Radar

In Nederland ben je verplicht, wanneer men gaat scheiden, een advocaat in de arm te nemen. En wanneer je meer dan 1500,= euro netto per maand verdiend, dan word je geacht de rekening zelf te kunnen betalen.

Simpel voorbeeld.

Gezin met twee kinderen gaat uit elkaar.
Kinderen worden aan A toegewezen die niet werkt.
De huurwoning word ook aan A toegewezen.

B word geacht 500 euro aan alimentatie te kunnen betalen.
Tenslotte is het bedrag waarvan hij minimaal van mag leven ongeveer vastgesteld op het sociaal minimum + een beetje.

De trema normen zijn te ingewikkeld om hier uit te leggen, maar gezien de uitspraken van rechters die ik opzocht zit ik warm. De 1000,= euro die B overhoud zouden voldoende moeten zijn om zelf van rond te komen.

Maar dan gaan we rekenen en komen erachter dat je nergens komt. Want B moet ineens zelf een woning gaan betrekken. Hij zit dan al gauw aan een woning die duurder was dan de echtelijke woning. Gemiddeld is de huur in de randstad, als je al iets vind, rond de 600,= euro.

Minus de zorgverzekering, en gas/licht/elektra houd B nu nog maar 150 euro over. Hij moet nog betalen, gemeente belastingen andere zaken, maar ik neem aan dat hij ook wil eten? Daarnaast krijgt hij de volgende berichten.

Hij ontvangt van de belastingdienst geen huur toeslag. Hij ontvangt enkel een zorgtoeslag van 48 euro per maand. Maar ook zijn toevoeging word afgewezen.
Volgens de raad zou hij zijn eigen advocaat moeten kunnen betalen. Een lening krijg de man niet. Logisch, gezien zijn lasten.

Een advocaat rekent gemiddeld 150 euro per uur, incl. kantoorkosten en btw. En dan is dat een hele goedkope want normaal is dat exclusief. Het zou fijn zijn als de advocaat zich inzet het maximale uit de scheiding te halen voor u, dus ga ik er van uit dat die advocaat minimaal 2 uur per maand uittrekt voor uw scheiding. Dat houd in dat hij of zij rekeningen stuurt van 300 euro per maand. En dat zijn nog kleintjes.

waar wil ik heen

Een scheiding is op zich al erg genoeg. Maar dat dit uw faillissement word was u nog niet bekend. Want alle mensen die een inkomen hebben van meer dan 2500 euro zijn behoorlijk de pisang. De RVR rekent geen schulden mee, dus de mag je betalen voor je scheiding. Een scheiding die jezelf niet aan hebt gevraagd (je partner werd verliefd op een ander) draait jou de nek om. En zonder advocaat word er in Nederland niet gescheiden.

Recht in Nederland? Je mag het kopen. Geen poen geen recht.

Ik hoop dat een hoop mensen die dit meemaakte reageren. Het is natuurlijk aan RADAR wat ze met dit onderwerp doen. Maar ik zou ze willen verzoeken dit in de media te brengen. En desnoods de advocaten die nog eens misbruik maken van jou kwetsbare situatie. Want ook die heb ik meegemaakt.

Ik hoop op een hoop ervaringen waarvan iedere lezer kan leren. Want wie weet zie ik als poster wel één en ander over het hoofd.

Mark,

Ik sluit me helemaal aan bij je verhaal.
Tja, ik zit dan ook in het zelfde schuitje, een en al herkenning.
Er klopt geen Z-K van ons recht systeem.

Je mag overal voor betalen, gekort tot het minimum, een ex die je leeg plukt,
van alles doet om je dwars te zitten, in de slachtofferrol gaat zitten enz.
Het mooiste van al is dat ZIJ diegene is die je het leven zuur maakt.
Begrijp ook niet dat je bij een scheiding elkaars leven kapot wilt maken.
Je hebt ook mooie tijden met elkaar meegemaakt.
Is de vrouw die je toen trouwde (in mijn geval) de vrouw die ze altijd is geweest of is ze nu pas diegene die ze daadwerkelijk is?
En ja scheiden houdt voor mij in We zijn ECHT GESCHEIDEN, dus leef je leven en houdt ondanks alles respect, normen en waarden voor elkaar.

We hebben het nu nog niet eens over de (negatieve)energie die het je kost.
Ooit komt alles goed, waarschijnlijk over 12 jaar als je alimentatieplicht erop zit.
(Wist je trouwens dat deze alimentatieplicht van 12 jaar wettelijk pas ingaat als de scheiding bij de gemeente is ingeschreven) Tja, in mijn geval heeft ze dus al bijna 2 jaar extra.

