Radar

De Radar redactie is alleen maar op zoek naar negative geluiden over seroxat, dit negative zoeken en het snel willen scoren is zo onverantwoordelijk als het gaat over zo iets serieus als het slikken van antidepresica.
Mijn advies luister niet naar die snelle Babbels van deze mensen maar zoek hulp bij echte deskundigen zoals daar zijn arts apotheker of psychiater.

Hier spreekt iemand uit ervaring.
Ik heb 7 jaar lang seroxat geslikt en sinds afgelopen janauri voor de 3de poging er eindelijk vanaf.
Een ding heb ik geroep, ik slik het NOOIT meer.
En wat betreft begeleiding, pffff hier moet ik echt vreselijk om lachen, heb ik nog nooit gehad.
Bel de dokter voor een recept en me seroxat lag alweer klaar.
Als je bij een huisarts komt met klachten oa hyperventilatie of depressie krijg je zonder pardon anti-depressiva en voor de rest mag je zelf maar allemaal uitzoeken.
Ik ben al 7 jaar lang bezig met al resultaat dat ik zelf maar ben gaan zoeken naar de juiste hulp, ben er nog niet, maar dit heb ik zeker niet te danken aan mijn huisarts hoor, maar aan mezelf.

Ongeveer een half jaar geleden ben ik flauwgevallen. Ik ben zo hard neergekomen dat ik een gat in mijn hoofd had en anderhalf uur buiten westen ben geweest. Na een week ziek thuis te zijn geweest, durfde ik niet echt meer de straat op of ergens te zijn waar het echt druk was, ik had echt het bange gevoel om weer flauw te vallen en was dan bang dat ik niet meer thuis zou komen. Zo kwam het dus zover dat ik nergens meer wilde zijn waar het druk was, ik ging niet meer naar de winkel, niet meer uiteten etc. Ik vond het niet echt normaal omdat ik pas 22 ben en ben toen met mijn klachten naar de huisarts gegaan. Er werd daar helemaal niet gevraagd waarom ik dat zo voelde of wat er aan gedaan kon worden, nee Seroxat werd voorgeschreven en dat moest wel helpen. Hoe kan een tabletje me nu helpen terwijl het gevoel in mijn hoofd zat??? Zegt het tabletje tegen mij hoe ik met het gevoel in mijn hoofd om moet gaan???? Nee, dus!! Ik heb later contact opgenomen met de bedrijfsarts van mijn werk en deze heeft me doorverwezen naar de psychologe van de arbodienst. Hier ben ik nu een paar keer geweest en het gaat ontzettend goed. Ik durf weer alleen naar de winkel, ga ergens wat eten, (niet in een restaurant dat duurt te lang) maar wel gewoon in een eetcafe. Ik ben er trots op dat ik het zelf heb overwonnen voor een deel dan alvast en dan zonder tabletten.

Ongeveer een half jaar geleden ben ik flauwgevallen. Ik ben zo hard neergekomen dat ik een gat in mijn hoofd had en anderhalf uur buiten westen ben geweest. Na een week ziek thuis te zijn geweest, durfde ik niet echt meer de straat op of ergens te zijn waar het echt druk was, ik had echt het bange gevoel om weer flauw te vallen en was dan bang dat ik niet meer thuis zou komen. Zo kwam het dus zover dat ik nergens meer wilde zijn waar het druk was, ik ging niet meer naar de winkel, niet meer uiteten etc. Ik vond het niet echt normaal omdat ik pas 22 ben en ben toen met mijn klachten naar de huisarts gegaan. Er werd daar helemaal niet gevraagd waarom ik dat zo voelde of wat er aan gedaan kon worden, nee Seroxat werd voorgeschreven en dat moest wel helpen. Hoe kan een tabletje me nu helpen terwijl het gevoel in mijn hoofd zat??? Zegt het tabletje tegen mij hoe ik met het gevoel in mijn hoofd om moet gaan???? Nee, dus!! Ik heb later contact opgenomen met de bedrijfsarts van mijn werk en deze heeft me doorverwezen naar de psychologe van de arbodienst. Hier ben ik nu een paar keer geweest en het gaat ontzettend goed. Ik durf weer alleen naar de winkel, ga ergens wat eten, (niet in een restaurant dat duurt te lang) maar wel gewoon in een eetcafe. Ik ben er trots op dat ik het zelf heb overwonnen voor een deel dan alvast en dan zonder tabletten.

