Radar

In juni ben ik met effexor begonnen.
De aanleiding was depresiviteit.
Ik ben begonnen met 75 mg.
Ik heb de eerste 14 dagen alleen maar op bed gelegen en zag de wereld voor een krentenbol aan.
Bij advies navraag bij de apotheek kreeg ik te horen dat de inwerktijd bij iedereen anders was, maar mijn verschijnsel was niet echt bekend.
Het advies van zowel huisarts als apotheek was: doorgaan met het innemen van de effexor!
Na de inwerk periode begon ik te merken dat de diepe pieken van mijn depressies minder waren geworden en ik stapte makkelijker over dingen van het leven heen.
Alleen na ong. 2 a 3 maanden kreeg ik steeds meer aanvallen van depressies en ik voelde mezelf steeds verder weg zakken.
Ik werd gevoelloos en kon niet meer van het leven genieten.
Ik leefde als een zombie en had geen controle meer op mijn emoties
3 weken geleden heb ik bij mijn huisarts zitten smeken om hulp.
Ik kon niet meer!
Conclussie van de huisarts: effexor opvoeren tot 150 mg.
Een week na het inemen van de verhoogde medicatie kreeg ik toevallen die zich uitte in flauwvallen met schokkende bewegingen.
Drie dagen na elkaar ben ik diverse keren met dit verschijnsel weggevallen (in het ziekenhuis is mijn bloed nog onderzocht, maar alles was goed)
Een vervangend huisarts heeft de dosering van de effexor van 150 mg. terug gebracht naar 75 mg. en voegde hier oxasepam aan toe.
Twee dagen hierna ben ik totaal geflipt!
Alle emoties van kwaadheid tot onmacht werd een grote mix en het leek of ik vanaf de zijlijn naar mezelf stond te kijken en er totaal geen grip meer op had.
Ik belande tevens in een psychose (ik zag de deurklink veranderen in een slang, de kastdeur werd ineens de opening van een circustent)
Een groot diep verlangen om dood te gaan overheeste al mijn gevoelens en ik heb uiteindelijk een grote overdosis effexor ingenomen!
Gelukkig heeft mijn man mij op tijd gevonden en heeft medische hulp in kunnen schakkelen.
Ik ben hierna acuut gestopt met alle medicatie!
En wonder boven wonder voelde ik mezelf weer langzaam opbloeien.
Het gaat nu heel goed met mij op vermoeidheid na.
Mijn motto is nu: Er is nog leven na de dood!,want kunstmattig werd ik door de effexor geestelijk dood gemaakt, daar ben ik heilig van overtuigd.
Jammer genoeg dacht mijn huisarst hier anders over, want hij vind het een zeer goed medicijn en deze bijwerkingen waren bij hem niet bekend!
Morgen krijgt hij van mij een uitdraai van RADAR!
Ik ben ontzettend blij dat dit nu in de media ter sprake komt.
Het getuigd voor mij dat ik niet gek ben, maar gek werd gemaakt!
Ik geniet weer van het leven en dat wil ik zo houden!

N. de Vries

Overigens mijn bijwerkingen die mij zijn opgevallen tijdens het "normaal" gebruik van effexor op een rijtje voor eventuele herkeningzoekers:

-Jeuk over het hele lichaam
-Ontzettend veel plassen (vooral s'nachts)
-Emotioneelloos gevoel
-zware vermoeidheid
-absoluut geen hongergevoel
-droge mond
-lakoniek reageren
-Abcessen rond de schaamstreek (is begonnen vanaf het effexor gebruik)
-geen zin in sex (wel orgasme!)
-lenzen niet meer in kunnen houden door: slijmerig oogvocht en slechter zicht.
-zweverig gevoel, slappe benen.
-nat oorvocht (vooral s'ochtends)wat jeukende oren veroorzaakte
-lichte vorm van acne in het gezicht (nooit last van gehad!)
-na 1x vergeten van de medicatie, de volgende dag woede aanvallen of zware depressie.
(ik ben overigens na de suicidale aktie acuut gestopt en heb absoluut geen terugval gehad)
-eenzaam gevoel (behoefte aan erkenning)
-kleine wondjes op de onderbenen

Gossie, het is stiekem toch een hele waslijst geworden en ik zal heus nog wel wat vergeten zijn.