Sterkte.

Er is een simpele oplossing als je je dit risico niet wilt/kunt veroorloven, een rechtsbijstandverzekering die ook familierecht dekt.

Hallo kweenie,

In de rechtsbijstandsverzekering is opgenomen dat dit niet telt voor scheidingen.
Tja...

Inderdaad,

Een rechtsbijstandsverzekering bied de volgende optie bij scheiden.

De polishouder mag één maal een gratis advies vragen.
En daarna kan je de verzekering opzeggen want scheiding is niet te verzekeren.

Volgens mij is het puur een bron van inkomsten voor de graaicultuur.
Rechtbank, advocaten, mediators en andere mensen verdienen grof geld aan een ander zijn leed. Want hoe je het ook draait, een scheiding is voor beide partijen niet gezond of een verbetering van zijn leven. (onder normale omstandigheden).

Ik persoonlijk vind dat er een eind moet komen aan deze graai praktijken.
En dan zijn er natuurlijk de mensen die denken dat een scheiding en de kosten alleen aan jouzelf te danken is.

Nou, dat is dus helemaal niet waar. Vaak wil ineens één van de partners scheiden. Redenen kunnen van alles zijn, want het recht luid, als één van de partners vind dat het huwelijk is ontwricht, word de scheiding uitgesproken.

Vaak weet je van niets als partner en kom je gewoon thuis van een normale werkdag. Je vind je koffers in de gang en ineens is er niet meer met jou partner te praten. Door de verrassing is vaak één van beide partners niet meer van plan te communiceren.

Het eerste wat je mag ontvangen als verraste partner is de eis voorlopige voorzieningen. En vanaf dat moment word het er niet beter op. Je verneemt dat jouw partner ineens is veranderd in een wolf. En hoe je jouzelf ook voor houd, het is niet mijn partner maar de advocaat die dit schreef, de eisen liegen er niet om.

Na de eerste zitting voorlopige voorzieningen ga je het diepe in. In 80% van de gevallen mag je ineens de kinderen die je iedere dag mocht zien, nog maar eens in de 14 dagen zien. Dat zou zogenaamd in het belang zijn van het kind. De woning mag je verlaten, en als kostwinner mag jij zolang de schulden aflossen uit het huwelijk.

Vaak komt één van de partners in de bijstand terecht waardoor je ook nog eens een pak a4tjes krijgt van de gemeente. Want ineens blijkt dat niet alleen de rechter maar ook nog eens de gemeente geld wil verhalen op jou. Je partner die altijd werkte besloot ook nog eens te stoppen met werken.

Resultaat is dat jij, van een modaal inkomen zo'n beetje alles mag inleveren tot 110% procent van het bijstandsniveau. En soms ook tot 90% van dit niveau. Maar zoek je hulp in de vorm van subsidies, dan gaat men uit van jou bruto jaarsalaris.

Wat zou de staat verdienen aan de scheidingen? En wat verdiend de gemiddelde advocaat aan een scheiding? Zaken die je moeilijk terugvind op het internet. Want het fabeltje dat de staat er op zou verliezen is in mijn ogen niet echt gerechtvaardigd. (als mensen dit kunnen rechtvaardigen, dan neem ik het terug).

Tenslotte zijn er plots twee mensen die twee huishoudens voeren. Er is geen plicht meer de partner die dakloos word op welke manier dan ook te helpen. Een toevoeging word pas verstrekt wanneer iemand beneden de 1500,= euro netto verdiend. En dan is zijn eigen bijdrage nog rond de 750 euro.

De keerzijde is inderdaad dat vaak partners die in de gerechtelijke draaimolen verdwijnen, al snel inzien dat ze als de sodemieter werkeloos moeten worden om hun toekomst veilig te stellen. Want geen werk betekent een stop aan de walgelijke kosten. En dan maakt de staat dus daadwerkelijk kosten.


Waarom niet gewoon de complete scheiding op beide partners verhalen?
Dus partner A heeft een toevoeging en B niet?
Iedere maand ontvangt partner A een overzicht van de advocaatkosten die partner B moet voldoen.
De helft van deze kosten zijn direct voor partner A.

