Radar

Ik zal niet het complete verhaal online zetten en even kort en bondig de situatie schetsen.

Afgelopen vrijdag kreeg ik na twee jaar tijd mijn eerste officiele waarschuwing (reden is niet relevant, maar ook deze was onterecht).
N.a.v. desbetreffende waarschuwing heb ik mijn kant van het verhaal op papier gezet. Echter waren mijn leidinggevenden het hier niet mee eens en vonden dit onacceptabel. Dit is de reden dat ik op staande voet ontslagen ben. Ik zal hieronder even vermelden om welk stuk het gaat:
------------------------------------------------------------------------------------
Als Dhr. met het verkeerde been uit bed is gestapt moet hij dit niet afreageren op mensen waar hij als plaatsvervangend hoofd/dagmanager zorg voor draagt. In 1e instantie was er helemaal geen sprake van een officiële waarschuwing, deze kreeg ik pas nadat ik een weerwoord gaf.

Zo laat ik mij niet behandelen en zo ga je niet met mensen om. Uiteraard had ik geen weerwoord mogen geven aangezien hij mijn meerdere is maar ik laat me niet behandelen als oud vuil.

Deze officiële waarschuwing is compleet misplaats en raakt kant noch wal. Als er iemand een betreffende melding had moeten krijgen is het Dhr. .
-----------------------------------------------------------------------------------

Nu is mijn vraag: Aangezien ik gedetacheerd ben en het geen dringende reden (diefstal, verduistering, mishandeling of een grove belediging) betreft kan ik toch niet op staande voet ontslagen worden en is het ontslag toch vernietigbaar?

Ook zijn er bij de ontslagprocedure een aantal fouten gemaakt vanuit de kant van de werkgever. namelijk:

1. Gesprek bij uitwerking treden behoort te zijn met een aanwezige van het uitzendbureau.
2. Uitloop/aanloop termijn van 14 dagen?
3. Gedetacheerd, kan niet zo maar ontslagen worden.

Wat zijn voor mij nu de mogelijkheden om dit eventueel ongedaan te maken, dan wel mijn recht te halen?

Wanneer jullie het noodzakelijk achten kan ik eventueel nog bijlagen toevoegen. Echter is dit mijns inziens niet nodig om hier een antwoord op te geven.

Groetjes!

Je kunt je beter zo snel mogelijk in verbinding stellen met het juridisch loket of als je dat hebt, jouw rechtsbijstandverzekering.

Ik zou een kort geding laten aanspannen door mijn advocaat.

@: Rechtsbijstand heb ik niet en er is natuurlijk altijd een mogelijkheid dat ik een eventuele rechtszaak zal verliezen. Ik kan het me niet veroorloven om voor de kosten op te dragen.

On: Deze bron heb ik ook gebruikt bij een aantal punten die ik hierboven heb vermeld. Echter heb ik zoiets nog niet eerder meegemaakt en heb ik geen idee hoe zoiets in zijn werk gaat.

Hoe pak ik dit aan? Is het niet verstandiger eerst nog een gesprek te voeren bij mijn werkgever en ze deze punten te overhandigen alvorens naar de rechter te stappen?

Hoogstwaarschijnlijk volgt er volgende week een gesprek met de manager, het uitzendbureau en mijn persoon.

Verder wil ik graag nog weten of het hier wel een ontslag op staande voet betreft. Afgelopen vrijdag is de situatue met Dhr. (geen naam) voorgevallen. Toen was er echter niemand aanwezig die de beslissing van ontslag mocht nemen. De eerstvolgende dienst die ik moest werken was afgelopen maandag, dit was ook de dag dat de manager weer op locatie was en zij dus van de ontstane situatie op de hoogte was gebracht. Betreft het hier dan wel een ontslag op staande voet of heeft dit ontslag een andere benaming?

Ik zou me zo snel mogelijk toch in verbinding stellen met een advocaat. Ben je toevallig niet lid van een vakvereniging?

handelaar schreef:Ik zou me zo snel mogelijk toch in verbinding stellen met een advocaat. Ben je toevallig niet lid van een vakvereniging?

Nee, ik ben helaas geen lid van een vakvereniging.
Ik hoopte via deze weg kennis in te winnen over de ontstane situatie en van daaruit mijn conclusies te trekken en aktie te ondernemen.
Ik blijf hoop houden op de gouden tip!

