Radar

Hoi,

Ik zit met het volgende:
Ik ben 3 jaar getrouwd geweest en inmiddels alweer 2,5 jaar gescheiden van mijn ex. Ten tijde van mijn huwelijk heeft mijn ex-man mijn opleiding betaald. Toen gewoon iets wat hij voor me deed omdat ik studeerde, nu iets waarvan hij het geld terug eist.

Afgelopen week kreeg ik een brief van een deurwaarder waarin gesommeerd werd een bedrag van 6800 te betalen (kosten opleiding + rente).

Mijn vraag: Kan dit zomaar zonder dat hij mij bericht heeft? Moet hij mij niet eerst een paar keer sommeren waarop ik alle gelegenheid heb om een betalingsregeling te treffen? Daarnaast is ten tijde van ons huwelijk het betalen van de opleiding zijn eigen keuze geweest. Hierover zijn geen terugbetalingsafspraken gemaakt. Kan hij alsnog dit geld opeisen?

Ik ben eigenlijk een beetje bang voor loonbeslag, want kan dat geld niet in een keer terugbetalen, wat ik wel kan doen is bijv. 500 euro betaal en de rest in regelingen van 50 euro per maand.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?

Waren er voor je huwelijk zgn. "huwelijkse voorwaarden" opgesteld door een notaris?

Ik denk dat je dat kantoor maar even moet bellen en melden dat je geenszins van plan bent ook maar één cent terug te betalen, en dat je een eventuele rechtzitting met vertrouwen tegemoet ziet. Geen betalingsregeling treffen, het is van de zotte om na 2,5 nog met een vordering te komen. Ik neem aan dat de scheiding officieel is uitgesproken?
Vorderingen zijn dus niet uitvoerbaar.
In een relatie iets voor een ander betalen is vrij normaal, zijn terugvordering wordt door elke rechter in nederland met een grote boog in de prullenbak gegooid.

Nonsens. Geen deurwaarder zal deze case accepteren. Kom met wat beters wilt u geloofwaardig over komen. Geen spannende verhalen gaan ophangen hier. Zolang jullie partners waren waren de kosten gemeenschappelijk dus zijn achteraf ongeacht de doelstelling dan wel reden kosten voor beide partners.

De mensen die menen dat er nooit een vordering ontstaan kan zijn, moet ik helaas afvallen. De echtgenoot die een schuld van een andere echtgenoot betaald, krijgt wel degelijk een vordering. En die vordering kan nog steeds voldaan worden.

Sommaties zijn in beginsel niet nodig. Wel is het uitzonderlijk dat dit niet meteen bij de verdeling geregeld is.

niet zolang de kosten betaald zijn tentijde van het voortbestaan der releatie.

Chanmaster schreef:niet zolang de kosten betaald zijn tentijde van het voortbestaan der releatie.

wat is dit chanmaster oudchinees hollands ofzo.

Natuurlijk kan iemand een vordering hebben op een huwelijkspartner. hangt van de afspraken af

Ik zou geen dubbeltje betalen als ik jouw was. Zal een beetje lekker wezen zeg. Ik ga tien jaar lang elk jaar op vakantie en mijn vrouw betaald dit. Na 12 en half jaar huwelijk geeft mijn vrouw er de brui aan en stuurt mij vervolgens een rekening om de vakantie van de laatste 10 jaar te betalen.

Je ex-man moet echt met een beter verhaal aan komen kakken.

Chanmaster,
Helaas misken je met je beweringen het bestaan van de reprise en de recompense.

marcel75 schreef:Chanmaster,
Helaas misken je met je beweringen het bestaan van de reprise en de recompense.

Na enig googlen is het me nog niet echt duidelijk wat "reprise en recompse" precies inhouden. Ik leef nog steeds in de wereld waarin alles in het huwelijk gemeenschappelijk is behalve hetgeen in de huwelijkse voorwaarden is uitgesloten.

Enig klein college zou ik enorm op prijs stellen

Crazyme,
Een echtgenoot die een schuld die in enige gemeenschap is gevallen uit eigen middelen voldoet krijgt een vordering op die gemeenschap. Andersom kan er ook met gemeenschappelijk geld een privevordering voldaan worden. In dat geval krijgt de gemeenschap een vordering. Dat is even een heel kort college.