Moet je eens kijken hoe snel de oorlog tussen A en B over is. Want iedere vorm van rekken voelen beide partners in de portemonnee. Deze schulden worden dan ook meegenomen in de alimentatie berekening. die de alimentatie verschuldigde moet betalen. Dat zou dan inhouden wanneer A zich niet inhoud tegenover B, de toekomst er financieel ook niet frisser op word.

Misschien zijn er andere lezers die mijn systeem veroordelen. Dan verneem ik graag het gemotiveerde hoe en waarom. Want ik zie ook wel eens dingen over het hoofd.

Desperate me schreef:Hallo kweenie,

In de rechtsbijstandsverzekering is opgenomen dat dit niet telt voor scheidingen.
Tja...

'De' rechtsbijstandsverzekering bestaat niet, elke rechtsbijstandsverzekering heeft een andere dekking. Vandaar dat ik ook zeg: een rechtsbijstandverzekering die ook familierecht dekt. Bijvoorbeeld Univé optimaal dekt (tot een maximum) de kosten van een echtscheiding door mediation .

Even was ik optimistisch.
Maar dat duurde niet lang na mijn bezoek aan unive.

En ik las zojuist bij dat zelfde unive dat er flink wat voorwaarden worden gesteld. Onder andere dat je het pakket al drie jaar moet betalen en dat het huwelijk ook minimaal drie jaar oud moet zijn. En dat er een max. is van 2000,= euro. En daar de gemiddelde mediation ongeveer 3500 euro kost ben je dus nog de pineut.

Verder is iedere vorm van hulp bij een scheiding uitgesloten. Een soort dooie mus dus. Want mediation word meestal aangevraagd net na de breuk. En ik kan u vertellen dat meestal één der partijen dan niet echt openstaat om iets op te lossen. En ook daar ziet Unive een probleem ontstaan. Want mocht een eerdere poging tot niets hebben geleid, dan volgt er geen tweede sessie op kosten van.

Hé, das nou weer jammer. Want had zo gehoopt dat er een verzekeraar was die iets zou vergoeden. Voor mij is het toch al te laat, maar voor andere misschien?
Eerlijk gezegd denk ik dus dat ik gelijk heb. Door de graaicultuur weten de verzekeraars heus wel dat een scheiding ze duiten gaat kosten.

Domme berekening hoor, maar stel dat een scheiding 8000,= euro gemiddeld kost. En dan ben ik denk ik netjes. Dan zou je dus minimaal 14 jaar 47,75 euro premie moeten ophoesten voordat je jou eigen scheiding hebt betaald.
Daar het gemiddelde huwelijk breekt na 7 jaar schiet de verzekering er bij in.

En dat scheelt ze weer aanzienlijk in de bonus. Want daar plukken zij de burgers van.

Die dekking is bedoeld voor als je in redelijk goede verstandhouding uit elkaar gaat en het met mediation regelt. Het maximum is dan 2000 euro (in totaal).

Eigenlijk is het een beetje dubbel. Maar daar er niets is veranderd met de huidige regering en de graai praktijken gewoon door blijven gaan wilde ik toch nog eens kijken.

RADAR had in 2009 dit item al eens hoog op de lijst staan.

Tot mijn stomme verbazing is eigenlijk iedereen beledigd als de rekening komt.
Maar een klacht indienen word zelden tot nauwelijks gedaan.
Ook dit is verklaarbaar, want de gemiddeld rechtzoekende vertrouwt de deken niet.

Logisch want in de voorwaarden zie je al snel dat wanneer je al in het gelijk word gesteld, je hooguit 10.000,= euro schade mag claimen.
En in de uitspraken vind je die vergoeding niet snel terug en worden dus zelden toegekend.

Ook zag ik in de enquête die RADAR hield dat de mensen niet tevreden zijn over de rekening. Eigenlijk zijn ze dan dus ook niet tevreden over de verhouding werk / inzet / en behaalde resultaat. Maar dat is ter discussie.

En vervolgens zegt de gemiddelde rechtzoekende in deze enquête:

mijn advocaat verdiend een 8.

Nou, de advocaten die mij bijstonden in het verleden verdienen wat mij betreft een dikke 2. Want geen informatie, geen antwoorden, en geen inzet was meer regel dan uitzondering.

En de bedragen die ik moest betalen aan die advocaten staan totaal niet in verhouding tot mijn vermogen of inkomen. Het was dus puur graaien. Als een kleine zelfstandige dergelijke rekeningen stuurt voor zijn verbouwing vind hij zichzelf snel terug in een programma als RADAR of opgelicht. Maar de advocaat, die hoeft niet bang te zijn met naam en toenaam bekend te worden op TV.