Ik denk, gezien je laatste bericht, dat je het beste aan doet een goed gesprek aan te gaan met het bedrijf, om de boel te sussen/uit te praten. Zeg maar dat het je allemaal niet lekker zit. Wellicht dat het dan allemaal nog wel losloopt. Je kunt allerlei acties ondernemen, maar dat levert alleen verliezers op.

Als tip wil ik je meegeven je toon flink te matigen, dat kan wel eens helpen. Houdt het er in het gesprek maar op dat de emoties die vrijdag over en weer te hoog opliepen, en dat er de afgelopen twee jaar geen/nauwelijks problemen waren. Dat je er vanuit gaat dat dit eenmalig was.

Misschien dat het uitzendburo een bemiddelende rol kan spelen, het is voor hen ook beter en fijner als dingen netjes opgelost worden.

witte angora schreef:Ik denk, gezien je laatste bericht, dat je het beste aan doet een goed gesprek aan te gaan met het bedrijf, om de boel te sussen/uit te praten. Zeg maar dat het je allemaal niet lekker zit. Wellicht dat het dan allemaal nog wel losloopt. Je kunt allerlei acties ondernemen, maar dat levert alleen verliezers op.

Als tip wil ik je meegeven je toon flink te matigen, dat kan wel eens helpen. Houdt het er in het gesprek maar op dat de emoties die vrijdag over en weer te hoog opliepen, en dat er de afgelopen twee jaar geen/nauwelijks problemen waren. Dat je er vanuit gaat dat dit eenmalig was.

Misschien dat het uitzendburo een bemiddelende rol kan spelen, het is voor hen ook beter en fijner als dingen netjes opgelost worden.

Als eerste hartelijk dank voor je antwoord.
Ik heb in het gesprek van afgelopen maandag al spijt betuigt van mijn uitlatingen, daaropvolgend mijn excuus aangeboden en aangegeven dat als ik die brief in een later stadium zal hebben geschreven ik dit op een andere manier zal hebben geformuleerd.

Op dit moment voel ik me echter compleet in mijn hemd gezet door mijn wergever. Ik kan echt niet tegen onrecht en weet van mezelf dat ik volledig in mijn recht sta. Het is alleen zoeken naar de beste optie om dit gelijk te halen.

Als jullie de documentatie in willen zien van de voorgevallen geschiedenis zal ik deze eventueel toe kunnen voegen als dit voor jullie van toegevoegde waarde is,

Die documentatie kan het inzicht alleen maar vergroten lijkt mij.

Ik kan echt niet tegen onrecht en weet van mezelf dat ik volledig in mijn recht sta.

Je hebt toch binnenkort een gesprek? Laat het nog even rusten, jouw werkgever zal ongetwijfeld ook nog wel over de ontstane situatie nadenken. Als je twee jaar naar tevredenheid hebt gefunctioneerd, zal het hen ook niet lekker zitten. Wie weet komen ze je een heel eind tegemoet.

Wat je kunt doen, als het uitzendburo daadwerkelijk bij het gesprek aanwezig zou zijn, daar morgen even heen gaan, de situatie uitleggen, en vragen of ze je willen helpen. Meestal zijn de contacten tussen uitzendburo's en bedrijven wel goed, wie weet willen ze vóór dat gesprek er een telefoontje aan wagen om de boel alvast te sussen.

Ook zij begrijpen wel dat het voor alle partijen erg pijnlijk is als twee jaar goede samenwerking op zo'n manier moet eindigen.

Maar dat weten zij het beste, hoe ze je kunnen helpen.

Die documentatie is voor de posters hier denk ik niet zo relevant, er lopen nauwelijks of geen juristen in de rondte.

Heeft je werkgever het ontslag ook per aangetekende post bevestigd? Dit zijn ze in ieder geval verplicht...en wat staat daarin precies als dringende reden vermeld? Tenzij je dat natuurlijk voor jezelf wilt houden.

Vervolgens is het van belang dat je, ongeacht de uitkomst, schriftelijk het ontslag nietig verklaart en aangeeft dat je je beschikbaar houdt voor werk. Mocht je een kans willen hebben om het ontslag nietig te laten verklaren moet je namelijk aantonen dat je die bereidheid ook hebt.

handelaar schreef:Die documentatie kan het inzicht alleen maar vergroten lijkt mij.

