Kosten ex van huidige partner - ten einde raad
Geplaatst: 30 nov 2010 18:52
Hoi iedereen,
Ik lees al een hele tijd mee op dit forum. Ik loop tegen zoveel muren aan, en ik zie dat er hier mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten en mensen die hier meer verstand van hebben dan ik, dus ik dacht; laat ik het maar eens proberen.
Het verhaal in een notendop:
Mijn huidige partner is getrouwd geweest. In december vorig jaar is zij officieël gescheiden. De ex van mijn partner heeft de laatste 6 maanden van hun huwelijk het leven van mijn partner tot een hel gemaakt, voornamelijk vanwege haar mentale ziekte (zware vorm van Borderline en nog meer stoornissen geconstateerd, zo heeft zij gelogen over verkrachtingen, geen contact meer met haar ouders omdat zij gelogen heeft over seksueel misbruik door haar stiefvader etc. (en ik wil hier niemand die Borderline of welke diagnose dan ook heeft tegen het hoofd stoten, ik weet dat er ontzettend veel mensen zijn met dit soort diagnoses die het gewoon helemaal geweldig doen). Omdat mijn partner alles bij haar ex heeft achtergelaten woonde zij, toen ik haar leerde kennen, bij een huisjesmelker in Haarlem. Haar hele salaris ging op aan de huur (800 euro voor een kamer ter grootte van mijn badkamer, rat etc.) en ze at vrijwel alleen cornflakes. Ik ben zelf freelance vertaler en ik verdien goed, dus gelukkig hebben we dit vrij snel kunnen verhelpen. We zijn nu net verhuisd naar een mooi huis in Den Haag, dit heeft niets van doen met luxe, maar meer met het feit dat de leefomstandigheden in Haarlem letterlijk niet gezond waren en omdat mijn salaris als freelancer vrij hoog is, en we dus niet zomaar even voor een woning in aanmerking komen.
Nu het probleem: vanaf dag 1 na de scheiding pluk haar ex ons financieel helemaal kaal. Kosten voor een makelaar ( voor de gezamelijke woning waar mijn partner nu al een jaar niet meer woont, tevens heeft zij het huis compleet onbewoonbaar gemaakt door gaten in de badkamer, schimmel door alle kamers etc.), kosten voor haar Tele2 aansluiting, kosten voor haar rekeningen, kosten voor de hypotheek en ga zo maar door, en door, en door. Al mijn spaargeld is er in deze tijd doorheen gegaan... nu werk ik feitelijk alleen nog maar voor haar en mijn eigen huur, en dat is niet alleen van 9 tot 5, maar de hele dag en nacht door. Als freelancer heb je klanten uit verschillende tijdszone's die dus allemaal hun eigen deadlines hebben en soms ineens om 2 uur 's nachts met een opdracht om de hoek komen. In een normale situatie geen probleem, want dan zou ik slapen en zoeken ze het botweg maar uit, maar op dit moment moet ik elke opdracht aannemen om dat beetje geld binnen te krijgen.
Als klap op de vuurpijl verloor mijn partner in september haar baan. Ze is volop aan het solliciteren, maar ze komt tot op heden nog niet aan een baan. En haar ex blijft maar eisen.
We hebben contact gehad met 2 advocaten in deze tijd. De eerste advocaat was de advocaat van mijn partner toen ik haar niet niet had ontmoet. Mijn partner spreekt alleen Engels en liet mijn partner alle documenten die door de advocaat van de tegenpartij geleverd werden ( in het Nederlands) tekenen. "Dit was wel zo makkelijk, dan zou ze er snel van af wezen". Als mijn partner vroeg waar het over ging werd er gezegd "zoek maar een vertaler". Dat mijn partner nog niet eens geld voor eten had, en geen Nederlandse vrienden, werd maar even overzien. Toen ik haar leerde kennen raadde ik haar dan ook aan snel een andere advocaat te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan, uiteindelijk een nieuwe advocaat gevonden en hier waren wij in de eerste instantie tevreden over, we boekten niet echt resultaat, maar zij leek in ieder geval op te staan voor onze belangen. Helaas, nadat wij een bepaalde eis niet wilde honoreren ( een bedrag van 1000 euro, zogenaamd van een gezamenlijke rekening bij Neckermann waar wij nooit bewijs van hebben gezien, ondanks dat ik hier meerdere malen om vroeg), stuurde zij ons een e-mail dat zij onze zaak liet vallen omdat ze letterlijk "geen zin meer had om heen en weer te mailen". Wij moesten volgens haar zelf het contact met de advocaat van de tegenparij voortzetten... het was volgens haar toch bijna tot een einde gekomen, dus dat konden we wel. Ook door geldgebrek, zo gezegd zo gedaan. Toen is het helemaal mis gegaan.. In 4 maanden tijd heb ik meer dan 6000 euro direct aan de ex van mijn partner voldaan. Toen wij één maand het financieel niet op konden brengen kregen wij een gerechtsdeurwaarder met een dagvaarding voor de deur. Aangezien ik op dat moment niet eens genoeg geld had voor een treinkaartje om mijn terminaal zieke 11 jarige broertje op te zoeken in het ziekenhuis van Rotterdam, kon ik ook de 200 nog wat euro voor de rechtbank niet opbrengen, en ik had ook geen idee hoe we naar Almere zouden moeten komen. Dit resulteerde in een vonnis dat eigenlijk niet eens zoveel slechter was dan dat we het al hadden, alleen stond er nu 100 euro boete per dag wanneer wij de maandelijkse bijdrage niet zouden voldoen.
