Radar

In 2007 ben ik gescheiden. Hierbij heb ik de huurwoning verlaten voor een koopwoning van 180.000 euro met een aflossingsvrije hypotheek van 194.000 euro. De afspraak met mijn ex was dat we na ongeveer een jaar met het hele gezin in dit huis zouden wonen. Na een maand of vijf werd echter duidelijk dat mijn ex andere plannen had.

Ondertussen ben ik een aantal rechtszaken verder en ben ik van een nihil-stelling naar een kinderalimentatie van 350 euro in de maand gegaan. De nieuwe tremanorm van mei 2009 houdt geen rekening meer met mijn lasten.

De afgelopen twee jaar heb ik wanhopig geprobeerd om rond te komen, maar de bodem is nu echt bereikt.
Twee weken terug ben ik langs de gemeente gegaan om mijn situatie voor te leggen aan het Budget Advies Centrum (BAC). Daar kreeg ik enkel te horen "normaal gesproken weten we wel een oplossing, maar in dit geval...".
De medewerker van het BAC gaf aan dat ik misschien verder geholpen kan worden door de sociaal raadslieden. Deze buigen zich de komende week over het financiële plaatje, maar ik ben bang dat ze me niet verder kunnen helpen.

Mijn huis verkopen is momenteel geen optie, ik schat de restschuld in op >40.000 euro.
Ik werk fulltime, een andere baan is geen optie.
Co-ouderschap is geen optie.

Kan iemand me tips geven om weer een normaal leven op te kunnen bouwen?

*update*
De sociaal raadslieden zeggen:

"Zoals ik u heb toegezegd heb ik uw zaak met collega’s en met leidinggevende heb besproken. Uitkomst van de bespreking dat wij als Rijnstad helaas niets voor u kunnen doen omdat er al een uitspraak van de Gerechtshof is."

Pfff... Het water aan de lippen, de rekeningen kunnen volgende maand niet meer betaald worden, de belastingdienst wil geld, het LBIO zie ik volgende maand wel weer in actie komen.

HELP?

*update2*

Het LBIO is in actie gekomen.
Ze hanteren een beslagvrije voet van 831 euro.
Mijn advocaat en ik hebben in de afgelopen maanden veelvuldig contact gehad met het LBIO zonder resultaat. Ze schetsten een beeld dat ze mijn inkomsten en uitgaven zouden verwerken in de beslagvrije voet, maar in werkelijkheid starten ze de zaak en krijg je een maand later een bevestiging dat het al gebeurd is.
Moet je achteraf maar weer terug zien te krijgen... terwijl het al doorgesluisd is.

Wel hebben ze aan mijn ex gevraagd of ze de zaak tijdelijk kunnen opschorten tijdens de procedure. De reactie was "Nee" en daarna vroeg de advocaat direct om uitstel in de procedure... Direct vijf weken erbovenop en dus vijf weken extra loonbeslag

Om mezelf te kunnen redden heb ik deze maand geen hypotheek betaald, uiteraard is dit geen oplossing. Weet echt NIEMAND een oplossing?

Je kan evt een executiegeschil in kort geding starten (art. 438 rechtsvordering), overleg en bespreek dit met je advocaat. In dit kort geding kan je verzoeken de executie te laten staken, of de beslagvrije voet aan te laten passen aan de wettelijke regels, incl de verhogingen ivm woon- en zorgverzekeringskosten.

Aan Guusje61: Heb het voorgesteld aan mijn advocaat, die heeft aangegeven dat die stappen geen zin hebben. De procedure loopt. "Maak zolang maar schulden" is haar advies.
Niet dat ik overigens nu een keus heb

*update3*
Heb direct een brief gestuurd naar het LBIO met daarin mijn inkomsten en uitgaven zodat ze met terugwerkende kracht de beslagvrije voet kunnen aanpassen.
Heb een berekening gemaakt:
Verhoging beslagvrije voet woonkosten: € 983,17
Verhoging beslagvrije voet ziektekosten: € 50,70

Ik kwam op een bedrag van € 1.228,20 het LBIO hanteert € 1.216,=
Het verschil met de maand ervoor hebben ze echter niet direct terug gestort, dat doen ze in de volgende salaris ronde (typisch). Heb in de afgelopen weken meerdere malen gebeld, de berekening en de specificaties komen er aan... Ze zijn behoorlijk onbeschoft aan de telefoon, verbreken de verbinding, zijn star in de houding over hun zelf verzonnen regels en verschuilen zich daar achter. Is natuurlijk te verwachten bij een incasso bureau met een vrijbrief van de overheid.