Tijd dat daar een verandering in komt.

Zo lees je telkens weer regeltjes binnen de regeltjes.
En dus...inderdaad een hoop geld kwijt.
Nog zo'n maffiapraktijk.

Mark, met het huwelijk ga je een juridische overeenkomst aan, die niet alleen voor beide partners gevolgen heeft, maar ook voor de buitenwereld. Daarom kun je dat niet zomaar onderling ongedaan maken, maar kan dit alleen alleen door de rechter ontbonden worden.

Niemand verplicht je om te trouwen, het is je eigen keuze. Je gaat bewust de overeenkomst aan, waarvan je de consequenties kent. Waarom zou de gemeenschap moeten opdraaien voor de kosten als jullie de overeenkomst willen ontbinden?

Dat een rechtsbijstandverzekering een grens stelt aan het vergoeden van de kosten lijkt mij logisch. Het is immers niet de bedoeling dat je tot in het oneindige doorgaat met het 'ruzie maken'. Ook bij andere rechtszaken vergoedt een rechtsbijstandverzekering alleen het noodzakelijke, dus alleen in situaties waarin er een redelijk grote kans op succes bestaat, of als je zelf wordt aangeklaagd. Als je langer door wil gaan, of als je in een situatie zit waarin er weinig kans is op succes (of als een beter resultaat minder oplevert dan de kosten om dat resultaat te bereiken), dan zul je daar in het algemeen zelf voor op moeten draaien.

Op de zelfde manier kún je je zodanig verzekeren dat je zonder extra kosten uit elkaar kúnt gaan. Mits je op een redelijke manier met elkaar omgaat. En dus niet heel lang doorgaan met ruzie maken, of doorgaan met ruzie maken in een situatie waarin er toch weinig (financieel) resultaat te behalen valt.

Kweenie,
Ken je de uitspraak It takes two to Tango!
Dus wat nu als er één niet meewerkt?
En dat diegene er nu juist voor zorgt dat je daardoor in de problemen komt!

Persoonlijk vind ik dat je een aantal dingen erg kort door de bocht stelt.

Ik weet niet hoe het bij jou zit hoor, maar je kunt nooit meer doen dan handelen in de wetenschap die je op DAT moment hebt.

@kweenie,

Klinkt leuk, maar ik roep nergens dat de gemeenschap moet opdraaien voor de consequenties.

Sterker nog, ik doe een nieuw voorstel want de huidige regeling werkt niet en zorgt niet voor een vermindering van het aantal scheidingen. En vooral het aantal vecht scheidingen neemt lekker toe. Logisch, want vaak is één der partijen hopeloos de pisang. Ik bedoel het niet slecht, maar vaak was de man de persoon met het hoogste inkomen. Iets wat hij deed om zijn gezin te voorzien van luxe. In mijn geval dito. Zonder enige aanleiding vroeg mijn ex een scheiding aan. Je kan dan een voorstel doen in therapie te gaan, maar ze had een ander gevonden. Dus weinig therapie. Zij vroeg dus aan en kreeg meteen een toevoeging. Zonder enige reden, want dat hoeft niet in Nederland, wilde mijn ex niet meer communiceren. Alles moest via haar advocaat. Resultaat dat je gemiddeld over twee jaar gezien, wekelijks contact moet hebben met een advocaat. Dat resulteert in een mooie rekening waarna je dat ook aan je ex laat weten. En die vind dat natuurlijk prachtig, want hoe verder jij stuk gaat, des te beter haar nieuwe relatie slaagt. Niks mooier dan leedvermaak in deze wereld.

Tussenstand scheiding na 30 maanden en nog steeds niet afgerond:

voor mij bijna 30.000 euro op een inkomen van 33.000,= bruto.
voor haar met toevoeging, 500 euro op een inkomen van 20.000,= euro.

Leg mij even uit wat hier redelijk aan is?
En euh, wat verdiend de staat aan scheidingen? Want tot nu toe betaalde ik me blauw aan griffiekosten, uittreksels, uitkeringen van mijn ex, gerechtelijk deurwaarders en ga zo maar door.

En denk niet dat je ook maar iets krijgt gedaan als alleenstaande na een scheiding. Ieder voordeel komt toe aan de persoon met het minste inkomen.

Mijn voorstel luidde, Willen scheiden? Beiden lijden.
Dus advocaatkosten bij elkaar optellen en netjes verdelen bij de boedelverdeling.

