Radar

mijn vraag, ik ben legaathoudster van mijn overleden echtgenoot, 2 dochters uit een eerder huwelijk van mijn man zijn erfgenaam, ik heb levenslang vruchtgebruik op de hele boedel, dat staat in de verklaring van erfrecht, de helft van mijn man zijn banksaldo kwam mij toe, plus dividenden aandelen, dat stond beschreven in de huwelijkse voorwaarden. Nu heeft de bank de gevolmachtigde toegestaan het gehele saldo, dus ook mijn helft op te souperen, de bank geeft aan dat de gevolmachtigde executeur was en dus dat recht had, ook heeft hij de aandelen verkocht en verdeeld over de erven, met toestemming van de bank.
De echtgenoot van een van de erven was gevolmachtigde, en niet per testament oid benoemd door mij echtgenoot.

De bank heeft dus gehandeld op basis van een boedelvolmacht waarvan bestaan en inhoud u niet bekend is. Deze volmacht moet dus boven tafel komen om verder te komen in deze onverkwikkelijke kwestie.

Eerst maar eens orde in de onduidelijkheid scheppen.

Uw man had dus een testament en in dat testament aan u het vruchtgebruik gelegateerd. Dat is echter nog niet afgegeven. Er is weliswaar een verklaring van erfrecht, maar voor de vestiging van het vruchtgebruik is een aparte akte houdende afgifte van een legaat en vestiging vruchtgebruik nodig.

Daarnaast is in het testament een aangetrouwde tot executeur benoemd. De executeur mag inderdaad alle tot de nalatenschap behorende goederen beheren. Hij moet er ook voor zorgen dat de boedel zo veel mogelijk van de oorspronkelijke waarde behoudt en het liefst iets meer waard wordt, maar risicovolle beleggingen voorkomen. Oftewel: als er aandelen zijn dan moeten die verkocht worden en het saldo moet op een spaarrekening komen te staan.

Daarnaast mag een executeur als er schulden betaald moeten worden goederen verkopen om geld vrij te krijgen om schulden af te lossen.

Een boedelvolmacht heeft een executeur niet nodig. Het is namelijk zijn wettelijke taak en bevoegdheid om voor en namens de erfgenamen en met uitsluiting van de erfgenamen te mogen optreden. Ik acht de kans overigens klein dat u ook tot erfgenaam bent benoemd, aangezien aan u het vruchtgebruik is gelegateerd.

De bank heeft dus juridisch juist gehandeld door de executeur op grond van de verklaring van erfrecht zijn werk te laten doen.

De executeur is overigens jegens de erfgenamen verplicht om inzage te geven en zal rekening en verantwoording moeten afleggen aan de erfgenamen. Aan legatarissen hoeft dat niet. Wel is hij verplicht jegens de legataris mee te werken aan afgifte van het legaat. Dat kunt u dus wel afdwingen. Daarvoor zult u wederom naar de notaris moeten.

Cruciaal in dit verhaal is de laatste zin van TS' topic waaruit ik de conclusie trek dat mevrouw's echtgenoot bij leven een volmacht aan de echtgenoot van één van de erven heeft verstrekt. Die volmacht vervalt automatisch bij overlijden van de volmachtgever.
Daarnaast wordt gemeld dat die echtgenoot niet bij testament tot executeur is benoemd, maar in theorie bestaat de mogelijkheid dat TS niet op de hoogte is van het laatste testament van haar overleden man.
Daar moet dus eerst duidelijkheid over komen.
Vervolgens wordt nog gerept over huwelijkse voorwaarden: eigendommen die de vrouw onomstotelijk toebehoren behoren niet tot de erfenis van haar man.
Ik heb dus grote twijfel of de bank wel juist heeft gehandeld en zo niet dan is de bank schadeplichtig jegens TS.
TS doet er verstandig aan eerst maar even de gang naar het notariaat te maken om zich van de actuele stand van zaken op de hoogte te stellen.

Courier,
TS geeft duidelijk aan dat er een verklaring van erfrecht is. Dat wordt in beginsel alleen opgesteld als bekend is of er een testament was en wat de inhoud daarvan is. Aan de belanghebbenden wordt dan een kopie van dat testament verstrekt. Daarnaast weet TS ook te vertellen dat ze gerechtigd is tot een legaat inhoudende het vruchtgebruik van de nalatenschap.

Op grond van de huwelijkse voorwaarden is mevrouw geen eigenaar geworden van de aandelen. Die waren namelijk van meneer. Via de huwelijkse voorwaarden kan wel geregeld zijn dat de waarde van de aandelen mede aan mevrouw toekwam.

Ik zal in jouw ogen wel weer dom zijn en tegen beter weten in redeneren, maar de fout van de bank zie ik nog niet.

