[ archief ] Achmea veroordeeld door Gerechtshof Leeuwarden

[hakra]

Achmea moet 75% schade beleggingspolis vergoeden

21-12-2011

Het gerechtshof in Leeuwarden heeft Achmea wegens schending van de zorgplicht veroordeeld tot het betalen van bijna € 122.000 aan een klant met een beleggingsverzekering, wat neerkomt op een vergoeding van 75% van de vastgestelde schade. Een beroep van het concern op nalatigheid van de tussenpersoon is grotendeels ongegrond verklaard.

Het hof is van oordeel dat Achmea voor 75% aansprakelijk is voor slechte polisresultaten bij een klant die bij wijze van pensioenvoorziening elf jaar geleden een Lijfrentemaatwerkplan had gesloten bij Royal & SunAlliance. De polis liep tot eind 2005. Van zijn inleg, die ruim € 284.000 bedroeg, was eind 2003 - nadat aan periodieke uitkeringen zo'n € 56.000 was betaald - nog een kleine € 121.000 over.

De schending van de zorgplicht had het hof in een uitspraak uit mei vorig jaar al vastgesteld. Daarin is onder meer gesteld dat onvoldoende informatie bij de verzekerde was ingewonnen en dat de verzekerde onvoldoende is geïnformeerd over kosten en risico van het product. Bovendien valt "het product Lijfrentemaatwerkplan amper als een levensverzekering te kwalificeren". Daaraan ligt ten grondslag dat de verplichting om een tijdelijke lijfrente uit te keren eindigt als de beleggingspot leeg is, "zodat hierbij geen sprake is van een rentebetaling die op een levens- of sterftekans is gegrond".
Achmea werd toen voor 15% aansprakelijk gehouden voor de geleden schade, die is gesteld op € 162.533, maar kreeg nog gelegenheid aan te tonen dat de betrokken intermediairs, onder wie NN-captive Kema, niet aan hun zorgplicht hadden voldaan. Dat is niet gelukt, vindt het hof, dat oordeelt dat de informatieplicht primair een zaak is van de verzekeraar. Het hof heeft het eigenschuldpercentage van de verzekerde naar beneden bijgesteld tot 25%. Daarmee moet Achmea nu driekwart van het schadebedrag aan de klant vergoeden.

[jammer]

Kijk dat lijkt er meer op! Aanpakken die bewuste misleiders. Wel vreemd dat NIET alles terug gaat naar de klant.

[wevera]

Ondanks dat de vergoeding aan de gedupeerde slechts een deel is van de totale schade is dit goed nieuws omdat de veroordeling van Achmea geldt voor het schenden van de zorgplicht. Dit houdt in dat ook andere gedupeerden hiermee uit de voeten kunnen gaan en actief kunnen gaan opkomen voor hun recht.

Het wordt hoog tijd dat Achmea een toontje lager zingt:
Recentelijk:
- Het opkopen van Independer, waardoor het voor consumenten weer minder mogelijk is om objectieve informatie over financiele producten te krijgen.
- Slechte samenwerking met het twee-stedenziekenhuis in Tilburg waardoor dit ziekenhuis zich genoodzaakt zag verzekerden van Achmea te weren.

Verleden:
- De zeer kwalijke rol die de Achmea-aandeelhoudersvereniging heeft gespeeld in het kunstmatig opdrijven van de koerswaarden van de ABN-AMRO in het voorjaar en de zomer van 2007.
Hierdoor zijn de kopers bij de vijandige verkoop in het najaar 2007, ernstig in problemen geraakt en ging Fortis failliet ( eigen schuld dikke bult). Van de ABN-AMRO zijn slechts zelf nog enkele overblijfselen over waarvoor de Ned. Staat, dus de belastingbetaler , € 30 miljard, dus veel te veel heeft betaald. (Dit is door de commissie De Wit niet goed onderzocht terwijl dit de effecten van de kredietcrises voor Ned. ernstig heeft verscherpt)
- Het in de markt hebben gezet van rond de 150 verschillende typen beleggingsverzekeringen die als woekerpolis beschouwd kunnen worden en waarvoor niets gecompenseerd wordt.

Met vriendelijke groet en prettige kerstdagen, Arie Wever

[juwita]

Het arrest is m.i. een beetje een a-typisch woekerpolis-arrest. De kern van de rechtszaak betreft de zorgplichtschending met betrekking tot het risico op het beleggingsdeel. Het arrest zegt niets over de kosteninhoudingen en de informatie daarover. Het arrest is wel belangrijk voor bezitters met een beleggingspolis bedoeld voor (derde pijler) pensioenopbouw. Het arrest is in lijn met de al langer bestaande jurisprudentie waaruit blijkt dat bij financiele producten met het oogmerk van pensioenopbouw een defensief beleggingsprofiel gehanteerd dient te worden. Omdat het in de rechtszaak voornamelijke om de beleggingsrisicocomponent ging, kon het Hof ook een zekere mate van eigen schuld aan de gedupeerde toekennen. Bij tekortschietende/ontbrekende informatie over kosteninhoudingen is dat laatste (zie de Crommentuyn uitspraak van CB KIFID) niet (goed) mogelijk vanwege de causaliteitseis van 6:101 BW.