Lekker zou het zijn! He je jaren tegen wil en dank een huwelijk wat uiteindelijk stuk loopt, wordt je naderhand door jouw ex belaagd met een vordering uit kosten welke tijdens het huwelijk ontstaan zijn. Die vlieger gaat niet op.
Wat wel kan is dat een restschuld verdeeld wordt over beide ex-partners.

chanmaster, ik dacht dat jij juridisch onderlegt was. Val je mooi weer door de mand. Het is namelijk wel mogelijk, niet alleen in theorie maar ook in de praktijk.

als jij meent dat het niet zo is, dan daag ik je uit om je juridische kennis in de strijd te werpen en het tegendeel te bewijzen.

Fiesiekus schreef:Waren er voor je huwelijk zgn. "huwelijkse voorwaarden" opgesteld door een notaris?

nee, gewoon in gemeenschap van goederen. Alle eigendommen waren voor 50% van hem en 50% van mij.
Ik was altijd in de veronderstelling dat het betalen van mijn opleiding door hem inderdaad gewoon een gemeenschappelijk ding was. Ik eis bijvoorbeeld ook niet zijn schoenen op die ik betaald heb (een voorbeeld he?! )

Maar als ik het goed begrijp moet het toch eerst voor de rechter komen voordat er uberhaupt gevorderd kan worden?

Om te vorderen hoef je niet langs de rechter. Om loonbeslag te leggen moet je wel eerst langs de rechter.

Of je ex iets van je kan vorderen is afhankelijk van de herkomst van het geld dat hij heeft gebruikt om jouw studie van te kunnen betalen en/of wat er eventueel in een convenant over afgesproken is. Dat is dus zeker wel aan de rechter om daar een oordeel over te vellen in mijn ogen.

marcel75 schreef:Crazyme,
Een echtgenoot die een schuld die in enige gemeenschap is gevallen uit eigen middelen voldoet krijgt een vordering op die gemeenschap. Andersom kan er ook met gemeenschappelijk geld een privevordering voldaan worden. In dat geval krijgt de gemeenschap een vordering. Dat is even een heel kort college.

Hartelijk dank voor de korte uitleg. Ik had hier werkelijk nog nooit van gehoord, zo leer je elke dag weer iets bij !

Het is inderdaad mogelijk dat je ex-partner een dergelijke vordering (voor een deel) op jou probeert te verhalen.

Tijdens het huwelijk is er sprake van een "gemeenschap". Als er vanuit deze gemeenschap uitgaven worden gedaan (voor bijvoorbeeld het huishouden) dan komen die kosten voor de gemeenschap als geheel. Als die gemeenschap dan wordt beëindigd, bijvoorbeeld wegens echtscheiding, dan moet in beginsel elk van de partijen van die (beëindigde) gemeenschap een gelijk deel van die kosten dragen.

Hierop kan natuurlijk een uitzondering zijn als er bijvoorbeeld sprake is van huwelijksvoorwaarden waarbij een en ander expliciet is uitgesloten.

Maar let wel op want een eventuele oorspronkelijke schuldeiser (bijvoorbeeld de onderwijsinstelling) is gerechtigd om bij beide partijen aan te kloppen voor de schuld, maar ook bijvoorbeeld slechts bij één van de partijen. Als de schuldeiser bij slechts één van de partijen aanklopt, kan hij van die partij toch gewoon 100% van de vordering incasseren. Deze partij krijgt vervolgens een regresrecht (= terugvorderingsrecht) op zijn ex-partner, in beginsel voor de helft van het bedrag (zij waren immers elk aansprakelijk en moeten dus elk onderling voor de helft de kosten dragen).

In dit geval gaat het om studiekosten van één van de partijen en je zou je nu de vraag kunnen stellen of je dit wel als een schuld van de gemeenschap moet zien of dat deze schuld expliciet voor rekening komt van de partij die deze studie genoten heeft. Indien dit het geval is, zal de andere partij nu mogelijk dus de gehele vordering op jou kunnen proberen te verhalen.

valt dit onder consumenten of contractuele overeenkomst?

indien dit een consumenten overeenkomst is, zou het namelijk verjaard zijn.

@renegade66: dit valt (natuurlijk) onder geen van beide!!!