Alleen als de volmacht is gebruikt na het overlijden, dan is er onbevoegd gebruik gemaakt van de volmacht. De opbrengst komt dan aan de erfgenamen toe en ook alleen de erfgenamen kunnen dan stellen dat er onbevoegd gehandeld is.

Zolang het legaat niet is afgegeven en dus het vruchtgebruik niet is gevestigd, dan heeft TS nog steeds geen poot om op te staan. Een legaat is tegenwoordig niets meer dan een vorderingsrecht. Ze zal bij de executeur moeten aankloppen om tot afgifte van het legaat over te gaan. Zolang het vruchtgebruik niet is gevestigd, bestaat het niet en zijn de erfgenamen enig en geheel eigenaar van de hele nalatenschap.

Marcel,
Zou het niet zo zijn dat de v/h gevolmachtigde zich bij de bank heeft uitgegeven als executeur en dat de bank daar ingetrapt is?
Het is maar een -retorische- vraag en daarom roep ik op tot duidelijkheid, temeer omdat TS als erfgenaam blijkbaar niet op de hoogte is van de benoeming van een executeur.

Courier,
Even goed lezen (en ook wel een beetje weten waar testament het meest handig is in het geval dat er kinderen uit eerdere relaties zijn) en je had geweten dat TS helemaal geen erfgenaam is, maar "slechts" legataris. De kinderen van de overledenen zijn de enig erfgenamen.

In mijn ogen is jouw retorische vraag onmogelijk. Er is een verklaring van erfrecht. Die heeft de executeur dus kunnen overleggen. TS niet omdat die daar niets aan heeft. Zij mag immers niet handelen op grond van de verklaring van erfrecht. Had iemand zich uitgegeven voor executeur waar die dat aantoonbaar niet is, dan zal de bank alsnog aan de erfgenamen moeten uitkeren. Nog steeds dus niet aan TS omdat die geen erfgenaam is. Als de erfgenamen het geld ontvangen hebben, kunnen zij geen beroep meer doen op onbevoegde vertegenwoordiging omdat ze daar geen baat bij hebben.

Het is maar een -retorische- vraag

Oh, dus je weet al dat de gevolmachtigde een oplichter is? Lijkt me onzin op grond van het bericht van TS.

Tja wie schept nu de ultieme zekerheid dat stiefdochters echtgenoot daadwerkelijk tot executeur is benoemd? Ik deel de twijfel van TS omtrent de interpretatie van uitsluitend de bank en bovendien dat weet je toch als echtgenote/nabestaande of je man iemand tot executeur heeft benoemd?

Als er geen executeur benoemt is in het testament dan kunnen de erven een gevolmachtigde benoemen.

TS claimt verder dat zij recht heeft op de helft van het banksaldo. Dit doet zij op basis van de huwelijkse voorwaarden. Wanneer de bankrekening alleen op naam van echtgenoot stond, dan is het normaal dat de bank de gevolmachtigde de beschikking over het saldo geeft. Wijlen echtgenoot had dit beter ook per testament kunnen regelen. Uiteraard staat het TS vrij om alsnog de helft van het saldo bij gevolmachtigde te claimen.

TS claimt dat zij recht heeft op het dividend van de aandelen. Wanneer de aandelen echter niet haar eigendom zijn en er geen beperking is dat deze niet verkocht mogen worden, staat het de erven vrij deze te verkopen. Ook hierin zie ik niet waar de bank fout zit.

Mijn advies aan TS, zoek een goede advocaat en laat deze de claims bij de gevolmachtigde neerleggen.

Dat je echtgenoot een testament heeft waar jij niet van af weet, komt vaker voor dan gedacht en is ook helemaal niet vreemd. Je maakt namelijk persoonlijk een testament en niet samen.

TS heeft op grond van de huwelijkse voorwaarden recht op de helft van de waarde van het saldo op de bankrekening. Dat is iets anders dan voor de helft gerechtigd zijn tot het saldo. In de huwelijkse voorwaarden zal waarschijnlijk een zogenaamd finaal verrekenbeding zijn opgenomen.

De eigenaren van de bankrekening, zo die op 1 naam zou staan, zijn dan de erfgenamen en dus niet TS. De Bank kon dus niet anders dan het geld aan de erfgenamen of diens gevolmachtigde mee te geven.

Ben erg benieuwd hoe de wijlen echtgenoot een en ander beter had kunnen regelen in dit geval? De gekozen constructie is bij samengestelde gezinnen de meest voorkomende en ook meest passende en praktische oplossing.

Tja wie schept nu de ultieme zekerheid dat stiefdochters echtgenoot daadwerkelijk tot executeur is benoemd?

Tja courier, jij weet kennelijk al zeker dat die echtgenoot géén executeur was. Anders zou jouw vraag geen retorische vraag zijn!