Ik zal hier de officiele waarschuwing posten met daaropvolgend het antwoord dat ik hierop gegeven heb.
Let op: De laatste 3 alineas zijn de reden van mijn ontslag.
Is dit terecht en/of valt dit onder het mom: op staande voet?

Officiele waarschuwing:

Officiële waarschuwing Piet



Piet is samen met Henk gaan roken terwijl er klanten in de wacht stonden.
Ik heb beide heren hierover aangesproken dat dit niet professioneel is t.o.v. de collega’s en de klanten.
Mark heeft hier meteen gehoor aan gegeven en is gaan bellen.
Na 3 minuten was Piet nog steeds niet terug op de afdeling?
Ik ben opnieuw na de rookruimte gegaan en hem erop gewezen dat er klanten in wacht staan en dat dit niet kan tegenover zijn collega’s.
Piet geeft aan dat hij op de belvloer een telefoontje kreeg en daarom van de afdeling is vetrokken. (en dan toch nog gaan roken???)
Piet reageerde nogal boos, het was zeer belangrijk, hij gaf aan dat het om €.2500,- ging !

Ik heb hem gezegd dat hij dit had kunnen aangeven.
Daarnaast hem medegedeeld dat we geen mobiel aannemen op de vloer, dus toestel uit.
Hij herhaalde dat het om €.2500,- ging.
Voor mij was deze reactie de druppel en heb hem verteld dat dit een officiële waarschuwing tot gevolg zal hebben.

Ik verwacht dat dit niet meer voorkomt.
Piet ik verwijs je door naar Johan, hij zal een beslissing nemen over wat zich heeft voorgedaan.


n.a.v. dit schrijven begrijp ik dat je hier waarschijnlijk op wilt reageren, dit mag je doen naar Johan.


Met vriendelijke groet,

Bernard

(namen zijn aangepast)

Mijn respons:

Mijn kant van het verhaal:

Afgelopen vrijdag 03-09 omstreeks 11:00 kreeg ik een telefoontje op de werkvloer betreffende een schade (+/- € 2500,-) aan een auto van kees keesma die gerepareerd zal worden via mijn persoon. Op het moment dat hij hier bericht van kreeg zal hij direct contact met mij opnemen volgens afspraak. Dit heeft hij deze ochtend meermaals (6x) gedaan. Normaliter zal ik iemand terugbellen in mijn vastgestelde pauzetijden, echter was ik van mening dat iemand niet 6x belt zonder reden. Daaropvolgend heb ik besloten om terug te bellen op het moment dat er geen wachtrij was (het lampje was dus uit!).

Aangezien ik toch de lijn uit moest en ik dringend moest telefoneren heb ik besloten ook een sigaret te roken om de tijd optimaal te benutten. Terwijl ik aan het telefoneren was kwam Henk mij gezelschap houden. Ik heb geen woord met hem gewisseld. Dat ik dus samen met Henk ben gaan roken is dus speculeren van Dhr. Bernard en ten zeerste niet waar.

Op het moment dat ik een telefoonnummer wilde doorgeven kwam Dhr. Bernard binnen en melde met een gezicht dat op onweer stond en met een stemverheffing dat we de lijn weer in moesten. Henk ging direct naar binnen, ik had mijn gesprek nog niet afgerond maar had mezelf voorgenomen om daarna direct de belvloer op te gaan.

Aangezien kees keesma zo snel geen pen en papier bij de hand had om het nummer van mijn vader te noteren is hij deze gaan zoeken. Op het tijdstip dat hij deze eindelijk gevonden had deed betreffend schrijfwaar het niet. Toen hij eenmaal een pen had gevonden en ik het gesprek aan het afronden was kwam Dhr. Bernard weer binnen. Deze keer sloeg hij een toon tegen mij aan (zonder enige kennis van zaken, het had ook het geval kunnen zijn dat er bijv. iemand op sterven lag) waarvan zelfs mijn collega’s in het rookhok opkeken.

