[ archief ] Fabrikant failliet dus geen garantie meer?

[Adrien]

Wij hebben 4 jaar geleden 2 complete tuinsets van Royal Garden gekocht en nu begint het te roesten, enorme verkleuringen en delen van alle stoelen bobbelen alsof de verf loslaat. We hebben bij de leverancier 10 jaar garantie gekregen en ik heb hem nu kenbaar gemaakt van onze klachten. Het enige wat hij mailt is: de fabrikant is helaas failliet gegaan. En dat was het? Ik heb een beetje gegoogled en kom erachter dat hij als leverancier zijn verplichtingen als verkoper moet nakomen. Maar hie kun je dit het beste aanpakken? We hebben 2 jaar geleden als een tafel bij hem geclaimd omdat die ook begon te roesten en dat hij toen 8 maanden geduurd voordat hij een nieuwe tafel leverde.

[alfatrion]

Een optie is om de verkoper er schriftelijk op wijzen dat je als koper op grond van de wet het recht hebt op kosteloos vervanging en van dat recht gebruik wil maken. Tevens dat op de verkoper de verplichting rust om dit binnen een redelijke termijn op te lossen en dat jij, gezien de ervaringen in het verleden, je een beroep doet op je wettelijk recht op ontbinding indien vervanging langer op zich laat wachten dan vier weken. Ook in het geval van ontbinding heb je recht op het volledige aankoop bedrag terug, omdat jij op goede gronden de koop ontbind.

Een alternatief is om niet direct aan te geven dat je dan de koop ontbind, maar daar nog even mee te wachten. Als vervanging geen oplossing zal bieden, d.w.z. stoelen en tafels zullen altijd gaan roesten, dan zou ik direct de ontbinding in roepen.

[Emmy75]

Ik denk dat alfatrion o.a. de volgende artikelen bedoeld uit Burgerlijk Wetboek boek 7:
21 lid 1 sub c (tav de vervanging)
21 lid 2 (tav kostenloos)
21 lid 3 (tav redelijke termijn) Vier weken lijkt mij wel redelijk en het is van belang deze fatale termijn expliciet te benoemen.
22 lid 1 sub a (tav de ontbinding)

Op internet zijn wel voorbeeldbrieven te vinden indien dit nodig is. U kunt ook eens lang een juridisch loket. Eerste advies is meestal gratis en zij kunnen ook hulp bieden bij het opstellen van de brief, indien dit nodig is.

[Pindakaaspotje]

***CENSUUR! TROS RADAR

[alfatrion]

De wettelijke garantie moet de winkelier geven en die is ook levenslang. De koper kan de koop ontbinden o.a. wanneer de verkoper niet binnen een redelijk tijd de producten heeft vervangen of wanneer vervanging niet haalbaar is. De koper hoeft deze termijn niet te melden, om te kunnen ontbonden.

Naast ontbinding op grond van non-conformiteit, kan er ook ontbonden worden op grond van een wanprestatie. In dat geval moet wel een falende termijn genoemd worden. Bij mijn weten is "vier weken" dan onvoldoende, maar moet je minimaal aangeven "28 dagen" maar nog beter zou zijn om aan te geven dat je voor een bepaalde datum een oplossing wil.

@Emmy: Ik dacht inderdaad aan die artikels.

[Pindakaaspotje]

***CENSUUR! TROS RADAR

[alfatrion]

Levenslang betekent m.i. het zelfde als de gemiddelde levensduur van een product. Tenzij een verkoper daar iets anders over aangeeft, zou ik er niet zomaar van uit gaan dat het iets anders betekend.

Ik schat in dat de rechter zal oordelen dat de koper de roestplekken niet hoefde te verwachten, omdat de koper mag verwachten dat tuinstoelen geschikt zijn om buiten te laten staan. Ook de gegeven fabrieksgarantie wekt de indruk dat de stoelen geschikt zijn voor dit gebruik en ondersteunt deze gedachte dan ook.

[jls63]

als klant koopt u bij de winkel en niet bij de fabrikant. de winkelier is de garantie verstrekker. met fabrikant heeft een klant niets te maken.

garantie is herstel of vervanging van product bij fabricagefouten of onevenredige slijtage van het product. Een product heeft dus altijd te maken met afschrijving, ook bij "levenslange" garantie. "Levensduur" van de meeste huis-, tuin- en keukenapparatuur is meestal 3 of 5 jaar.