SJZ,
Maar wist jij nog niet dat Courier de enige notaris in het land en ook de enige bankmedewerker van het land is? Hij weet dit altijd zeker, volgens hem.....

Allemaal heel aardige adviesen, alleen is de situatie niet duidelijk door mij aangegeven denk ik. In het test. was een notaris aangesteld als executeur maar heeft die geweigerd, nu heeft een andere notaris de afwikkeling op zich genomen
waarbij deze aangaf dat eerst uiting gegeven moest worden aan het verrekeningsbeding (huwelijksvoorwaarden) daarna is de vve opgesteld, waarin aangegeven wordt dat er levenslang vruchtgebruik(door kantonrechter vastgesteld ) en geen nog steeds geen uiting gegeven aan verrekeningsbeding,
dus geen uitbetaling geschied, wat notaris duidelijk aangegeven heeft, de erven hebben daarna zichzelf de titel executeur aangemeten, en de advokaatkosten, ea kosten plus effecten van de bank geplukt, ook de helft die volgens notaris echtgenote toekwam, dus heeft mijn inziens de bank die op de hoogte was van het verrekeningsbeding, en toewijzingen rechter, hier een grove fout begaan.
graag uw meningen. dank vast

De bank zal niet zomaar op de hoogte zijn geweest van het verrekenbeding en of dat wel of niet uitgevoerd is. Dat staat ook helemaal los van de aandelen op de rekening. Door het verrekenbeding had u recht op de helft van de waarde, niet op de aandelen zelve.

Je kunt jezelf niet aanwijzen tot executeur. Wel kunnen de erfgenamen, en dat zijn de dochters, iemand aanwijzen om als gevolmachtigde namens hen op te treden. Dat kan een erfgenaam zijn, maar ook een buitenstaander.

Waarom is door een kantonrechter een vruchtgebruik vastgesteld? Was er ruzie over het testament en/of de uitleg daarvan?

Maar los daarvan zal nog steeds in een aparte akte het vruchtgebruik gevestigd moeten worden. Ik zie nog nergens dat dat al is gedaan. Dat het in de verklaring van erfrecht staat is leuk, maar daar zal, naar ik hoop, iets staan als: "het vruchtgebruik zal bij afzonderlijke akte gevestigd worden" en niet dat "op grond van deze verklaring is het vruchtgebruik gevestigd". Dat laatste is namelijk niet mogelijk en zou een beroepsfout van de notaris inhouden.

In het kort dus:
De dochters zijn enig erfgenaam. U hebt op grond van het verrekenbeding recht op de helft van de waarde van de nalatenschap van uw man. Dat zal inderdaad eerst uitgevoerd moeten worden voordat de hele boedel verdeeld zal kunnen worden. Tot die tijd hebt u een vordering in geld op de nalatenschap en dus op de erfgenamen.

Ik zie nog steeds niet de fout van de bank. Die is op de verklaring van erfrecht afgegaan en mocht dat ook. Huwelijkse voorwaarden en de inhoud daarvan houdt een bank zich in deze situatie niet mee bezig. Zij kunnen namelijk niet zien of wellicht via een andere weg het verrekenbeding is uitgevoerd.

Nog een persoonlijk noot: het bevreemd ten zeerste dat een notaris de benoeming tot executeur weigert. Daar moet hij een hele goede reden voor hebben gehad. Het is namelijk eigenlijk "not done" om een dergelijke benoeming te weigeren als je bij testament benoemd bent.

bedankt voor de snelle reactie, de notaris heeft de executele geweigerd, omdat het test. aangaf dat hij de uitvoering ,om het niet ,zou moeten doen, gezien de complexe situatie (en ook complex tes.) is het niet accepteren, begrijpelijk.
De kantonrechter heeft uitspraak gedaan omdat het test. aangaf vruchtgebruik tot 60 jaar, dus heeft de rechter levenslang vruchtgebruik, toegekend, volgens art.29 en 30 boek 3
De akte van vruchtgebruik is al bijna een jaar betekend. De bank is van alles op de hoogte gesteld, door familie (jurist) ieder nieuw feit is telkens naar de bank gezonden,met kopie bewijsstuk, of uitspraak rechter en daarbij is de vraag gesteld, de erven geen onrechtmatige handelingen toe te staan, en ook aangegeven dat de gevolmachtigde alleen bevoegd was tot afhandelingen betreft de boedel te verrichten en dat deze echtgenoot was van een van de erven, dus geen executeur, de bank geeft echter aan dat deze wel executeur was.
Het test. is gemaakt in 1991 toen was deze heer nog niet in beeld.

Naast het testamentair vruchtgebruik heb je dus een beroep gedaan op een verzorgingsvruchtgebruik. De werking daarvan is overigens dezelfde.

