[ archief ] Bepaalde arbeidscontracten discriminerend?

[Vnub62]

Hoi,

Ik heb lang aansluitend gewerkt zo'n 26 jaar en is daar uiteindelijk de klad ingekomen door een reorganisatie welke ontstond door de fijne tabakswet. Nadien is alle zekerheid weggevallen, goed een kleine zekerheid is overgebleven voor een jaar of een half jaar. Helaas ben ik toen meerdere malen ziek geworden met niet aardige gevolgen. Toen is mij gebleken dat een bepaald arbeidscontract werkgevers uitnodigen om je op een gemakzuchtige wijze te dumpen en broertje dood te hebben aan de wet, zoals poortwachter. Die wet dan echt een lachertje blijkt te zijn. Hetgeen mij is overkomen komt neer op het gegeven dat betreffende werkgever voor mij besloten tijdens of direct na thuiskomt uit het ziekenhuis mijn contract niet te verlengen. Goed ik ben natuurlijk ook een financieel risico als je een ernstige longziekte hebt opgelopen, vervolgens een hartinfarct krijgt en in gevolg daarvan mentaal uit balans raakt. Maar als je door dat niet begeleid wordt naar weer werken of gewoon op non actief gezet wordt en opdracht krijgt om ziek te blijven tot einde contract dan verkrijgt een bepaald arbeidscontract een discriminerend tintje. Want zo makkelijk gaat dat niet bij werknemers met een onbepaald contract. Daarbij vind ik het ook nog eens asociaal, want zo'n werkgevers mentaliteit kan je echt niet gebruiken als je al ernstig ziek bent. Mijn mentale te neer gang is dan ook juist door dit gegeven ernstig versterkt. Het valt niet mee om te moeten ervaren gedumpt te worden alleen omdat je ziek bent geworden. Naast het ervaren dat het contract niet verlengd werd door mijn ziek zijn mocht ik ook nog ervaren dat ik gekort werd op mijn basissalaris, verloor mijn vrouw haar baan ( ook bepaald arbeids contract ) omdat die werkgever bang was dat ik teveel in tijd op zou eisen aangaande zorg. Dus tja als je dan 15% korting in inkomsten mag gaan ervaren aangaande je basis salaris en vervolgens ook nog de inkomsten van je vrouw moet missen hakt dat er flink in en ontstaan er al snel schulden! Uiteindelijk werd ik mentaal alleen maar zieker, niet door mijn levensbedreigende ziekten maar door de werkgevers die verdomd veel zorgen erbij genereerden en je met een gevoel op zadelen dat je niet meer belangrijk bent, nutteloos bent omdat je ziek geworden bent. Dat mij wel het diepste geraakt heeft. Het beroerde is dat ze ermee weg komen. Je kan een rechtszaak opstarten maar het heilig huisje van de einddatum van je contract blijft gewoon staan, dus win je er praktisch niks mee. Het UWV laat het ook gewoon gebeuren. Mijn laatste werkgever kon gewoon de begeleidingsformulieren van de poortwachter wet blanco laten, hetgeen het UWV gewoon accepteert. Dit is mij nu twee keer overkomen en is mijn vertrouwen in werkgever aanzienlijk aangetast. Daar voor een malafide werkgever meegemaakt die mijn loon niet betaalde voor negen maanden. Ik kreeg geen uitkering door een vormfout in mijn bepaalde arbeidscontract en geen bijstand omdat ik een eigen huis had. Na ziijn faillesement werd hij niet vervolgt door de belastingdienst noch het UWV omdat hij juist geen loon had betaald. Ik vind dat die rotzak toen mijn uitkering als schuld toebedeelt had moeten krijgen. Inplaats daarvan mocht meneer ongemoeid verder gaan met één van zijn 12 andere oplichtings BV. Maar goed hoe dan ook vind ik dat men in Nederland wel eens meer aandacht mag geven aan " hoe werkgevers omgaan met bepaalde arbeidscontracten". Mijn inziens nodigen deze contracten uit tot discriminatie, asociaal gedrag t.o.v zieke werknemers en al werk je keihard en goed zij je zo weer op straat kunnen gooien. Ik begrijp best wel dat ze werkgevers willen beschermen, maar wat doen dit soort contracten met de burger, werknemers, welke zekerheid wordt hun geboden? Ik kon niemand aanwijzen als financieel risico naar schuldeisers toe en werd ik door hen, maar ook door de maatschappij benoemd en dat dus generaliserend, als wanbetaler! Mensen oordelen zo snel terwijl ze achterliggende factoren, hetzij oorzaken totaal niet kennen. Daarbij dekt een uitkering niet je opgebouwde basis na 26 jaar werkzaam geweest te zijn. Ik ben uiteindelijk zwaar in schulden beland, mede hierdoor, want je gaat ook nog eens minder verdienen!!! Als je pech hebt wordt je uitkering ook nog eens berekend over ( deels ) een ww of ziektewet periode, je dan bij lange na niet de 70% haalt van je echte laatst verdiende loon. Problemen zijn dan op een moment niet meer te overzien en wordt je gek. Ik ben gaan ervaren dat als je werkeloos wordt, ziek bent en schulden ontstaan, je van een democratisch land ( alleen te koop ) ongewild verhuist naar een land vol met dictatoriale eigenschappen. Zijn er nu meer mensen die een dergelijke ervaring ( en ) hebben want ik heb de indruk verkregen dat Nederland meer open staat voor mensen die gezond zijn dan voor diegenen die ongevraagd ziek worden.

