Kifid veegt Wabekenorm van tafel (mits je klaagt !)
Geplaatst: 01 nov 2010 14:56
Onderstaan artikel trof ik vandaag aan op de website van ''Follow the money''.
WABEKENORM DOOR KLACHTENINSTITUUT VAN TAFEL GEVEEGD
Uitspraak is ‘grote overwinning’ en maakt veel grotere compensaties voor woekerpolissen mogelijk.
Het kan wel eens duren voordat het kwartje valt. Bijvoorbeeld wanneer zaken zo complex in elkaar steken dat je er wat langer naar moeten kijken voordat je de betekenis gaat ontwaren. Zo staarde heel Nederland jarenlang naar zijn beleggingsverzekering zonder te snappen dat hij door zijn verzekeraar op een afschuwelijke wijze te grazen werd genomen.
Zo duurde het ook even voordat een uitspraak van de Commissie van Beroep van het Klachteninstituut Financiële Diensten (Kifid) hier goed werd begrepen. Het Kifid neemt dus klachten in ontvangst van mensen die denken dat ze een ondeugdelijk financieel product hebben aangesmeerd gekregen. Er zijn miljoenen mensen die zich de laatste jaren bij het Kifid hadden moeten melden, in de praktijk waren het er slechts enkelen. Een daarvan, een bezitter van een woekerpolis, werd eerder deze maand op een zeer duidelijke wijze in het gelijk gesteld door de Commissie van Beroep van dat Kifid.
Waren voor woekerpolissen dan al niet massale regelingen getroffen met de verzekeraars? Ja, dat klopt. Maar die regelingen zijn fopspenen die op een slimme manier bij de grote schare onwetenden consumenten met de natte vingers van de stichtingen Verliespolis en Woeker Polis Claim in de mond zijn geduwd. Architect van deze dwaze schikkingen was de weledele heer Jan Wolter Wabeke, de voormalige ombudsman van het Kifid. Zijn ‘Wabekenorm’ is de basis op grond waarvan verzekeraars gedupeerde klanten moeten compenseren. In veruit de meeste gevallen is dat een schijntje van de werkelijke schade. Wabeke nam onlangs afscheid van zijn baan.
Maar wat blijkt na enig denk- en belwerk? De uitspraak van de Commissie van Beroep van Wabeke’s voormalige werkgever Kifid gaat veel verder dan de schikkingen van Verliespolis en Woeker Polis Claim. In feite wordt ook de Wabekenorm van tafel geveegd. Dit dankzij een volhardende en rebelse consument die het er niet bij liet zich dan het ‘algemeen gangbaar levensverzekeringsproduct’ dat hij had gekocht, een totale rip off bleek te zijn. Dankzij de uitspraak krijgt hij een veel realistischer vergoeding.
Onder voorzitterschap van professor A.S. Hartkamp, hoogleraar aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, werd de verzekeraar veroordeeld tot het uitbetalen van een bedrag van 18.000 euro plus wettelijke rente en de 500 euro die door consument betaald moet worden bij het aanspannen van hoger beroep. Namen van zowel eiser als verzekeraar, bijgestaan door de Amsterdamse advocaat ’t Hart blijven in deze procedures anoniem. Volgens het college van wijze mannen en vrouwen moet een deel van de schade, totaal beraamd op 24.000 euro worden verhaald op de tussenpersoon. Geen prettig nieuws voor financiële adviseurs die tot dusver grotendeels buiten schot blijven bij de woekerpolisaffaire. Het aardige is dat hier sprake is van een betrekkelijk kleine polis: premie 313 euro per maand inclusief dekking overlijdensrisico. Dat biedt dus perspectief voor andere gedupeerden.
De betreffende consument was naar het oordeel van de Commissie van Beroep niet voldoende geïnformeerd over het beleggingsproduct dat hij in 1999 aanschafte en stond het bedrag bij afkoop in 2007 niet in verhouding tot geleden schade. Terecht had klager geconcludeerd dat hij deze polis nooit afgesloten zou hebben, als hem bij het afsluiten de werkelijke kosten waren medegedeeld. Het is in het algemeen de meest gehoorde klacht van bezitters van woekerpolissen: ze kochten een kat in de zak. Verzekeraar en tussenpersoon verzaakten volgens het Kifid in dit specifieke geval hun zorgplicht, zoals een jaar eerder bij de wet geregeld in de nieuwe Regeling Informatieverstrekking Aan Verzekeringsnemer (RIAV). Het verweer van het verzekeringsbedrijf dat deze polishouder door een handtekening te zetten, had moeten weten wat hij of zij kocht, werd door professor Hartkamp en collega’s weggewuifd.