Toen ik Dhr. Bernard het verhaal wilde uitleggen en wilde verklaren waarom ik aan het telefoneren was vond hij het compleet irrelevant dat het om het ‘’bedragje’’ van € 2500,- ging. Hij vond het volstrekt onacceptabel dat ik even 5 minuten uit de lijn was (nogmaals: terwijl er op dat moment GEEN wachtrij aanwezig was) en verhief zijn stem keer op keer. Zo ga je niet met mensen om, zelfs niet wanneer je het stempel hebt van iemands ‘meerdere’.

De plaatsvervangende teammanager vroeg mij twee maal of ik € 2500,- belangrijker vond dat bellen en hierop heb ik even zo vaak bevestigend geantwoord. De eerste maal heb ik zelfs nog gevraagd of hij dat ook niet vind.

Met een verheffende stem (ik noem dit schreeuwen) gooide hij met oneliners als: ‘Telefoons moeten uit op de vloer’ (niemand heeft deze uit staan op de belvloer), ‘oncollegiaal (op het moment dat ik ging bellen was er geen wachtrij) en onprofessioneel (ik heb de idle altijd lager dan 10%). Ik ben meermaals in herhaling getreden met de mededeling dat hij zich normaal moet gedragen omdat dit buiten alle proporties was(ik citeer: ‘doe eens normaal’).

Uiteraard had ik vooraf even toestemming moeten vragen om even een belangrijk telefoontje te plegen en aangezien ik dit niet heb gedaan heeft hij ook een punt. De officiële waarschuwing kreeg ik echter pas tijdens onze discussie.

Als Dhr. Bernard met het verkeerde been uit bed is gestapt moet hij dit niet afreageren op mensen waar hij als plaatsvervangend hoofd/dagmanager zorg voor draagt. In 1e instantie was er helemaal geen sprake van een officiële waarschuwing, deze kreeg ik pas nadat ik een weerwoord gaf.

Zo laat ik mij niet behandelen en zo ga je niet met mensen om. Uiteraard had ik geen weerwoord mogen geven aangezien hij mijn meerdere is maar ik laat me niet behandelen als oud vuil.

Deze officiële waarschuwing is compleet misplaats en raakt kant noch wal. Als er iemand een betreffende melding had moeten krijgen is het Dhr. Bernard.

Dit zijn de documenten.

Dus nogmaals:

De laatste 3 alineas zijn de reden van mijn ontslag.
Is dit terecht en/of valt dit onder het mom: op staande voet? En wat zijn eventuele maatregelen die ik zou kunnen treffen n.a.v. dit gebeuren?

Henk020 schreef:Heeft je werkgever het ontslag ook per aangetekende post bevestigd? Dit zijn ze in ieder geval verplicht...en wat staat daarin precies als dringende reden vermeld? Tenzij je dat natuurlijk voor jezelf wilt houden.

Vervolgens is het van belang dat je, ongeacht de uitkomst, schriftelijk het ontslag nietig verklaart en aangeeft dat je je beschikbaar houdt voor werk. Mocht je een kans willen hebben om het ontslag nietig te laten verklaren moet je namelijk aantonen dat je die bereidheid ook hebt.

Allereerst mijn excuses voor de dubbele post maar ik ben niet op de hoogte van meerdere quotes in 1 bericht samenvoegen.

Maandag jl. heb ik het ontslag medegedeeld gekregen. Naar alle waarschijnlijkheid zal ik hier dus nog schriftelijk van op de hoogte worden gebracht. Als ik hier al een bevestiging van had gekregen had ik jullie daar van in kennis gesteld.

De bereidheid is er overigens om de werkzaamheden voort te zetten.

Ik blijf van mening dat dit een gevalletje is van té hoog opgelopen emoties. Van beide kanten. En, zoals ik het lees, hadden beide partijen anders kunnen reageren, dan was een en ander niet zo uit de hand gelopen.

Of ontslag op staande voet redelijk is? Je zou het, hoewel het wel een erg groot woord is, werkweigering kunnen noemen. Je gaf het zelf al aan, je had beter van tevoren even kunnen vragen of je privé mocht bellen.

De plaatsvervangende teammanager vroeg mij twee maal of ik € 2500,- belangrijker vond dat bellen en hierop heb ik even zo vaak bevestigend geantwoord. De eerste maal heb ik zelfs nog gevraagd of hij dat ook niet vind.