Groet Vnub

[jeroentje271]

Alinea`s gebruiken maakt het veel leesbaarder en levert meer respons op.

[seagoing racer2]

Beste

Uiteindelijk werd ik mentaal alleen maar zieker, niet door mijn levensbedreigende ziekten maar door de werkgevers die verdomd veel zorgen erbij genereerden en je met een gevoel op zadelen dat je niet meer belangrijk bent, nutteloos bent omdat je ziek geworden bent. Dat mij wel het diepste geraakt heeft. Het beroerde is dat ze ermee weg komen. Je kan een rechtszaak opstarten maar het heilig huisje van de einddatum van je contract blijft gewoon staan, dus win je er praktisch niks mee.

Waarom zou een werkgever jouw een nieuwe contract moeten geven als je niet eens kan komen werken??

Het is toch niet zijn risico dat jij ernstig ziek bent. De werkgever valt hier niks te verwijten

[antileugens]

Uiteindelijk werd ik mentaal alleen maar zieker, niet door mijn levensbedreigende ziekten maar door de werkgevers die verdomd veel zorgen erbij genereerden en je met een gevoel op zadelen dat je niet meer belangrijk bent, nutteloos bent omdat je ziek geworden bent.

Het is toch niet zijn risico dat jij ernstig ziek bent. De werkgever valt hier niks te verwijten

Lijkt me een duidelijk geval van niet goed lezen.

[kuklos]

@vnub, ik moet zeggen dat ik je verhaal niet geheel snap. Bedoel je soms arbeidscontracten voor bepaalde tijd?
In at geval, nee deze zijn niet dscriminerend. Iedereen krijgt ze en ze beperken zich niet tot een specifieke bevolkingsgroep. Doch helaas zijn er werkgevers welke minder netjes omgaan met contracten voor bepaalde tijd.

Verder deel ik de mening van seagoing racer2. Het is voor jou heel vervelend dat deze situatie je ziek maakt, maar een nieuwe werkgever heeft geen verplichtingen naar jou op basis van wat andere werkgevers in het verleden hebben gedaan of toegezegd. Helaas.

[seagoing racer2]

Beste Anti antwoorden,

Lijkt me een duidelijk geval van niet goed lezen.

Ja klopt, lees dan ook eens beter Anti,...

Goed ik ben natuurlijk ook een financieel risico als je een ernstige longziekte hebt opgelopen, vervolgens een hartinfarct krijgt en in gevolg daarvan mentaal uit balans raak

TS heeft een ernstige ziekte, waar de werkgever niks aan kan doen

[Vnub62]

Ik heb mijn verhaal nog even doorgelezen en kan niet ontkennen dat het niet duidelijk is en wellicht wat te lang. Ik zeg niet dat werkgevers de schuldige zijn dat ik ziek geworden ben! Waar het mij omgaat is hoe werkgevers (mogelijkerwijze) met zieke werknemers om kunnen gaan doordat een werknemer een bepaald arbeidscontract heeft.

Waar het omdraait is dat ik bij de eerste werkgever wel weer ben gaan werken maar totaal niet ondersteund werd, men de poortwachter wet liet liggen en men op voorhand besloten had mijn contract te beëindigen. Elke inzet van mijn kant dus nutteloos was in de tijd die mij nog restte. Men wilde mij kwijt omdat ik mogelijk weer ziek kon worden, omdat mijn ziekte helaas niet geheel verdwijnt.

