Aandelensentiment steeds beter
Geplaatst: 25 aug 2003 16:55
Aandelensentiment steeds beter
door Hans Amesz
AMSTERDAM - 25 augustus 2003 - Amsterdam teveel achtergebleven
Het Engelse weekblad The Economist publiceert al sinds zijn oprichting achterin een overzicht van de wekelijkse veranderingen van belangrijke economische en financiële indicatoren van vele landen: productie, werkgelegenheid, lonen en prijzen, rente, handel, valuta, begrotingen.
Uit de uitgave van 16-22 augustus blijkt dat de Amsterdamse aandelenbeurs de enige in het overzicht was die vanaf 1 januari in lokale valuta niet was gestegen. In het daarop volgende nummer staan echter alle vermelde beurzen op winst.
Met 1% winst in de periode 31 december 2002 - 20 augustus 2003 is de Amsterdamse beurs echter aanzienlijk achtergebleven bij bijvoorbeeld de Dow Jones (+12,7%), S&P 500 (+13,7) en Nasdaq (+31,8) in New York, Duitsland (+21), Frankrijk (+8), Italië (+8,9), Verenigd Koninkrijk(+7), Japan (+20).
De AEX-index heeft trouwens nog niet de hoogste slotstand van dit jaar bereikt: 337,23 op 2 januari, maar kwam er met 336,02 op vrijdag 22 augustus wel dicht bij in de buurt.
Betekent dit nu dat Amsterdam nog een behoorlijk opwaarts potentieel heeft? Dat Amsterdam, om het scherper te formuleren, sterker zal stijgen dan de genoemde beurzen als de aandelenrally van de laatste maanden zich voortzet? Dat is moeilijk te zeggen. Maar er zijn wel een paar argumenten voor die gedachte aan te voeren.
Omdat er in Amsterdam zoveel bedrijven genoteerd staan waarvan de omzet- en winstontwikkeling in hoge mate van de dollar afhankelijk is, is het aannemelijk dat de AEX-index door de sterke dollardaling (of eurostijging) tot midden juni onevenredig veel te lijden heeft gehad.
De laatste weken verzwakt de euro echter aanzienlijk en noteert nu onder de 1,09 dollar tegen even boven de 1,19 dollar in juni. Dat levert, teruggerekend uit duurdere dollars, betere resultaten op.
In de tweede plaats geldt bijna altijd dat ten onrechte achtergebleven aandelen en dus ook een achtergebleven beurs ooit weer in de belangstelling van internationale beleggers komen.
Er is bijvoorbeeld nauwelijks een zinnig argument te bedenken waarom Amsterdam zo uit de negatieve pas loopt met Frankfurt. In Duitsland gaat het economisch in ieder geval niet beter dan in Nederland, al hangen wij met Duitsland wel onderaan in euroland.
Als de verklaring luidt dat de aandelenbeurs van Frankfurt tot maart nog verder was weggezakt dan die van Amsterdam, komt de tijd van Beursplein 5 nog.
Op de aandelenmarkten is een sterke verbetering van het sentiment te zien. Twee weken geleden vermoedde ik dat de indices op korte termijn eerder zouden consolideren dan verder te stijgen. Dat bleek niet waar. Er zijn nog steeds meer beleggers die aandelen willen kopen na een dip dan dat er beleggers zijn die willen verkopen bij de volgende stijging.
Naarmate de markten meer stijgen worden de risico's natuurlijk groter. Dat is een gemeenplaats. Toch blijf ik denken dat de Dow Jones en andere indices dit jaar verder kunnen herstellen, juist omdat het sentiment zoals dat heet kennelijk niet stuk kan.
Er is in feite maar één gevaar: de opkruipende langetermijnrente. Als dit verder gaat, kan dit gevolgen hebben voor de huizenmarkten, consumentenbestedingen en bedrijfsfinancieringen.
Bijna alle aandelenmarkten in de wereld hangen letterlijk aan Wall Street. Volgend jaar zijn in Amerika verkiezingen en president George W. Bush is er bijna alles aan gelegen om de aandelenrally tot de verkiezingsdatum voort te blazen.