Wakker worden
De uitspraak kan enorme consequenties hebben voor het hoofdpijndossier De Woekerpolisaffaire, waarbij immers miljoenen Nederlanders zijn betrokken door ‘foute’ pensioenen, hypotheken of lijfrentes, meestal na verkeerde of onvoldoende informatie aangeschaft. Dat zegt jurist Anton Weenink van de vereniging Consument & Geldzaken. ‘Alleen moet de consument dan eerst wakker worden en inzien dat je geen genoegen moet nemen met een compensatienorm. Tot op heden heeft 98 procent van de gedupeerden geen interesse getoond in eigen malheur en blijft uiterst passief. Die nemen een houding aan in de trant van: het zal wel.’ Zij vertrouwen volledig op de compensatie, toegezegd door verzekeraars in voor de meeste consumenten onbegrijpelijke taal, rookgordijnen om de werkelijkheid (u krijgt niets of een schijntje) te verhullen.
Nooit opgeven
Bijzonder bij voormelde uitspraak is volgens Weenink dat het beroepscollege de nieuwste richtlijnen van RIAV volgt. ‘Die gaan veel verder, zeker op gebied van zorgplicht, dan de eerdere versie van 1992. Het betekent ook dat beleggingspolissen, afgesloten na 1998 een goede kans maken op een realistische compensatie.’ Voor de verzekeraars die na de compensatieakkoorden met de stichtingen Verliespolis en Woeker Polis Claim ongeveer twee miljard uittrokken moet de uitspraak klinken als een donderslag bij heldere hemel. De grootste problemen leken immers opgelost. Piet Koremans, gepensioneerd beroepsmilitair die zich pro deo inzet voor gedupeerden en momenteel druk doende met de afwikkeling van het faillissement van DSB noemt vooral daarom deze uitspraak een ‘grote overwinning.’
‘Iedereen liep mee aan het handje van de ombudsman Wabeke die een vrijwel waardeloze norm ter compensatie bedacht. Niets meer of minder dan een fooi.’ Wakkere consumenten kunnen rijkelijk beloond worden voor hun doorzettingsvermogen. ‘Nooit opgeven’, zegt Koremans.
In de fuik
Hendrik Jan Bos, advocaat die zich specialiseerde op gebied van de woekerpolissen, is iets minder enthousiast. ‘Laat vooropstaan dat hier sprake is van een heel bijzondere uitspraak. Alle gedupeerden die hebben getekend voor de akkoorden van Verliespolis en Woeker Polis Claim hebben er echter niets meer aan. Die zijn massaal in de fuik gelopen, zoals dat destijds ook gebeurde bij Dexia op basis van de Duisenbergregeling. Ze kwamen er later achter dat veel betere regelingen mogelijk waren, maar helaas: te laat. Nu ook zullen de miljoenen benadeelden eerst wel wat moeten doen voor een echte schadevergoeding. Je moet sowieso verjaring tegengaan door een goede stuitingsbrief te sturen. De gedupeerden moeten eindelijk uit hun luie bed komen. Doen ze dat niet dan kunnen ze maar beter eeuwig blijven liggen.’
Bron: Follow the Money (FTM.nl)
De boodschap is duidelijk: in actie komen (en een echte compensatie claimen) of passief aan de kant blijven staan (en niets krijgen of een fooitje !).
Overigens lijkt mij de uitspraak van advocaatHendrik Jan Bos in het artikel, inhoudende dat de circa 150.000 woekerpolisgedupeerden (aangesloten bij de stichtingen) die hun akkoord gaven aan de Stichtingen hun rechten verspeeld zouden hebben, een misvatting van deze H-J.Bos. Het feit dat je naar de stichtingen met dit onderhandelingsresultaat instemt, wil niet zeggen dat je je daarmee jegens je verzekeraar hebt verbonden. Op het moment van instemmen kent de instemmer immers de uitwerking van de regeling in zijn geval nog niet. Verder mag je redelijkerwijze toch aannemen dat de stichtingen de stembiljetten niet hebben doorgespeeld naar verzekeraars. Kortom, niks verbondenheid voor de ''ja-stemmers''.