En niet het systeem van een kale kip kan je niet plukken. Want ook daar word je doodziek van. Mijn ex vraagt bijvoorbeeld geen uitkering aan, want haar vriend betaald alles. Geen uitkering betekent dus ook dat niemand je achter de broek aan zit om iets te gaan doen. Dus word er gesteld, geen inkomen is dus geen draagkracht. Resulteert in niets te betalen.

Niet werken maar toch samenwonen levert belastingvoordeel op. Dus dat is ook een inkomen. En geloof mij, zwart werken is op dat moment niet vreemd. Dus iemand die alimentatieplichtig is en bewust geen uitkering aanvraagt of werk weigert mogen ze van mij 24/7 volgen om zo toch schulden te vereffenen.

Tot die tijd mag haar vriend van mij opdraaien voor de kosten. Het is namelijk niet mijn probleem dat zij er een potje van maakt. Mocht hij het er niet mee eens zijn, dan mag hij civielrechtelijk een procedure beginnen tegen haar.

Moet jij eens opletten hoeveel van die vecht paartjes ineens niet meer willen scheiden maar voor de goedkopere therapie gaan. Want dan is het niet meer winstgevend. Scheiden moet worden gedemotiveerd door de overheid. Ieder jaar gaat minimaal één derde van de getrouwde echtparen uit elkaar.

Bij een groot deel van die echtparen zijn er minderjarige kinderen. En die zijn de dupe van de domme beslissingen van één van de ouders. En ondertussen ben ik erachter gekomen dat je iedere hulp voor het kind indirect zelf betaald als verzorgend ouder. Dus ook daar verdiend de staat lekker aan.

Nee, Jammer maar ik wacht op redelijke antwoorden.

Wie legt mij nu eens uit wat het de staat kost en oplevert, in cijfertjes graag?
En wie legt mij nu eens uit hoe het mogelijk is dat de advocaatkosten (familierecht) bijna verdubbeld zijn in de afgelopen 10 jaar?
Waarom worden ontmoedigt door de kosten terwijl je in je recht staat?

Recht is ordinair te koop. Geen poen, geen recht.

Mark,

Ik ben met je eens dat de plicht een advocaat te nemen en ook geld te spenderen aan deurwaarders etc. geldklopperij is, sterker nog, deurwaarders hebben gelobbyed om bij het invoeren van de echtscheidingsverzoekschriftprocedure een dagvaarding verplicht te stellen omdat zij veel inkomsten daaruit halen (en iedereen denkt dat deurwaarders inzake incasso klootzakken zijn, haha, dit is pas echt oplichterij). Wellicht dat de wetgever deze regeling opzettelijk in stand houdt zodat men niet te makkelijk tot scheiden overgaat maar het is natuurlijk niet eerlijk als er 1 alle kosten op zich neemt.

Maar ik heb je al eerder verteld dat je je door je advocaat laat belazeren. Ik heb je verhaal zo gelezen maar ik vermoed dat de werkelijke slechterik in dit verhaal je advocaat is. De bedragen die jij noemt zijn buitensporig, kan je niet een klacht bij de deken van de Orde van Advocaten indienen?

Bij de eerste advocaat was mijn vader aanwezig. Deze wilde wel onderhandelen met de advocaat en deed dat ook. Ik had tenslotte het geld niet.

Als we geen klacht indiende, dan wilde ze het bedrag bijstellen van de laatste nota. Mijn vader ging akkoord. Als het aan mij ligt hang ik haar nog op want ik beloofde niks. Deze steek toen het waanzinnige bedrag op van in totaal rond de 10.000,= euro. Deze vergat een omgang vast te laten stellen bij de uitspraak voorlopige voorzieningen.

Advocaat 2:
Daar trof ik een dame die het rustiger aan deed. Lange tijd ging het goed, maar zoals die al vermelde in het eerste gesprek, je hebt geen recht als vader. En daar ik zelf graag lees in het wetboek was ik het daar niet mee eens. Verder geen problemen maar wel bijna 7.000 euro lichter en nog geen steek verder. Door toedoen van de eerste werd er dus iedere 14 dagen via de mail onderhandeld over de omgang. Resultaat dat ik nog voor piet snot voor de deur stond want de kinderen kreeg ik niet mee. En ook deze advocaat wist het niet klaar te spelen dat ik mijn kinderen kon zien. Toen ze herhaalde dat ik geen rechten had was bij mij de maat vol.

