Radar

Ik ben blij dat er es deze negatieve verhalen over anti-depressiva naar voren komt. Het wordt zo makkelijk voorgeschreven en er wordt meteen gedacht dat alles weer in orde met je is als je eenmaal de medicijnen voorgeschreven hebt gekregen.

Ik heb ze voorgeschreven gekregen voor een zware depressie (door nare ervaringen) die ik tijdens mijn zwangerschap heb gekregen. In plaats dat de huisarts gewoon zegt dat ik last heb van een postnatale depressie. Heet het gewoon een zware depressie. Ik kwam pas achter de echte naam door op het internet te struinen en zelf op onderzoek uit te gaan. Zo makkelijk als ze de seroxat voorschrijven, zo moeilijk doen ze erover om het beestje bij de naam te noemen.

Ik dacht zo langzamerhand dat ik gek aan het worden was. Ik ben erg agressief geworden. Er zijn al heel wat dingen gesneuveld in mijn huis, omdat ik het niet op mensen wil afreageren. Ik heb zulke erge aanvallen, dat ik ervan in paniek raak. Dan zit ik in een hoekje op de grond letterlijk met mijn handen in het haar te huilen. Ik ben zo bang dat ik mijn zoontje van 20 maanden wat aan doe, dat ik dan maar met de huisraad smijt.

Ook ik heb zelfmoordneigingen. Zo was ik echt niet.
Mijn partner zegt ook dat ik niet meer de vrouw was waar hij op verliefd geworden was. Het is net of hij een ander voor zich heeft staan. Maar van dit soort opmerkingen wordt ik niet vrolijker. De depressie gaat zo echt niet over.

Ik krijg de verwijten naar mijn hoofd en dat ik er wat aan moet doen, maar als het bijwerkingen zijn van een medicijn wat ik heb voorgeschreven gekregen, hoe kan ik dan in godsnaam aan mijn genezing werken.

Eindelijk erkenning voor de ernstige bijwerkingen...

Ga gewoon terug naar je huisarts - ik begrijp al niet waarom je niet veel eerder bent gegaan - met deze verhalen. Een huisarts is geen helderziende en stop met maken van verwijten en steek energie in jezelf om een dusdanig medicijn te vinden wat je wel beter maakt. Blijf hier niet in hangen. Je hebt namelijk een eigen verantwoordelijkheid.