N.de Vries

Heel beroerd al die reacties. Heb zelf heel goede ervaring met efexor. Gebruik 2x daags 75 mg. Geen begin problemen gehad. Leven na 34 jaar depressie weer redelijk leefbaar. Enige bijverschijnselen: moe en vrij-problemen. Blijkbaar toch voor iedereen verschillend.

Hallo Paul,

Gefeliciteerd dan zou ik zeggen !
HET probleem binnen de psychiatrie is
dat men niet MET ELKAAR praat, maar
LANGS ELKAAR voorbij !!
Dit is in gewone mensentaal uitgedrukt
DE KERN van de problematiek !!
JA, JA , JA, Er zijn NATUURLIJK ook
mensen die GOEDE ervaringen hebben .
Maar a.u.b. denk toch genuanceerd.
Gedifferentieerd denken SCHIJNT wanneer
het de psychiatrie betreft ZEER MOEILIJK,
misschien wel helaas onmogelijk te zijn.

In wetenschappelijk- filosofische-
taal is dit probleem uitvoerig geanalyseerd,
te vinden op site http://www.ggzconsult.com
onder forums ->

->Forums gericht op ziektebeelden en diagnoses

->Psychiatrische ziektebeelden en diagnoses algemeen

->» Waarom wetenschap te kort schiet

Hallo Paul,

Sorry, heb ik niet goed gelezen,
want jij denkt genuanceerd.
Wenselijk wanneer meer mensen,
zo zouden denken.
Citaat uit jouw bijdrage ;

"Blijkbaar toch voor iedereen verschillend."

IK ben blij dat ik na 1 pil gestopt ben. Maar ik ben het er mee eens: na het innemen van Efexor was ik alleen maar veel verder van huis. Ik ga niet mijn verhaal opnieuw vertellen, ik heb dat al hier gedaan. Maar het schrijnende is dat ik laatst reclame materiaal van Efexor zag liggen bij de huisarts: Efexor, de antidepressiva zonder bijwerkingen! Het meest voorgeschreven! Hoe hebben ze de gore moed om dat op te schrijven. Ik denk maar dat ik een onderwerp hieraan ga wijden.

Beste N. de Vries,
Jouw verslechtering kwam blijkbaar zo'n 3 weken geleden tot een dieptepunt. Ik vind het vrij ongeloofwaardig dat het nu ineens zónder medicijnen goed met je gaat. Ben benieuwd hoe jij je over een aantal weken voelt......je beschrijft tal van symptomen, die je toekent aan een geneesmiddel, maar die wellicht méér met jou te maken hebben dan je zou willen.
Dat je je nu zo goed voelt hangt misschien ook wel samen met jouw suicidale aktie en het effect daarvan op jouw omgeving.
Je gaat naar mijn mening dus té kort door de bocht!

Hallo Leen,

Je WILT volgens mij gewoon niet GELOVEN,
dat mensen deze afschuwlijke ervaringen
hebben !
Ook wanneer JOUW ervaringen (positief) zijn ?,
heb JIJ NIET het RECHT, en getuigd dit van
GROTE DOMHEID, andere mensen te willen BEVOOGDEN !
Denk daar maar eens over na.

De afstandelijke, ignorante commentaren die sommige
artsen en wetenschappers, nog steeds spuien,
bevestigen het beeld van de wereldvreemde,
gevoelsarme, (door de farmaceutische industrie
'geinformeerde'), onbenullige academici.
Die mensen, voor DOM willen verkopen.

Ik wil alle betrokkenen een hart onder de riem
steken, en als advies geven ;

"Laat je toch niets wijs maken, vertrouw je eigen
gevoelens en denk zelf na !"

Ik kreeg afgelopen Maart Efexor voorgeschreven, ik had last van RSI en een deel zou veroorzaakt worden door angsten en spanningen. Vanaf het eerste moment heb ik diverse bijwerkingen gehad hier volgen er een paar;
-Last van mijn darmen
-Verminderde zin in sex (geen orgasme)
-gewichtstoename (10kg)
-depressief (alles was hetzelfde, kon gelukkige momenten niet meer onderscheiden van nare momenten)
-Droge mond
-Slapeloze nachten
-concentratie problemen

Ik ben met deze klachten naar mijn huisarts gegaan, welke aangaf dat ik door moest gaan omdat ik aan het medicijn moest wennen. Ik heb dit al met al nog 1 week volgehouden voor ik weer naar de Huisarts stapte om een stappenplan te vragen om af te bouwen.