[BBCS]

Levenslang betekent m.i. het zelfde als de gemiddelde levensduur van een product.

Sprookjes.

[BBCS]

als klant koopt u bij de winkel en niet bij de fabrikant. de winkelier is de garantie verstrekker.

Niet altijd.

met fabrikant heeft een klant niets te maken.

Hierin moet ik je ongelijk geven.
De klant heeft altijd met de fabrikant te maken. Al is het heel vaak indirect.

De zaak hier heeft wel degelijk met de fabrikant te maken.
Reparatie of vervanging is nu uitgesloten.
Het enige wat wel kan, is dat de koop ongedaan wordt gemaakt.
Een ander punt wat nu wel om de hoek komt kijken, is dat de TS wel degelijk een tijdje ongestoord van de product heeft kunnen genieten. In beginsel zou dat betekenen dat er een gebruiksdeel betaalt dient te worden. De ene rechter vindt van wel, de andere vindt van niet.

Alleen vind ik de zaak omtrent de fabrikant nogal vaag.
Men zegt niet specifiek: failliet, maar wel vanwege omstandigheden wordt de productlijn van 2011 niet meer geleverd.
Producten wat op voorraad is, wordt nog steeds geleverd.

[BBCS]

De wettelijke garantie moet de winkelier geven en die is ook levenslang.

Lekker vaag: levenslange wettelijke garantie.
Die bestaat niet.

Sprookjes dus.

De term wettelijke garantie bestaat niet. Dat diverse juristen die zeer oude term nog steeds gebruiken, is dus fout.
De term wettelijke garantie geeft verwarring, daarom gebruikt de wetgever die term ook niet.
Schrappen dus!

De term garantie is alleen bestemt door de handelsgarantie die de fabrikant of winkelier geeft.

Als men spreekt over "wettelijke garantie" dient men de wettelijke bescherming te spreken.

[BBCS]

De zaak is dat de verkopende partij 10 jaar garantie heeft gegeven.
Na 4 jaar blijkt dat de fabrikant failliet is (geeft men aan, maar de fabrikant geeft dat zelf niet zelf aan.)

Als de verkopende partij ook heeft aangegeven wat onder die garantie wordt verstaan (zeer belangrijk!), dient dat meegenomen te worden.
Als de garantievoorwaarden die verstrekt is (voor de koop), roest uitsluit, kan daar geen beroep op worden gedaan.

Wat gedaan dient te worden is eerst die garantievoorwaarden geraadpleegd te worden. Als die geen uitsluiting geeft omtrent roest, kan er bewoon bij de verkopende partij een beroep op de garantie worden gedaan.

Dat de fabrikant failliet is, doet wel ter zake. Reparatie of vervanging is dan in beginsel niet mogelijk. Of de verkopende partij moet de reparatie zelf uit kunnen voeren, of het product vervangen voor een soort gelijk product.
Als reparatie mogelijk is (wat mij onwaarschijnlijk lijkt), kan dat uitgevoerd worden.
Is dat niet het geval, kun je besluiten of dat het product vervangen wordt (de keuze ligt dan bij jezelf of je daarmee akkoord gaat of niet), of dat de koop ongedaan wordt gemaakt.

[VioletPrue]

De wettelijke garantie moet de winkelier geven en die is ook levenslang.

Lekker vaag: levenslange wettelijke garantie.
Die bestaat niet.

Sprookjes dus.

De term wettelijke garantie bestaat niet. Dat diverse juristen die zeer oude term nog steeds gebruiken, is dus fout.
De term wettelijke garantie geeft verwarring, daarom gebruikt de wetgever die term ook niet.
Schrappen dus!

De term garantie is alleen bestemt door de handelsgarantie die de fabrikant of winkelier geeft.

Als men spreekt over "wettelijke garantie" dient men de wettelijke bescherming te spreken.

Twee maal een soortgelijke reactie als sprookjes afdoen....tja.
Alfa ging in op het voorbeeld van Tefal met levenslange garantie, het ging dar niet over de tuinset.

