Radar

Wie herkent dit: je werkt je uit de naad, doet je best voor de klant, werkt met targets en tijd en dat alles voor bijna niets (moet Youp van 't Hek nog gaan klagen ook)

Omdat ik ook op zoek ben naar een nieuwe baan, kreeg ik met uitzendbureaus te maken die me de meest vreemde voorstellen deden: zo was er sprake van een vacature waarbij ik een reisvergoeding van max. 5,- euro per dag zou ontvangen terwijl het mij elke dag 15,- euro zou kosten om er te komen en waarbij ik 8,20 per uur (let wel: bruto!) zou verdienen. Daarnaast diende ik een contract te ondertekenen waarbij ik mij verplichtte 1 jaar in dienst te blijven...
En waarbij ik ook nog eens 40 uur per week beschikbaar diende te zijn, alsmede de avonden en de weekenden, maar waarbij men een min-max uren hanteerde van 8 uur tot 24 uur! Je hebt dus bijna geen rechten maar men maakt wel aanspraken op al je beschikbare tijd, een studie of iets anders kun je er daarom niet naast doen- is waarschijnlijk ook geen geld voor.

Ook was er een aanbod van een baan (9- en nog wat bruto per uur) waarvoor ik een e-assesment moest doen (behaald overigens), en waarna ik ook nog eens temidden van mij wildvreemde personen in een groepssollicitatie een zgn. elevatorpitch moest performen. De organisatie profileerde zich ook nog eens als integer. Ik vond echter niets integers aan die groepssessie en heb dat ook gezegd. Verrassing: ik ben niet aangenomen. Kleine bijkomstigheid was nog dat je de 'opleiding' moest terugbetalen als je binnen 2 jaar op zou stappen, als een soort boete zeg maar. Ik vroeg nog: opleiding?? Dat heette vroeger gewoon inwerken! Maar je wordt gen**id waar je bijstaat omdat je geen keus hebt.
Natuurlijk had je na die 2 jaar nergens recht op. Natuurlijk was er ook hier weer sprake van min-max. uren, maar wel weer die gevraagde maximale inzetbaarheid.
De mensen die deze banen (moeten) accepteren zijn de nieuwe armen! Ik vind dit echt heel erg en het nieuwe kabinet doet hier ook niets aan. Het wordt alleen maar slechter en ik voorzie Amerikaanse toestanden van 2 banen of meer om alleen maar rond te kunnen komen. En Youp van t Hek mag best een beetje aardiger zijn...

2 banen, pas op dat je dan wel de goede selecteert, ik mag niet eens een tweede werkgever erbij nemen, hoewel in het sollicitatiegesprek is vertelt van wel, nee geen tweede fysieke baan en dus in armoede dit contract uit proberen te werken en weer hopen op nieuwe kansen, ii word 49 en best wat bagage bij maar ben opgelicht en nu zit ik vast in de thuiszorg als hulp bij het huishouden en surf van de ene ( smerige ) toilet naar de andere taken voor € 9,05 let wel bruto.

hallo,
Ik heb 5 jaar in een magazijn gwerkt. ik begon met 8.20 euro (ja bruto) toen ik na 5 jaar ontslag nam had ik 9.70 euro (ja bruto) dus in die 5 jaar had ik 1.50 euro opslag gehad (inderdaad ja bruto). Wat je zegt dat zijn de nieuwe armen. Een vriendin van mij werkt er nog en woont overigens alleen, ze werkt 36 uur moet smorgens vroeg weg en komt na zessen weer thuis. ze kan zich beslist geen bokkesprongen, ook geen kleintjes veroorloven. "Ze" hebben het elke keer over een modaal inkomen van 2500/3000 per maand (netto). Nou ik weet wel heel zeker dat je daar bij heel veel mensen/huishoudens gerust 1000 euro en meer van kan afhalen. En Prima Baas, achter het raam zitten moet een vrije keuze zijn, geen wanhoopsdaad.

flits75 schreef:hallo,
Ik heb 5 jaar in een magazijn gwerkt. ik begon met 8.20 euro (ja bruto) toen ik na 5 jaar ontslag nam had ik 9.70 euro (ja bruto) dus in die 5 jaar had ik 1.50 euro opslag gehad (inderdaad ja bruto).

Dat is bijna 3 procent per jaar. Ervanuitgaande dat de inhoud van je werk niet is veranderd in die tijd, is dat heel netjes volgens mij.

@

De hamvraag is dan wel: hoe oud is flits75?

Maxiem.

Dit is voor mij inderdaad zeer herkenbaar! Met de crisis werd ook ik werkloos. De banen liggen in mijn regio (het noorden) ook al niet voor het oprapen. Veel banen via uitzendbureaus zijn tegenwoordig laagbetaald en je krijgt een min-max contract. De opdrachtgever vraagt maximale flexibiliteit van het personeel maar omgekeerd ben je zeker bij callcenterwerk gebonden aan strakke regels en schema's. Ik zocht een baan voor 36 tot 40 uur per week. Voor de crisis had ik nog een modaal inkomen maar met zo'n salariswens blijk je je tegenwoordig uit de markt te prijzen.

Dus toch maar ingegaan op een callcenterbaan met een bruto loon van € 9,50 per uur. Beter iets dan niets ten slotte. Vanwege het lage uurloon had ik toch zeker wel 36-40 uur nodig. Maar dat was helaas niet mogelijk want er werd gewerkt met een min-max contract van 24-36 uur. Daarvoor moest je s'morgens, s'middags en s'avonds beschikbaar zijn op maandag t/m vrijdag en af en toe ook op zaterdag.

Ik kreeg een heel onregelmatig rooster waarbij ik dan weer eens 4 uurtjes, dan weer eens 6 uurtjes per dag werd opgeroepen. Die 36 uur per week heb ik helaas nooit toegewezen gekregen zodat ik te weinig verdiende om er van te leven.

Om de financiële tekorten aan te vullen had ik er nog een tweede baan naast (als oproepkracht). Maar dat viel nog niet mee om te combineren. Ik werd bij mijn callcenterbaan altijd wel 5 dagen per week ingeroosterd en kon dan alleen nog op wat losse uurtjes beschikbaar zijn voor mijn 2e baan als oproepkracht. Ik had nooit een hele dag vrij om voor mijn oproepcontract beschikbaar te zijn. Elke week had ik op het callcenter een ander rooster waardoor ik voor mijn 2e baan lastig in te plannen was. Ik had echt 2 banen nodig om rond te komen.

Ook ik kreeg een opleiding deels onbetaald in eigen tijd en deels betaald door de opdrachtgever. Als ik met het callcenterproject zou stoppen voordat het was afgerond dan moest ik een paar honderd euro opleidingskosten terugbetalen.

Inmiddels is het project afgelopen. De combinatie van twee banen was best zwaar. Het zware zat er vooral in dat ik bij mijn callcenterbaan maar zo weinig uren kreeg verdeeld over 5 volledige dagen waardoor er niet van rond te komen was en het ook lastig te combineren was met een tweede baan. Nu zoek ik naar een fulltime kantoorbaan met een vast rooster of een baan waarbij het aantal uren over minder dagen wordt verdeeld. Bv 20 uur over niet meer dan 3 dagen verdelen zou voor mij al beter combineren met een tweede baan. Het liefst zou ik natuurlijk gewoon één baan hebben waarvan ik rond kan komen. Maar in deze crisistijd heb je het helaas niet voor het uitzoeken.