Ik ben blij dat ik gestopt ben, het heeft echter 6 tot 8 weken geduurd voor ik me weer mezelf voelde.

Inderdaad zal iedereen anders reageren op een medicijn, maar ik vind het een kwalijke zaak dat niet alle bijwerkingen worden vermeld in een bijsluiter en dat dit soort middelen zo "makkelijk" worden voorgeschreven door een Huisarts.

ik slik nu al een paar jaar efexsor 2x 75 mg
en het enige wat ik daar over kan vertelen is dat ik heel er veel moe ben maar dat ik er rustig van word ja een beetje meschien maar helemaal niet hoor .

ik heb er totaal geen problemen mee, gebruik het al een half jaar en vind het een goed middel.. word (vind ik) wel erg ver gezocht sommige bijwerkingen, het is erg makkelijk om de schuld op een medicijn af te schuiven maar zoek eerst de schuld eens bij jezelf.. aankomen kan ook omdat je gewoon meer bent gaan eten, ik ben niks aangekomen er van... dat je een zelfmoord poging doet tot daar aan toe maar om het nou af te schuiven op een ANTI depressie middel.. zwak...

ik heb er bijna 1 jaar over gedaan om te stoppen met efexor
dus dat iemand van de 1 op de andere dag stopt met alle medicijnen
gaat er bij mij niet in

ik zal voor mijn vrouw (zelf kan ze het niet) beschrijven wat een depresssie is! na 15 jaar gebruik van praktisch alle anti depressie middelen die er zijn, en oa vwb kalmeringsmiddelen oa oxazepam,diazepam en de rest van de pam familie,enige zaken op en rij.

geen zin in sex,slappe rare benen,een hoofd wat op springen staat ook maar liever dood willen(met tijden) veel roken(blijkt hoog bij psychische patienten) opname gehad div klinieken laatst 10maanden in venray,hart overslaan binnen 1 minuuut 8keer soms,paniek reacties,hoge bloeddruk en hevige paniek aanvallen(panic disorder met een mooi woord) dit al 15 jaar! hoe houdt een mens(mijn vrouw dit vol)
gelukkig!!ben ik afgekeurd anders was ze er niet meer geweest.(suicide )een vrouw die ondanks alle ellende in samenwerking met mij toch doorzet!! een poets in huis,iedereen ook de huisarts, weet dat alles schoon moet zijn(smetvrees!!) kortom als iemand in een dip weleens zit en dit leest,moet denken wat ben ik een watje.

ik zelf kan niet meer zomaar ergens heen ,of iemand (kinderen) moeten in de buurt, of thuis zijn.als ik langer weg ben(boodschappen, niet uit of zo) heb ik altijd de mobiele telefoon bij me,deze kosten ga ik via belasting aftrek opgeven,niet om het geld maar om een soort aandacht kan ik me afreageren op de fiscus!!

ook zijn er geen feesten,uitgaan verjaardagen en geen vacantie(smetvrees) dus ja het leven is een hel ook voor mij,en toch.. ik heb haar gekozen toen ze gezond was,en nu ze ziek is ga ik haar niet afdanken als een gebruikte vaatdoek, om maar wat te noemen.

moraal van dit verhaal,als een van u denkt dat hij depressief is in een dip zit ,denk dan eens aan dit verhaal,misschien? denkt u dan als ik dit lees dan valt het voor mij nog mee.

ik weet natuurlijk dat dit niet het enigste/ergste geval is.

eigenlijk is dit verhaal ook bedoelt als opsteker voor minder ergere gevallen,ja ik /wij denken ook aan andere mensen,en misschien is ons verhaal dan ook bedoelt om anderen nog wat levensgeluk (opsteker) te gunnen,wat wij helaas niet meer hebben.

het zij zo.

vrgr

pechvogel

ik weet niet zo goed wat ik met dat verhaal moet

wanneer je iemand in het trapgat hebt zien bungelen heb ik hier weinig aan

maar goed het ging over efexor
nou dat is troep en geloof me, je bent er echt niet zomaar van af
dat bestaat gewoon niet of je voelt je weken slecht

tja

Ik slikte voorheen ook Efexor, maar het resultaat bleef uit. Op advies van mijn huisarts ben ik overgestapt op Zoloft en dat werkt prima. In de bijsluiter wordt wel melding gemaakt van bijwerkingen, maar dat valt echt mee. Ik word er alleen wat slaperig van dus neem mijn medicijnen dan ook vlak voor het slapen gaan in. Pefect!

