Radar

Hoi allemaal

Ik heb waarschijnlijk een lang verhaal maar ik hoop dat jullie het lezen en mij kunnen vertellen of dit een normale gang van zaken is.

Mijn vriend woont thuis en heeft 1x in de 2 weken zijn stiefdochter in het weekend. Maar er is eigenlijk geen ruimte voor, ze slaap in een camping bedje op de kamer van mijn vriend, daar groeit ze natuurlijk binnenkort uit want ze word bijna 2. De moeder van mijn vriend is overspannen en kan het de drukte van die weekenden niet meer aan. Ik zelf woon in een duplex woning met 1 slaapkamer. Ik heb al 6 jaar ernstige overlast van de buren. Continu keiharde muziek, mensen die in elkaar geslagen worden, mensen die hun woning op willen blazen, mensen die met zwaarden buiten lopen te zwaaien enz.

Wij hebben urgentie aangevraagd voor al deze feiten. Wij hebben hierbij een brief van mijn maatschapelijk werkster toegevoegd, en de meldingen die ik bij de politie heb gedaan.

De urgentie werd afgewezen omdat ze vonden dat mijn vriend en zijn dochtertje wel bij mij in konden trekken.
Daarop hebben wij een bezwaarschift ingediend. Daarbij heb ik het advies van de brandweer (Dat het niet verantwoordelijk is om hier op zolder te slapen) toegevoegd, incl advies jeugdzorg en een brief van mijn woningstichting over de overlast. Voordat we naar de bezwaarcommissie moesten van onze consulente nog erg vriendelijk. Tijdens de zitting werd er verteld dan mevrouw niets wist van de overlast, wat natuurlijk een beetje vreemd is aangezien ze een brief had van de meldingen van mij bij de politie. Toen zij daarop aangesproken werd, kon ze er niets aan doen omdat ze alleen typte.. ?? Ook vertelde ze dat wij niet eens samen urgentie hadden aangevraagd wat ook aantoonbaar niet juist was. Ook vond ze dat de geluidsoverlast ed. geen reden was voor urgentie. De bezwaarcommissie reageerde daarop met "je vraagt urgentie aan als je buiten jou schuld om in een niet leefbare situatie zit in je huurwoning"

Wij hebben op alle punten gelijk gekregen. De urgentiecommissie hoeft dit advies niet over te nemen. Na een week gewacht te hebben, heb ik contact opgenomen met onze consulente. Die wist nergens wat van af en kon ook nergens aankomen (de uitslag van de bezwaarcommissie). Ik heb toen gevraagd of ze dat na kon vragen. Dat heeft ze toen gedaan en wist dat wij het bezwaarschrift gewonnen hadden, maar ze kon absoluut niet aan de papieren komen. Het gesprek werd steeds onvriendelijker. Ik heb aangeboden om onze papieren te kopieëren en dat op de bus te doen bij het gemeentehuis.
De volgende heb ik weer gebeld maar toen duurde het nog dagen voordat ze het had, "dan had ik het maar af moeten geven bij de balie!"
Toen ze het eindelijk ontvangen had, vertelde ze: "ik ben het er dan wel niet mee eens maar om jullie ter wille te komen, krijgen jullie urgentie"

Naar de woningstichting heeft ze alleen doorgegeven dat het om geluidsoverlast gaat. Na een telefoongesprek met de woningstichting hoorden we dat het nog wel een half jaar kan gaan duren want het ging alleen om geluidsoverlast. Toen ik van het bezwaarschrift vertelde en haar aanbood om die te kopieëren, wilde ze deze graag ontvangen en inzien. Toevallig konden mijn schoonouders het langsbrengen. Waarbij ze die mevrouw ook kort gesproken hebben.
Ze vertelde dat er inderdaad veel meer bij stond en dat ze haar best ging doen.
Ze heeft toen weer een gesprek gehad met onze consulente (volgens anderen van de woningstichting geen normale gang van zaken) Waardoor ze nu geen rekening houd met het bezwaarschrift maar alleen met wat de conslulente wil.
Wij hebben niets te eisen volgens de woningstichting, ook willen ze geen rekening houden met mijn handicap. Onze consulente zegt weer wat anders dat ze daar wel rekening mee moeten houden.

