[ archief ] Vraag over werk na hartinfarct

[Tjitske90]

Hallo mensen,
Ik heb wat vragen rondom werk en ww na een hartinfarct.
Mijn vader werkt al 25 jaar bij hetzelfde bedrijf, hij is nu bijna 58. Hij is leidinggevende en weet als 1 van de weinigen hoe het bedrijf in elkar steekt. Er ligt veel verantwoordelijkheid op hem en hij heeft al jarenlang ontzettend veel stress en is al een tijdje flink overspannen, maar gaat letterlijk door totdat hij erbij neervalt. Ook niet naar therapeuten of dokters gegaan met gezondheidsklachten omdat hij geen vertrouwen heeft in artsen door eerdere ervaringen (totaal niet serieus genomen worden).

Een paar dagen geleden heeft mijn vader een hartinfarct gehad. Met spoed gedotterd in Leeuwarden, daarna wisten ze niet of hij het ging halen want zijn bloeddruk kwam maar niet terug. De dagen daarna is hij hard vooruit gegaan, hij voelt zich opknappen en is vrolijk.

Ik maak me zelf alleen erg veel zorgen over het traject waar hij in terecht gaat komen. Ik weet niet wat er gaat gebeuren. Moet hij weer aan het werk? Moet hij met de arbeidarts praten van het bedrijf waar hij werkt? Dat is namelijk best een kwal die alleen belangen heeft voor het bedrijf dus mijn vader het liefst weer snel aan het werk ziet gaan.

Mijn mening is dat hij echt, écht niet meer bij dat bedrijf aan het werk moet. Hij heeft zich letterlijk kapot gewerkt daar en stond elke dag onder druk en had heel erg veel stress. Ik ben gewoon heel bang dat artsen daar misschien niet zo over denken. Maar ik wéét hoe mijn vader is en ook als hij daar part time aan de slag gaat, levert hem dat heel veel stress op en is hij er toch Full time mee bezig in zijn hoofd, en neemt hij toch veel meer hooi op zijn vork dan de bedoeling is. Hij heeft echt heel erg hard zijn (welverdiende) rust nodig.

Heeft iemand verstand van dit soort situaties? Ik zou heel graag willen weten wat voor stappen wij kunnen ondernemen om ervoor te zorgen dat hij niet meer hoeft te werken, en hem evt met vervroegd pensioen te laten gaan, zodat hij geen stress meer heeft en eventueel een bijbaantje kan nemen waar hij plezier in heeft en wat weinig stress geeft.

Ik hoop hier iets wijzer te worden!

Groetjes,
Tjitske

[uwv_webcare]

Beste Tjitske,

Wat een zware situatie voor je vader! Logisch dat je je zorgen maakt over het vervolg van het traject.

De re-integratie van je vader gaat in overleg met de werkgever. Verloopt deze re-integratie niet soepel? Dan kan UWV een adviserende rol vervullen.
Je vader kan hiervoor een deskundigenoordeel aanvragen bij UWV.
Het deskundigenoordeel kost € 100.

Tijdens de eerste 104 weken van ziekte is de werkgever verplicht om het loon door te betalen. Hij mag je vader tijdens deze periode ook niet ontslaan.

Houdt je vader het werk niet vol, en besluit hij om zelf ontslag te nemen?
Dan heeft hij in de meeste gevallen geen recht op een WW-uitkering.
Het is anders wanneer hij ontslag neemt om gezondheidsredenen.
In dat geval kan hij wel recht hebben op een WW-uitkering.
Een behandelend arts moet hebben geadviseerd om ontslag te nemen. Dit advies wordt getoetst door een arts van UWV.

Met vriendelijke groet,
Stella
UWV Webcare Team

[Klaas Jan]

Hallo Tjitske, ik lees dat het UWV een behulpzame reactie gestuurd heeft. Een prettig idee dat men jullie daar kan helpen als de re-integratie niet goed gaat lopen.

Toch een aanvulling van mijn kant: als je langere tijd ziek bent dan verloopt de re-integratie volgens een stappenplan. Dat plan is te vinden op de website van het UWV en wel hier http://www.uwv.nl/particulieren/ziek/zi ... bij-ziekte Hier kun je zien wat de verplichtingen van een werknemer en ook van een werkgever in dat stadium zijn.

Een gesprek met een bedrijfsarts kun je niet zo maar weigeren. Als werknemer moet je immers meewerken aan een re-integratie. Probeer zo'n arts net te zien als een 'kwal' maar bekijk deze met meer nuchterheid. En probeer zo'n gesprek aan te grijpen om duidelijk te zijn over de gezondheidsproblemen. En neem daarin vooral de rapportages mee van een huisarts, cardioloog etc.
Loopt dit proces uit de hand dan is het UWV er dus.

