[ archief ] Ziektewet en werkgever wil van me af

[Boyke123]

Na maanden tobben en over mijn grenzen te zijn gegaan, ben ik afgelopen juni 2019 met een burn out geconfronteerd. Ik werk in de woonbegeleiding voor jongeren met een verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblematiek ( ik doe dit werk al 15 jaar ). Wij werken extreem veel met “vreemde” inval- en uitzendkrachten, waardoor er Ier echt sprake is van een vast team. De vele onopgeloste diensten en het ontbreken van vaste collega’s heeft uiteindelijk geleid tot mijn ziekmelding.

De bedrijfsarts stelde een arbeidsongeschiktheids onderzoek voor ivm mijn mentale toestand. Hiervoor is Ergatis ingeschakeld, daar heb ik wat online vragen ingevuld en ben ik uiteindelijk eenmalig op gesprek geweest bij hun psychiater. In het verslag van Ergatis werd gesproken over ADD, PTSS en angststoornis. Verder hebben zij een Functionele Mogelijkheden Lijst opgesteld, waar naar mijn mening onwaarheden in stonden. Ik heb dan ook geen akkoord gegeven voor het verzenden van de medische stukken / rapportage naar mijn leidinggevende. De bedrijfsarts heeft echter wel alles ontvangen, en ook de FML lijst is bij mijn werkgever terecht gekomen.

De bedrijfsarts heeft begin december een arbeidsdeskundige ingeschakeld om te kijken naar re-integratie mogelijkheden. Daarvan is wederom een verslag gekomen, en ook hiervan ben ik geschrokken. Ik zou niet meer kunnen werken in mijn huidige functie, geen onregelmatige diensten, geen probleemgedrag, en ik zou niet in staat zijn om conflicten met collega’s uit te spreken anders dan door de telefoon of per schrift. Dit is pertinent onwaar, en dat valt me zwaar. De arbeidsdeskundige geeft aan dat ik niets aan dat verslag kan veranderen, maar dat hij mijn visie op zijn verslag zal meenemen in de communicatie naar bedrijfsarts en werkgever.

In het verslag komt verder naar voren dat er een spoor 2 traject wordt ingezet en dat “we” gaan oriënteren op een baan buiten de organisatie, aangezien ik daar moeilijk plaatsbaar zou zijn.

Ik ben de afgelopen maanden ondanks mijn “ziek” zijn wel 3 x 3 uur blijven werken in de week, overigens enkel met vaste collega in dienst, niet met invalkrachten. Helaas is ons team erg uitgedund aangezien er nog 3 collega’s burn-out zijn.

Mijn vragen:
- Is de arbeidsdeskundige niet onnodig vroeg ingeschakeld?
- Heb ik geen zeggenschap over het verspreiden van het arbeidsdeskundig rapport?
- Mag ik eisen dat zowel de rapportage van Ergatis als die van de arbeidsdeskundige worden herzien, en aangepast op stukken waarmee ik het niet eens ben?
- Kan de werkgever mij ontslaan op grond van deze bevindingen?

Ik zal tevens mijn rechtsbijstandverzekering om juridisch advies vragen.

Momenteel zie ik door de vele bomen het bos niet meer namelijk, en voelt het alsof mijn werkgever alles in gang zal zetten om van me af te komen.

[Frantic2]

het is sneu voor u, maar ziet u zichzelf wel volledig terugkeren?

[sylvesterb]

- Is de arbeidsdeskundige niet onnodig vroeg ingeschakeld?

Als een half jaar in de ziekte wet zit, lijkt me niet dat de arbeidsdeskundige te vroeg is ingeschakeld.

- Heb ik geen zeggenschap over het verspreiden van het arbeidsdeskundig rapport?

Nee, uw werkgever heeft als verantwoording u weer aan het werk te krijgen, daarvoor vragen zijn advies en in het rapport staat het advies.

- Mag ik eisen dat zowel de rapportage van Ergatis als die van de arbeidsdeskundige worden herzien, en aangepast op stukken waarmee ik het niet eens ben?

Maar waar bent u het niet mee eens? De punten die u opsomt klinken niet onredelijk en zullen zeker een herhaling van een burn-out voorkomen. Vergeet niet dat u al 6 maanden (wat een redelijk normale periode is bij een burn-out) niet aan het werk bent.

- Kan de werkgever mij ontslaan op grond van deze bevindingen?

Nee, dat kan pas na 2 jaar ziektewet, maar uw werkgever wilt u helpen een baan te vinden waarbij u minder stress ervaart, het rapport helpt hierbij. U wilt graag een vast team maar dat is (helaas) in de huidige markt bijna een onrealistische eis.

Heeft u voor uzelf wel eens opgeschreven wat u wel wilt? Heeft u zelf ook professionele hulp?