sorry gast 12 uur 41.

dit bedoel ik nou(effexor is levensgevaarlijk vooral als hartproblemen in de familie voorkomen)

je schrijft wat je met dit verhaal aan moet? als je dat niet snapt ben je inderdaad ook van de partij! (psychisch onbegrip) wat ik hier verwoord
daar is alles mee gezegd.dit is nl het exacte beeld wat de tientallen artsen/psychologen/maatschappelijk werkers/psychiaters bedoelen.

het lijden met figuurlijk en letterlijk met een lange ij.

dit is wat half nederland niet begrijpt,nl de
psychiatrische patient.

slaap maar lekker door gast 12 uur 41.

pechvogel

nee pechvogel ga jij maar lekker zelfmedelijden hebben

misschien heb jij wat aan mijn verhaal?
als opsteker voor minder erge dipjes???

mijn man was in mijn ogen zeer depresief
een dipje was de reactie van de huisarts (hij kreeg efexor)
een dipje zeiden mijn schoonouders
een dipje zeiden zijn werkgevers
en hij klauwterde net weer uit zijn ''dipje''
en ik had eindelijk het gevoel dat het allemaal weer goed ging komen
dat wij ook ons eigen leven weer op konden gaan pakken

ik kan je vertellen dat de nieuwe buren die we daar hadden mijn schreeuw nog in hun oren hebben
en ik zijn beeld nog op mijn oogvlies
vertel mij wat

God wat zou ik hem graag hier hebben
wat zou ik graag op hem passen
met hem samen leven hoe moeilijk ook
ik heb nu geen leven
ik ben net dertig en ga de deur niet uit
ik heb wel vrienden maar geen behoefte aan de gezichten
en ik wil geen medelijden van hen of wie dan ook
maar ik wil ook geen opsteker voor mensen die maar een dipje hebben..
geen behoefte aan
iedereen ervaart zijn dip op zijn manier
de 1 kan het makkelijker aan dan de ander
wat jij voor de 1 een makkelijk dipje noemt kan voor diegene juist een hel zijn.
jou ervaring met je vrouw is voor jou en je gezin/familie moeilijk
maar een ander kan daar heel anders over denken
jij kan denken dat een echtscheiding (noem maar wat) niets is vergeleken bij jou
terwijl degene die in scheiding ligt het niet meer aan kan en helemaal in de knoop opgenomen word.
wat heeft diegene aan je verhaal?

besef je zelf wel dat de ene persoon wat sterker is dan de andere
dat wat in jou ogen een dipje is voor een ander een zaak van leven op dood kan zijn?
we zijn allemaal mensen
de 1 staat anders in het leven dan de andere
en iedereen heeft zijn eigen kijk op zijn problemen.

niet gaan denken dat jij het alleen moeilijk hebt
dat heb je ook wel

maar wanneer je een schoolkind neemt dat gepest word
zeg je dan ook ''ach kind, kijk eens naar mij, ik heb het pas moeilijk''
terwijl het schoolkind neerslachtig word het niet meer ziet zitten de pesterijen gaan door en als enigste oplossing springt het kind voor de trein....

inderdaad kan niemand bepalen hoe erg zijn psychische problemen zijn

Ook ik heb slechte ervaring met anti-depresiva.
Om te beginnen met rimeron, na het slikken van 15 mg ben ik 2 dagen in bed gebleven.

Na een jaar wilde mijn arts iets proberen wat mijn angstaanvallen zullen verminderen. Sinds 1 jaar heb ik hartritmestoornissen.

Hij dacht ook om mij effexor te laten gebruiken maar dan 2 weken 35 mg en dan dosis verhogen naar 75 mg. Hij was ook nog aardig om te vermelden dat ik misselijk zou kunnen worden.

Het enig wat ik weet is dat ik smeekend gevraagd heb om hulp midden in de nacht. Ook heb ik erbij verteld dat ik harttabletten slik.
Gelukkig was er binnen 10 minuten een arts gearriveerd.

Diagnose: symthonen van een overdosis, ik had een shock, was veel aan het braken en mijn lichaam heeft 32 uur moeten ontwennen aan het gif.

Na het innemen ben ik spontaan ongesteld geworden en dat duurt nu 4 weken.
Volgens de arts moet ik het maar rustig aan doen en mijn lichaam mag geen stoffen hebben van antidepresiva.

Wat moet ik hier nu mee???