Advocaat 3:

Stuurde 1 fax naar de tegenpartij. Ik vroeg hem dit te doen begin maart. De fax betrof een aanvraag omgang op zondag 19 april. Leek mij op tijd. Hij verstuurde de fax op 17 april waarop negatief werd geantwoord. Aanvraag te laat luidde het antwoord. Dat was meteen zijn laatste opdracht wat mij betreft dus vroeg ik hem de rekening op te maken. Rekening, 700,= euro omdat hij zich had ingelezen in mijn dossier. Ik betaalde na dreigen met deken, 350,= euro.

Advocaat 4:

Zogenaamd draagt hij een warm hard toe aan de vaders die het moeilijk hebben. Maar kijkt wel eerst in je portemonnee. We kwamen overeen vooruit te betalen. Leek mij handig want dan zijn er ook geen verrassingen. Eerst betaalde we 6 uur vooruit. Daarna nog eens 4 uur. In het contract dat wij sloten werd afgesproken dat hij telkens 4 uur zou doorbereken en wanneer dat op was opnieuw 4 uur enz., enz. Toen kwam er in februari 2010 een verzoek vanuit mijn kant waarop wij vooruit betaalde 1900,= euro waarop ik achteraf nog bijna 400 euro moest toeleggen (wijziging hoofdverblijf eenzijdig verzoek). Alles voor mijn dochter zal ik maar zeggen. Vanaf 1 januari 2010 was ik werkeloos geworden dus attendeerde ik de advocaat hierop. Hij vroeg de toevoeging aan in maart 2010. Dus moest er een eindafrekening komen.

Ik dacht, dat kan nooit meer zijn dan 4 uur. Mis dus, hij wilde 3500 euro zien, vertelde hij mij telefonisch. Maar er kwam geen enkele specificatie. En de specs die we hadden gehad waren ook niet echt uitgebreid. Ik vertelde hem dat dit niet de afspraak was en dat ik dit zou overleggen met mijn sponsor. Hij wist dat ik hiermee mijn ouders bedoelde. Mijn ouders waren namelijk ook aanwezig bij zijn aanstelling / ontmoeting gesprek waarbij de afspraken werden gemaakt.

Vanaf dat moment was deze man onbereikbaar. Ik kon mailen, bellen, het maakte niet uit. Er kwam nergens een antwoord op. Ineens stonden mijn kinderen voor de deur die ik zeer onregelmatig had gezien. En die hadden een niet ondertekend briefje van hun moeder dat ze vanaf dat moment bij mij moesten wonen van haar. Dan heb je met spoed iemand nodig, maar geen gehoor. Uiteindelijk was ik het zat. Dus stuurde ik alle mail die ik eerder stuurde met 5 vragen die ik telkens herhaalde als bijlage in een nieuwe mail. het onderwerp luidde, HAVER OP PAARDJE MOE. Ergens hier op het forum gelezen. Nou, toen was hij wel snel. Maar antwoorden bleven uit. Of ik wel even mijn gedrag wilde aanpassen. Hoezo, brutaal, wie huurt nu wie?

Ook beklaagde hij zich over de RVR. Want die betalen niet alle werkzaamheden uit die hij verrichte voor zijn clienten. O, dacht ik, daarom doet hij niets meer.
Maar vanaf dat moment wilde ik ook alimentatie zien voor mijn dochters dus vroeg ik hem een verzoek in te dienen. Dat was in mei 2010. Pas in november 2010 leverde hij het verzoek in waarop de tegenpartij antwoordde: Vanaf november gaan we bekijken, want dan had hij dat maar meteen moeten aanvragen. Mijn advocaat hield al die tijd al vol dat hij het verzoek al indiende. Daarnaast was ik vervelend dat ik nu weer vragen had. Of hij er ook nog even op mocht wijzen dat er een bedragje openstond. 5800,= euro.

Waar dat vandaan kwam weet niemand. Ik mocht hem, zo stelde hij in zijn mail, niet kwalijk nemen dat de boekhouding een beetje achter liep en niet helemaal op orde was. Want daar bespaarde hij op om zo zijn clienten beter te bedienen tegen een lagere prijs.

