Radar

Goede avond,

Ik hoop dat iemand mij op weg kan helpen met het volgende probleem:

Eind 2005 ben overgestapt van bank A naar bank B en heb gebruik gemaakt van de overstapservice. Ik stond op dat moment ongeveer 1000 euro rood op de betaalrekening bij bank A. Ik heb zelf verzuimd af te lossen in de daarop volgende maanden (en ben mij er volledig van bewust dat ik daar zelf de fout in ben gegaan). Doordat ik niet heb afgelost kwam de roodstand boven de afgesproken limiet van 1000 euro.

Naar aanleiding van een herinnering van de bank ben ik op kantoor geweest om een afspraak te maken om deze roodstand in termijnen af te lossen (wat helaas niet schriftelijk bevestigd is). Ik ben in april 2006 begonnen met aflossen en heb mij vervolgens aan deze regeling gehouden.

In juni 2006 heeft de bank alsnog besloten om mijn rekening voortijdig op te heffen en de vordering over te dragen aan een incassobureau. Ik heb nog geprobeerd bezwaar te maken tegen de vordering, maar ik heb mij op dat moment erg laten intimideren door de (stijgende) incassokosten en heb het volledige bedrag betaald.

Nu loop ik hier opnieuw tegenaan, omdat ik bezig ben met de aankoop van een huis en dus het afsluiten van een hypotheek. Ik ben het een en ander voor mezelf op een rijtje aan het zetten in de hoop dat in ieder geval de a2 codering kan worden omgezet naar een a1 codering.

Ik ben van mening dat de bank de vordering niet uit handen had mogen geven, omdat ik mij wel aan de betaalregeling heb gehouden die in april is afgesproken. Hierover ben ik al met de bank in gesprek.

Daarnaast blijkt dat de bank waarschijnlijk als onderdeel van de vordering incassokosten heeft berekend. Ik zou graag willen weten hoe ik erachter kan komen of deze kosten terecht zijn berekend. Ik heb de volgende informatie gevonden mbt. de Wet op het consumentenkrediet:

Wanneer aan een betaalrekening geen kredietfaciliteit gekoppeld is en er ontstaat een roodstand, dan is er op zichzelf geen sprake van een krediettransactie. Zo'n ongewilde roodstand gaat echter wel onder de bescherming van de Wet op het consumentenkrediet vallen indien de bank onvoldoende actie onderneemt. De bank mag dan geen incassokosten in rekening brengen. Om dit te voorkomen dient de bank:

1.de roodstand expliciet aan te merken als wanprestatie;
2.tot ingebrekestelling en directe opeising over te gaan, d.w.z. spoedig na drie maanden tot incasso van de vordering overgaan of een schriftelijk vastgelegde betalingsregeling overeenkomen;
3.en, bij bedragen boven de € 453,78, de roodstand bij het BKR te melden.

Het is voor mij echter niet geheel duidelijk of/hoe ik deze informatie op mijn situatie kan toepassen. Wie kan mij op weg helpen? Ik heb uiteindelijk 1431 euro betaald aan het incassobureau. Het bedrag dat de bank ter incasso heeft gesteld bedroeg 1078 euro, hierin zat waarschijnlijk al ruim 200 euro aan incassokosten verwerkt volgens de medewerker die ik vandaag heb gesproken.

Bedankt!

Het wel of niet in rekening brengen van de incassokosten, speelt geen rol. U had een roodstand, dit staat genoteerd bij het BKR. U heeft verzuimd te betalen volgens de bank, ook dit staat genoteerd. Of er nu wel of geen incassobureau om de hoek kwam kijken, dat verandert niks aan het feit dat er een betalingsprobleem (zoals u zelf al toegeeft) is ontstaan. Dat zal altijd een probleem zijn bij het rondkrijgen van een hypotheek, zeker in deze tijden.