[berndv]

als ik lees dat de psychiater spreekt over mogelijk ADD en iemand die met een burn-out thuis zit dan vind ik dat ook totaal niet raar. Met ADD is prima te leven, ik kan het weten want ik doe het al mijn hele leven, maar er zijn wel valkuilen, en als ik lees dat er veel onopgeloste diensten waren door personele problemen kan ik al wel aardig wat invullen op basis van mijn eigen ervaring. Of je wel of niet in een dergelijke functie zou kunnen functioneren kan ik niet beoordelen, dat het al 15 jaar goed ging is daarin geen directe indicator. Het werk in de zorg is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd, daarbij de personeelstekorten en veranderende teams kunnen iemand met ADD behoorlijk opbreken. Mocht het ADD zijn wil ik je adviseren om dit te laten onderzoeken en eventueel hier hulp in te zoeken. Of dat nou middels therapie is of middels medicatie of een combinatie kan echt een verschil maken voor jou en voor je omgeving.

Ik lees dat er verder nog wel wat meer problematiek speelt, als ik je eerdere topics lees. Al 17 jaar aan de antidepressiva en sinds 2 jaar diagnose PTSS en angststoornis. Misschien is het gewoon even goed om aan jezelf te werken, met hulp van buitenaf. Gewoon proberen de focus opnieuw te krijgen en te kijken welke weg je moet volgen. Want als ik het zo lees, dan lijkt het alsof de spreekwoordelijke bom al een tijd op springen stond, maar nu echt gebarsten is. En doorgaan op de voet die je gebracht heeft in de situatie waarin je nu zit, lost niets op. Het is geen griepje dat je even uitziekt en waarna je weer op dezelfde voet verder gaat.

verder ben ik het wel met sylvester eens wat betreft het inschakelen van de arbeidsdeskundige. Die vraag heb je afgelopen augustus ook gesteld, en ik denk dat toen de inschatting wel juist is geweest.

[Boyke123]

het is sneu voor u, maar ziet u zichzelf wel volledig terugkeren?

Nee helaas niet, tenminste niet in de functie die ik al die tijd heb uitgeoefend. Daarnaast ook niet meer in onregelmatige diensten. Ze stellen echter voor om assistent schoonmaker te worden, en met alle respect hoor... Maar daar zie ik dan weer geen toekomst in.

[Boyke123]

- Is de arbeidsdeskundige niet onnodig vroeg ingeschakeld?

Als een half jaar in de ziekte wet zit, lijkt me niet dat de arbeidsdeskundige te vroeg is ingeschakeld.

- Heb ik geen zeggenschap over het verspreiden van het arbeidsdeskundig rapport?

Nee, uw werkgever heeft als verantwoording u weer aan het werk te krijgen, daarvoor vragen zijn advies en in het rapport staat het advies.

- Mag ik eisen dat zowel de rapportage van Ergatis als die van de arbeidsdeskundige worden herzien, en aangepast op stukken waarmee ik het niet eens ben?

Maar waar bent u het niet mee eens? De punten die u opsomt klinken niet onredelijk en zullen zeker een herhaling van een burn-out voorkomen. Vergeet niet dat u al 6 maanden (wat een redelijk normale periode is bij een burn-out) niet aan het werk bent.

- Kan de werkgever mij ontslaan op grond van deze bevindingen?

Nee, dat kan pas na 2 jaar ziektewet, maar uw werkgever wilt u helpen een baan te vinden waarbij u minder stress ervaart, het rapport helpt hierbij. U wilt graag een vast team maar dat is (helaas) in de huidige markt bijna een onrealistische eis.

Heeft u voor uzelf wel eens opgeschreven wat u wel wilt? Heeft u zelf ook professionele hulp?

Ik heb gelukkig professionele hulp, en ik merk dat me dat steeds een stukje dichter bij ‘mezelf’ brengt.

Ik was in de veronderstelling dat een arbeidsdeskundige pas wordt ingeschakeld wanneer re-integratie stagneert. Van re-integratie is nog niets begonnen aangezien ik volgende week pas een afspraak heb met een re-integratie coach.

Dank voor uw reactie!

[Kolibrie]

Een werkgever moet er alles aan doen om u weer aan het werk te krijgen.
Dat kan ook betekenen, afhankelijk van de bevindingen van de arbeidsdeskundige, in een andere functie.
Wanneer de werkgever naar het idee van het UWV te weinig heeft gedaan om u weer aan het werk te krijgen kan deze een sanctie krijgen waardoor hij het loon langer dan 2 jaar moet blijven doorbetalen.