Wat ik nog steeds niet snap is dat als ik het VTLB bereken (WSNP regels). Er een bedrag uitkomt van € 1.994,15. Iets wat dus het minimale is wat je nodig hebt om te overleven in de schuldsanering norm (<uitkering). Het lijkt me duidelijk dat er iets niet klopt in de regelgeving. Het kan niet anders dat je dus verder de schulden in gaat en er nooit meer uit kan komen in met systeem.

De hypotheek verstrekker heeft contact met me opgenomen, ze gaan het overdragen aan een andere afdeling die de executie zal starten (vanaf december). De belastingdienst heeft een dwangbevel gestuurd.

De zitting is aan het einde van de maand, hopelijk een uitspraak voor het einde van het jaar. Er op of eronder in 2012

*update 4*

21 november 2011 - zitting
De rechter geeft aan binnen vier weken een uitspraak.
Na vier weken bellen met het paleis van Justitie.
Vanwege drukte uitstel tot uiterlijk 28 december.
Op die datum bellen... De rechter is op vakantie, probeer het de eerste week van het nieuwe jaar nog eens.
Ondertussen gaat het loonbeslag vrolijk door, de hypotheek mensen zijn begripvol maar verwachten een betalingsvoorstel voor 16 januari.

Vandaag het vonnis/beschikking:
- betaal 18 euro minder per maand
- ga maar meer werken.

WTF!
Een sterk staaltje "reken je rijk" van de rechtbank.
We snappen dat je een duur huis hebt, maar dat is jouw probleem. We kijken niet hoe de situatie toen was, het verhaal met bewijs boeit ons niet.
We snappen dat je het huis niet kan verkopen, dus we halen de korting van 100 euro eraf met 75 euro.
We zien dat je geen omgang meer hebt met je kinderen, dus die kosten rekenen we ook niet meer mee, waarom boeit ons niet.
Medische verklaringen leggen we naast ons neer, ga maar meer uren werken.

Dus niet meer >12 dagen de kinderen per maand (5 euro per kind per dag = 120 euro per maand).
Geen 100 euro korting meer op het huis.
Een fulltime salaris bruto rekenen, terwijl ik niet fulltime werk?
En dat vertaald dan naar -18 euro kinderalimentatie????!!!

Tja, dat betekend dus dat het nieuwe jaar uitloopt op een veiling van m'n huis.
Een restschuld van 75.000 (huis) + 10.000 (lening) + 2.000 (achterstand huis) = 87.000 euro.
Mijn baan trek ik onderhand niet meer, dus ik verwacht binnen kort bij de soos aan te moeten kloppen.
Snap er geen drol meer van.

Misschien rare vraag maar waarom werk je niet fulltime ?

Geen vreemde vraag.
Om medische redenen, mede dankzij de laatste jaren, ben ik minder gaan werken.
De beschreven financiële problemen waren al voor deze periode aanwezig.
De instanties gingen uit van het fulltime salaris, laat staan in de huidige situatie.
Het was al niet haalbaar, nu dus al helemaal niet meer.

Toch maar contact opnemen met de advocaat over hoe het nu verder moet.

homeboy schreef:Geen vreemde vraag.
Om medische redenen, mede dankzij de laatste jaren, ben ik minder gaan werken.
De beschreven financiële problemen waren al voor deze periode aanwezig.
De instanties gingen uit van het fulltime salaris, laat staan in de huidige situatie.
Het was al niet haalbaar, nu dus al helemaal niet meer.

Toch maar contact opnemen met de advocaat over hoe het nu verder moet.

werkt je ex ook dan

Mijn ex werken?
Was het maar zo'n feest!

Ze heeft voor de vorige zaak snel een baantje gezocht, startdatum; net 3 maanden voor de zitting. Gemiddeld 9 tot 15 uur per week. Deze strategie werkt goed, de afgelopen 4,5 jaar komt ze rond van giften van de overheid, ouders, vriend(jes) en uiteraard mijn bijdrage.
Iedere rechtszaak hoor ik dat ze "studeert", maar het uurloon op de stroken gaat naar beneden. Onderhand had ze op de universiteit kunnen zitten.

Natuurlijk neemt ze geen uitkering, want die hebben verplichtingen en kortingen.
Maar goed, ik probeer mijn situatie aan te geven en niet die van mijn ex.

Een uitweg voor opgelegde dwangarbeid met een neerwaartse spiraal richting een zwerver bestaan. Een oplossing, gouden tip, of zoiets wat kan helpen.
Het liefst een oplossing die de situatie van mijn ex niet slechter maakt.