Ik heb alleen maar positieve ervaringen met seroxat en ik ben erg geschrokken van de negatieve berichtgeving. Het is wel zo, dat ik 10 kg. ben aangekomen, maar ik woog veel te weinig, dus iedereen zegt nu dat ik zo goed uitzie.(74 kg bij een lengte van 173) Ik ben van een hoopje ellende veranderd in iemand met veel initiatief en een gezonde kijk op het leven. Van zelfmoordneigingen die ik voor die tijd wel had heb ik geen last meer.

Na het zien van de radaruitzending over seroxat stond ik helemaal perplex over de negatieve reacties van dit medicijn. Ik gebruik nu ongeveer 3 jaar dit medicijn en heb er uitstekende ervaringen mee in tegenstelling tot andere depressiva die ik heb gebruikt. Ook het zogenaamde afkicken waarover werd gesproken, heb ik niet ervaren toen ik moest stoppen omdat ik zwanger was.
Ik denk dat je goed moet luisteren naar je eigen lichaam en je medicijnen daar bij aan moet passen. Seroxat is voor mij een geschenk uit de hemel.

Ik slik al bijna 3 jaar Seroxat en toen ik de uitzending zag begon er bij mij een lichtje te branden. Niet alleen bij mij,maar ook bij mijn vriend. Ik ben zoveel veranderd de laatste 2 1/2 jaar. Niet alleen ben ik bijna 30kg aangekomen, maar ook psychisch ben ik achteruit gegaan. Hierbij kan men denken aan zelfmoordneigingen,angsten waanideeen etc.Ik loop nu rond bij een psycholoog.Ik ga morgen meteen naar mijn huisarts en eis gewoon een andere anti-depressiva!!

Ongeveer 2 jaar geleden kreeg ik een acute depressie.
Mijn psychiater heeft toen seroxat voorgeschreven.
Voordat hij mij een recept gaf moest ik van hem eerst bloed laten prikken om vast te stellen of mijn nieren ertegen bestand zijn.
Daarna schreef hij mij 10 mg. voor, elke week bij hem langs voor controle. Na 4 weken over gegaan op 20 mg.
Ik beschouw het nemen van seroxat als mijn redding.
Artsen zouden naar mijn opvatting geen psychofarmaca mogen voorschrijven, bovendien ben ik van mening dat sri's gegeven moeten worden in een psychotherapeutische situatie.
Mijn psychiater gaat er van uit dat de therapie op een x moment de medicijnen zou kunnen vervangen.

Ik heb de uitzending erover niet gezien, maar ik heb net zoals Patricia positieve ervaringen met seroxat (paroxetine). Als ik dit medicijn niet had gehad, dan had de kans dat ik niet meer had geleefd groot geweest. Ik denk dat de negatieve opmerkingen niet goed zijn voor de mensen waarbij het wel werkt. Als het goed is dan dien je bij het begin herhaaldelijk bij de huisarts terug te komen om de bijwerkingen te bespreken. Omdat ik sommige bijwerkingen in het begin niet zo prettig vond andere medicamenten geprobeerd. De eerste vervanger, 1 van de oudere anti deprssiva werkte niet bij me. De 2e die ik kreeg, remeron, wekte bij mij een onderliggende schizofrenie op, en daar ben ik dan onmiddelijk mee gestopt. Het vreemde is dat bij mijn zus remeron het beste werkte. Ik ben nu terug naar de seroxat en de kwaliteit van mijn leven is er 20X beter op geworden. Al moet ik mijn hele leven seroxat slikken, ik wil niet meer terug naar mijn oude situatie. (angst, hyperventilatie, dood willen gaan etc.)
De redactie zal eens ook de positieve geluiden moeten laten horen en niet zomaar van 1 arts wat vernemen. Zonder seroxat had ik niet meer aan de maatschappij, laat staan werken wat ik nu met plezier doe, mee kunnen doen.