Aangezien wij deze maand zijn verhuisd ( nogmaals, geen luxe maar noodzaak) kan ik deze maand de maandelijkse bijdrage niet opbrengen. Een aantal dagen geleden heb ik contact opgenomen met de juridische hulplijn, omdat zij mij misschien verder konden helpen. Zij wilden minimaal 120 euro hebben om mij te kunnen helpen, omdat ik eindelijk weer wat hoop zag heb ik nogmaals mijn ouders (mijn vader in de AOW en mijn moeder op dit moment niet naar volle capaciteit werkend vanwege de gebeurtenissen omtrent mijn broertje, tevens moeten zij op eigen rekening een aantal huisaanpassingen doen, niet alles wordt vergoed) gesmeekt om een mini lening, die zij mij onder protest gegeven hebben. Antwoord van de juridische hulplijn: gewoon betalen. Betalen van wat? vraag ik me nu af. Ik zou met alle liefde betalen, nu, goed een jaar verder, is het enige dat ik wil met rust gelaten worden, van dat mens af zijn. Maar ik heb niets meer, helemaal niets. Ik werk voor mijn huur en om de ex te onderhouden. Ik heb onderhand een schuld van 5000 euro die ik niet kan afbetalen omdat ik er maandelijks niet aan toe kom. Ik ben uit noodzaak verhuisd, mijn ouders hebben duizenden euro's uitgegeven hiervoor en hebben ook niets meer over, mijn huis staat vol met tweedehands meubels van buren, vrienden en familie en mijn bankrekening is letterlijk 0. Ik zou vandaag weer 500 euro moeten betalen, maar ik kan het niet. 1 December krijg ik weer geld, ik heb contact opgenomen met de advocaat van de ex om te vragen of het maximaal de 3e betaald kon worden, maar nee. Toen gevraagd of ik een gedeelte zou kunnen betalen en de rest de 3e, geen antwoord. Nu kan ik wachten tot de 3e, maar dan is er 300 euro boete bijgekomen en dan kan ik het dus niet meer betalen, ik krijg de 1ste net genoeg. Ik sta met mijn rug tegen de muur, ik weet het niet meer, en ondanks dat ik door een hele hoop ben gegaan in mijn leven en nog steeds rondwandel en hier heel trots op ben, zit ik nu mentaal aan mn tax. Ik weet het echt niet meer... Advocaten helpen niet, de juridische hulplijn noemt mijn verhaal aan de telefoon letterlijk onzin, omdat ik best een treinkaartje had kunnen kopen om naar de rechtbank te gaan ( en dat kon ik dus écht niet, en ik had niet eens juridische hulp! Dan sta ik daar... dan kan ik waarschijnlijk uiteindelijk ook haar aandeel voor de rechtbank nog betalen), alle instanties verwijzen mij naar elkaar en terug.
Ik hoop zo dat er hier iemand is die mij misschien iets kan vertellen.... ik weet het niet meer.
Groetjes,
Kim
(ps. ik weet hoe sommige mensen hier soms op verhalen reageren. Hierom wil ik benadrukken dat mijn verhaal absoluut waarheid is, ik inderdaad wel gek lijk om voor mijn partner te betalen (maar wat moet ik anders.. we willen toch een leven samen), en ik bijna zit te janken achter mn computer en dus écht hoop dat er geen grappige of belerende opmerkingen komen. Kritiek kan ik heel goed tegen, ik weet dat ik bepaalde dingen verkeerd heb gedaan, en ik zal naar onderbouwde kritiek altijd luisteren, maar geen opmerkingen die niets toevoegen a.u.b).
