Dexia
Geplaatst: 05 aug 2003 19:53
Beste Dexia,
We hadden samen, na wat tegenslagen, een mooie relatie opgebouwd. Natuurlijk kwamen er na een poosje wat problemen, niet enkel financieël maar ook mentaal.
Daar konden we nog over praten, totdat we afspraken elkaar te ontmoeten en jij ,Dexia, iedere keer maar je afspraken afzeggen omdat het organisatorisch nog niet helemaal goedzat.
Terwijl ik je trouw bleef en mijn termijnen keurig bleef betalen. Dus in mijn ogen een trouwe klant.
We maakten een nieuwe afspraak en jij verwachtte toen te veel van mij Dexia, ook ik was erg gespannen want het ging wel om de toekomst.
Daarna ging je mij, om voor mij onbegrijpelijke redenen haten. Waarna ik niet meer betaalde. Ik vroeg om vergeving maar dat zit er denk ik niet meer in.
Je wees me af voor de hardheidsclausule en nu maak je me verdrietig. Toch zullen we verder moeten.
Betalen doe ik niet meer ik heb namelijk ook eergevoel en mijn geduld is op. Tenzij je nog met een eerlijk voorstel komt, dan kunnen we nog praten.
Waarom moet het nu zo gaan want zowel jij , Dexia, als ik zullen verder moeten in het leven.
Het eindigt in haat terwijl we als goede vrienden verder hadden gekund.
Ik hoop het beste voor je Dexia en als er nog iets is van menselijkheid, dan staat de deur altijd open.
J-W.
We hadden samen, na wat tegenslagen, een mooie relatie opgebouwd. Natuurlijk kwamen er na een poosje wat problemen, niet enkel financieël maar ook mentaal.
Daar konden we nog over praten, totdat we afspraken elkaar te ontmoeten en jij ,Dexia, iedere keer maar je afspraken afzeggen omdat het organisatorisch nog niet helemaal goedzat.
Terwijl ik je trouw bleef en mijn termijnen keurig bleef betalen. Dus in mijn ogen een trouwe klant.
We maakten een nieuwe afspraak en jij verwachtte toen te veel van mij Dexia, ook ik was erg gespannen want het ging wel om de toekomst.
Daarna ging je mij, om voor mij onbegrijpelijke redenen haten. Waarna ik niet meer betaalde. Ik vroeg om vergeving maar dat zit er denk ik niet meer in.
Je wees me af voor de hardheidsclausule en nu maak je me verdrietig. Toch zullen we verder moeten.
Betalen doe ik niet meer ik heb namelijk ook eergevoel en mijn geduld is op. Tenzij je nog met een eerlijk voorstel komt, dan kunnen we nog praten.
Waarom moet het nu zo gaan want zowel jij , Dexia, als ik zullen verder moeten in het leven.
Het eindigt in haat terwijl we als goede vrienden verder hadden gekund.
Ik hoop het beste voor je Dexia en als er nog iets is van menselijkheid, dan staat de deur altijd open.
J-W.