Kan iemand met kennis van zaken aangeven in hoeverre het strafbaar is om brieven te antidateren?
Ik kom net tot de ontdekking dat een incassobureau deze truc gebruikt om een eerste brief, waarin een bepaalde reactietermijn is gegeven, daags daarna te laten volgen door een brief waarin wordt geconstateerd dat op de eerste brief geen reactie is gekomen. Logisch natuurlijk, want er zit maar één dag tussen, hoewel er twee weken zit tussen beide dagtekeningen van de brieven.
Door gebruik te maken van een port-betaald envelop staat er geen poststempel op het poststuk, alleen een soort streepjescode die gebruikt is bij de bulkverwerking. Door een telefoontje naar het bureau met een andere vraag versprak de telefoniste zich met de melding dat het dossier pas in hun bezit is sinds enkele dagen vóór de tweede brief, en daarmee ruim ná de dagtekening van de eerste brief.
Niet dat het voor mij iets uitmaakt, omdat ik zeker de incassokosten niet ga betalen en zelfs de hoofdvordering aanvecht, maar het heeft me toch nieuwsgierig gemaakt in hoeverre deze truc strijdig is met eventuele wetgeving.
LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Antidateren
Re: Antidateren
Tja, ik zou me er er niet zo druk om maken. Wat een incasso buro schrijft of doet boeit niet echt als je de zaak toch laat voorkomen.
Als je verliest betaal je aan incassokosten toch de staffel van voorwerk II, als je wint betaal je niets aan het incassokosten.
Als je verliest betaal je aan incassokosten toch de staffel van voorwerk II, als je wint betaal je niets aan het incassokosten.
Re: Antidateren
Inderdaad, ik maak me er ook totaal niet druk om. Ik ken de positie van een incassobureau en het feit dat ze geen enkel ander instrument hebben dan intimidatie. Het is alleen dat ik deze antidatering nu bemerk, en begrijp dat dit een truc is om met meer druk op de ketel binnen te komen vallen. Het is om die reden dat ik me afvroeg of dit wel geoorloofd is, en of het eventueel de moeite waard is om hen hiermee te confronteren.
De zaak zelf zal zeker niet voorkomen. De vordering is waarschijnlijk terecht, alleen heeft de eiser mij nooit op enige openstaande schuld of relevante contractvoorwaarden gewezen waardoor ik iets verschuldigd ben geworden. Het allereerste wat ik hierover hoorde was via het incassobureau, die bij navraag gegevens toezond van een compleet andere klant. Dit heb ik vervolgens aan de originele schuldeiser voorgelegd met de vraag wat de rechtsgrond van de vordering was en welke gegevens hij van mij hield. Daarop heb ik de reactie gehad dat de invordering weer in eigen hand was genomen, maar de gevraagde gegevens heb ik nooit gekregen. Nu, na ruim een half jaar is de hele riedel gewoon weer opnieuw begonnen en krijg ik gewoon weer het incassobureau over de vloer, uiteraard weer zonder de gevraagde informatie over waar die vordering nu eigenlijk op gebaseerd is. Dus dezelfde briefwisseling als bij de vorige keer gaat weer de deur uit. Zodra de schuldeiser met een factuur komt met daarop aangegeven hoe en waarom de vordering tot stand gekomen is, en die is overeenkomstig onze contractsvoorwaarden, dan betaal ik die gewoon, zonder één cent verhoging aan invorderingskosten. Maar die allereerste factuur moet ik nog steeds krijgen...
Dat is zo'n beetje mijn situatie, die verder eigenlijk weinig rol speelt bij mijn vraag.
De zaak zelf zal zeker niet voorkomen. De vordering is waarschijnlijk terecht, alleen heeft de eiser mij nooit op enige openstaande schuld of relevante contractvoorwaarden gewezen waardoor ik iets verschuldigd ben geworden. Het allereerste wat ik hierover hoorde was via het incassobureau, die bij navraag gegevens toezond van een compleet andere klant. Dit heb ik vervolgens aan de originele schuldeiser voorgelegd met de vraag wat de rechtsgrond van de vordering was en welke gegevens hij van mij hield. Daarop heb ik de reactie gehad dat de invordering weer in eigen hand was genomen, maar de gevraagde gegevens heb ik nooit gekregen. Nu, na ruim een half jaar is de hele riedel gewoon weer opnieuw begonnen en krijg ik gewoon weer het incassobureau over de vloer, uiteraard weer zonder de gevraagde informatie over waar die vordering nu eigenlijk op gebaseerd is. Dus dezelfde briefwisseling als bij de vorige keer gaat weer de deur uit. Zodra de schuldeiser met een factuur komt met daarop aangegeven hoe en waarom de vordering tot stand gekomen is, en die is overeenkomstig onze contractsvoorwaarden, dan betaal ik die gewoon, zonder één cent verhoging aan invorderingskosten. Maar die allereerste factuur moet ik nog steeds krijgen...
Dat is zo'n beetje mijn situatie, die verder eigenlijk weinig rol speelt bij mijn vraag.
Re: Antidateren
Je bedoelt met je vraag waarschijnlijk of het valsheid in geschrifte of fraude oplevert. Dat laatste lijkt me van niet: ik zie niet hoe -op onrechtmatige wijze- een materieel voordeel verkregen wordt.
Valsheid in geschrifte: misschien voldoet het aan de definitie ervan (zie Sr) maar het is in het maatschappelijk verkeer zo ingebakken dat niemand er nog koud of warm van wordt. Zeker nu het mogelijk negatieve gevolg van die handeling -nagenoeg- nihil is zie ik niet welke OvJ tot vervolging zou willen overgaan -als het feit al bewijsbaar is evenals de opzet daartoe.
