De kampen zijn als volgt*:
Nee, die voorwaarden mag de verkoper niet hanteren.
Dan was TS inderdaad voor kosten komen te staan én was hij aansprakelijk geweest als er tijdens het terugsturen iets met het product was gebeurt.
Die webwinkel wil alle risico bij de klant leggen en geld zien, waarna de klant maar moet zien of hij zijn geld en kosten ooit vergoed krijgt.
Dat het een bewuste keuze van de verkoper is, lijkt mij wel duidelijk.
De webwinkel is absoluut fout, want ze hebben expres en tegen de wet (?) een ander retouradres in hun voorwaarden staan en ze moeten absoluut terug betalen ook al is de retour nog ergens onderweg.
Met aan de andere kant*:
Nu heeft u het systeem in de war gebracht. Het is prachtig om gelijk te hebben, maar soms een hele strijd om het te krijgen
Natuurlijk moet er teruggestuurd worden volgens de voorwaarden
Ik neem aan dat je niet zomaar random een pakketje ergens heen kan sturen en later kan gaan claimen dat je het pakket hebt teruggestuurd
*Bewust zijn de namen weggehaald. Het gaat er niet om wie er gezegd heeft, maar wat er gezegd is.
Iedereen is het dus eens, je mag weigeren. Maar waar de ene kant zegt dat de verkoper hartstikke fout is zegt de andere kant dat de klant dit zelf over zich afgeroepen heeft. Nu maar wachten op de onderbouwing dat een ander retouradres hebben onredelijk bezwarend is en of weigeren aan de deur hetzelfde is als bewijs hebben van terug sturen. Wat zegt de consumentenbond:
Binnen 14 dagen nadat je de verkoper hebt laten weten dat je van de koop afziet moet hij je het aankoopbedrag terugbetalen. Maar hij mag daarmee wachten totdat hij het product daadwerkelijk heeft terugontvangen of jij bewijs hebt geleverd dat je het product hebt teruggestuurd.
Wat is dus het effect van weigeren aan de deur: het pakket zal niet op de juiste plek terugkomen, de verkoper (of de partij die de retouren verwerkt) heeft niets ontvangen, er is geen bewijs dat er iets terug verzonden is, dus de factuur blijft nog even open staan. Nu is het dus afwachten tot het pakket terug is bij de verzender en hoe het wel op de juiste plek aankomt. En tot die tijd blijft de factuur open staan.
Zo lang er geen onderbouwing komt zal het dus niet tegen de wet zijn om een ander retouradres te hebben en is er ook geen verplichting om een ander adres bij de bezorgerdienst achter te laten mocht er iets niet af te leveren zijn. Dan mag ook meteen de onderbouwing komen dat de verkoper inderdaad kosten hanteert bij retouren (schijnbaar kent iemand hier de verkoper), dat de verkoper bewust niet wil terug betalen en dat deze werkwijze een bewuste keuze is. Met aannames iemand hulp geven of jezelf gelijk te geven is niet bepaald slim te noemen. Om dan te blijven hangen in een hypothetische vraag om wellicht de focus te verleggen (zoals het bij mij overkomt) is natuurlijk een lachertje.
Met als kanttekening: dit in het geval dat verkoper, verzender en de retourverwerking niet dezelfde partij is. Als de verkoper wel alles zelf regelt is het een reden voor naming en shaming.