Ik lees al een hele tijd mee op dit forum. Ik loop tegen zoveel muren aan, en ik zie dat er hier mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten en mensen die hier meer verstand van hebben dan ik, dus ik dacht; laat ik het maar eens proberen.
Het verhaal in een notendop:
Mijn huidige partner is getrouwd geweest. In december vorig jaar is zij officieël gescheiden. De ex van mijn partner heeft de laatste 6 maanden van hun huwelijk het leven van mijn partner tot een hel gemaakt, voornamelijk vanwege haar mentale ziekte (zware vorm van Borderline en nog meer stoornissen geconstateerd, zo heeft zij gelogen over verkrachtingen, geen contact meer met haar ouders omdat zij gelogen heeft over seksueel misbruik door haar stiefvader etc. (en ik wil hier niemand die Borderline of welke diagnose dan ook heeft tegen het hoofd stoten, ik weet dat er ontzettend veel mensen zijn met dit soort diagnoses die het gewoon helemaal geweldig doen). Omdat mijn partner alles bij haar ex heeft achtergelaten woonde zij, toen ik haar leerde kennen, bij een huisjesmelker in Haarlem. Haar hele salaris ging op aan de huur (800 euro voor een kamer ter grootte van mijn badkamer, rat etc.) en ze at vrijwel alleen cornflakes. Ik ben zelf freelance vertaler en ik verdien goed, dus gelukkig hebben we dit vrij snel kunnen verhelpen. We zijn nu net verhuisd naar een mooi huis in Den Haag, dit heeft niets van doen met luxe, maar meer met het feit dat de leefomstandigheden in Haarlem letterlijk niet gezond waren en omdat mijn salaris als freelancer vrij hoog is, en we dus niet zomaar even voor een woning in aanmerking komen.
Nu het probleem: vanaf dag 1 na de scheiding pluk haar ex ons financieel helemaal kaal. Kosten voor een makelaar ( voor de gezamelijke woning waar mijn partner nu al een jaar niet meer woont, tevens heeft zij het huis compleet onbewoonbaar gemaakt door gaten in de badkamer, schimmel door alle kamers etc.), kosten voor haar Tele2 aansluiting, kosten voor haar rekeningen, kosten voor de hypotheek en ga zo maar door, en door, en door. Al mijn spaargeld is er in deze tijd doorheen gegaan... nu werk ik feitelijk alleen nog maar voor haar en mijn eigen huur, en dat is niet alleen van 9 tot 5, maar de hele dag en nacht door. Als freelancer heb je klanten uit verschillende tijdszone's die dus allemaal hun eigen deadlines hebben en soms ineens om 2 uur 's nachts met een opdracht om de hoek komen. In een normale situatie geen probleem, want dan zou ik slapen en zoeken ze het botweg maar uit, maar op dit moment moet ik elke opdracht aannemen om dat beetje geld binnen te krijgen.
Als klap op de vuurpijl verloor mijn partner in september haar baan. Ze is volop aan het solliciteren, maar ze komt tot op heden nog niet aan een baan. En haar ex blijft maar eisen.
We hebben contact gehad met 2 advocaten in deze tijd. De eerste advocaat was de advocaat van mijn partner toen ik haar niet niet had ontmoet. Mijn partner spreekt alleen Engels en liet mijn partner alle documenten die door de advocaat van de tegenpartij geleverd werden ( in het Nederlands) tekenen. "Dit was wel zo makkelijk, dan zou ze er snel van af wezen". Als mijn partner vroeg waar het over ging werd er gezegd "zoek maar een vertaler". Dat mijn partner nog niet eens geld voor eten had, en geen Nederlandse vrienden, werd maar even overzien. Toen ik haar leerde kennen raadde ik haar dan ook aan snel een andere advocaat te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan, uiteindelijk een nieuwe advocaat gevonden en hier waren wij in de eerste instantie tevreden over, we boekten niet echt resultaat, maar zij leek in ieder geval op te staan voor onze belangen. Helaas, nadat wij een bepaalde eis niet wilde honoreren ( een bedrag van 1000 euro, zogenaamd van een gezamenlijke rekening bij Neckermann waar wij nooit bewijs van hebben gezien, ondanks dat ik hier meerdere malen om vroeg), stuurde zij ons een e-mail dat zij onze zaak liet vallen omdat ze letterlijk "geen zin meer had om heen en weer te mailen". Wij moesten volgens haar zelf het contact met de advocaat van de tegenparij voortzetten... het was volgens haar toch bijna tot een einde gekomen, dus dat konden we wel. Ook door geldgebrek, zo gezegd zo gedaan. Toen is het helemaal mis gegaan.. In 4 maanden tijd heb ik meer dan 6000 euro direct aan de ex van mijn partner voldaan. Toen wij één maand het financieel niet op konden brengen kregen wij een gerechtsdeurwaarder met een dagvaarding voor de deur. Aangezien ik op dat moment niet eens genoeg geld had voor een treinkaartje om mijn terminaal zieke 11 jarige broertje op te zoeken in het ziekenhuis van Rotterdam, kon ik ook de 200 nog wat euro voor de rechtbank niet opbrengen, en ik had ook geen idee hoe we naar Almere zouden moeten komen. Dit resulteerde in een vonnis dat eigenlijk niet eens zoveel slechter was dan dat we het al hadden, alleen stond er nu 100 euro boete per dag wanneer wij de maandelijkse bijdrage niet zouden voldoen.
