwen en rust in jezelf te krijgen.

Hoi Antonie
Klopt....als je werkt en daarnaast gaat afbouwen met efexor dat is haast niet te doen. Heb dit zelf ook ondervonden. Zoals je heb gelezen ben ik ook alweer dik 4 maanden bezig en het valt zwaar. Heb zelf inmiddels weer contact opgenomen met een psycholoog omdat ik nu echt niet meer weet of ik last heb van afkickverschijnselen of opnieuw angst klachten heb. Je wordt er moedeloos van...helaas het is niet anders. Hdt vervelende is dat je gewoon geen antwoord krijg op je vragen. Kop op....ook jij zal het ooit zonder efexor kunnen.

Groetjes
jourdy

Bedankt voor jullie meelevende antwoorden. Het is inderdaad lastig om uit te vinden, wie jezelf bent en wanneer je last hebt van afkickverschijnselen. Het blijft een puzzel en de kunst is om de goeie weg daarin te vinden. Sterkte allemaal.
Antonie.

hallo allemaal
Eventjes weer een update van mij zonder efexor, 4,5 maanden verder.
Hele week griep gehad . Zal toch niets met het afbouwen te maken hebben?
Moet zeggen...deze griep heeft er op dit moment voor gezorgd dat ik nagenoeg geen duizelingsklachten meer heb. Heel af en toe voordat ik ga slapen.
Zal nu eindelijk mede door de griep alle rommel uit me lichaam zijn? We gaan het meemaken komende week. Hoe dan ook...op dit moment voel ik me voor 85% oke .

Ben erg benieuwd hoe het inmiddels met de andere afbouwers gaat?

groetjes
jourdy

Hallo, ik ben op dit moment aan het afbouwen van de venlafaxine.
Ik schrik eigenlijk nu ik lees hoe lang het afbouwen normaliter duurt.
Ik ben naar mijn huisarts gegaan voor andere medicijnen omdat ik in 1 jaar tijd al 25kg ben aangekomen door deze medicatie.
Normaliter woog ik altijd rond de 60kg en na mijn bevalling 65kg en had ik netjes maat 38.
Nu weeg ik dus >85kg en heb ik maat 44.
Ik ben schijnbaar 1 van de weinig ongelukkige personen die qua gewichtstoename op een bepaalde stof in (bijna al) deze medicijnen te heftig reageert.
De gewichtstoename stopt ook niet bij mij.
Er is dus besloten, oa door lichamelijke klachten die ik nu heb door mijn gewicht, om zsm op andere medicijnen over te stappen.
Ik slikte reeds 1,5 jaar 75mg venlafaxine (omdat ik het als ondersteuning wilde en niet als beheersing van mijn leven, ondanks dat de huisarts vond dat ik moest verhogen).
Ik heb nu 3 dagen 37,5mg geslikt en ben daarna 3 dagen geheel gestopt op advies van mijn huisarts.
Nu is de bedoeling dat ik hierna meteen overstap op Fluoxetine (een andere SSRI).
Is dit wel verstandig?

Ik geloof dat ik jullie niet hoef uit te leggen hoe ik me nu voel..?
Gelukkig ben ik een tough-cookie en bijt ik me hier ook wel weer doorheen maar prettig is het alles behalve.
Om een voorbeeld te geven: Ik wilde daarnet rechtdoor lopen maar dit lukte me dus niet, ik bleef schuin naar links lopen! Hilariteit alom in huis natuurlijk, en ik kan het ze niet kwalijk nemen ik moest er zelf ook om lachen...

Desalniettemin maken we ons natuurlijk wel zorgen.
Ik zal een opsomming geven van een paar van mijn klachten die IK nog niet ben tegengekomen:
- Koude rillingen
- Oorsuizen
- 'Druk op mijn hersenen' (Zo voelt het)
- Tintelingen in mijn gezicht
- Orientatieproblemen
- Spasmes
- ......

En dan nog maar niet te spreken over mijn rollercoaster humeur!

Ik ga mijn huisarts maar bellen om het even met hem te bespreken maar graag zou ik ook de kant van 'de gewone mens' willen horen die spreken vanuit hun eigen ervaring.

dat je aankomt van deze medicijnen is bekend helaas krijg je dat er erg moeilijk af , ik zou zeggen zorg dat je goede begeleiding krijgt bij de ontwenninsverschijnselen, sterkte met afbouwen.

Beste Ls_b,

Je vraagt

Is dit wel verstandig?

.
Ik weet niet of een huisarts de meest aangewezen persoon is om je over zo'n overstap te adviseren. Gewoonlijk overziet hij/zij niet in de volle breedte de meest recente wetenschappelijke stand van de kennis en de risico's (want heeft daarnaast nog 1001 andere medische onderwerpen bij te houden).
Zelf heb ik nare ervaringen met de overstap van mirtazapine (Remeron) dat me als eerste medicatie was voorgeschreven door een GGZ-psychiater. Omdat ik er ook na ruim een maand beroerd op reageerde en omdat ik er erg dik van werd, liet hij me in een paar dagen tijd overstappen op (ik meen) citaloptram (Cipramil). In elk geval vermeldden beide medicijnen in de bijsluiters een verhoogd suïciderisico. Het ene medicijn bij het afbouwen, het andere bij het starten, zoiets. Dat heb ik gemerkt: ik heb me vrijwillig laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis (diagnose vitale depressie). Eerst even op de gesloten afdeling, bijna drie maanden op de 'open'. Dan nog negen maanden dagbehandeling en je schiet er niets mee op.
Ik heb daarom mijn twijfels bij de vraag of het verstandig is. En wat wel verstandig is weet ik ook niet, ja, goed oppassen en zorgen dat mensen in je directe omgeving je in de gaten houden en dat je er op terug kunt vallen.