Daarbij wordt hij ondersteund door Fed-voorzitter Alan Greenspan, die de korte rente laag houdt en ook met woorden een krachtig geld creërend beleid voert. Dat geld moet ergens heen. Waarheen anders dan naar aandelen?
door Hans Amesz
AMSTERDAM - 25 augustus 2003 - Amsterdam teveel achtergebleven
Het Engelse weekblad The Economist publiceert al sinds zijn oprichting achterin een overzicht van de wekelijkse veranderingen van belangrijke economische en financiële indicatoren van vele landen: productie, werkgelegenheid, lonen en prijzen, rente, handel, valuta, begrotingen.
Uit de uitgave van 16-22 augustus blijkt dat de Amsterdamse aandelenbeurs de enige in het overzicht was die vanaf 1 januari in lokale valuta niet was gestegen. In het daarop volgende nummer staan echter alle vermelde beurzen op winst.
Met 1% winst in de periode 31 december 2002 - 20 augustus 2003 is de Amsterdamse beurs echter aanzienlijk achtergebleven bij bijvoorbeeld de Dow Jones (+12,7%), S&P 500 (+13,7) en Nasdaq (+31,8) in New York, Duitsland (+21), Frankrijk (+8), Italië (+8,9), Verenigd Koninkrijk(+7), Japan (+20).
De AEX-index heeft trouwens nog niet de hoogste slotstand van dit jaar bereikt: 337,23 op 2 januari, maar kwam er met 336,02 op vrijdag 22 augustus wel dicht bij in de buurt.
Betekent dit nu dat Amsterdam nog een behoorlijk opwaarts potentieel heeft? Dat Amsterdam, om het scherper te formuleren, sterker zal stijgen dan de genoemde beurzen als de aandelenrally van de laatste maanden zich voortzet? Dat is moeilijk te zeggen. Maar er zijn wel een paar argumenten voor die gedachte aan te voeren.
Omdat er in Amsterdam zoveel bedrijven genoteerd staan waarvan de omzet- en winstontwikkeling in hoge mate van de dollar afhankelijk is, is het aannemelijk dat de AEX-index door de sterke dollardaling (of eurostijging) tot midden juni onevenredig veel te lijden heeft gehad.
De laatste weken verzwakt de euro echter aanzienlijk en noteert nu onder de 1,09 dollar tegen even boven de 1,19 dollar in juni. Dat levert, teruggerekend uit duurdere dollars, betere resultaten op.
In de tweede plaats geldt bijna altijd dat ten onrechte achtergebleven aandelen en dus ook een achtergebleven beurs ooit weer in de belangstelling van internationale beleggers komen.
Er is bijvoorbeeld nauwelijks een zinnig argument te bedenken waarom Amsterdam zo uit de negatieve pas loopt met Frankfurt. In Duitsland gaat het economisch in ieder geval niet beter dan in Nederland, al hangen wij met Duitsland wel onderaan in euroland.
Als de verklaring luidt dat de aandelenbeurs van Frankfurt tot maart nog verder was weggezakt dan die van Amsterdam, komt de tijd van Beursplein 5 nog.
Op de aandelenmarkten is een sterke verbetering van het sentiment te zien. Twee weken geleden vermoedde ik dat de indices op korte termijn eerder zouden consolideren dan verder te stijgen. Dat bleek niet waar. Er zijn nog steeds meer beleggers die aandelen willen kopen na een dip dan dat er beleggers zijn die willen verkopen bij de volgende stijging.
Naarmate de markten meer stijgen worden de risico's natuurlijk groter. Dat is een gemeenplaats. Toch blijf ik denken dat de Dow Jones en andere indices dit jaar verder kunnen herstellen, juist omdat het sentiment zoals dat heet kennelijk niet stuk kan.
Er is in feite maar één gevaar: de opkruipende langetermijnrente. Als dit verder gaat, kan dit gevolgen hebben voor de huizenmarkten, consumentenbestedingen en bedrijfsfinancieringen.
Bijna alle aandelenmarkten in de wereld hangen letterlijk aan Wall Street. Volgend jaar zijn in Amerika verkiezingen en president George W. Bush is er bijna alles aan gelegen om de aandelenrally tot de verkiezingsdatum voort te blazen.
Daarbij wordt hij ondersteund door Fed-voorzitter Alan Greenspan, die de korte rente laag houdt en ook met woorden een krachtig geld creërend beleid voert. Dat geld moet ergens heen. Waarheen anders dan naar aandelen?
