Radar

De Hoge Raad maakt het nu wel erg bont!!. De uitspraak van het gerechtshof Den Haag van 10nov2009 waarbij de vernietiging door echtgenote van een leasecontract na 4 jaar wegens ontbreken toestemming is gehonoreerd is door de HR nu teruggedraaid (arrest is vernietigd). De zaak is verwezen naar het gerechtshof A'dam ter verdere behandeling en beslissing (uitkomst laat zich niet moeilijk raden!!). Bijzonder is dat de Procureur Generaal in het advies aan de HR heeft voorgesteld het door Dexia ingestelde cassatieberoep af te wijzen. De PG stelt onder meer dat Dexia geen concrete feiten en omstandigheden heeft gesteld waaruit blijkt dat de echtgenote eerder dan drie jaar vóór het beroep op vernietiging van het bestaan van het contract kennis had en dat het gerechtshof Den Haag dus zonder schending van enige rechtsregel tot vernietiging van de overeenkomst kon besluiten. Dit advies van de PG wordt door de HR niet (en dat is toch wel héél opmerkelijk) overgenomen.
De HR is nu ineens van mening, terwijl er destijds geen voldoende specifiek bewijs door Dexia is aangeboden, dat de procesgang door het gerechtshof Den Haag niet juist is geweest (bewijsaanbod door Dexia is genegeerd). Voor de "waarheidsvinding door het leveren van getuigenbewijs" is nu van belang dat de familie afzonderlijk onder ede wordt gehoord. De zaak wordt daarom verwezen naar A'dam. De HR heeft hiermee wel heel erg de kant van Dexia gekozen.
Je vraagt je zo langzamerhand af waar de rechtspraak mee bezig is. Verfoeilijker product dan de onderhavige WinstVerDriedubbelaar uit 2000 is nauwelijks te bedenken (zo'n beetje alles aan dit product, van brochure tot contract en uitvoering contract was ondeugdelijk). Bovendien was voor het sluiten van een huurkooptransactie zoals de leaseconstructie is aangemerkt een tweede handtekening van de partner nodig die ontbrak op de leasecontracten. Alleen op grond hiervan zouden de contracten al vernietigd moeten kunnen worden. Wat nu aan de orde is lijkt meer op een slecht theaterstuk.

De hierboven genoemde uitspraak door de Hoge Raad is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BO6106

De Hoge Raad heeft op 28 januari nog een uitspraak gedaan in een Dexia zaak.
De WCAM overeenkomst betreffende de Duisenberg regeling staat boven de vernietiging door de eega van het niet mee getekende contract.
Alleen met een opt out verklaring zou de vernietiging nog waarde kunnen hebben
Doordat er in deze zaak geen opt out is ingediend vallen de betrokkenen onder de WCAM regeling en heeft de vernietigingsbrief (ingediend later als 3 jaar na datum contract) geen waarde.
Dit was ook al eerder het oordeel van de kantonrechter en het gerechtshof.
Deze uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BO5822

Ook op 28 januari zou het advies verschijnen van de procureur generaal van de Hoge Raad over de 2 cassatiezaken tegen de uitspraken van het gerechtshof Amsterdam van december 2009.
Dit advies is weer aangehouden, nu tot 11 februari a.s.

Groeten,
Piet

Beste mensen.
Dat de hoge raad het eerdere vonnis vernietigde is terecht. Puur juridisch gezien dan! Dan nog heeft het ontbreken van een handtekening van de partner slechts invloed indien er huwelijkse voorwaarden aan de orde waren op het moment waarop de overeenkomst gesloten werd. In dat geval zou de bemiddelaar ook daadwerkelijk om beider handtekening verzoeken. Nu wil het geval dat partners, al dan niet onder huwelijkse voorwaarden in de echt verbonden, beide aansprakelijk blijven voor de kosten, lasten en schulden welke uit het huwelijk voort vloeien. Hoe dan ook, juridisch gezien zijn en blijven beide partners recht evenredig aansprakelijk voor de gevolgen waarbij het niet ondertekenen door één der partners niet terzake doet. De hoge raad heeft daarmee de wet gehandhaafd.

@Piet,
Ook ik kan aan dit arrest van de Hoge Raad geen touw meer vastknopen. Het lijkt mij in strijd met het fundamentele uitgangspunt van 3:53 lid 1 BW dat na een vernietigingshandeling (in casu door de vernietigingsbevoegde partner) de rechtshandeling ''van aanvang af'' nietig is geweest. De gevolgen van vernietiging zijn dan ook gelijk aan de van rechtswege intredende nietigheid. Dat een ''niet-optout'' dit causale stelsel (naderhand) zou kunnen doorbreken, gaat er bij mij niet in.