[jll]

Het arrest is in lijn met de al langer bestaande jurisprudentie waaruit blijkt dat bij financiele producten met het oogmerk van pensioenopbouw een defensief beleggingsprofiel gehanteerd dient te worden.

Dit blijft een belangrijk argument wat toch regelmatig onderbelicht blijft, maar kan dit niet in deze uitspraak vinden. Misschien kun je een recent voorbeeld geven?

[hakra]

Dit vonnis gaat niet zozeer over een "opbouwpolis" maar om een uitkerende polis;

De klant heeft eerst met een beleggingsverzekering (woekerpolis) vermogen opgebouwd (premies fiscaal afgetroken) en met de opbrengst daarvan een lijfrente uitkering aangekocht. De opbrengst werd belegd in een mixfonds; het vermogen groeit dan enerzijds verder maar loopt ook terug doordat er uitkeringen (pensioen) uit worden betaald.
De uitkeringen lopen daarbij net zolang door totdat de pot leeg is. En dat hield vrij snel op omdat enerzijds het mixfonds slecht presteerde en anderzijds er uiteraard weer hoge kosten werden onttrokken.
Verzekeren speelt hierbij helemaal geen rol (het is ook niet als beleggingsverzekering aangemerkt) en feitelijk heeft de klant zijn met een woekerpolis opgebouwde vermogen in beheer gegeven bij Achmea. En dan gelden de (scherpere) regels voor beleggingsadvies. Klant is hierbij heel slecht geinformeerd en niet gewaarschuwd voor risico's.

Qua problematiek wel interessant omdat het aspect van onvolledige info / gebrek aan waarschwuing uiteraard ook speelt bij beleggingsverzekeringen. Maar het ging in deze zaak dus niet om een beleggingsverzekering. Zeg maar geen woekerpolis zoals we die kennen, maar een woeker lijfrente-uitkering product (eigenlijk niet als kapitaal/beleggingsverzekering aan te merken).

Maar zeker interessant: de woekerpolisaffaire zoals wij die kennen breidt zich dus uit: de woekerpensioenproducten komen eraan en nu dus ook de lijfrente uitkeringen met woekereffect.

[aardjee]

Als ik de uitspraak bekijk gaat het om lijfrentepolissen die zijn afgesloten bij een andere verzekeraar NN en dat het opgebouwd kapitaal op expiratiedatum is gestort bij Royal & SunAlliance en dat deze het geld in een beleggingsfonds hebben gestort waaruit de uitkeringen betaald zouden worden. In dit geval gaat het dus om de risico's die aan het product gekoppeld zijn en waar de cliënt onvoldoende over geïnformeerd is en dus de zorgplicht die niet is nagekomen door Royal & SunAlliance.

@hakra in tegenstelling tot wat jij schrijft wil ik het volgende opmerken. Lijfrentepolissen werden in de jaren 80 en 90 veel gebruikt voor een goede oudedagsvoorziening. De premie kon fiscaal worden afgetrokken waarbij de uitkering fiscaal belast is. De premie trok je af tegen het progressieve tarief en bij de uitkering betaal je een veel lager tarief. Bij lijfrentepolissen werd het eindkapitaal vaak gegarandeerd, ook omdat er vaak een groot bedrag werd gestort om zo op een nul inkomen uit te komen. Jouw mening dat het om woekerpolissen zou gaan kan ik op basis van de uitspraak van de rechtbank niet delen

[hakra]

@aardjee

Jouw mening dat het om woekerpolissen zou gaan kan ik op basis van de uitspraak van de rechtbank niet delen

//Dat mag. Het is slechts mijn mening.
Ik zeg niet dat het een "gewone" woekerpolis is, maar een lijfrentepolis met woekereffecten.
Dat die dingen veel verkocht zijn - dat zal wel.

[juwita]

Ach de term woekerpolis is van Tros Radar. Die benaming zal geen verzekeraar gebruiken. Het is, zo blijkt uit het vonnis, een beleggingsverzekering. In dit geval een zg. direct ingaande beleggingslijfrente. Het feit dat deze beleggingslijfrenteverzekering in de uitkeringsfase zit, maakt geen fundamenteel verschil, er wordt ook in de uitkeringfase nog steeds belegd en ook kosten gemaakt en in rekening gebracht, in casu op het uit te keren kapitaal. Het product omvat ook nog wel degelijk een verzekeringscomponent, namelijk de sterftekans van de verzekerde. De Hoge Raad heeft al in de jaren tachtig bepaald dat de sterftekans van dit soort producten ten minste 1% moet zijn tijdens de gekozen uitkeringsfase, ander is het geen levensverzekering.


Ik gaf aan dat het arrest in lijn is met eerdere uitspraken. Daarmee bedoel ik vooral op vermogensbeheer en vermogenadvies inzake kapitaal voor pensioen. Er zijn tal van KIFID (en voorheen KC DSI) uitspraken waarin vermogensbeheerders veroordeeld zijn wegens zorgplichtschendingen bij de advisering over kapitaal dat doorde klant geoormerkt is voor pensioen. Die zorgplichtschending wordt nu dus kennelijk ook van toepassing geacht op uitkerende beleggingsverzekeringen.