Tja, de familiejurist zit in mijn ogen toch wel een beetje te slapen. Ik hoop dan ook dat je die niet per uur hoeft te betalen.

Je bent namelijk geen eigenaar van het geld, dat zijn de erfgenamen. Daarnaast kunnen de erfgenamen los van een boedelvolmacht ook een algemenere volmacht aan de echtgenoot gegeven hebben. In elk geval is de gevolmachtigde volkomen bevoegd om de aandelen te verkopen.

Dat de notaris zijn benoeming tot executeur geweigerd heeft omdat hij dat zonder loon zou moeten doen is inderdaad een van de weinige plausibele redenen om te weigeren.

Is het bekend waarop de bank zijn mening fundeert dat er wel sprake is van een executeur? Probeer dat eens te achterhalen. Ze zullen daarvoor toch een stuk gezien moeten hebben waar dat uit blijkt.

Nogmaals dank voor uw reactie.
Het was nodig vruchtgebruik aan te vragen via kantonrechter,ivm met mijn leeftijd die komt nu inmiddels dicht bij de maximale leeftijd van het test.
Nogmaals heb ik over de gehele boedel vruchtgebruik, dat houd in ook over de dividenden van de effecten, volgens mij geeft dat aan dat erven die niet mochten verkopen en verdelen over beide, zodat er geen dividenden meer uitgekeerd
kunnen worden,dividenden zijn nl vruchten.
Er is aan de erven direct meegedeeld door huidige notaris ''voor'' het tekenen van de vve dat de helft van het saldo naar mij overgemaakt moest worden, en als zou blijken dat de erven dat deel zouden gebruiken, zij zelfs in hechtenis genomen konden worden.
Dit ivm het verrekenbeding uit de huwelijksvoorwaarden.
Ondanks deze kennis heeft de bank deze de bevoegdheid gegeven het geheel op te souperen.
En het familielid die mij geholpen heeft, heeft dit met de beste bedoelingen gedaan, en daar niets voor berekend, hij liep ook tegen muren aan.
Ik ben hem dan ook nog steeds dankbaar, ook al heeft zijn bemoeienis niets opgeleverd.
Uw laatste advies het bewijs van executele, van gevolmachtigde zal ik metteen gaan opvragen.
Maar stel dat de bank hun mening daarin bijsteld, veranderd er dan het eea?
bvd.

Het verrekenbeding is iets waar de bank helemaal buiten staat. Dat is namelijk iets tussen de langstlevende en de erfgenamen. Zoals al aangegeven: de bank kan niet zien wat er verder nog aan verrekenbaar vermogen was en of daarmee wellicht aan het verrekenbeding uitvoering is gegeven. Het is ook niet aan de bank om hierover te beginnen.

Dat de erfgenamen in hechtenis genomen zouden kunnen worden als ze niet zouden meewerken aan de uitwerking van het verrekenbeding lijkt mij een brug te ver voor een notaris om dat zo te zeggen. Een notaris zou namelijk ook weten dat het niet gaat om de goederen, maar om de waarde. Je bent dus op grond van het verrekenbeding niet ineens voor de helft eigenaar geworden van de spullen, maar gerechtigd tot helft van de waarde. Dat is iets heel anders.

Je hebt dus geen recht op de dividenden van de aandelen. De erfgenamen mogen, weliswaar afhankelijk van de inhoud en omvang van het verzorgingsvruchtgebruik, in beginsel de aandelen verkopen en voor een veiliger belegging kiezen. Denk daarbij aan een spaarrekening. In dat geval heb je recht op de rente.

Daarnaast kleeft een vruchtgebruik aan de goederen waar het op rust. Door verkoop van de aandelen is er geld vrijgekomen. Het vruchtgebruik is daarmee verhuisd naar het vrijgekomen geld. Hebben ze daar bijvoorbeeld een auto van gekocht, dan heb jij het vruchtgebruik op die auto. Staat het nog gewoon op een rekening, dan heb je nog steeds het vruchtgebruik van het geld.

Mocht de bank toch ineens menen dat ze verkeerd gehandeld hebben, dan zullen ze alles in het werk moeten stellen om de transactie ongedaan te maken. Op dat moment zullen ze dus het geld terug moeten zien te halen van de erfgenamen en hetzelfde pakket als is verkocht aan moeten kopen.

Bedenk echter wel dat een vruchtgebruik over het algemeen alleen naar de spullen mag kijken en niet aan mag komen. Alleen als er rendement is, dan is dat voor de vruchtgebruiker.

De aap komt dus uit de mouw; wellicht aanleiding voor sommige heren der schepping hun taalgebruik in sommige eerdere berichten op te kuisen?