Hier ging je goed de fout in, sorry dat ik het zeg. Die 2500 euro is een privé kwestie. Jij zit op dat moment op je werk, en wordt niet betaald om privé dingen te regelen.

En een rookpauze is nog altijd iets anders dan een belpauze. Die sigaret kun je direct uitdrukken als het moet, en dan ben je weer beschikbaar. Een telefoontje per direct netjes afhandelen is een zo goed als onmogelijke opgave, daar ben je wel achter intussen.

Nogmaals, probeer het uit te praten. Als het daadwerkelijk ontslag wordt, zijn er alleen maar verliezers. Daar heeft niemand wat aan.

witte angora schreef:Ik blijf van mening dat dit een gevalletje is van té hoog opgelopen emoties. Van beide kanten. En, zoals ik het lees, hadden beide partijen anders kunnen reageren, dan was een en ander niet zo uit de hand gelopen.

Of ontslag op staande voet redelijk is? Je zou het, hoewel het wel een erg groot woord is, werkweigering kunnen noemen. Je gaf het zelf al aan, je had beter van tevoren even kunnen vragen of je privé mocht bellen.

De plaatsvervangende teammanager vroeg mij twee maal of ik € 2500,- belangrijker vond dat bellen en hierop heb ik even zo vaak bevestigend geantwoord. De eerste maal heb ik zelfs nog gevraagd of hij dat ook niet vind.

Hier ging je goed de fout in, sorry dat ik het zeg. Die 2500 euro is een privé kwestie. Jij zit op dat moment op je werk, en wordt niet betaald om privé dingen te regelen.

En een rookpauze is nog altijd iets anders dan een belpauze. Die sigaret kun je direct uitdrukken als het moet, en dan ben je weer beschikbaar. Een telefoontje per direct netjes afhandelen is een zo goed als onmogelijke opgave, daar ben je wel achter intussen.

Nogmaals, probeer het uit te praten. Als het daadwerkelijk ontslag wordt, zijn er alleen maar verliezers. Daar heeft niemand wat aan.

Op dit moment ben ik dus ontslagen maar ik wil kijken wat er voor mijn persoon in deze nog te halen valt.

Zoals ik in mijn 1e post heb aangegeven gaat de situatie dus niet over het feit dat ik aan het roken was, dit kun je dus buiten beschouwing laten. Het betrof de woordenwisseling vanuit de emotie daaropvolgend die resulteerde in een officiele waarschuwing. Ook deze is niet relevant aangezien het ontslag dus puur gegeven is door die laatste 3 alineas die ik geschreven heb in mijn schriftelijke kijk op de zaak.

Ik moet wel zeggen dat ik enorm tevreden ben met het aantal reacties dat ik op deze gebeurtenis krijgt. Ik zit er op dit moment nogal vol mee en ben verheugd over het feit dat ik op deze manier mijn verhaal kwijt kan met goede reacties van jullie kant!

Naar mijn mening is dit conflictje absoluut geen reden voor ontslag op staande voet. Wel kan ik mij voorstellen dat op het gebeurde een functioneringsgesprek zou volgen, waarin je wordt gewezen op je 'foutief' handelen, maar waarin je tevens de mogelijkheid wordt geboden je te verbeteren. Ik zou het niet al te donker inzien, en desnoods een gerechtelijke procedure (kort geding) voeren om het ontslag op staande voet van tafel te krijgen. Nogmaals mijn advies ook om een advocaat in te schakelen. Sterkte met de kwestie en ik ben natuurlijk benieuwd naar de afloop.

Als ik even mag reageren, je was daar als een uitzendkracht, of met een een duur woord gedetacheerd, toch?

Je bent dus gewoon weg gestuurd en dus niet ontslagen en dat het in jou ogen niet terecht is, zal het hun niet boeien en kan je er dus ook niets uitslepen!

Je bent dus niet ontslagen, ze wensen geen gebruik meer te maken van jou diensten, hoe hard dat ook mag klinken. Leer van hun antwoorden, stap niet te vaak met het verkeerde bed het bed uit, bel niet privé op je werk, mits afgesproken.

Je hebt dus grof gezegd, geen poot om op te staan en niets te eisen en wellicht zal dit een les kunnen zijn voor je om een vaste baan te gaan zoeken?

En pas je gedrag aan, want je werkt voor een baas en daar heb je zonder overleg niets te eisen!