Nu was bij mij de maat vol. Dit werd dus deken werk. Dus zocht ik advocaat nummer pffff,,,,,,....... volgende. Deze wilde het dossier hebben en u raad het al. Eerst betalen of onder de deken storten. En wel het gehele bedrag. De deken neemt het gelukkig zwaar op en vroeg dus het dossier op zonder betaling. Dat was 3 januari 2011. Tot nu toe niets meer gehoord. Inclusief griffiekosten die ik niet meetel en andere leuke rekeningen loop ik nu eerder naar de 30.000,= euro dan 25.000,=


De regeling die er nu is zorgt dus voor onvrede. Mijn voorstel blijft staan zolang niemand mij kan vertellen waarom dat niet eerlijk zou zijn. Mij benieuwen wat als antwoord komt. Mag ik vooral de dames verzoeken te reageren? Want die zitten vaak aan de andere kant in een huwelijk.

Allereerst denk ik dat het bij advocaten het beste is van te voren om een prijsindicatie te vragen. De advocaten die jij noemde hadden dat als ze fatsoen hadden gehad overigens ook zelf moeten doen, liever dan gewoon de meter vrolijk maar te laten lopen. Ik heb zelf in de belastingadviespraktijk gewerkt en als een service voor een klant te duur was in relatie tot het voordeel deden we het in principe niet, tenzij de klant er expliciet om vroeg. Zelf heb ik een keer een juridisch akkefietje gehad en daar een vrij prijzige advocaat voor gebruikt (300 per uur), maar er is toen van te voren een plafond van 600 euro afgesproken. In de twee uurtjes a 300 piek heeft hij wel mijn probleem weten op te lossen.

Over advocaat nummer 1 heb ik eerder al mijn mening gegeven. Werkelijk schandalig. Omgerekend zou die persoon er dus 66 uur werk aan gehad hebben en dat vind ik gewoon niet geloofwaardig, zeker niet ze als ook nog eens steken laat vallen. En dan heeft die persoon ook andere klanten, terwijl 66 werkuren toch neerkomt op 8 werkdagen aan jouw zaak werken. Ik zou het er zeker niet bij laten zitten.

Ook nummer 2 vind ik nog veel te duur. Een paar duizend piek is normaal, maar 7,000 niet.

Advocaat 3, tja, wat moet ik daar nu van zeggen...ik vind die 350 piek redelijk fors maar alla, het was maar 1 keer.

Wat advocaat 4 betreft is het goed dat je naar de deken bent gestapt. Dat van die boekhouding is natuurlijk een erg flauwe smoes, en je staat volledig in je recht als je niet wil betalen. De afspraak was immers 4 uur, en 3500 of 5800 euro is wel heel wat meer dan dat.

Ik vind het erg jammer dat je alleen maar negatieve ervaringen met advocaten hebt, want goede heb je er ook tussen zitten. Dat de scheiding zo stroef en lastig verloopt is al erg genoeg, maar dit soort advocaten moet het niet nog erger maken.

Ik wens je veel sterkte.

Hoelang kan je nog in beroep gaan bij de deken?

Advocaat 1 heeft nog steeds mijn prioriteit. Maar ik ben bang dat het te lang geleden is.

Een goede advocaat? Tuurlijk, de vrouw die mijn baas te grazen nam mag er wezen. Was nog in opleiding maar deed misschien daarom ook wel iets er bovenop.

En die van mijn ex-vrouw is een heldin. Wat een kreng voor de medemens, maar een held voor de rechter. Jammer dat ze niet weet wat ze verdedigd.

Bij alle advocaten was het uurtarief bekent bij aanvang. Maar de specificaties discutabel. Advocaat 1 vond dat wanneer ze belde, en er niet werd opgenomen, ze 7 minuten in rekening mocht brengen. Ieder gesprek was minimaal 7 minuten of hoger. En ze belde me gek. Ze kreeg de zak van mij toen ik erachter kwam dat ze al maanden met een verekenbeding bezig was. Iets wat er niet hoefde te gebeuren.

Doodziek word je ervan, als je zelf in een wetboek moet gaan lezen wat er gebeurt. En als je dan ziet dat er fouten worden gemaakt, mag je niet boos worden. Nou, op advocaat 1 was ik wel boos.

@Mark,
Hier is ze dan, de dame om wie je hebt gevraagd te reageren en in de andere kant van het huwelijk zit (zat).

Ik weet alleen niet of je er wat mee opschiet, gezien ik dezelfde ervaring heb als de meeste mannen. Onrechtvaardigheid!