In het tweede geval zette men mij domweg aan de kant en verkreeg ik zelfs opdracht om ziek te blijven tot einde contract. Dit op de dag dat ik, inzake poortwachter wet, begeleiding zou moet ontvangen om weer terug te keren naar de werkvloer om mijn werkzaamheden te hervatten. Ik had toen nog vier maanden te gaan en mocht ik mijzelf dus niet meer bewijzen en al helemaal niet op de werkvloer verschijnen. Men wilde mij niet meer omdat mijn ziekte chronisch was, ik kon echter wel weer werken.

De werkgevers mij dus niet dumpte omdat ik ziek bleef, zij mij dumpten omdat ik risicovol voor hen was omdat ik blijvend de ( chronisch ) ziekten met mij mee zou dragen. Er dus een mogelijkheid is dat mijn longproblemen zich kunnen herhalen, zo ook mijn hartinfarct doordat ik een hart en vaatziekte heb en daarnaast diabetes ben. Men mij dus niet meer wilde hebben omdat ik mogelijk sneller ziek kan worden dan een collega in de toekomst.

Verder heeft het UWV toegelaten dat men mij niet begeleide inzake poortwachter wet. Dus waar slaat die wet op als deze geen waarde heeft als je een bepaald arbeidscontract hebt. Heeft men het toegelaten dat ik o.a. 15% gekort werd op mijn basissalaris. Ik stel de werkgever dus niet verantwoordelijk voor mijn ziekte, maar wel voor hun houding. Sorry maar zo ga je niet met zieke werknemers om!!! ik mocht gewoon niet meer terugkeren door het chronische karakter van mijn ziekte, het toekomstgericht een risico voor hen kon zijn! Ik kon dus wel weer werken en heeft het niet aan mijn inzet gelegen toen ik gezond was.

Ik hoop dat het nu duidelijk is: De werkgever is niet verantwoordelijk voor het ontstaan van mijn ziekte, maar wel verantwoordelijk voor de omgang met mij als zieke en het navolgen van wetten en sociale verantwoordelijkheid. Dit heeft men nagelaten!

Groet Vnub

[seagoing racer2]

Beste

De werkgever is niet verantwoordelijk voor het ontstaan van mijn ziekte, maar wel verantwoordelijk voor de omgang met mij als zieke en het navolgen van wetten en sociale verantwoordelijkheid

De sociale verantwoordelijkheid ligt niet bij de werkgever maar bij de overheid, tenzij het een wettelijke verplichting betreft.

De wetgeving is hier echter zodanig dat een contract met een bepaalde looptijd eindigt als de looptijd voorbj is. Hier is niks vreemds noch ascociaals of discriminerends bij.

Ik krijg toch sterk het gevoel dat in jouw visie de werkgever maar moet opdraaien voor jouw ziekte en het extra verzuim. De werkgever zou allerlei acties moeten ondernemen die buiten de looptijd van je contract vallen

De werkgever is je "werk-gever" niet meer en niet minder. De overheid heeft een sociaal vangnet (ziektewet, wia, ww en bijstand )

[Vnub62]

Of mensen kunnen niet lezen of willen het niet zien, het is in ieder geval een van beiden. Nee ik zeg niet dat ze na het einde van een bepaald arbeidscontract verantwoordelijk zijn voor een zieke werknemer. Ik zeg dat zij zich binnen de periode van een bepaald arbeidscontract verantwoordelijk dienen te gedragen naar een zieke werknemer. PFFF ik wordt hier bekaf van!!! Wat in het laatste bericht feitelijk wordt gemeld is dat elke werkgever binnen een bepaald arbeidscontract geen enkele sociale verantwoordelijkheid hoeft te tonen, te dragen en wetten niet hoeft na te leven en aan zijn laars mag lappen naar een zieke wernemer toe. Zij ontslagen worden hierin omdat er maar een is die het wangedrag in resultaat moeten dragen en dat is de overheid. Sorry dat vind ik gelul! Ik ben van mening als blijkt een werkgever zich niet sociaal gedraagt, wetten niet naleeft aangepakt moet worden, dat is niet de verantwoordelijkheid van de medeburger om dit op te vangen. Daarbij de burger zich ook weer zal uitlaten en dat negatief als ik in een dergelijk sociaal vangnet kom te vervallen! Er is dus wel degelijk een soort van Niemandsland.
Groet Vnub.

[Vnub62]

Sorry was dubbel

Groet Vnub.

[witte angora]

Beste Vnub62

Je standpunt begrijp ik heel goed. Je wilt graag, net als iedereen gewaardeerd en gerespecteerd worden, je wilt je eigen inkomen verwerven, je wilt lekker aan het werk. En ik denk dat eigenlijk iedereen dat wel kan begrijpen.