Net werd ik gebeld door de woningstichting, dat het een half jaar of langer zou gaan duren omdat ik te veel zou eisen. Nou wil het geval dat ik 2 wensen heb, a dat ik in een rustige buurt een woning krijg en geen flat zonder lift omdat ik niet goed trap kan lopen. Dat gaf ik wederom aan en wederom kreeg ik te horen dat ik niets moest eisen en dat mijn schoonouders niet meer mochten bellen omdat ze niet onder druk gezet wilde worden en : " dat kon nog wel is tegen ons gaan werken" Toen ik vroeg of ze mij nu ook nog ging bedreigen. vond ze dat ik haar woorden verdraaide.
Omdat de samenwerking met de consulente van de gemeente niet fijn verliep en ik mijn vraagtekens had bij haar manier van doen, heb ik gevraagd of dit normaal was bij de klachten commissie en ik kon een klacht indienen, dit hebben wij niet gedaan. Vandaag wist de woningstichting die de consulente bij haar voornaam noemt mij te vertellen dat ik een anklacht in wilde dienen. Het lijkt mij dat de consulente dit niet zomaar door met vertellen.
Wij hebben heel erg het idee dat we bewust worden tegen gewerkt

Ik heb een gesprek bij de wethouder aangevraagd.

Nu wil ik graag van jullie weten wat jullie hier van vinden.

Met vriendleijk groet,

poehey

Hier is mijn mening:
Jij hebt geen recht op urgentie, geluidsoverlast is geen reden voor urgentie (dan kan ik het ook wel aanvragen, en vele medelanders met ons).

De situatie van je vriend vind ik een groter probleem.
Het is geweldig dat hij 1x in de 2 weken zijn (stief) kind bij zich mag en wil hebben, en het zou ook normaal zijn als het kind ruimte heeft om in ieder geval goed te slapen.
Als er echt geen ledikant of 1 persoonsbed naast zijn of zijn moeders bed kan staan dan vind ik wel dat hij recht heeft op urgentie, het kind kan immers niet de rest van haar leven in een campingbedje blijven slapen, en het is in het belang van het kind dat er een goede vader/kind band is.
Heeft hij het kind erkend of geadopteerd ofzo, want dat zal ook een rol spelen

Ik weet wel dat als er sprake is van een verbroken relatie waar erkende kinderen bij in het spel zijn, dat de ouder waar de kinderen niet permanent bij wonen, in zijn of haar eigen huis recht heeft op 1 kamer per kind. Dus dat is buiten de woon-en ouderslaapkamer.

Dit is mijn mening, ik hoop dat je er iets mee kunt

.

Doe eens normaal!
Hoeveel "Urgentie`s" wil je nog openen!

http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic ... 6#p1029986

Ik weet wel dat als er sprake is van een verbroken relatie waar erkende kinderen bij in het spel zijn, dat de ouder waar de kinderen niet permanent bij wonen, in zijn of haar eigen huis recht heeft op 1 kamer per kind. Dus dat is buiten de woon-en ouderslaapkamer.

Ik denk het niet. Ook bij een echtscheiding is er geen recht op urgentie als de vertrekkende partner de kinderen niet meeneemt.

witte angora schreef:

Ik weet wel dat als er sprake is van een verbroken relatie waar erkende kinderen bij in het spel zijn, dat de ouder waar de kinderen niet permanent bij wonen, in zijn of haar eigen huis recht heeft op 1 kamer per kind. Dus dat is buiten de woon-en ouderslaapkamer.

Ik denk het niet. Ook bij een echtscheiding is er geen recht op urgentie als de vertrekkende partner de kinderen niet meeneemt.

Klopt Angora wat jij schrijft,weet ik uit ervaring.
Je bent zelfs geen urgentie geval ,als jij vertrekt met de kinderen

zet even de feiten in je bericht op een rij, het is zijn stief dochter. Hij woont nog bij zijn ouders.
Jij woont schijnbaar in een summaria buurt, veel overlast van muziek en mensen die hun woning op willen blazen, geloof je dat nou echt zelf?

Ga je nog even verder over het advies van jeugdzorg, plots ben je dan ineens gehandicapt.

Ik kan er totaal naast zitten hoor, maar je verhaal is warrig .

pbarendse schreef:

tennis schreef:Doe eens normaal!
Hoeveel "Urgentie`s" wil je nog openen!

http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic ... 6#p1029986

Volgens mij is dat andere topic niet door deze TS gestart, dus degene die normaal moet doen ben jij in dit geval...

Dus kan iedereen volgens jou, als iets met urgentie is, opnieuw een topic openen.

Misschien voor jou een geheugensteuntje:
Alvorens een nieuwe discussie te starten dienen gebruikers te controleren of er al soortgelijke discussies gaande zijn.


[De titels van 2 verschillende topics over urgentie zijn aangepast - de Moderator]

Ik ben ook urgent, want mijn tuin is te groot, het lukt me niet goed om hem te onderhouden. Ook maar een nieuw topic dan?

witte angora schreef:Ik ben ook urgent, want mijn tuin is te groot, het lukt me niet goed om hem te onderhouden. Ook maar een nieuw topic dan?