In 2005 ben ik gescheiden via een scheidingsbemiddelaar.
Convenant opgemaakt wat er zou gaan gebeuren.
Ik zou mijn ex-partner uikopen en de woning tot mijn eigendom verkrijgen.
Ik wilde geen partneralimentatie, gezien ik full-time werkte en onafhankelijk wil zijn.
Ik wilde geen kinderalimentatie, zij kunnen zichzelf in levensonderhoud voorzien.
Ik zag af van de rechten van zijn pensioen.

Mooi zou je zeggen, totdat:
Er van de advocaat van ex-partner een brief kwam.
Hierin stond vermeld dat mijn ex-partner het uitkoopbedrag nog niet had ontvangen en ik deze binnen 8 dagen moest overmaken..
(Dit bedrag heeft hij persoonlijk van mij ontvangen met als getuige dochter en hond...hahaha)
Dit alles had te maken met het feit dat hij nieuwe woonruimte had gevonden en geld nodig had voor verbouwing en inrichting.
Er is door mij een brief opgemaakt die door ons beider is getekend dat dit geld is overgedragen door mij en ontvangen door hem.
Volgens hem had ik zijn handtekening vervalst en werd ik beschuldigd van valsheid in geschriften...
In deze periode werd ik gestalkt, heb ik huisvernieling meegemaakt en last but not least stond mijn auto bij de voordeur in lichterlaaie.
(Ik hoef je vast niet uit te leggen wat er mee werd gedaan).
Om de één of andere reden wilde mijn ex-partner geen handtekening zetten voor de overdracht van de woning.
Dan weer onvindbaar, dan weer in gevangenschap...bereidstellingprovisie, fiscaal kwam alles voor mijn rekening.
In deze periode heb ik GEEN advocaat ingehuurd, wilde dit alles zelf doen, ik had alles zwart op wit en er lag toch een convenant.
En nee, ik wilde ook niet dat dochter zou getuigen en de hond (kon niet)
Dit alles heeft bijna 4,5 jaar geduurd, vaak heb ik mijzelf de vraag gesteld of dit alles niet sneller zou zijn gegaan als ik WEL een advocaat had ingehuurd.
Mijn huidige partner heeft in zijn scheidingszaak wel een advocaat ingehuurd, na nu ruim 2 jaar en ruim € 6250,- armer te zijn behartig ik momenteel zijn zaken.
Het frustreerd mij enorm als ik zie wat "zij" vergeten, belangrijke informatie verzaken door te geven, en hoe ze elkaars zakken vullen.

Zo zie je maar Mark, andere kant huwelijk, toch onrechtvaardigheid maar vooral machteloosheid.

Ook ik wil me graag inzetten voor de "mensen" ongeacht man of vrouw die tegen het rechtsysteem aanlopen en van het kastje naar de muur worden gestuurd.

Na ruim 4,5 jaar had ik eindelijk de woning in bezit, werd ik ziek, kreeg ontslag en heb door omstandigheden de woning moeten verkopen.
Gerechtigheid?!?

Weet je dat het mij blij stemt. Een vrouw die soortgelijk mag meemaken.
Ik heb geen hekel aan vrouwen, maar mijn advocaat zei altijd:

ALS MAN HEB JE GEEN RECHTEN.

Zie hier, het bewijs.

Het gaat mij erom dat er een einde moet komen aan de vecht scheidingen. Ik gooide de handdoek in de ring bij de voorlopige voorzieningen. Nu ruim 2 jaar geleden. Maar die ander blijft maar slaan en zonder bescherming, hard ook.

Vandaar dat ik denk dat er iets ander moet gebeuren. Iets waardoor je direct word gestraft als je de verkeerde weg in slaat. Daar de gemiddelde scheiding (die slecht loopt) om poen gaat, vind ik dat ze de echtelieden hard in de zak mogen raken.

Lang scheiden kost dan veel poen.

Ik bood na 2 maanden mijn ex echtgenote aan twee derde te betalen van alle openstaande leningen. Maar dat was niet genoeg. Daarna bood ik aan de helft te voldoen. Maar nu blijkt dat ze helemaal niets wil betalen.

Samen uit samen thuis is dus niet van toepassing op haar. Terwijl ik kan aantonen dat alle ellende van haar is (huwelijksvoorwaarden). Ik heb er dus geen baat bij met de helft van de ellende te verdwijnen. Daarnaast wenste ik niets te verdelen qua meubels of andere zaken. Alles was voor haar en de kinderen.

Maar het ging haar maar om één ding. POEN.

@vogels

Ik vind u sympathiek altijd een goed woord over voor uw medemens