wat nou geen waarschuwing in de bijsluiter?
Geplaatst: 18 sep 2002 15:31
Nou wil ik niet heel erg vervelend zijn, maar in mijn bijsluiter van paroxetine (seroxat) staat echt wel dat je er spierproblemen van kunt krijgen hoor, het staat bij het stukje over serotoninesyndroom, maar iedereen weet dus dat ie een gevaarlijk medicijn slikt met het risico op spierklachten. Er staat alleen niet in dat ze niet gelijk verdwijnen na het stoppen en niet dat het ook van iets anders dan serotoninesyndroom kan zijn, maar iedereen weet waar ie aan begint.
verder is het zeker zo dat artsen deze pilletjes wel heel graag voorschrijven: zodra iemand meer dan 2 weken een dipje heeft wordt ie volgestopt, nou jah daar is het niet voor. Het is een laatste redmiddel: zonder seroxat had ik geen leven meer gehad hoor. ofwel omat ik er een eind aan gemaakt zou hebben, of omdat ik gewoon niet meer kon functioneren.
Nu ben ik toevallig voor ik deze dingen allemaal hoorde al gestopt met seroxat (ben nu anderhalve week clean) omdat ik last kreeg van verwardheid, verstoorde spraak, concentratieproblemen, geheugenproblemen, tremor en spiersamentrekkingen. Het is een teringmiddel, maar ik kan helaas niet zonder. Ik weet gewoon dat ik het niet zelf kan. Ik ben zonder onhandelbaar, een emotioneel wrak, wil nix en ik kan amper wakkerblijven. Het enige wat ik kan is janken en hysterische lachbuien krijgen terwijl ik eigenlijk helemaal niet blij ben. Deze medicijnen zijn voor mensen net als ik, die niet functioneren zonder. Niet voor mensen die eigenlijk ontevreden zijn met hun baan, of voor mensen die een overlijden meegemaakt hebben want dan is het heel normaal wat je voelt en heeft het niets te maken met je neurotransmitters. En alle mensen die toch beginnen met antidepressiva zonder een goede reden, daar heb ik geen medelijden mee hoor. En mensen die dus niet wisten dat ze last van hun spieren konden krijgen: lees die bijsluiter nog maar een keertje.
en dan voor de mensen die denken dat er nu mensen zijn die acuut gaan stoppen: dat is hun eigen verantwoording en als ze even doorlezen dan weten ze dat je ook pas naderhand de klachten kunt gaan ontwikkelen dus je verkleint de kans wel, maar of het beter is dan langzaam afbouwen, lijkt me stug.
verder is het zeker zo dat artsen deze pilletjes wel heel graag voorschrijven: zodra iemand meer dan 2 weken een dipje heeft wordt ie volgestopt, nou jah daar is het niet voor. Het is een laatste redmiddel: zonder seroxat had ik geen leven meer gehad hoor. ofwel omat ik er een eind aan gemaakt zou hebben, of omdat ik gewoon niet meer kon functioneren.
Nu ben ik toevallig voor ik deze dingen allemaal hoorde al gestopt met seroxat (ben nu anderhalve week clean) omdat ik last kreeg van verwardheid, verstoorde spraak, concentratieproblemen, geheugenproblemen, tremor en spiersamentrekkingen. Het is een teringmiddel, maar ik kan helaas niet zonder. Ik weet gewoon dat ik het niet zelf kan. Ik ben zonder onhandelbaar, een emotioneel wrak, wil nix en ik kan amper wakkerblijven. Het enige wat ik kan is janken en hysterische lachbuien krijgen terwijl ik eigenlijk helemaal niet blij ben. Deze medicijnen zijn voor mensen net als ik, die niet functioneren zonder. Niet voor mensen die eigenlijk ontevreden zijn met hun baan, of voor mensen die een overlijden meegemaakt hebben want dan is het heel normaal wat je voelt en heeft het niets te maken met je neurotransmitters. En alle mensen die toch beginnen met antidepressiva zonder een goede reden, daar heb ik geen medelijden mee hoor. En mensen die dus niet wisten dat ze last van hun spieren konden krijgen: lees die bijsluiter nog maar een keertje.
en dan voor de mensen die denken dat er nu mensen zijn die acuut gaan stoppen: dat is hun eigen verantwoording en als ze even doorlezen dan weten ze dat je ook pas naderhand de klachten kunt gaan ontwikkelen dus je verkleint de kans wel, maar of het beter is dan langzaam afbouwen, lijkt me stug.