Radar

Als ik zo naar de vele verhalen van mijn medegebruikers luister valt me een ding veelvuldig op; het lijkt wel alsof het merendeel dat klachten heeft gehad met stoppen met Seroxat, dat vrij abrupt heeft gedaan. Ik mag er de toekomstige stoppers op wijzen dat dat juist hetgene is dat de kans vergroot op het krijgen van dergelijke klachten. Besef dat het stoppen met Seroxat (of enig ander anti-depressivum)een bepaalde tijd in beslag zal gaan nemen. Het is zeer aanbevelingswaardig om deze tijd extra ruim te nemen. Neem voor het afbouwen van 20mg naar 10mg gerust een maand de tijd! Zonodig twee, drie maanden! Zorg goed voor je geest en lichaam en neem dus de tijd om de overgang soepel plaats te laten vinden. Stel jezelf de vraag of het de moeite van het abrupt stoppen waard is om van allerlei nare klachten te krijgen.
Ga overigens altijd naar je huisarts wanneer je het initiatief wilt nemen om te stoppen. Leg dit de arts altijd voor ter beoordeling. Heb je een onprettig gevoel over de medische begeleiding? Bezoek dan een ander medicus!

Succes>>>

En natuurlijk komt er door de variatie aan gebruikers van een bepaald middel ook een grote diversiteit aan bijwer-kingsklachten op gang. Seroxat behoort tot een uitermate compatibel anti-depressivum, dat een groot inzetbereik kent; d.w.z. dat het bij vele verschillende klachten ingezet wordt.

Zelf heb ik bijna 2 jaar seroxat geslikt. Bijwerkingen waren onder andere dat ik 's avonds erg snel moe was (moest eigenlijk iedere dag een middagdutje doen). Niet ideaal als je 22 bent en je leven pas echt begint.De eerste keer dat ik wilde stoppen heb ik dit met het afbouwen in 2 weken gedaan. Veel te snel bleek achteraf. Ik heb gedurende 3 weken heel erg last gehad van duizeligheid, huilbuien etc. En daarna begon de ellende pas goed, werd onrustig, herkende weinig meer van mezelf van voor ik begon te slikken, was een kompleet ander mens geworden. Aangezien ik het niet aankon ben ik toen na 2 maanden weer begonnen met het slikken. Februari van dit jaar ben ik weer begonnen met afbouwen, deze keer verspreid over 3 maanden. Ook toen merkte ik zowel een lichamelijke verandering ( duizeligheid, snel huilen) als psychische verandering, seroxat had bij mij als een soort drug gewerkt, gemoedstoestanden veranderden, ik kreeg paniekaanvallen, werd hysterisch, was compleet mezelf kwijt. Heb toen via de huisarts hulp gezocht. Ik sta nu onder behandeling van een psycholoog en moet zeggen dat ik erg vooruit ben gegaan. De paniekaanvallen en hysterie zijn nu verdwenen. WEl is gebleken dat seroxat voor mij de verkeerde medicatie voor het hebben van een burn-out is. Ik ben nooit depressief geweest. Als je de symptomen van een burn-out en een depressie vergelijkt, dan blijkt dat hier veel overlappen in zitten. Gelukkig staat mijn leven nu weer een beetje op de rit, ik hoop dit nooit meer mee te maken. Voor mij is seroxat vergelijkbaar met een verslavend middel, waardoor je de feitelijke problemen niet meer onder ogen ziet en hoeft te zien.