WABEKENORM DOOR KLACHTENINSTITUUT VAN TAFEL GEVEEGD
Uitspraak is ‘grote overwinning’ en maakt veel grotere compensaties voor woekerpolissen mogelijk.
Het kan wel eens duren voordat het kwartje valt. Bijvoorbeeld wanneer zaken zo complex in elkaar steken dat je er wat langer naar moeten kijken voordat je de betekenis gaat ontwaren. Zo staarde heel Nederland jarenlang naar zijn beleggingsverzekering zonder te snappen dat hij door zijn verzekeraar op een afschuwelijke wijze te grazen werd genomen.
Zo duurde het ook even voordat een uitspraak van de Commissie van Beroep van het Klachteninstituut Financiële Diensten (Kifid) hier goed werd begrepen. Het Kifid neemt dus klachten in ontvangst van mensen die denken dat ze een ondeugdelijk financieel product hebben aangesmeerd gekregen. Er zijn miljoenen mensen die zich de laatste jaren bij het Kifid hadden moeten melden, in de praktijk waren het er slechts enkelen. Een daarvan, een bezitter van een woekerpolis, werd eerder deze maand op een zeer duidelijke wijze in het gelijk gesteld door de Commissie van Beroep van dat Kifid.
Waren voor woekerpolissen dan al niet massale regelingen getroffen met de verzekeraars? Ja, dat klopt. Maar die regelingen zijn fopspenen die op een slimme manier bij de grote schare onwetenden consumenten met de natte vingers van de stichtingen Verliespolis en Woeker Polis Claim in de mond zijn geduwd. Architect van deze dwaze schikkingen was de weledele heer Jan Wolter Wabeke, de voormalige ombudsman van het Kifid. Zijn ‘Wabekenorm’ is de basis op grond waarvan verzekeraars gedupeerde klanten moeten compenseren. In veruit de meeste gevallen is dat een schijntje van de werkelijke schade. Wabeke nam onlangs afscheid van zijn baan.
Maar wat blijkt na enig denk- en belwerk? De uitspraak van de Commissie van Beroep van Wabeke’s voormalige werkgever Kifid gaat veel verder dan de schikkingen van Verliespolis en Woeker Polis Claim. In feite wordt ook de Wabekenorm van tafel geveegd. Dit dankzij een volhardende en rebelse consument die het er niet bij liet zich dan het ‘algemeen gangbaar levensverzekeringsproduct’ dat hij had gekocht, een totale rip off bleek te zijn. Dankzij de uitspraak krijgt hij een veel realistischer vergoeding.
Onder voorzitterschap van professor A.S. Hartkamp, hoogleraar aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, werd de verzekeraar veroordeeld tot het uitbetalen van een bedrag van 18.000 euro plus wettelijke rente en de 500 euro die door consument betaald moet worden bij het aanspannen van hoger beroep. Namen van zowel eiser als verzekeraar, bijgestaan door de Amsterdamse advocaat ’t Hart blijven in deze procedures anoniem. Volgens het college van wijze mannen en vrouwen moet een deel van de schade, totaal beraamd op 24.000 euro worden verhaald op de tussenpersoon. Geen prettig nieuws voor financiële adviseurs die tot dusver grotendeels buiten schot blijven bij de woekerpolisaffaire. Het aardige is dat hier sprake is van een betrekkelijk kleine polis: premie 313 euro per maand inclusief dekking overlijdensrisico. Dat biedt dus perspectief voor andere gedupeerden.
De betreffende consument was naar het oordeel van de Commissie van Beroep niet voldoende geïnformeerd over het beleggingsproduct dat hij in 1999 aanschafte en stond het bedrag bij afkoop in 2007 niet in verhouding tot geleden schade. Terecht had klager geconcludeerd dat hij deze polis nooit afgesloten zou hebben, als hem bij het afsluiten de werkelijke kosten waren medegedeeld. Het is in het algemeen de meest gehoorde klacht van bezitters van woekerpolissen: ze kochten een kat in de zak. Verzekeraar en tussenpersoon verzaakten volgens het Kifid in dit specifieke geval hun zorgplicht, zoals een jaar eerder bij de wet geregeld in de nieuwe Regeling Informatieverstrekking Aan Verzekeringsnemer (RIAV). Het verweer van het verzekeringsbedrijf dat deze polishouder door een handtekening te zetten, had moeten weten wat hij of zij kocht, werd door professor Hartkamp en collega’s weggewuifd.
