Snap dat het voor sommige mensen erg moeilijk is om inzicht te krijgen in mijn situatie maar wil alleen maar zeggen oordeel niet te snel.
Weet donders goed dat het voor een werkgever erg moeilijk is met een ziekte van werknemer te maken te hebben.
Laat je als werkgever eerst voorlichten voor dat je oordeelt.
dat is wat ik bij mijn werkgever ook mis.
z'n 7 jaar geleden ben ik 80-100% afgekeurd en belanden in de wao.
Ik vind / vond mezelf daar te jong voor.
Meiden (29) van mijn leeftijd zitten midden in het arbeidsproces en het sociale leven.
Ik heb nooit kunnen accepteren dat ik op die leeftijd thuis achter de geraniums zat.
in 2007 ben ik weer voor 4 dagen(32 uur) aan de gang gegaan.
dit is 4 jaar goed gegaan.
In die tijd heb ik ook niets van de werkgever gehoord.
Hij had een hele goede werknemer aan mij:
ik kwam altijd op tijd, had hard voor de zaak, kon altijd overwerken of kwam op andere dagen terug, was nooit ziek en wist hoe fijn het weer was om aan het arbeidsproces weer deel te nemen.
weet iemand eigenlijk hoe goed het dan voelt om weer voor de eerste keer salaris te ontvangen waar je hard voor gewerkt hebt? dat heet voldoening.
ik ben nooit te beroerd geweest om te werken en niemand heeft toen aan mij gemerkt dat ik een arbeidshandicap status heb.
Het is voor mij frustreren dat ik een probleem analyse van een bedrijfsarts ontvang waar ik me niet in kan vinden.
deze is sumier bevonden door de arbeidsdeskundige. er werdt niets in gezegt over hoeveel uur op een dag en welke werkzaamheden..
die ene regels ;
op korte termijn aangepast werk
riep bij mij heel veel vraagtekens op.
Ik had hier graag nog even met de bedrijfsarts over willen praten
na z'n probleemanalyse moet je dan een plan van aanpak op moeten stellen. hoe kun je dat doen op iets wat niet volledige is? Ik en nog de werkgever hadden een onduidelijk beeld uit de probleem analyse hoe we verder konde.
ik heb nooit meer de mogelijkheid gekregen om daar met de bedrijfsarts over te praten.
uit de probleemanalyse heeft mijn werkgever op zich zelf een plan van aanpak opgesteld daarin kon ik me ook niet vinden.
In de probleemanalyse zijn er dingen niet benoemt waardoor er bij werkgever en werknemer nog vragen waren. mijn werkgever heeft voor hem zo gunstig mogelijke plan van aanpak opgesteld:
24 uur over 5 dagen uitsmeren.
als ik niet 24 uur in de week werk dien ik die te korte uren in te halen op een ander moment.
Wat zegt dat nou:
op korte termijn aangepast werk hoelang is kort? en welke werkzaamheden?
op het moment van 3 mei kon ik niet lopen. volgens de wet poort wachter moet de werkgever mij de gelegenheid bieden om op het werk te kunnen komen en mogelijk taxi vervoer regelen......dit heeft hij ook geweigert.
wat betreft mijn vakantie:
ik ben uitgegaan van mijn eigen arts. deze gaf te kennen dat het voor me goed zou zijn om even weg te gaan. mijn werkgever was op de hoogte van mijn geplande trip.
het is gewoon domme pech dat ik daar mijn been breek.....geloof mij daar kies niemand voor.
Ik ben moeder van 2 jonge kinderen, deze heb ik 6 weken niet kunnen verzorgen, je huishouden niet kunnen doen en constant moeten vragen of iemand je wil helpen......
ik vraag me nu af......aan wie moet ik me verantwoorden?
Als werkgever van het begin af aan in mij geinterreseerd was was het nooit zo ver gekomen.
DIT VERHAAL KENT GEEN WINNAARS ALLEEN MAAR VERLIEZERS
mijn contract loopt 1 september af. mijn werkgever heeft al te kennen gegeven tijdens een werkoverleg dat hij niet met me door wilde gaan. zoals je misschien begrijpt heb ik dit van een aantal collega's moeten vernemen want ik kon bij dit werkoverleg niet aanwezig zijn.
afwachten na de uitspraak van verzekeringsarts:
als bedrijfsarts met ''op korte termijn'' geen 3 mei verstaat dan is de uitslag positief. hoe dan ook ik mag nog een rondje op komen draven bij de arbeidsdeskundige.
dit verhaal wordt vervolgt.....