Je bent hier nu bezig met appels met peren te vergeleken. In je eerdere post haalde jij de gebruikte hersencapaciteit van 10% aan omdat we zo meer zouden bedenken dan we werkelijk zouden weten.Robjee, kijk naar de wereld zoals-ie is vandaag de dag en vertel me dan nog eens dat we 100% van onze hersencapaciteit gebruiken
Natuurlijk is het zo dat we meer bedenken dan we werkelijk weten. Daar is wetenschap op gestoeld, het verkennen van het onbekende.
Maar het heeft niets te maken met het percentage hersenacapaciteit die we gebruiken. Naar jouw redenering lijkt het alsof de mens 'perfect' zou zijn wanneer deze de volle 100% zou gebruiken. Gebruik maken van iets zegt niets over hoe het gebruikt wordt.
De wetenschap heeft onderzoek nodig om de gebruikte hersencapaciteit te meten/berekenen, maar Bluefuzguitar heeft hier een antwoord op door even naar de wereld te kijken.
De wereld is inderdaad niet ideaal, maar om 'willekeurig' daar iets/iemand de schuld van te geven is onjuist en geen 'verruimd bewustzijn'.
Dat is jouw visie op het gebruik van dierproeven. Mijn visie is een andere.Dat komt doordat de commissieleden en de wetenschappers die dit soort proeven doen niet handelen vanuit hun hart.
Bij elke aanvraag die een DEC ontvangt worden telkens afwegingen gemaakt, hetgeen multidisciplinair gebeurd.
Wanneer het ongerief van een proefdier groter is dan het belang van het onderzoek, wordt er geen toestemming verleend. Er zijn situaties waarbij het voordeel voor de mens de overhand heeft, al is het een keuze uit twee kwaden.
Dit is een onderwerp waar altijd discussie over zal bestaan. Maar je kunt ook zeggen dat de commissieleden handelen op basis van hun 'hart' voor de mensheid, maar niet ten koste van alles.
Een laatste advies dat ik wil meegeven. Wanneer je het niet eens bent met iemands visie, bespreek die visie dan, maar doe geen uitspraken over de personen daarachter zonder dat op enige manier te kunnen onderbouwen.