Dat is precies wat ik bedoel!
Het hele forum staat vol , met dubbele of gelijknamige topic`s!
Hier is de moderatie gevraagd!


[De titels van 2 verschillende topics over urgentie zijn aangepast - de Moderator]

Ik denk het niet. Ook bij een echtscheiding is er geen recht op urgentie als de vertrekkende partner de kinderen niet meeneemt

Ik heb het toch ook niet over urgentie, ik heb het over het recht op een kamer per kind in je huis.

poespas schreef:Ik denk het niet. Ook bij een echtscheiding is er geen recht op urgentie als de vertrekkende partner de kinderen niet meeneemt

Ik heb het toch ook niet over urgentie, ik heb het over het recht op een kamer per kind in je huis.

De TS had het over urgentie. En dat zit er m.i. niet in.

Lieve Witte Angora, wil je aub mijn post nog eens een keer in het geheel lezen, dank u

poespas schreef:Lieve Witte Angora, wil je aub mijn post nog eens een keer in het geheel lezen, dank u

Lieve Poespas, ik ben zelf gescheiden, heb twee stiefkinderen, maar urgentie aanvragen was totaal zinloos. Het heeft geld gekost, maar had geen enkel resultaat. Ben uiteindelijk (na een jaar in een sloopwoning) in een superkleine seniorenwoning met één slaapkamer terechtgekomen, ook al was er door de rechter een mogelijkheid tot omgang geboden.

Wat overigens niet door mijn ex geaccepteerd werd, maar dat is een ander verhaal.

Ook pogingen om elders urgentie te krijgen werden afgewezen. Men is tegenwoordig niet meer zo makkelijk met het verlenen van urgentie, en ik denk ook wel dat daar een hele goede reden voor is, eerlijk gezegd.

Dan kun je wel 'recht' denken te hebben op een x-aantal slaapkamers, maar er is nu eenmaal een schreeuwend tekort aan woonruimte, in praktisch het hele land. En wat niet kan, dat kan niet.

Maar dat er geen recht is op urgentie, daar zijn we het toch over eens?

witte angora schreef:

Ik weet wel dat als er sprake is van een verbroken relatie waar erkende kinderen bij in het spel zijn, dat de ouder waar de kinderen niet permanent bij wonen, in zijn of haar eigen huis recht heeft op 1 kamer per kind. Dus dat is buiten de woon-en ouderslaapkamer.

Ik denk het niet. Ook bij een echtscheiding is er geen recht op urgentie als de vertrekkende partner de kinderen niet meeneemt.

Om dit bericht gaat het, heb ik het hier over urgentie

Dan kun je wel 'recht' denken te hebben op een x-aantal slaapkamers, maar er is nu eenmaal een schreeuwend tekort aan woonruimte, in praktisch het hele land. En wat niet kan, dat kan niet.

Heeft niks met denken te maken, is de wet. Tenminste dat was altijd zo.

Hier is mijn mening:
Jij hebt geen recht op urgentie, geluidsoverlast is geen reden voor urgentie (dan kan ik het ook wel aanvragen, en vele medelanders met ons).

En dit schreef je ook, in hetzelfde bericht. Dus je had het wél over urgentie. Ten aanzien van de topicstarter.

En vervolgens heb je het over het recht van de partner van topicstarter op één kamer per kind. En daaruit leidde ik af dat je urgentie bedoelde. Want met het huidige woningtekort kan dat 'recht' simpelweg niet uitgeoefend worden. Behoudens met urgentie.

Mijn god wat een bord voor je kop zeg

poespas jouw verhaal is duidelijk uitgelegd hoor.

poespas schreef:Hier is mijn mening:
Jij hebt geen recht op urgentie, geluidsoverlast is geen reden voor urgentie (dan kan ik het ook wel aanvragen, en vele medelanders met ons).
Als er echt geen ledikant of 1 persoonsbed naast zijn of zijn moeders bed kan staan dan vind ik wel dat hij recht heeft op urgentie,

Ik weet wel dat als er sprake is van een verbroken relatie waar erkende kinderen bij in het spel zijn, dat de ouder waar de kinderen niet permanent bij wonen, in zijn of haar eigen huis recht heeft op 1 kamer per kind. Dus dat is buiten de woon-en ouderslaapkamer.

Dit is mijn mening, ik hoop dat je er iets mee kunt

.

Angora heeft gelijk,je hebt het wel degelijk over urgentie

@Poespas

ik kan WA ook geen ongelijk geven, je hebt het zelf over urgentie richting TS.

oh ja, 1 kind per kamer is absoluut geen recht. ook nooit geweest. had wat geweest met die gezinnen van 8 kinderen vroegah...

Ik heb het over urgentie in mijn eerste alinea niet in de tweede.