Ook het feit dat je volhoud dat de klant met de fabrikant van doen heeft vind ik niet terecht.
De klant koopt bij een leverancier.
De leverancier heeft contact met de fabrikant, niet de klant.
De leverancier is verantwoordelijk voor de garantie naar de klant.
Hoe hij/zij dat regelt met de fabrikant, is niet het probleem van de klant en mag nooit als excuus gebruikt worden om de klant met een defect/ondeugdelijk product te laten zitten.

[alfatrion]

BBCS, gelooft dat de winkelier garantie tot aan de stoep deur mag geven.

[BBCS]

Ook het feit dat je volhoud dat de klant met de fabrikant van doen heeft vind ik niet terecht.
De klant koopt bij een leverancier.
De leverancier heeft contact met de fabrikant, niet de klant.
De leverancier is verantwoordelijk voor de garantie naar de klant.
Hoe hij/zij dat regelt met de fabrikant, is niet het probleem van de klant en mag nooit als excuus gebruikt worden om de klant met een defect/ondeugdelijk product te laten zitten.

Nogmaals: de klant heeft in dit geval niet direct iets met de fabrikant te maken, wel indirect.
Als de fabrikant er nog gewoon was, kon de fabrikant het defecte product repareren of vervangen door een gelijk product.
Doordat de fabrikant er nu niet meer is, zijn die opties in de praktijk niet mogelijk.

Hoe hij/zij dat regelt met de fabrikant, is niet het probleem van de klant

Toch wel.
Als de fabrikant er niet meer is, valt er niets te regelen.

en mag nooit als excuus gebruikt worden om de klant met een defect/ondeugdelijk product te laten zitten.

En daar ben ik met jou zeker eens.

Echter....
Als de fabrikant er niet meer is, is de kans groot dat er niets gerepareerd of vervangen kan worden.
De enige mogelijkheid is de koop ongedaan maken, en dat is ook niet altijd een goede oplossing.

[BBCS]

BBCS, gelooft dat de winkelier garantie tot aan de stoep deur mag geven.

Je spreekt onzin!
Dat heb ik helemaal niet beweerd.

Lees terug en je hebt het antwoord!

[BBCS]

Daarbij:

De winkelier is helemaal niet verplicht om garantie te geven.

De non-conformiteit moet niet verward worden met garantie!!!!!

En door de term wettelijke garantie te gebruiken, schep je namelijk die verwarring!!!!

Non-conformiteit heeft totaal niets te maken met garantie. Dus de term wettelijke garantie is ook ongepast.

Vroeger noemde men dat misschien wettelijke garantie.
Maar we zitten nu niet in vroeger, niet 10 jaar terug, maar we zitten in het nu.

Nu kan die term wettelijke garantie niet meer gebruikt worden, dus dient men die term ook niet te gebruiken.


Als men de term wettelijke garantie gebruikt in plaats van non-conformiteit, schept men het beeld dat de winkelier verplicht is om garantie te verstrekken welke minimaal de verwachte levensduur is. En iedere verkoper die dan een korte garantieperiode verstrekt wordt dan aan de boom opgehangen, omdat die niet aan de regels zou houden.
En dat is onjuist.

De winkelier is niet verplicht garantie te verstrekken, maar is wel aansprakelijk als het product niet volgens de koopovereenkomst is of de eigenschappen bezit welke de koper op grond van de koopovereenkomst had mogen verwachten. Dat is dus de conformiteitsbeginsel.

non-conform = niet volgens de overeenkomst (in dit geval de koopovereenkomst.)

Duidelijk toch!

[VioletPrue]

Ook het feit dat je volhoud dat de klant met de fabrikant van doen heeft vind ik niet terecht.
De klant koopt bij een leverancier.
De leverancier heeft contact met de fabrikant, niet de klant.
De leverancier is verantwoordelijk voor de garantie naar de klant.
Hoe hij/zij dat regelt met de fabrikant, is niet het probleem van de klant en mag nooit als excuus gebruikt worden om de klant met een defect/ondeugdelijk product te laten zitten.