Maar ik kan me het standpunt van je werkgever ook wel begrijpen. Een werkgever is een ondernemer, die geld moet verdienen, voor zijn onderneming, zijn eigen salaris, het salaris van zijn personeel, ook van jou. Dat zul je ongetwijfeld met me eens zijn.

Nu heb je een contract voor bepaalde tijd. Zo´n contract mag een aantal keren verlengd worden, daarna is het bedrijf verplicht een vast contract aan te bieden. En daar zit nu het probleem.

Iedereen kan ziek worden, ook mensen met een vast contract, en dan is de werkgever daar verantwoordelijk voor. Iemand die langdurig in de ziektewet blijft kost in feite goudgeld. Een zeker risico is er altijd. Echter, in jouw geval is het risico (volgens jouw werkgever) wel erg groot. Om die reden zal jouw werkgever het er waarschijnlijk niet op aan laten komen dat er een vast contract aangeboden moet worden.

Sterker nog, doordat je 4 maanden thuis kunt blijven op kosten van die werkgever, heb je 4 maanden extra tijd om ander werk te zoeken waar je wel vast in dienst kunt komen. 4 Maanden waarin je je nog geen zorgen hoeft te maken over uitkeringen, papierwerk, sollicatieverplichtingen enzovoorts, terwijl het vanuit een werksituatie (je hebt immers officieel een baan) ook nog eens makkelijker solliciteren is dan vanuit een WW situatie.

Aan één kant is een en ander best teleurstellend, je had op een vaste baan gehoopt, maar dat zit er niet in bij je huidige werkgever. Maar ik denk dat de regeling die er nu is voor jou toch het meest gunstig is.

Als ze je aan het werk hadden gehouden, wat ook logisch is, want je kost nu eenmaal 4 maanden geld waar nu niks tegenover staat, dan zou het een stuk moeilijker zijn om op tijd ander werk te zoeken. Immers, waar haal je de tijd en energie vandaan? Sterker nog, vanaf het moment dat je weet dat je zonder werk komt te zitten ben je voor de WW verplicht te solliciteren. Of je het kunt of niet. Maar nu heb je dus alle tijd en ruimte om iets te zoeken.

Reden dat je ander werk zoekt? Je zoekt een vaste baan, en je huidige werkgever biedt die mogelijkheid niet. Meer reden hoef je niet op te geven als je solliciteert.

Probeer het zo eens te bezien.

Succes met zoeken naar iets waar je lekker op je gemak bent en waar je met plezier heen gaat.

[Vnub62]

En zo valt er altijd weer een mouw aan te passen om zaken die krom zijn recht te praten. De vier maanden droegen die motivatie niet, daarbij had ik het naar mijn zin aldaar. Ik ben het met je zienswijze wel eens in uitleg maar zat dat goede gevoel in motivatie ( werkgever ) er maar echt achter, dat is geenzins het geval.

Daarbij dat ik moet liegen om weer een baan te krijgen over mijn gezondheid is op zich toch al merkwaardig. Ik moet een oneerlijke houding aannemen omdat een ander mij anders niet wenst. Volgens de wet moet ik toch beschermd worden tegen die vorm van discriminatie, maar ja dat is weer een wet zonder basis want het valt niet te controleren. Het strookt niet met wie ik wil zijn, maar maatschappelijk moet ik oneerlijk worden, vreemd toch. Getuigt dat eigenlijk van het feit hoe de maatschappij werkelijk in elkaar steekt. Als laatste blijf ik vinden dat een werkgever je blijvend moet stimuleren, ondersteunen om weer te gaan werken of tot werken te komen, zolang je nog kansen hebt binnen het contract, bij voorbaat afhaken gaat nergens over!

groeten Vnub

[witte angora]

En zo valt er altijd weer een mouw aan te passen om zaken die krom zijn recht te praten. De vier maanden droegen die motivatie niet,

Ik probeer geen kromme zaken recht te praten, maar een kleine opsteker te geven. Ongeacht wat de motivatie van je werkgever is, je kunt nu in alle rust op zoek gaan naar wat anders. Door het voor jezelf van die kant te bekijken kun je er rustiger mee omgaan, denk ik, het makkelijker accepteren. Meer bedoelde ik er niet mee. Eigenlijk zou je moeten denken: mijn werkgever zoekt het maar uit, als hij mij toch niet wil, dan doe ik mijn eigen ding, ik ga op zoek naar ander werk en maak lekker gebruik van die 4 maanden.