En misschien niet te ver vooruitkijken. Eerst maar eens concentreren op de gezondheidstoestand want dat is het allerbelangrijkst. Acties als vervroegd pensioen kun je misschien even ver weg parkeren. Probeer niet te ver vooruit te kijken, stap voor stap, dag voor dag.

Heel veel sterkte voor jou en je vader en hopelijk gaat het met zijn gezondheid weer helemaal goedkomen.

[Brahms]

Werk moet je kunnen relativeren. Hoe belangrijk het ook voor je is, hoe belangrijk je ook DENKT dat je voor je werkgever ook bent, gezondheid gaat voor alles.
Dat je denkt dat het bedrijf niet zonder je kan, je buiten werktijd nog stress ondervindt en dat je ruim meer uren werkt dan via contract is afgesloten, zijn allemaal verkeerde zaken.
Je vader heeft nu een zeer ernstige waarschuwing gekregen. De kans is aanwezig dat hij nooit meer de oude zal worden. Hij zal de komende tijd alleen aan zichzelf moeten denken en weer moeten opknappen en zich realiseren dat ie "bijna dood" was.
En helaas, ik er ervaar op mijn werk: iemand overleden, vier dagen rouw en daarna is iedereen je vergeten en het werk gaat gewoon door......... Het klinkt hard, maar is gewoon de realiteit.
Je leeft maar één keer, geniet er van

Heel, heel veel sterkte toegewenst in de komende periode.

[moederslink]

......Ik weet niet wat er gaat gebeuren. Moet hij weer aan het werk? Moet hij met de arbeidarts praten van het bedrijf waar hij werkt? Dat is namelijk best een kwal die alleen belangen heeft voor het bedrijf dus mijn vader het liefst weer snel aan het werk ziet gaan......

Dag Tsitske,
bedrijfsartsen worden er vaak op afgerekend als ze te weinig mensen weer aan het werk zetten en /of krijgen. Dit wordt voor hen door hogerhand beslist, ( quota halen ... ) , maar dat terzijde.

Je vader heeft nu een beste tik gekregen en dit was natuurlijk een shock voor jullie als gezin.
Het laatste waar hij zich nu mee moet bezighouden is zijn werk , dat ten eerste!
Hij moet zich echt nu concentreren op een zo.n goed mogelijk en haalbaar herstel. En dit gaat echt tijd kosten. Voorlopig zit hij in de ZW , dus financieel zijn er wat dat betreft nu even geen zorgen.
Je vader is 58....heeft zich letterlijk bijna dood gewerkt en hij zal nu hopelijk en waarschijnlijk gaan beseffen dat werken niet zaligmakend is.
Gezondheid is het hoogste goed , zeker op deze kwetsbare risicovolle leeftijd.
Dat heeft misschien ook , psychologisch gezien, een andere " mind-set " nodig en als je vader altijd zo consciëntieus met zn werk bezig is geweest zal ook dat voor hem een omschakeling betekenen. Ook dat heeft tijd nodig.
Laat hem lekker en in rust herstellen en opknappen en zich zeker niet teveel bezig houden met " als-als en doemscenario.s " .
Een stappenplan ..week voor week bekijken hoe het gaat en misschien is het verstandig om een dagboek te gaan bijhouden met zijn , nu haalbare , daginvulling plus daarbij vermeld waar hij zich nu goed bij voelt en wat hem goed doet en laat hem dit meenemen naar afspraken cq controles.
Ik wens jullie het allerbeste en heel veel sterkte!

[Tjitske90]

Heel hartelijk bedankt voor al jullie reacties! Ik zal met mijn vader gaan praten binnenkort het ziet er nu wel naar uit dat hij beter voor zijn gezondheid opkomt dan voorheen.. Ik hoop dat dit zo blijft! Nogmaals, dank jullie wel! Meer tips zijn altijd welkom natuurlijk.
Groetjess

[crazyme]

Pas op met het "afschrijven" van iemand van 57 lentes jong. Veel mogelijkheden zijn er ook niet, bij een ander aan de slag zit er statistisch gezien niet in... Angst is een slechte raadgever, neem afstand en neem zijn wensen serieus. Alle instanties zijn geweldig, maar uiteindelijk zal HIJ weer verder moeten met zijn leven. Dat kunt u niet, zijn werkgever niet, en de bedrijfsartsen zeker niet.