Wakker worden
De uitspraak kan enorme consequenties hebben voor het hoofdpijndossier De Woekerpolisaffaire, waarbij immers miljoenen Nederlanders zijn betrokken door ‘foute’ pensioenen, hypotheken of lijfrentes, meestal na verkeerde of onvoldoende informatie aangeschaft. Dat zegt jurist Anton Weenink van de vereniging Consument & Geldzaken. ‘Alleen moet de consument dan eerst wakker worden en inzien dat je geen genoegen moet nemen met een compensatienorm. Tot op heden heeft 98 procent van de gedupeerden geen interesse getoond in eigen malheur en blijft uiterst passief. Die nemen een houding aan in de trant van: het zal wel.’ Zij vertrouwen volledig op de compensatie, toegezegd door verzekeraars in voor de meeste consumenten onbegrijpelijke taal, rookgordijnen om de werkelijkheid (u krijgt niets of een schijntje) te verhullen.
Nooit opgeven
Bijzonder bij voormelde uitspraak is volgens Weenink dat het beroepscollege de nieuwste richtlijnen van RIAV volgt. ‘Die gaan veel verder, zeker op gebied van zorgplicht, dan de eerdere versie van 1992. Het betekent ook dat beleggingspolissen, afgesloten na 1998 een goede kans maken op een realistische compensatie.’ Voor de verzekeraars die na de compensatieakkoorden met de stichtingen Verliespolis en Woeker Polis Claim ongeveer twee miljard uittrokken moet de uitspraak klinken als een donderslag bij heldere hemel. De grootste problemen leken immers opgelost. Piet Koremans, gepensioneerd beroepsmilitair die zich pro deo inzet voor gedupeerden en momenteel druk doende met de afwikkeling van het faillissement van DSB noemt vooral daarom deze uitspraak een ‘grote overwinning.’
‘Iedereen liep mee aan het handje van de ombudsman Wabeke die een vrijwel waardeloze norm ter compensatie bedacht. Niets meer of minder dan een fooi.’ Wakkere consumenten kunnen rijkelijk beloond worden voor hun doorzettingsvermogen. ‘Nooit opgeven’, zegt Koremans.
In de fuik
Hendrik Jan Bos, advocaat die zich specialiseerde op gebied van de woekerpolissen, is iets minder enthousiast. ‘Laat vooropstaan dat hier sprake is van een heel bijzondere uitspraak. Alle gedupeerden die hebben getekend voor de akkoorden van Verliespolis en Woeker Polis Claim hebben er echter niets meer aan. Die zijn massaal in de fuik gelopen, zoals dat destijds ook gebeurde bij Dexia op basis van de Duisenbergregeling. Ze kwamen er later achter dat veel betere regelingen mogelijk waren, maar helaas: te laat. Nu ook zullen de miljoenen benadeelden eerst wel wat moeten doen voor een echte schadevergoeding. Je moet sowieso verjaring tegengaan door een goede stuitingsbrief te sturen. De gedupeerden moeten eindelijk uit hun luie bed komen. Doen ze dat niet dan kunnen ze maar beter eeuwig blijven liggen.’
Bron: Follow the Money (FTM.nl)
De boodschap is duidelijk: in actie komen (en een echte compensatie claimen) of passief aan de kant blijven staan (en niets krijgen of een fooitje !).
Overigens lijkt mij de uitspraak van advocaatHendrik Jan Bos in het artikel, inhoudende dat de circa 150.000 woekerpolisgedupeerden (aangesloten bij de stichtingen) die hun akkoord gaven aan de Stichtingen hun rechten verspeeld zouden hebben, een misvatting van deze H-J.Bos. Het feit dat je naar de stichtingen met dit onderhandelingsresultaat instemt, wil niet zeggen dat je je daarmee jegens je verzekeraar hebt verbonden. Op het moment van instemmen kent de instemmer immers de uitwerking van de regeling in zijn geval nog niet. Verder mag je redelijkerwijze toch aannemen dat de stichtingen de stembiljetten niet hebben doorgespeeld naar verzekeraars. Kortom, niks verbondenheid voor de ''ja-stemmers''.