En dat je dingen moet verzwijgen is helaas zo, de wet beschermt je daarin zelfs, want een toekomstige werkgever mag jou niet eens naar je gezondheid vragen, tenzij je gezondheid essentieel is. Iemand die emotioneel niet sterk is zal nooit piloot kunnen worden bijvoorbeeld, hoorde ik vanmiddag toevallig.

Toch wil ik je een pluim geven voor je eerlijkheid. Als iedereen zo was zou het een stuk makkelijker zijn in de wereld. Houd die eerlijkheid alsjeblieft vast!

[Vnub62]

Hoi, Ik val jou ook niet aan door het citaat en begrijp ik de bedoeling er achter! Hetgeen door mij wordt gewaardeerd, dus een opsteker voor jou. Moeten we vaker doen wordt de maatschappij anders van! Ik waardeer het dat je niet zo kort door de bocht reageert. Daarbij heb ik overigens niet duidelijk neergelegt dat het zich hier handelt om een situatie van twee jaar geleden. De hel waar ik nadien in terecht gekomen ben samen met mijn gezin valt in het niet wat ik ervaren heb in werkgevers destijds. Ik ben namelijk ook in de schulden beland wat begon door een malafide werkgever!

Groet Vnub

[stofzuigertje]

De afgelopen 26 jaar werden de anti tabak regels steeds sterker en elders waren de klappen al eerder dus U had samen met vele collega's eerder ander werk moeten zoeken.

Dit soort bedrijven zal nog verder dalen gezien de anti rook lobby.
Toen de Nederlanders van echte Schoenen naar made in China Gympen gingen kwam daar hetzelfde...
De Textiel was al eerder dus U had kunnen weten dat bepaalde takken verdwijnen, net als scheepsbouw en mijnen in Limburg.
Dus kijk altijd tijdig als je nog gezond bent of je hier je pensioen kunt halen en anders tijdig overstappen op andere sector.

Brood en koekjes zijn dagelijks nodig en er word door minder roken meer gesnoept dus nu weet U waar U beter had kunnen zitten.....

Jammer maar voor U helaas nu iets te laat.

[Vnub62]

Stofzuigertje sorry maar deze redenatie is iets te gemakkelijk. Ik heb voor dat bedrijf bijna 20 jaar gewerkt en dus wat opgebouwt aan inkomen zo ook in levensstijl. Een nieuwe baan zou mij weer onderaan de ladder plaatsen en dus een aanzienlijk inkomstenverlies met zich meebrengen. Daarbij als je zekerheid hebt zit je niet zomaar te wachten op onzekerheid door een onbepaald arbeidscontract in te ruilen voor een bepaald arbeiscontract. Ik heb in mijn werkomgeving aardig wat mensen op hun ..... zien gaan daardoor en eerder dan mij in de problemen zien geraken. Werkgevers zijn ook mensen en belazeren de kluit nogal eens om tijdelijk een vacature in te vullen! Ga mij in ieder geval niet vertellen dat werkgevers engeltjes zijn. Na de reorganisatie had ik direct weer een baan, maar deze werkgever was een grote oplichter. en dat vermoeden had ik al. Dit ook gemeld bij het UWV werkbureau, reden te meer omdat ik door hen verplicht gesteld werd deze baan te accepteren en bij hen vandaan kwam. Ik met hen duidelijke afspraken had gemaakt als het fout zou gaan, ik zo de ww in kon. Helaas liet men mij vallen toen bleek dat de werkgever een vormfout had gemaakt in het contract en liet men mij loonsafhankelijk van deze werkgever. Ik verkreeg geen uitkering, geen bijstand i.v.m eigen huis. De rechtzaak duurde bijna 10 maanden ik echter geen enkele vorm van inkomen had. Ik kon geen ander werk aanvaarden omdat anders mijn belangen vervielen, ik stond daar niet alleen voor mijzelf maar ook voor 7 ondergeschikten die op dezelfde wijze werden belazerd. Toen de rechtzaak gewonnen werd ging de belasting en het UWV er vandoor met de uitkomst! Het is dus niet zo simpel als je denkt en ja heb ik dus veel in huis maar wordt ik tot aan heden flink benadeelt door factoren die ik niet in de hand heb!

Groet Vnub

[seagoing racer2]

Beste,

Er wordt off-topic geredeneerd. De stelling van TS is dat arbeidscontracten voor bepaalde tijd discrimerend zijn. Nu dat is niet zo.

Of alle werkgevers engeltes zijn is een heel ander topic.

En of werkgevers sociaal moeten zijn is ook maar de vraag. (Ze moeten de wet respecteren, zoals iedereen dat moet, maar dat is iets heel anders )