Ook ik slik nu al zo'n 13 jaar seroxat. Afbouwen? Te moeilijk, van 2 per dag zit ik nu op een halve op de drie dagen, maar verder kom ik niet. Hyperventilatie? Bij mij noemen we het aanvallen van tetanie, wat me problemen op het werk op leverde. Ik zit in een call centre voor een auto alarmcentrale en 's nachts zit je alleen - de computer schakelt zichelf uit na een half uur, en mijn eerste aanval op het werk was s nachts, met als gevolg dat de baas anderhalf uur later naast me stond met de vraag waarom ik niet opnam... Niet echt iets wat fijn is om aan je (indertijd net nieuwe) baas uit te moeten leggen. Bij een eventueel onderzoek naar de bijwerking over Seroxat houd ik me dus ook warm aanbevolen.

zeer negatieve berichtgeving omtrent seroxat.
Als je zoals ik 15 jaar lang depressief bent en zelf van alles geprobeerd hebt, van ginseng, alternatieve geneeswijze, de bekende armband met de bolletjes enz.enz. en niets blijkt te helpen. dan kom je uiteindelijk bij een psychiater terecht. Je bent dan echt aan het einde van je latijn, en iedereen die je dan een helpende hand kan bieden accepteer je dan. In 1992 kreeg ik PROZAC voorgeschreven, waardoor ik tot eind december 1998 redelijk kon functioneren
. Na het overlijden van mijn vriendin ging het met mij bergafwaarts en ben ik op aanraden van mijn psychiater af gaan bouwen met PROZAC, en mocht ik na een aantal weken beginnen met SEROXAT. Vanaf februari 1999 ben ik mij steeds beter gaan voelen en zoals mijn leven en dat van mijn man en kinderen, nu is denk ik vaak, was ik maar jaren eerder naar de psychiater gegaan, want ik heb zoveel dingen moeten missen in die 15 jaar van mijn depressie, dat ik nu het gevoel heb dat ik veel dingen in moet halen, ik ben zelfs gisteren weer met de tram geweest, ondenkbaar voor de periode PROZAC/SEROXAT. Ik heb heus nog wel eens een terugval, maar door de medicijnen die u zo negatief in beeld brengt heeft mijn leven een hele andere betekenis gekregen. Leven betekent voor mij nu ook LEVEN.Ik zou nog wel vele pagina's vol kunnen schrijven met alle ellende die ik in mijn leven door heb moeten maken, omdat ik de juiste middelen niet tot mijn beschikking had, maar ik hoop dat dit kleine stukje u voldoende inzicht geeft en dat ik een zeer gelukkige gebruikster ben van SEROXAT rn geen enkele negatieve ervaring heb met SEROXAT!!!

zeer negatieve berichtgeving omtrent seroxat.
Als je zoals ik 15 jaar lang depressief bent en zelf van alles geprobeerd hebt, van ginseng, alternatieve geneeswijze, de bekende armband met de bolletjes enz.enz. en niets blijkt te helpen. dan kom je uiteindelijk bij een psychiater terecht. Je bent dan echt aan het einde van je latijn, en iedereen die je dan een helpende hand kan bieden accepteer je dan. In 1992 kreeg ik PROZAC voorgeschreven, waardoor ik tot eind december 1998 redelijk kon functioneren
. Na het overlijden van mijn vriendin ging het met mij bergafwaarts en ben ik op aanraden van mijn psychiater af gaan bouwen met PROZAC, en mocht ik na een aantal weken beginnen met SEROXAT. Vanaf februari 1999 ben ik mij steeds beter gaan voelen en zoals mijn leven en dat van mijn man en kinderen, nu is denk ik vaak, was ik maar jaren eerder naar de psychiater gegaan, want ik heb zoveel dingen moeten missen in die 15 jaar van mijn depressie, dat ik nu het gevoel heb dat ik veel dingen in moet halen, ik ben zelfs gisteren weer met de tram geweest, ondenkbaar voor de periode PROZAC/SEROXAT. Ik heb heus nog wel eens een terugval, maar door de medicijnen die u zo negatief in beeld brengt heeft mijn leven een hele andere betekenis gekregen. Leven betekent voor mij nu ook LEVEN.Ik zou nog wel vele pagina's vol kunnen schrijven met alle ellende die ik in mijn leven door heb moeten maken, omdat ik de juiste middelen niet tot mijn beschikking had, maar ik hoop dat dit kleine stukje u voldoende inzicht geeft en dat ik een zeer gelukkige gebruikster ben van SEROXAT rn geen enkele negatieve ervaring heb met SEROXAT!!!