JtC schreef:Het wel of niet in rekening brengen van de incassokosten, speelt geen rol. U had een roodstand, dit staat genoteerd bij het BKR. U heeft verzuimd te betalen volgens de bank, ook dit staat genoteerd. Of er nu wel of geen incassobureau om de hoek kwam kijken, dat verandert niks aan het feit dat er een betalingsprobleem (zoals u zelf al toegeeft) is ontstaan. Dat zal altijd een probleem zijn bij het rondkrijgen van een hypotheek, zeker in deze tijden.

Wanneer er een (herstelde) a1 codering staat, zal het voor ons wel mogelijk zijn een hypotheek met NHG af te sluiten. Bij een a2 codering is dit niet mogelijk. Vandaar dat het voor mij wel degelijk van belang is uit te zoeken of de vordering terecht uit handen is gegeven.

Sorry, ik vergat wat erbij te vermelden: het probleem is dat u niks zwart op wit heeft staan. En ik denk dat allesbepalend is, mocht u de codering willen aanvechten. Maar ik mag toch wel aannemen dat u de bescheiden van het incassobureau/deurwaarderskantoor heeft ontvangen?

M.O. schreef:Goede avond,

Ik hoop dat iemand mij op weg kan helpen met het volgende probleem:

Eind 2005 ben overgestapt van bank A naar bank B en heb gebruik gemaakt van de overstapservice. Ik stond op dat moment ongeveer 1000 euro rood op de betaalrekening bij bank A. Ik heb zelf verzuimd af te lossen in de daarop volgende maanden (en ben mij er volledig van bewust dat ik daar zelf de fout in ben gegaan). Doordat ik niet heb afgelost kwam de roodstand boven de afgesproken limiet van 1000 euro.

Naar aanleiding van een herinnering van de bank ben ik op kantoor geweest om een afspraak te maken om deze roodstand in termijnen af te lossen (wat helaas niet schriftelijk bevestigd is). Ik ben in april 2006 begonnen met aflossen en heb mij vervolgens aan deze regeling gehouden.

Bedankt!

In je verhaal geef je al zelf aan dat je de maanden na de overstap verzuimd heb om je roodstand af te lossen of 1x in de 3 maanden een positief saldo hebben.

Wanneer je de saldo niet aanvult om 1x in de 3 maanden een positief saldo te hebben is het bedrag na deze 3 maanden direct opeisbaar. Daarom staat ook de code A2 bij de BKR geregistreerd ongeacht de zaak toen nog niet uit handen is gegeven aan het incassobureau.

Code A2 wil zeggen dat het restant van de vordering op u door uw kredietverstrekker opeisbaar is gesteld.

Met betrekking tot het uit handen geven van de vordering kan ik geen antwoord daarop geven. Ik weet niet wat voor reden de bank hiervoor had. De incassokosten worden niet door de bank in rekening gebracht maar door de incassobureau. Vaak nemen de incassobureau's Voorwerk II http://www.rechtspraak.nl/Naar+de+recht ... kanton.htm als uitgangspunt voor het in rekening brengen van deze kosten.

Een betalingsregeling is geen recht, doch slechts een gunst.
De vordering blijft altijd in zijn geheel opeisbaar, afhankelijk van regelend en/of dwingend recht vanaf welk moment, betalingsregeling of niet.
Het is een misconceptie te denken dat wanneer een schuldenaar eenmaal een betalingsregeling heeft, deze afgedwongen kan worden bij de schuldeiser wanneer deze hierover plotsklaps een ander idee krijgt. De schuldeiser krijgt hier hooguit een vraag over wanneer het tot een rechtsgang komt, waarop het antwoord 'gedaagde is slecht van betalen gebleken' geen verdere uitleg behoeft. Daarbij zal deze vraag en met name het antwoord hierop op zijn best (voor de schuldenaar) invloed hebben op de verdeling van de proceskosten, niet de toewijzing van de vordering.

Aangezien u prompt (te veel) heeft betaald, kunt u wellicht aan uw bank appelleren om uit coulance overwegingen uw BKR notering te 'down-sizen'.
Ook dit valt in de catagorie gunsten, zoals al eerder opgemerkt, de notering is correct.