Aangezien wij deze maand zijn verhuisd ( nogmaals, geen luxe maar noodzaak) kan ik deze maand de maandelijkse bijdrage niet opbrengen. Een aantal dagen geleden heb ik contact opgenomen met de juridische hulplijn, omdat zij mij misschien verder konden helpen. Zij wilden minimaal 120 euro hebben om mij te kunnen helpen, omdat ik eindelijk weer wat hoop zag heb ik nogmaals mijn ouders (mijn vader in de AOW en mijn moeder op dit moment niet naar volle capaciteit werkend vanwege de gebeurtenissen omtrent mijn broertje, tevens moeten zij op eigen rekening een aantal huisaanpassingen doen, niet alles wordt vergoed) gesmeekt om een mini lening, die zij mij onder protest gegeven hebben. Antwoord van de juridische hulplijn: gewoon betalen. Betalen van wat? vraag ik me nu af. Ik zou met alle liefde betalen, nu, goed een jaar verder, is het enige dat ik wil met rust gelaten worden, van dat mens af zijn. Maar ik heb niets meer, helemaal niets. Ik werk voor mijn huur en om de ex te onderhouden. Ik heb onderhand een schuld van 5000 euro die ik niet kan afbetalen omdat ik er maandelijks niet aan toe kom. Ik ben uit noodzaak verhuisd, mijn ouders hebben duizenden euro's uitgegeven hiervoor en hebben ook niets meer over, mijn huis staat vol met tweedehands meubels van buren, vrienden en familie en mijn bankrekening is letterlijk 0. Ik zou vandaag weer 500 euro moeten betalen, maar ik kan het niet. 1 December krijg ik weer geld, ik heb contact opgenomen met de advocaat van de ex om te vragen of het maximaal de 3e betaald kon worden, maar nee. Toen gevraagd of ik een gedeelte zou kunnen betalen en de rest de 3e, geen antwoord. Nu kan ik wachten tot de 3e, maar dan is er 300 euro boete bijgekomen en dan kan ik het dus niet meer betalen, ik krijg de 1ste net genoeg. Ik sta met mijn rug tegen de muur, ik weet het niet meer, en ondanks dat ik door een hele hoop ben gegaan in mijn leven en nog steeds rondwandel en hier heel trots op ben, zit ik nu mentaal aan mn tax. Ik weet het echt niet meer... Advocaten helpen niet, de juridische hulplijn noemt mijn verhaal aan de telefoon letterlijk onzin, omdat ik best een treinkaartje had kunnen kopen om naar de rechtbank te gaan ( en dat kon ik dus écht niet, en ik had niet eens juridische hulp! Dan sta ik daar... dan kan ik waarschijnlijk uiteindelijk ook haar aandeel voor de rechtbank nog betalen), alle instanties verwijzen mij naar elkaar en terug.
Ik hoop zo dat er hier iemand is die mij misschien iets kan vertellen.... ik weet het niet meer.
Groetjes,
Kim
(ps. ik weet hoe sommige mensen hier soms op verhalen reageren. Hierom wil ik benadrukken dat mijn verhaal absoluut waarheid is, ik inderdaad wel gek lijk om voor mijn partner te betalen (maar wat moet ik anders.. we willen toch een leven samen), en ik bijna zit te janken achter mn computer en dus écht hoop dat er geen grappige of belerende opmerkingen komen. Kritiek kan ik heel goed tegen, ik weet dat ik bepaalde dingen verkeerd heb gedaan, en ik zal naar onderbouwde kritiek altijd luisteren, maar geen opmerkingen die niets toevoegen a.u.b).