Hans,
Ben het helemaal met je eens. Ik heb de uitzending net bekeken en de nadruk moet niet op het functioneren van de medicijnen worden gelegd maar op de huisartsen die ze voorschrijven. Als blijkt dat iemand last heeft van een depressie/angsten moet je er voor zorgen dat deze persoon hulp krijgt. De huisarts zou moeten kunnen beoordelen of het verantwoord is een patient naar huis te sturen met antidepressiva. Mijn advies is ook ga naar een psychiater, die weet waar hij/zij over praat.

Tegenkrachten en heksenjachten zullen altijd bestaan!!
Wie wil vinden zál vinden...

Nogmaals:Ik ben heel blij,dat er ook positieve reacties binnenkomen op het geneesmiddel seroxat en ik sluit me aan bij een van de reacties; ik leef nu weer echt en geniet van alles om mij heen!!!!!!!!kinderen man en huisdieren!!!!!!!!!! ik heb een schat van een huisarts en we hebben beiden zo iets van: hadden we dit maar jaren eerder gedaan, dan was ons gezin een hoop ellende bespaard gebleven.

als ik deze verhalen zo lees met mijn verhaal erbij kom ik op dit moment tot een conclusie: zorg altijd dat je goed geïnformeerd bent. zorg dat je goed begeleid wordt door een psychiater met verstand van pillen en ik raad iedereen toch aan er psychologische ondersteuning bij te hebben voor zolang dat nodig is.

als ik deze verhalen zo lees met mijn verhaal erbij kom ik op dit moment tot een conclusie: zorg altijd dat je goed geïnformeerd bent. zorg dat je goed begeleid wordt door een psychiater met verstand van pillen en ik raad iedereen toch aan er psychologische ondersteuning bij te hebben voor zolang dat nodig is.

Ook ik ben blij met toch nog wat positieve berichten over Seroxat. Ik slik dit medicijn nu voor de 3e keer in 7 jaar en ben de afgelopen 2 keren moeiteloos gestopt door langzaam af te bouwen(zonder 1 enkel bijverschijnsel.) Ik ben achteraf nogal boos over de uitzending, omdat ik er toch erg ongerusten bang door ben geworden, terwijl ik wéét dat ik er tot nu toe alleen maar baat bij heb gehad en dat ik geen andere keus had. Ik voelde me tegen beter weten in ook weer een aansteller. In het programma werd naar mijn idee nl. vaag gesuggereerd dat de gemiddelde Nederlander bij het minste of geringste chagarijnige buitje maar aan de anti depressiva gaat... Volgens mij werd het verhaal in de verkeerde volgorde vertelt: veel Seroxat slikkers hebben inderdaad geleden onder zelfmoordgedachten en angstaanvallen, maar al vóór het slikken van dit antidepressivum en niet erna. Het is natuurlijk belangrijk bijwerkingen niet te ontkennen en zorgvuldig met dit middel om te gaan; het is tenslotte een medicijn en geen snoepje of aromatherapie. Maar het middel is niet perse erger dan de kwaal. Want je slikt het alleen als je geen andere uitweg hebt. Toch?!

Ik heb met interesse kennis genomen van het onderwerp seroxat in de uitzending van radar. Ikzelf gebruik het nu ongeveer 3 jaar en heb er echt veel baat bij. Natuurlijk kan ik niet spreken voor anderen, maar ik ben er van overtuigd dat het middel mijn leven een positieve wending heeft gegeven. Ik ben niet meer depressief en in mijn contacten naar anderen opener en inderdaad minder geremd waardoor mijn sociale leven ook met sprongen vooruit is gegaan. Zoals het er NU uitziet maakt het voor mij niet uit of ik het mijn leven lang moet blijven slikken. Ervaring voor wat betreft afkick verschijnselen kan ik niet over spreken omdat ik nog niet geroepen voel om te stoppen, voor alle duidelijkheid NIET omdat ik daarvoor bang ben voor een verslaving maar waarom stoppen als ik geen nadelige bijwerkingen heb?