Nogmaals: de klant heeft in dit geval niet direct iets met de fabrikant te maken, wel indirect.
Als de fabrikant er nog gewoon was, kon de fabrikant het defecte product repareren of vervangen door een gelijk product.
Doordat de fabrikant er nu niet meer is, zijn die opties in de praktijk niet mogelijk.

Hoe hij/zij dat regelt met de fabrikant, is niet het probleem van de klant

Toch wel.
Als de fabrikant er niet meer is, valt er niets te regelen.

en mag nooit als excuus gebruikt worden om de klant met een defect/ondeugdelijk product te laten zitten.

En daar ben ik met jou zeker eens.

Echter....
Als de fabrikant er niet meer is, is de kans groot dat er niets gerepareerd of vervangen kan worden.
De enige mogelijkheid is de koop ongedaan maken, en dat is ook niet altijd een goede oplossing.

Maar dat alles is dus niet het probleem van de klant.
De klant koopt bij de leverancier.
Dat de fabrikant koppie onder gaat, is echt niet het probleem van de klant.
Dat de leverancier niets meer met de fabrikant kan regelen, is ook niet het probleem van de klant.
Klant verwacht oplossing van leverancier, en terecht.
Klant heeft recht op een goed werkend en functionerend product, ook als de fabrikant failliet gaat.
Dan is het aan de leverancier om het probleem op te lossen.
Als dat betekent schade vergoeden of koop ongedaan maken, dan zij dat zo.
Klant kan niet de dupe worden van failliete fabrikant.

P.S.
Dat geneuzel tussen jou en Alfa wordt wat vermoeiend.
Zijn jullie bekend met de PB functie?

[alfatrion]

BBCS, gelooft dat de winkelier garantie tot aan de stoep deur mag geven.

Je spreekt onzin!
Dat heb ik helemaal niet beweerd.

Ik bedoel daarmee dat jij gelooft dat de winkelier een product mag verkopen dat uit ellende uit elkaar valt wanneer met eenmaal bij de stoep is aangekomen. Bijvoorbeeld een koopovereenkomst zonder garantie waarbij de tuinstoelen bij aflevering verrot blijken te zijn. Wil de koper stoelen afgeleverd krijgen waar deze daadwerkelijk op wilt zitten dan vind jij dat hij maar garantie had moeten sluiten. Want tja, de verkoper heeft in zijn aanbod niet aangegeven dat de stoelen zonder roest zouden worden afgeleverd, dus zou de koper dan ook niet mogen verwachten dat deze zonder roest worden afgeleverd.

[BBCS]

BBCS, gelooft dat de winkelier garantie tot aan de stoep deur mag geven.

Je spreekt onzin!
Dat heb ik helemaal niet beweerd.

Ik bedoel daarmee dat jij gelooft dat de winkelier een product mag verkopen dat uit ellende uit elkaar valt wanneer met eenmaal bij de stoep is aangekomen. Bijvoorbeeld een koopovereenkomst zonder garantie waarbij de tuinstoelen bij aflevering verrot blijken te zijn. Wil de koper stoelen afgeleverd krijgen waar deze daadwerkelijk op wilt zitten dan vind jij dat hij maar garantie had moeten sluiten.

Als tijdens de koop kenbaar is dat die tuinstoelen verrot blijken te zijn en de koper heeft ze toch geaccepteerd, kan de koper inderdaad niet meer op terugvallen dat de tuinstoelen verrot zijn.

Dit is in artikel 17, lid 5 van wetboek 7 geregeld:

5 De koper kan zich er niet op beroepen dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt wanneer hem dit ten tijde van het sluiten van de overeenkomst bekend was of redelijkerwijs bekend kon zijn. Ook kan de koper zich er niet op beroepen dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt wanneer dit te wijten is aan gebreken of ongeschiktheid van grondstoffen afkomstig van de koper, tenzij de verkoper hem voor deze gebreken of ongeschiktheid had moeten waarschuwen.

Met andere woorden:

Als de koper ten tijden van de koop van bepaalde gebreken op de hoogte was of redelijkerwijs op de hoogte kon zijn, kan de koper na de koop geen beroep doen op de non-conformiteit omtrent het betreffend gebrek.

Als de verkoper geen garantie verstrekt, kan sowieso geen beroep op de garantie worden gedaan, omdat die niet verstrekt is.