[ archief ] WETENSCHAPPELIJKE ONTMASKERING VAN OPLICHTERSBRANCHE

[hphjansen]

Aan alle POTENTIËLE SLACHTOFFERS van REINTEGRATIEBUREAU’S, loopbaanadviesbureau’s, etc.

BRON: ELSEVIER FEBR. 2002

CIRCUS WERKVERSCHAFFING: OVER DE ZINLOOSHEID VAN ARBEIDSBEMIDDELING.

CITAAT:
“Beleidsambtenaren hebben geen flauw idee hoe effectief het beleid is dat ze voeren. Ze weten precies te vertellen hoeveel geld ze hebben uitgegeven en hoeveel “reintegratietrajecten” succesvol zijn beëindigd met uitstroom naar regulier werk. Echter, wie vraagt welke aanpak het beste werkt of hoeveel mensen ook zonder begeleiding werk hebben gevonden, komt tegenover politici te staan met de mond vol tanden.
Dat is in het buitenland toch beter geregeld. Zoals in de Verenigde Staten. Gedurende een jaar werden in de staat Maryland 27 duizend werklozen verdeeld over verschillende werkgelegenheidsprojecten. Een van de groepen, de controlegroep, werd volledig met rust gelaten. Wat bleek ? De uitstroom naar de arbeidsmarkt was bij de projecten nauwelijks hoger dan in de categorie die geen extra begeleiding kreeg.
Het betreft geen uniek experiment, blijkt uit een artikel in het vakblad voor economen ESB. De auteurs, Bas van der Klaauw en Gerard van den Berg (beiden verbonden aan de Vrije Universiteit in Amsterdam), wijzen erop dat in het buitenland behoorlijk wat onderzoek is gedaan naar de effecten van verschillende vormen van arbeidsmarktbeleid. Soms leidde dat tot onthutsende uitkomsten. Zo bleek het scheppen van gesubsidieerde banen in de publieke sector volstrekt nutteloos als middel om de doorstroom naar regulier werk te stimuleren. Dat ligt weliswaar anders voor mensen met een gesubsidieerde baan in de private sector (zij stromen vaker door), maar dit effect wordt tenietgedaan door de verdringing van reguliere banen. Verder blijkt uit alle buitenlandse studies dat projecten voor werkloze jongeren geen enkel effect sorteren. Jongeren die regulier werk vinden, slagen daar over het algemeen in ondanks de begeleiding die ze hebben gekregen.

Mogelijk zijn ze op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ook bekend met dit soort studies. Maar vooralsnog valt daar weinig van te merken. Het motto van de opeenvolgende ministers en staatssecretarissen blijft ongewijzigd: hoe meer geld we uitgeven, des te meer werklozen en arbeidsongeschikten we aan het werk helpen.

BRON: ELSEVIER 2 FEBR. 2002

[NAK]

Je bent aardig op tijd om een bericht van 5 jaar en 2 maanden oud te plaatsen.

[kiz]

@NAK:
negeren, misschien houdt 't nog 's op...

[NAK]

O.K.