Valsheid in geschrifte: misschien voldoet het aan de definitie ervan (zie Sr) maar het is in het maatschappelijk verkeer zo ingebakken dat niemand er nog koud of warm van wordt. Zeker nu het mogelijk negatieve gevolg van die handeling -nagenoeg- nihil is zie ik niet welke OvJ tot vervolging zou willen overgaan -als het feit al bewijsbaar is evenals de opzet daartoe.
-
- Berichten: 1718
- Lid geworden op: 05 jul 2006 10:13
Re: Antidateren
Allereerst even een opmerking: we spreken niet van antidateren maar van antedateren wanneer men een brief of contract eerder dagtekent dan de werkelijke datum. Ook spreekt men wel eens van backdating.
Voor brieven en de ingang van termijnen kan ik erg kort zijn: het maakt geen fluit uit. Reden is dat de ontvangst van de brief of mededeling bepaalt wanneer iets rechtsgeldig is, en niet de verzending. Als een termijn geldt van bijvoorbeeld 8 dagen, begint die te lopen wanneer de brief op je mat ligt, en niet na verzending.
Een en ander kan je het best afdekken door, bij verwijzing naar correspondentie in je verweer, te spreken van bijvoorbeeld "uw brief, gedateerd 8 mei en ontvangen op 16 mei".
Voor brieven en de ingang van termijnen kan ik erg kort zijn: het maakt geen fluit uit. Reden is dat de ontvangst van de brief of mededeling bepaalt wanneer iets rechtsgeldig is, en niet de verzending. Als een termijn geldt van bijvoorbeeld 8 dagen, begint die te lopen wanneer de brief op je mat ligt, en niet na verzending.
Een en ander kan je het best afdekken door, bij verwijzing naar correspondentie in je verweer, te spreken van bijvoorbeeld "uw brief, gedateerd 8 mei en ontvangen op 16 mei".
Re: Antidateren
Het ligt eraan of de incassokosten in de tweede brief verhoogd zijn. Mocht dit het geval zijn, dan heeft het antedateren wel degelijk een financieel voordeel en is een vermoeden van opzet wellicht gerechtvaardigd.Hanscn schreef:Je bedoelt met je vraag waarschijnlijk of het valsheid in geschrifte of fraude oplevert. Dat laatste lijkt me van niet: ik zie niet hoe -op onrechtmatige wijze- een materieel voordeel verkregen wordt.
Valsheid in geschrifte: misschien voldoet het aan de definitie ervan (zie Sr) maar het is in het maatschappelijk verkeer zo ingebakken dat niemand er nog koud of warm van wordt. Zeker nu het mogelijk negatieve gevolg van die handeling -nagenoeg- nihil is zie ik niet welke OvJ tot vervolging zou willen overgaan -als het feit al bewijsbaar is evenals de opzet daartoe.
Wat betreft vervolgen, dat ligt eraan hoeveel aangiftes er liggen. Mocht blijken deze praktijk regelmatig voorkomt, dan kan opzet vermoed worden en kan een OvJ wel degelijk overgaan tot het opstarten van een onderzoek.
Re: Antidateren
Volgens VanDale:
Hoe ik het moet pareren (in mijn geval: helemaal niet) begrijp ik wel, maar ik was nieuwsgierig naar de intrinsieke strafbaarheid van de handeling zelf. Dus nog vóór dat iemand er schade van heeft geleden. Is er een specifiek wetsartikel dat erop duidt, of is er in de handelingsbeschrijvingen van dat overkoepelende incasso-orgaan iets over vermeld?
En ben ik bijvoorbeeld strafbaar als in januari de belastingen zijn verhoogd, en ik schrijf een brief in januari met een datering in december naar een autohandelaar om een auto te bestellen?
Ik doelde niet direct op valsheid in geschrifte. Die term is meer voorbehouden aan het strafbaar gebruik van onjuiste verklaringen in officiële documenten. De bedoeling in dit geval is om een ontvanger het idee te geven dat hij al meer onder druk staat dan daadwerkelijk het geval is.an·te·da·te·ren (overgankelijk werkwoord) zie antidateren
Hoe ik het moet pareren (in mijn geval: helemaal niet) begrijp ik wel, maar ik was nieuwsgierig naar de intrinsieke strafbaarheid van de handeling zelf. Dus nog vóór dat iemand er schade van heeft geleden. Is er een specifiek wetsartikel dat erop duidt, of is er in de handelingsbeschrijvingen van dat overkoepelende incasso-orgaan iets over vermeld?
En ben ik bijvoorbeeld strafbaar als in januari de belastingen zijn verhoogd, en ik schrijf een brief in januari met een datering in december naar een autohandelaar om een auto te bestellen?
Re: Antidateren
Allereerst dit: in NL wordt uitgegaan van de ontvangsttheorie. Dit is -voor zover hier relevant- uitgewerkt in BW 3:37-3: Een tot een bepaalde persoon gerichte verklaring moet, om haar werking te hebben, die persoon hebben bereikt.
Dan wat betreft eventuele strafbaarheid van antedateren: zie hiervoor Sr:225 e.v. ihb 225-1: Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft, met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Er is ook wel enige jurisprudentie, zie bijv.
http://zoeken.rechtspraak.nl/default.as ... %20Utrecht
en vul bij Tekst in antedateren en vul bij Rechtsgebied in Straf.
Dan wat betreft eventuele strafbaarheid van antedateren: zie hiervoor Sr:225 e.v. ihb 225-1: Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft, met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Er is ook wel enige jurisprudentie, zie bijv.
http://zoeken.rechtspraak.nl/default.as ... %20Utrecht
en vul bij Tekst in antedateren en vul bij Rechtsgebied in Straf.