[Boyke123]

als ik lees dat de psychiater spreekt over mogelijk ADD en iemand die met een burn-out thuis zit dan vind ik dat ook totaal niet raar. Met ADD is prima te leven, ik kan het weten want ik doe het al mijn hele leven, maar er zijn wel valkuilen, en als ik lees dat er veel onopgeloste diensten waren door personele problemen kan ik al wel aardig wat invullen op basis van mijn eigen ervaring. Of je wel of niet in een dergelijke functie zou kunnen functioneren kan ik niet beoordelen, dat het al 15 jaar goed ging is daarin geen directe indicator. Het werk in de zorg is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd, daarbij de personeelstekorten en veranderende teams kunnen iemand met ADD behoorlijk opbreken. Mocht het ADD zijn wil ik je adviseren om dit te laten onderzoeken en eventueel hier hulp in te zoeken. Of dat nou middels therapie is of middels medicatie of een combinatie kan echt een verschil maken voor jou en voor je omgeving.

Ik lees dat er verder nog wel wat meer problematiek speelt, als ik je eerdere topics lees. Al 17 jaar aan de antidepressiva en sinds 2 jaar diagnose PTSS en angststoornis. Misschien is het gewoon even goed om aan jezelf te werken, met hulp van buitenaf. Gewoon proberen de focus opnieuw te krijgen en te kijken welke weg je moet volgen. Want als ik het zo lees, dan lijkt het alsof de spreekwoordelijke bom al een tijd op springen stond, maar nu echt gebarsten is. En doorgaan op de voet die je gebracht heeft in de situatie waarin je nu zit, lost niets op. Het is geen griepje dat je even uitziekt en waarna je weer op dezelfde voet verder gaat.

verder ben ik het wel met sylvester eens wat betreft het inschakelen van de arbeidsdeskundige. Die vraag heb je afgelopen augustus ook gesteld, en ik denk dat toen de inschatting wel juist is geweest.

Vanmiddag heb ik een consult met een psychiater, op initiatief van mijn huisarts in overleg met mij. Graag zou ik willen laten onderzoeken of er misschien sprakeloos van ADD. Ik vond de conclusie van Ergatis namelijk nogal snel getrokken, ADD is niet te diagnosticeren in een gesprek van 40 minuten en enkele vragenlijsten denk ik.

Dank voor je reactie!

[kweenie]

Ik was in de veronderstelling dat een arbeidsdeskundige pas wordt ingeschakeld wanneer re-integratie stagneert. Van re-integratie is nog niets begonnen aangezien ik volgende week pas een afspraak heb met een re-integratie coach.

Voordat je kunt reïntegreren moet wel duidelijk zijn hoe dat zou moeten gaan, in welke stappen en in welk tempo. Daarvoor is een arbeidsdeskundige juist de aangewezen persoon.

[Komkommertijd]

Kip & Ei probleem!

Wegens tekort goed personeel steeg de werkdruk waardoor vele uitvallen.
Nu U zelf weg viel word je voor je overgebleven Collega's nog erger.

De enige oplossing is op minder locaties deze zorg aanbieden, dan overplaatsen en is er voldoende goed personeel beschikbaar.
Zomaar mensen vinden en opleiding koste ook jaren.

Ik ga er vanuit dat ze meerdere Zorg locaties hebben en door er 1 te sluiten los je personeelsprobleem op.
Als ze het niet doen komen er nog meer Ziekmeldingen van overwerkte.

Ze zullen in Den Haag niet blij zijn met mijn advies, maar een regionale garage ging ook om deze reden van 5 naar 3 vestigingen omdat ze tekort personeel hadden en niemand konden vinden.....
Beter een kleiner en gezonde firma dan overal problemen.

Zolang er nog mensen opgeleid worden op HBO Niveau voor werklozen voor beroepen waar geen vraag naar is.....
Dan komen er elders tekorten.... een aantal opleidingen sluiten waar nu al veel werklozen voor zijn, dan moeten ze wel een
echte baan zoals die van U kiezen. De Multi Media opleiding, HBO geschoolde en Werkloos garantie?
Daar zit in Nederland het echte probleem... het aantal opleidingsplaatsen aanpassen aan de vraag in markt is pure noodzaak.

Als er maar 1 vestiging gesloten word waardoor de werkdruk zou dalen, dat is de snelste oplossing helaas!
Voor U en alle ook overspannen Collega; s die eerder ziek waren.

[berndv]

ADD is niet te diagnosticeren in een gesprek van 40 minuten en enkele vragenlijsten denk ik

Zeker niet. Er kan hooguit een indicatie uit komen, maar dan zal verder onderzoek nodig zijn. Ben zelf geloof ik een maand of 2 á 3 mee bezig geweest. De vragenlijsten waren het begin, daarna gesprekken met psycholoog met mij, met mijn ouders met mijn vrouw, schoolresultaten basisschool voordat er daadwerkelijk de diagnose voor ADD gesteld kon worden.